• Πωλείται χώρος 2 γραφείων, 74 τ.μ., αυτόνομων σε δικό τους όροφο (3ος) σε κτήριο επί της οδού Μιλτιάδου 21, Μοναστηράκι, ιδανικό για επαγγελματική χρήση. Ανήκει σε σύλλογο, ελεύθερος πάσης δέσμευσης. Θα προσφερθεί κατόπιν πλειοδοτικής διαδικασίας που λήγει στις 10/05/2019 τα μεσάνυχτα. Οι ενδιαφερόμενοι οφείλουν να αποστείλουν αποκλειστικά έγγραφη προσφορά στην ηλεκτρονική διεύθυνση: odiavatis@gmail.com. Τιμή εκκίνησης προσφορών 105.000€. Τηλέφωνο επικοινωνίας 6944430330.
• Ζητείται χώρος γραφείων για σύλλογο, στο κέντρο των Αθηνών, ενιαίος, τουλάχιστον 75 τ.μ., εύκολα προσβάσιμος με τα Μ.Μ.Μ., με δική του τουαλέτα, ασανσέρ και παροχές κοινής ωφέλειας. Οι ενδιαφερόμενοι οφείλουν να αποστείλουν αποκλειστικά έγγραφες προσφορές στην ηλεκτρονική διεύθυνση odiavatis@gmail.com το αργότερο μέχρι 10/05/2019 τα μεσάνυχτα. Τηλέφωνο επικοινωνίας 6944430330.
• Άρθρο του Μ. Σαρρή από το blog του Gentikoule που δεν αφορά μόνο τον ΟΦΗ αλλά ολόκληρη την κοινωνία
Ζούμε τελικά σε μια γραφική χώρα που κάθε λίγο και λιγάκι αποδεικνύει ότι οι κάτοικοι της είναι προϊόντα ρομποτικής.
Δυστυχώς η κρίση και όλα όσα έχουμε περάσει, έχει προκαλέσει στον Έλληνα ένα συναίσθημα γραφικότητας, τρέλας – όπως θέλετε πείτε το. Αυτή είναι μια πραγματικότητα. Αν κάνει κάποιος μια βόλτα στα social media θα το καταλάβει και πολύ εύκολα. Και δεν αναφέρομαι μόνο σε θέματα που αφορούν τον αθλητισμό. Γενικά ζούμε σε μια κοινωνία που εκφυλίζεται συνεχώς και που δεν υπάρχει “φρένο” στην κατηφόρα που έχει πάρει.
Στα πλαίσια αυτής της γραφικότητας βλέπουμε να βγαίνουν πολλοί και διάφοροι για να πουν την μα@@@ία τους. Να πουν κάτι, ότι γουστάρουν – απλά και μόνο για να παραμένουν στην δημοσιότητα.
Κάπως έτσι αναδεικνύονται όλα όσα διαβάζουμε τις τελευταίες 48 ώρες και τα οποία προέρχονται αποκλειστικά και μόνο από τη νίκη του ΟΦΗ στο ΟΑΚΑ. Ευτυχώς που υπάρχουν και οι ευχάριστες εξαιρέσεις που βάζουν τα πράγματα στην σωστή τους θέση.
Ο ΟΦΗ απλά έχει ξεκινήσει την πορεία του προς την κορυφή. Ότι φρένο και αν μπει, ανεξάρτητα από την κατάληξη της φετινής χρονιάς, ο ΟΦΗ θα φτάσει αργά ή γρήγορα εκεί που θέλει. Με μια ισχυρή ιδιοκτησία που γνωρίζει τι δίψα υπάρχει από τον κόσμο αλλά και την προσήλωση του τελευταίου προς τον άνθρωπο που ήρθε στο Ηράκλειο για να τον οδηγήσει ξανά στις χρυσές του εποχές.
Ο ΟΦΗ αλλάζει επίπεδο όχι επειδή διαθέτει έναν εύρωστο, οικονομικά, ιδιοκτήτη αλλά γιατί έχει και μια διοίκηση που πρεσβεύει 100% το ήθος και τους αγώνες αξιοπρέπειας του συλλόγου. Το πλάνο που εκπονείται σε ολόκληρο το οικοδόμημα του ΟΦΗ (από την κορυφή μέχρι και τα νύχια).
Εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου θα δημιουργηθούν τέτοιες καταστάσεις που όμοιες της δεν έχει δει άλλος ελληνικός σύλλογος. Αυτά δεν είναι ούτε λόγια του αέρα, ούτε δική μου αίσθηση. Είναι πράγματα που έχουν ανακοινωθεί, έχουν δημοσιοποιηθεί και τα γνωρίζει ο κόσμος του ΟΦΗ.
• Προσπαθούμε στο πλαίσιο της αναβάθμισης του συλλόγου, ώστε τα προϊόντα του να γίνουν περισσότερο ελκυστικά, να εντάξουμε μαθήματα κλασσικής κιθάρας. Τηλεφωνήστε αν ενδιαφέρεστε.
