Daily Archives

Ήχοι

Ήχοι βροχής, ανησυχία του Θεού

πάνω στην τέντα μου,δάκρυ Θεού και σύννεφου

από την αναπνιά της γης,αχνός ατμός αθώρητος,

που γίνεται αντιληπτός μόνο σε ζούγκλες,

εκεί που η ζήση πλειοδότησε στα δένδρα

κι’ οι σπόροι είναι ακράτητοι

στον παρά πέρα δρόμο.

Ήχοι βροχής,

ξεχωριστοί στο κάθε της ξεκίνημα,

που γίνονται ένα βουητό

σαν η πηγή του σύννεφου

ανοίξει διάπλατα,

θέλει ετούτο το παιδί μάνας σταχτιάς

να πέσει με τη φόρα της απόστασης

πάνω στα χώματα.

Ήχοι βροχής,

που το δροσό σκορπίζουν γύρω τους

κι’ ύστερα ήλιος,

ήλιος πολύς και καθαρότητα περίσσια,

βαριά τα φύλλα στα κλαδιά

μα κι’ ευχαριστημένα, σκύβουν στη γη

ως το παιδί στη μάννα την ταΐστρα

κι’ ευχαριστούνε ταπεινά.

Ήχοι βροχής,

μια μελωδία δίχως λέξεις και προτάσεις,

που την πληρότητα σου δίνει να χορτάσεις

και σαν χορτάσεις,

σκύψε κι’ εσύ κατά τα χώματα

και κάνε λόγο κάθε της ήχο,

κάθε κελάηδημα πουλιού φχαριστημένου,

έτσι μονάχα ίσως δεις ίσως προφτάσεις,

να δεις ποιες είναι οι δικές σου διαστάσεις.