• 15.4.19: Το Ψήφισμα της Γ.Σ. της 7.4.19 με ενσωματωμένη την βελτιωμένη πρόταση Κικάκη:
Στη χθεσινή συνεδρίαση της 12μελούς, αποφασίσθηκε οι Μένιος Συγγελάκης και Γιώργος Στρατογιαννάκης να επιληφθούν της διαδικασίας για την δημοσίευση σε έγκριτη εφημερίδα της αγγελίας πώλησης των γραφείων μας και της αγοράς νέων, ως και της αξιολόγησης των πιθανών προσφορών. Το τελικό πόρισμα οφείλουν να το έχουν αποπερατώσει τεκμηριωμένο μέχρι 10.5.19, ώστε αφού εγκριθεί από το Δ.Σ., να τεθεί προς έγκριση στη Γ.Σ. της 10ης Μαίου.
Μετά το τέλος της χθεσινής συνεδρίασης μια ομάδα 11 ατόμων επισκέφθηκε ένα από τα υποψήφια προς αγορά γραφεία.
• 14.4.19: Σύμφωνα με σημερινή απόφαση της 12μελούς επιτροπής (κατά τα οριζόμενα από τη Γ.Σ. ΔΙΑΒΑΤΗ της προηγούμενης Κυριακής 7.4.19, Ψήφισμα Κικάκη), συγκαλείται νέα Γ.Σ. των μελών, την Κυριακή 12.5.19, 11:00πμ, όπου η επιτροπή θα παρουσιάσει την ολοκληρωμένη και τελική πρόταση της, για το θέμα της απόκτησης νέων γραφείων, η οποία και θα τεθεί προς ψήφιση.
Αύριο θα δημοσιεύσουμε το πλήρες και αναλυτικό ρεπορτάζ της σημερινής συνεδρίασης.
• Η ΑΥΡΙΑΝΗ Γ.Σ. ΔΙΑΒΑΤΗ, θα είναι ελεύθερη για το κοινό. Επιβάλλεται να την παρακολουθήσουν όλοι για να έχουν ολοκληρωμένη άποψη.
• Παρακαλούνται τα μέλη της ομάδας που αποτελείται από τα 9 μέλη του ΔΣ του ΔΙΑΒΑΤΗ συν τα 3 επί πλέον μέλη, Παραβολιάσης Α., Κικάκης Ν. και Κονσολάκης Λ., σύνολο 12, να προσέλθουν τη Κυριακή 14 Απριλίου στις 11:00πμ, στα γραφεία του συλλόγου, για τα περαιτέρω, κατά τα συμφωνηθέντα την προηγούμενη Κυριακή. Η συνεδρίαση θα είναι ανοικτή για κάθε ενδιαφερόμενο.
Θα παρίσταται και εντεταλμένος δικηγόρος.
Μετά το πέρας θα πραγματοποιηθεί επίσκεψη σε υποψήφια προς αγορά ακίνητα.
• Η ΠΡΟΧΘΕΣΙΝΗ Γ.Σ. ΔΙΑΒΑΤΗ Σας παραθέτουμε το Ψήφισμα της Γ.Σ.
Απομένει να μας διευκρινίσουν τηλεφωνικά για την ψήφο τους, αν πρόκειται για αμέλεια ή ψηφίζουν ΟΧΙ, οι παρακάτω -Κατωγιαννάκης Γ. Κατωγιαννάκη Ρ. Παυλίδης Αθ. -Κατσαράκης Γ. Κατσαράκη Ελ. -Πετράκης Σ. -Συγγελάκης Αρ. Συγγελάκης Ιωάν. Συγγελάκη Κρ.
Στον απόηχο της χθεσινής συγκέντρωσης μερικά σχόλια: – Εμείς εισπράξαμε κάποια εμπάθεια και κάποια επιθετικότητα από μερικούς – Δυστυχώς έλειψαν μερικά έμπειρα μέλη που θα μπορούσαν να βοηθήσουν περισσότερο – Ακούστηκαν κάποια άσχημα σχόλια για τον πρόεδρο και την αξιοπιστία του (ευθέως) αλλά και για την τιμιότητά του (εμμέσως) – Κάποιος μας ζήτησε να του παραδώσουμε τις συμφωνίες με τους υποψήφιους αγοραστές – Κάποιος ζήτησε να ξανακάνουμε Γ.Σ. όπου θα εκλεγεί επιτροπή που θα διερευνήσει την αγορά για την ανταλλαγή του ακινήτου μας και εν συνεχεία (νέα επιτροπή;) να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες για τα συμβόλαια – Κάποιος άλλος να επισκευάσουμε το ασανσέρ (αλήθεια ποιο ασανσέρ;) ή να τοποθετήσουμε κυλιόμενο κάθισμα στη είσοδο του κτιρίου (σε ποιο χώρο δεν μας είπε) – Άλλοι (αρκετοί) μας προειδοποιούσαν να μην τολμήσουμε διότι τα εξώδικα θα πέσουν βροχή – Όμως αυτό που πρέπει να κρατηθεί στο τέλος τέλος είναι ότι οι ευκαιρίες δεν παρουσιάζονται κάθε μέρα.
– Σαν επίλογο παραθέτουμε τα λόγια του Γκάντι: Πρώτα σε αγνοούν,μετά σε ειρωνεύονται, μετά σε πολεμούν, μετά τους νικάς.
• Ημερίδα για την Υγεία από τον ΠΣΑΤ με τον Αδάμο στο πάνελ
• Φίλοι και μέλη του συλλόγου μας, σε τρεις ημέρες, την ερχόμενη Κυριακή στις 11:00πμ, στα γραφεία μας καλούμαστε στην προγραμματισμένη Γενική Συνέλευση ν΄ αποφασίσουμε στα δύο πολύ σημαντικά θέματα που έχουμε μπροστά μας:
Α. Αντικατάσταση των δύο γραφείων του ΔΙΑΒΑΤΗ με άλλο ενιαίο χώρο και με τις παρακάτω προδιαγραφές (κατά το δυνατόν):
– Ευκολότερη προσπέλαση με τα μέσα Μαζικής Μεταφοράς αλλά και οδικώς (parking).
– Ευκολότερη πρόσβαση στον ίδιο τον χώρο με ανελκυστήρα και άνετο, ασφαλές και φωτεινό κλιμακοστάσιο.
– Ενιαίος και μεγαλύτερος χώρος για περισσότερες δραστηριότητες, πέραν του μνημοσύνου, με αποτέλεσμα τη σύγχρονη μείωση των λειτουργικών εξόδων – δαπανών.
– Με δυνατότητα εγκατάστασης και χρήσης σύγχρονων ηλεκτρονικών μέσων, δηλαδή μικροφωνική εγκατάσταση, γιγαντοοθόνη, μηχάνημα προβολής φωτογραφιών, ταινιών και βίντεο, κεντρικό υπολογιστή, WiFi, κλπ.
– Με ιδιόκτητη τουαλέτα, βεστιάριο και αποθήκη.
Β. Οι προγραμματισμένες εκλογές που εκ των πραγμάτων θα ματαιωθούν. Δεν υπήρξε ουδεμία επιθυμία για υποβολή υποψηφιότητας. Βάσει του καταστατικού θα πρέπει να δοθεί εξάμηνη παράταση του τωρινού ΔΣ ώστε να προσπαθήσει εκ νέου. Το πρόβλημα είναι σοβαρό και πρέπει η Γενική Συνέλευση να δώσει λύση. Δεν πρέπει να φθάσουμε σε διοίκηση πρωτοδικείου και στη συνέχεια διάλυση του συλλόγου.
Λόγω σοβαρότητας των θεμάτων δεν πρέπει να λείψει κανείς.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΜΑΣ!!!
• Παράδοση για εκπαιδευτικούς λόγους, 3 βίντεο:
• Στο κέντρο του Πειραιά, πίσω από το Δημοτικό θέατρο, άνοιξε κατάστημα με Κρητικά Προιόντα!
Ο ΔΙΑΒΑΤΗΣ εύχεται στα δυο Βιαννιτάκια, στη Κατερίνα και στο Στέλιο ΚΑΛΕΣ ΔΟΥΛΙΕΣ!
• Μια μικρή εξερεύνηση στον Νότιο Πόλο, από την άνεση της καρέκλας και δίχως το ανυπόφορο κρύο, για όποιους δεν το αντέχουν. Με κλικ επάνω…
• ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ συνέχεια… και τέλος. Σχεδόν εξαντλήσαμε το φαινόμενο του εξαίρετου επιστήμονα.
• ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ 3
Η ορμόνη της χαράς έχει όνομα και υπάρχουν τρόποι για να την ενισχύσουμε
Η ευτυχία δεν είναι άπιαστη και το γεγονός ότι η σεροτονίνη είναι η ορμόνη που μας δίνει χαμόγελο είναι κάτι παραπάνω από ελπιδοφόρο. Στο νευρικό μας σύστημα, η σεροτονίνη διαδραματίζει σημαντικό ρόλο ως νευροδιαβιβαστής στην ρύθμιση του θυμού, της επιθετικότητας, της θερμοκρασίας του σώματος, της ψυχικής μας διάθεσης και της όρεξης. Επιπλέον, η σεροτονίνη βρίσκεται εκτενώς στον ανθρώπινο γαστρεντερικό σωλήνα και φυλάσσεται κυρίως στα αιμοπετάλια του κυκλοφορικού συστήματος. Η παραγωγή της αυξάνεται με την έκθεση μας στην ηλιακή ακτινοβολία, ενώ τα πεδία στα οποία δραστηριοποιείται, της έχουν δώσει το παρατσούκλι της «χαρούμενης ορμόνης». Επίσης η παραγωγή της σχετίζεται άμεσα με τα επίπεδα της βιταμίνης Β6 και του αμινοξέος τρυπτοφάνη στον οργανισμό, οπότε, η χαμηλή λήψη αυτών των στοιχείων, ρίχνει αυτομάτως και τα επίπεδα της σεροτονίνης, με τα αντίστοιχα πάντα αποτελέσματα. Ας δούμε μια σειρά από φυσικούς τρόπους που μπορούν να εκτοξεύσουν άμεσα τα επίπεδα αυτού του νευροδιαβιβαστή: Άσκηση Κάθε φορά που αθλείστε, να θυμάστε ότι βοηθάτε τη σεροτονίνη σας να ανέβει λίγο περισσότερο. Η άσκηση μπορεί ακόμα και από μόνη της να διώξει τις τοξίνες και να κάνει το αίμα να κυκλοφορήσει πιο έντονα. Επιπλέον, τονώνει την αυτοπεποίθηση σας αλλά και την εικόνα του σώματος σας. Βρείτε τρόπους εκγύμνασης που σας αρέσουν και ξεκινήστε! Βόλτα στον ήλιο Η δράση του ήλιου στη διάθεση εξηγείται επιστημονικά και έχει να κάνει με την αυξημένη παραγωγή της σεροτονίνης, όταν κανείς έρχεται σε επαφή με την ηλιακή ακτινοβολία. Ντυθείτε καλά λοιπόν και ακόμα και αν κάνει κρύο, μην παραμελείτε την καθημερινή σας βόλτα στον ήλιο. Ένα ευχάριστο 20λεπτό περπάτημα είναι αρκετό! Σωστή διατροφή Διαβάστε παρακάτω για τις τροφές που μπορούν να αυξήσουν φυσικά τα επίπεδα σεροτονίνης. Μία από τις καλύτερες τροφές έχει αποδειχθεί ότι είναι τα καρύδια. Άλλα τρόφιμα που ενισχύουν τα επίπεδα σεροτονίνης είναι ο ανανάς, τα δαμάσκηνα και οι μπανάνες. Τα πορτοκάλια, τα μανταρίνια, οι πιπεριές, οι ντομάτες και τα πράσινα λαχανικά μπορούν να σου δώσουν μέσω της διατροφής τη βιταμίνη C που χρειάζεστε, εξίσου, για να χαμογελάτε πλατιά.
Περισσότερα tips υγείας και διατροφής στο mustonline.gr.
• ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ 2
Μπανάνα: 5 σημαντικά οφέλη για άνδρες, γυναίκες και μωρά
Αν αναζητάτε ένα φθηνό, υγιεινό, εύκολο στη μεταφορά και σούπερ θρεπτικό σνακ, η μπανάνα είναι το φρούτο σας.
Πλούσια σε βιταμίνες A, C και B6, κάλιο, μαγνήσιο, φολικό οξύ, ριβοφλαβίνη, νιασίνη, θειαμίνη, σίδηρο, πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, καλά λιπαρά και φυτικές ίνες.
Η υψηλή περιεκτικότητά της σε θρεπτικά συστατικά, την καθιστά ιδιαίτερα ωφέλιμη για την υγεία.
Πιο αναλυτικά:
Βιταμίνη Β6 για την πέψη: Οι μπανάνες βοηθούν στη βελτίωση της πέψης λόγω της βιταμίνης Β6 που περιέχουν, η οποία συμβάλλει στο μεταβολισμό των υδατανθράκων και των λιπών, καθώς και στην απομάκρυνση των ανεπιθύμητων χημικών ουσιών από το συκώτι και τα νεφρά. Βοηθά επίσης την καλή λειτουργία του νευρικού συστήματος.
• ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ 1 (www.onmed.gr)
Μήπως αρρωσταίνετε; 8 ξεκάθαρα σημάδια που στέλνει το σώμα σας Το σώμα σας μπορεί να σας πει με πολλούς τρόπους αν είστε υγιείς ή όχι, αν και μερικά από τα σημάδια μπορεί να είναι λιγότερο προφανή. Κάποιες από τις βασικές λειτουργίες του οργανισμού, μπορούν να σας προειδοποιούν όταν κάτι δεν πάει καλά με την υγεία σας. Γνωρίζετε για παράδειγμα ότι η μεγάλη περίμετρος μέσης αυξάνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, ότι τα σπυράκια στο πηγούνι συνδέονται με προβλήματα του πεπτικού ή ότι τα σκουρόχρωμα ούρα δείχνουν ότι το σώμα σας είναι αφυδατωμένο;
Δείτε προειδοποιητικά σημάδια που στέλνει το σώμα σας όταν βρίσκεται σε κίνδυνο: – Τα σκουρόχρωμα ούρα συνήθως δείχνουν ότι είστε αφυδατωμένοι. Σε αυτή την περίπτωση επηρεάζεται όλο το σώμα. Η επιδερμίδα είναι ξηρή, παθαίνετε μυϊκές κράμπες και έχετε συχνούς πονοκεφάλους. – Το δέρμα είναι το μεγαλύτερο όργανο του σώματος. Όταν το σώμα θέλει να απαλλαγεί από παράγοντες που το ερεθίζουν, χρησιμοποιεί συχνά το δέρμα για να τους εξαλείψει και να σας προειδοποιήσει. Σε αυτές τις εκδηλώσεις περιλαμβάνεται η ψωρίαση, η ακμή, το έκζεμα ή άλλα εξανθήματα. – Εάν δεν σας βλέπει αρκετά ο ήλιος καθημερινά και δεν ακολουθείτε σωστή διατροφή, είναι πιθανό να έχετε ανεπάρκεια βιταμίνης D. – Αν νιώθετε μόνιμη κούραση και έλλειψη ενέργειας, εξετάστε κάποιες από τις παρακάτω αιτίες: εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, αφυδάτωση, κρυολόγημα ή γρίπη, αναιμία, χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα. – Αν παρατηρείτε ασυνήθιστα μεγάλη απώλεια μαλλιών, ίσως οφείλεται σε υπερβολικό άγχος και στρες. – Η κατακράτηση υγρών στο κάτω μέρος του σώματος, με επίκεντρο τα πόδια, συνδέεται συνήθως με πρόβλημα στο κυκλοφορικό σύστημα, στο λεμφικό σύστημα ή τα νεφρά. – Το λίπος στην περίμετρο της μέσης απελευθερώνει φλεγμονώδεις ορμόνες, οι οποίες αυξάνουν τη χοληστερόλη, τη γλυκόζη και την αρτηριακή πίεση, άρα και τον καρδιαγγειακό κίνδυνο. – Η χρόνια δυσκοιλιότητα συνδέεται με παθήσεις του θυρεοειδούς, προβλήματα στο παχύ έντερο και διαβήτη.
• Επανερχόμαστε στον Ξυλούρη:
• Από τον Γ. Κοκολάκη (ζητούμε συγνώμη για την καθυστέρηση):
Αγαπητοί φίλες και φίλοι: Με την ευκαιρία της διπλής εορτής: του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας, εύχομαι σε όλες και όλους χρόνια Πολλά και προσήλωση στην υπέροχη Πατρίδα μας, ώστε να βρει πάλι τον σωστό βηματισμό της!!! Γ.Κοκ..
ΘΕΙΟ ΘΕΛΗΜΑ Αν κάμει την Αγιά Σοφιά τζαμί ο τσαρλατάνος, ως απειλεί ο Ερντογάν, ο δήθεν του Αλλάχ τσογλάν, θα θέλει να λατρεύεται εκεί, «ωσεί» Σουλτάνος. Μα ό,τι και να θέλει αυτός, εμείς μες στην καρδιά μας, κρατούμε – Θείο θέλημα – υπέρτατο μας μέλημα: αδούλωτη την «Πόλη» μας και την Αγιά Σοφιά μας !! Αθήνα 25-3-2019 Γ.Κοκ..
• Στα Τραγούδια Λέμε ΝΑΙ – «Αφιέρωμα στον Νίκο Ξυλούρη» 23.3.2019 ΕΡΤ
Αξιόλογο βίντεο! Λόγω της μεγάλης διάρκειας (3:36:00) μπορείτε να το δείτε τμηματικά, πολύ εύκολα, διακόπτοντας τη ροή και συνεχίζοντας αργότερα από το ίδιο σημείο.
• Βιαννιτάκια ξεσηκώνουν το Μοναστηράκι…
• Κρήτη: Εντυπωσιακό βίντεο από τον «Καπνιστή» της Άρβης
Πρόκειται για το Άρβειον όρος, όπως αποκαλούσαν το βουνό της Άρβης οι παλιοί επειδή στην κορυφή υπήρχε το ιερό του Άρβειου Δία.
Έχει έναν καταρράκτη 83 μέτρων στο μέσον του που ονομάζεται «Καπνιστής» επειδή λόγω ύψους το νερό που κατακρημνίζεται σκορπά σαν καπνός (δείχνει σαν να εξατμίζεται).
Λόγω των συχνών βροχοπτώσεων ο «Καπνιστής» προσφέρει ένα μοναδικό θέαμα στους επισκέπτες του.
Ο «Καπνιστής» της Άρβης είναι από τους μεγαλύτερους και πιο εντυπωσιακούς καταρράκτες σε όλη την Κρήτη.
••Έναρξη Κρητικών Μουσικών Παραδοσιακών Οργάνων στον ΔΙΑΒΑΤΗ.Σημείωμα του Θανάση Ραπτάκη.
Έχω μεγάλη χαρά, καθώς στα πλαίσια των μαθημάτων μουσικής του Διαβάτη για εμένα αποτελεί μεγάλη ευθύνη η μεταλαμπάδευση της ορθής και μη διαστρεβλωμένης γνώσης της μουσικής παράδοσης του τόπου μας μέσα από την διδασκαλία χρόνια τώρα των Κρητικών παραδοσιακών μας οργάνων (Κρητική Λύρα, Βιολόλυρα, Μαντολίνο & Μαντόλα).
Στο πλαίσιο αυτό να πω ότι πέραν της ευρύτερης μουσικής κρητικής παράδοσης του νησιού ελάχιστοι είμαστε οι μουσικοί οι οποίοι έχουμε χωρίσει σε »μουσικά διαμερίσματα» το ύφος της μουσικής και τις ιδιαιτερότητες της κάθε επαρχίας. Αναπόσπαστο κομμάτι για έμενα αποτελεί η διαρκή μελέτη και πλέον η μεταλαμπάδευση της γνώσης της τοπικής μουσικής παράδοσης του τόπου μας, της επαρχίας Βιάννου (Βιαννίτικες κοντυλιές, τραγούδια της παρέας, Βιαννίτικες καντάδες και η εξέλιξη τους από το χθες στο σήμερα). Είναι μεγάλο το φορτίο της ευθύνης για όλους μας και ακόμα μεγαλύτερο το μεράκι μας για την μεταλαμπάδευση της γνώσης, τόσο σε ενήλικες όσο κυρίως στην ψυχή του αύριο του τόπου μας, στα νέα παιδιά. Παιδιά τα οποία έχουμε την ευθύνη να τα κάνουμε να γνωρίσουν και να αγαπήσουν την πραγματική μουσική παράδοση του τόπου μας. Σπουδαίο είναι το έργο και της Μαρίας Πανακάκη καθώς και του Σίμου Κουφάκη.
• Φίλοι μας, μην αμελείτε, οι μέρες πλησιάζουν:
– Εκλογές ΔΙΑΒΑΤΗ την 7ην Απριλίου 2019. – Οι υποψηφιότητες για το ΔΣ δεν πάνε καθόλου καλά. – Γενική Συνέλευση Μελών ΔΙΑΒΑΤΗ επίσης την 7ην Απριλίου, για την αντικατάσταση των γραφείων του ΔΙΑΒΑΤΗ.
– Μηνιάτικη συνεστίαση στον ΟΜΑΛΟ την Κυριακή 31.3.2019, 1:00μμ.
• Σήμερα προσπαθούμε να σας γνωρίσουμε δύο φυτά της κρητικής χλωρίδας, που υπάρχουν σ΄ όλη την Ελλάδα αλλά οι περισσότεροι τα αγνοούν. Ευκαιρία να τα δοκιμάσουν και αν τους αρέσουν να τα εντάξουν στην διατροφή τους, αντί να τα χρησιμοποιούν μόνο για τα οικόσιτα ζώα.
1. Παπούλες
Το λαθούρι ( Lathyrus clymenum) είναι το φυτό από το οποίο παράγεται η φάβα. Δεν ξέρω πόσοι γνωρίζουν το φυτό, σίγουρα όμως όλοι γνωρίζουν τη φάβα.
Λαθούρια όμως υπάρχουν 39 είδη! Ένα είδος λαθουριού, το Lathyrus ochrus, είναι και οι παπούλες .
Παπούλες, ή ψαρές, ή ψάρες, ή καμπυλιές, λέμε στην Κρήτη το καλλιεργήσιμο φυτό της φωτογραφίας.
Τις χρησιμοποιούμε για να φτιάξουμε υπέροχη σαλάτα. Όσοι τις δοκιμάσουν, δεν ξεχνούν τη γεύση τους. Από τώρα και μετά είναι η εποχή τους. Μαζί με τις αγριαγκινάρες, τα χλωροκούκια, τα λουμπούνια και τις ελιές, φτιάχνουν ένα πλούσιο μπουφέ που συνοδεύει ιδανικά τη ρακή.
Συναντάται σε όλη τη νότια Ευρώπη και φυσικά στην Ελλάδα. Κάποτε ήταν αυτοφυές φυτό, σίγουρα όμως είναι καικαλλιεργήσιμο.
Tις παπούλες παραδοσιακά συνήθιζαν να τις τρώνε σκέτες με αλάτι και λαδόξιδο, αφού έβγαζαν τα εξωτερικά σκληρότερα φύλλα , έκοβαν τα «μουστάκια» τους και τις έκοβαν σε μεγάλα κομμάτια ή ακόμη και ολόκληρες. Tρώγονται και αλάδωτες οπότε δεν λείπουν από το κρητικό εδεσματολόγιο της Καθαράς Δευτέρας!
2. Ασκόλυμπροι
Μα και τ’ αγκάθια τρώνε αυτοί οι κρητικοί; Ο ασκόλυμπρος ή σκόλυμος φυτρώνει παντού στην Ελλάδα και σ’ όλη σχεδόν την Ευρώπη, φαίνεται όμως, μόνο οι κρητικοί τον τρώνε.
Όχι μόνο τον τρώνε, αλλά τον θεωρούμε εκλεκτό έδεσμα! Μάλιστα μαγειρεύουν όχι μόνο τα φύλλα του αλλά και το φλοιό της ρίζας του.
Η πρακτική ιατρική του αποδίδει θεραπευτικές ιδιότητες. Ως και το νερό που βράζει τους ασκολύμπρους πίνεται σαν αφέψημα!
Το μάζεμα και ιδιαίτερα το καθάρισμά του έχει κόπο. Αλλά η νοστιμιά του αποζημιώνει. Θέλει σκαλιδάκι, για να βγει από τη γη με τη ρίζα του. Από μια ολόκληρη σακούλα θα μας μείνει μια μικρή ποσότητα. Καθαρή όμως, αφού ελάχιστα λιγοστεύει με το βράσιμο.
Για να τους καθαρίσουμε, βγάζουμε τα αγκάθια από τα φύλλα ώστε να μείνει το κεντρικό νεύρο. Επίσης με κοφτερό μαχαιράκι βγάζουμε την εξωτερική μεμβράνη της ρίζας ξύνοντάς τη, και μετά την σκίζουμε και αφαιρούμε το κεντρικό κυλινδρικό ξυλώδες μέρος.
Τελευταία στις λαϊκές και τα μανάβικα της Κρήτης τους πουλάνε καθαρισμένους. Η τιμή τους όμως είναι πολύ υψηλή (7-10 € ) γιατί πραγματικά το καθάρισμά τους έχει κόπο.
• ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ στην ERT2, υπέροχο βίντεο διάρκειας 55 λεπτών που αξίζει να το δείτε.
Προσέξτε το ρόλο της οικογένειας στην προαγωγή της επιστήμης, της τέχνης, του πολιτισμού, του αθλητισμού κλπ και κατά συνέπεια στην έξοδο μιας χώρας από την οικονομική κρίση.
Δέστε επίσης απο το You Toube τα σχετικά βίντεο:
Κ. Δασκαλάκης (ΜΙΤ): Η τεχνητή νοημοσύνη είναι μια μεγάλη ευκαιρία, αλλά με πολλούς κινδύνους
Κωνσταντίνος Δασκαλάκης – ΘΑΛΗΣ + ΦΙΛΟΙ
LEADERS | 14/1/2019 | ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΣΜΟΠΟΥΛΟΣ – Καθηγητής ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Ιστορίες | Κωνσταντίνος Δασκαλάκης | 30/05/2018
Κ. Δασκαλάκης: Εξωστρεφής Πληροφορική (2013)
• Κάτι σαν αυτό, μια από τις προτεινόμενες λύσεις για αντικατάσταση των γραφείων μας
• Το Σάββατο 9.3.19, 2:00μμ, στα γραφεία του ΔΙΑΒΑΤΗ, με ελεύθερη είσοδο, θα γίνει σεμινάριο ενημέρωσης για το ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ από τους:
Λεωνίδα Μιχελινάκη, Πολιτικό Μηχανικό
Στέλιο Βραχνάκη, Τοπογράφο Μηχανικό
Φίλοι μας, σήμερα ξεκινάμε νέα σελίδα με θέματα που θα μας απασχολήσουν αρκετά το επόμενο διάστημα. Επιγραμματικά:
• Εκλογές ΔΙΑΒΑΤΗ την 7η Απριλίου 2019 με εφεδρική ημερομηνία την 14η Απριλίου 2019
• Έναρξη σήμερα 5.3.19 υποβολής των υποψηφιοτήτων για το ΔΣ
• Γενική Συνέλευση Μελών ΔΙΑΒΑΤΗ 2019 την 7η Απριλίου, πριν από την έναρξη της εκλογικής διαδικασίας με θέματα:
α. Οι σημερινές εκλογές (απολογισμός απερχόμενου ΔΣ, εφορευτική επιτροπή κλπ)
β. Αντικατάσταση γραφείων ΔΙΑΒΑΤΗ. Για το θέμα αυτό θα επανέλθουμε σύντομα
Μας έφυγε και η Στέλλα Δασκαλάκη, πολύ νωρίς για το ταξίδι που δεν έχει γυρισμό. Η Στέλλα μας γεννήθηκε και μεγάλωσε στο χωριό Αμιρά της Βιάννου. Τελείωσε το γυμνάσιο της Βιάννου και άνοιξε τα φτερά της για την Αθήνα. Διορίστηκε στο νοσοκομείο » Γεώργιος Γεννηματάς» διοικητικός υπάλληλος, όπου υπηρέτησε παραδειγματικά προσφέροντας την αγάπη της σε όλους τους συναδέλφους της. Η εξυπηρέτηση που πρόσφερε στους χωριανούς της όποτε τη χρειαζόταν ήταν απίστευτη. Πάσχιζε μαζί τους. Ήταν η προσωποποίηση της καλοσύνης.
Είχα την τύχη να συνυπηρετήσω για πολλά χρόνια με τη Στέλλα και μας έδεσε περισσότερο η αγάπη για τον τόπο μας.
Με τον επίσης καλοσυνάτο άνδρα της Μανώλη, καμάρωναν το μοναχοπαίδι τους Κώστα και ήταν ευτυχισμένοι.
Την ευτυχία τους λες και τη ζήλεψαν κι άρχισαν πολλές αναποδιές υγείας , που με στωικότητα τις αντιμετώπιζαν για πολλά χρόνια. Όμως η Στέλλα μας τελευταία είχε κουραστεί πολύ κι αποφάσισε να ξεκουραστεί για πάντα.
Τραγική φιγούρα η μαμά της. Κουράγιο κ. Χρυσούλα.
Στα μάτια του εγγονού σας Κώστα θα βλέπετε τα καταγάλανα καθαρά μάτια της Στέλλας.
Κι εμείς Στέλλα θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη. Καλό σου παράδεισο.
• ΝΙΚΟΣ ΚΟΜΗΣ, ΒΙΑΝΝΙΤΙΚΕΣ ΚΟΝΤΥΛΙΕΣ
• Καλησπέρα σας και καλή και ευλογημένη χρονιά σε όλον τον σύλλογο σας. Ενας Χιώτης ανάμεσα σε πολλούς εγκάρδιους, φιλόξενους, εξυπηρετικούς, καλά οργανωμένους Κρητικούς, ωφείλω να πω πως μαζί με την σύζυγο μου και έναν φίλο παρευρεθήκαμε στην συνεστίαση σας και περάσαμε ένα όμορφο μεσημέρι με χορό, καλό φαγητό, άψογο σέρβις, επαγγελματισμός από όλο το προσωπικό, φιλοξενία, και πάνω από όλα ζεστασιά και χαμόγελο από τον Κ. Γιώργο και την Κ. Ροδουλα, που μας είχαν καλέσει. Σας εύχομαι και του χρόνου με υγεία, σε εσάς και σε όλον τον σύλλογο. Μετά τιμής ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ, ΒΙΚΤΩΡΙΑ ΚΑΤΣΗ.
• Κύριε Πρόεδρε η συνεστίαση του συλλόγου σας ήταν άριστη. Περάσαμε πολύ όμορφα. Να είστε καλά και του χρόνου με υγεία. Η παρέα του κ. Στέλιου Βραχνάκη, Spiros Samatas
Μην αμελήσετε να κάνετε κράτηση
• Σπανάκης Δημήτρης: Η Αληθινή Ιστορία Του Σαραντάπηχου.
Την δημοσιεύουμε στην σελίδα ΔΙΑΒΑΤΗΣ 11
• ΜΗΝΙΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΣΤΙΑΣΗ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
Την ερχόμενη Κυριακή 24 Φεβ 1:00μμ, στον ΟΜΑΛΟ, Πειραιώς 68 Μοσχάτο, μενού 15€. Κράτηση θέσεων στα γνωστά τηλέφωνα, υποχρεωτικά λόγω περιορισμένων θέσεων.
• ΑΦΟΙ ΤΣΑΧΟΥΡΙΔΗ – ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΚΟΥΛΑΣ 26/11/16 ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ
• ΄Το αμάρτημα της μητρός μου΄, το διήγημα του Γεωργίου Βιζυηνού σε μια παραλλαγή από την Μαριάννα Θαμνίδου σε κρητική τοπολαλιά:
Θεέ μου… έσκουζε και δάγκωνε τα κάτω χείλη της, γιατί με τιμωρείς διπλά… γιατί την αφήνεις να λιώνει σαν κερί μέρα νύχτα… φωτιά που δεν πρόκειται να την σβήσουν τα δάκρυα μιας ολάκερης ζωής, μουρμούριζε, κουνώντας μπρος πίσω την πλάτη της, τις στιγμές που προσπαθούσε να ζέψει τις δυνάμεις της για να υπηρετήσει την κόρη της, που ψυχορραγούσε στο κρεβάτι. Κρυφά στεκάμενος στη μεσόπορτα την άκουγα να ξεστομίζει σπασμωδικές φράσεις ανάμεσα σε κλαυθμούς και βογκητά και φοβόμουν πραγματικά πως θα ‘χανε τα λογικά της, αν επρόκειτο να της πάρουν μέσα από τα χέρια της το λουλούδι που φύλαγε… γιατί δεν μπορεί να χωρέσει νους ανθρώπου ότι η μάνα που εκπλιπαρούσε νυχθημερόν τα θεία, χωρίς να αφήσει προσευχή αδιάβαστη ή τάξιμο που να μην υποσχεθεί, μπορούσε να γίνει μεμιάς γριά λύκαινα, έτοιμη να κατασπαράξει, ανεξαιρέτως όποιον τολμούσε να επιβουλευτεί ή να κακοκαρδίσει τη μοναχοκόρη της.
Και μέσα στην παραζάλη της δεν είχε εξαιρέσει μέσο για μέσο ιατρικής φύσεως και μη, το οποίο υποσχόταν κάποια μορφής ίαση, που να μην το χρησιμοποιούσε, χωρίς ενδοιασμούς, με την ελπίδα ότι θα διέκρινε κάποιο αχνό σημάδι καλυτέρευσης, όπως κάποιο μειδίαμα ή ζωντάνεμα στο απλανές βλέμμα της κατάκοιτης.
Όταν σωζόταν η υπομονή της, απειλούσε κρυφά πως αν ο Θεός έπαιρνε την κόρη της, θα αρνιόταν καν να κοιτάξει ξανά τα άλλα παιδιά της, τον Γιωργάκη και εμένα, έλεγε επίσης πως θα άφηνε το σπιτικό να ερημώσει, πως κατάρα πλανιόταν στους φρεσκοβαμμένους τοίχους του ήδη από τον καιρό που είχε χάσει τον άνδρα της και ότι το μίασμα είχε μαγαρίσει το απροφύλαχτο κορμί του παιδιού της. Τις στιγμές που την άκουγα φοβόμουν να μην τύχει και διασταυρωθεί το βλέμμα της με το δικό μου, γιατί δεν ήταν αυτή η καρτερική μάνα, που διαφέντευε το σπίτι και τους δικούς της με μόνη ανταμοιβή το γλυκό χαμόγελό τους κατά την εσπέρα και λογάριαζα πως αν άφηνε την τελευταία πνοή της η αδερφή μου, θα μας έβρισκαν άλλα κακά τρισχειρότερα από τότε που πέθανε ο πατέρας μας.
Και λίγο λίγο μου έγινε συνήθεια να προσπαθώ να λαθρακούω για να καταλάβω αν γυρίζει να κοιτάξει και εμάς στον Γολγοθά που ανεβαίνει ή αν μας έχει ξεχάσει πέρα ως πέρα. Και όσο ξάπλωνα ζαρωμένος στο κρεβάτι μου για να ζεστάνω το άκαμπτο κορμί μου, τόσο μανιωδώς δούλευα από το χάραμα για να μη μας λείψουν τα καθημερινά, να μην σωθούν όσα με κόπους είχαμε πάρει από την πατρική γη. Μα όλα εξανεμίζονταν πολύ γρηγορότερα από όσο υπολόγιζα.
Πιο πολύ από εμένα, η μάνα τιμωρούσε για δυσνόητο, κάποιες φορές, λόγο, το σώμα της και την ψυχή της. Θαρρoύσες πως περίμενε στην άκρη του γκρεμού κάποιο αόρατο λάκτισμα, που θα την αποτελείωνε, που θα την ανάγκαζε να εγκαταλείψει τη ζωή με μια και μόνη κραυγή, εκείνη που μάταια προσπαθούσε να βγάλει από τα σωθικά της, όταν μας κοιτούσε με στεγνά, διογκωμένα μάτια. Και όσο οι μέρες περνούσαν, η τιμωρία της φαινόταν να γίνεται φρικτότερη, ώσπου ένα σούρουπο ξέσπασε σε σιγανό λυγμό στο δωμάτιο της ετοιμοθάνατης. Έτρεξα ξυπόλυτος στην πόρτα και την είδα σκυφτή να αγκαλιάζει το πρόσωπο της κόρης της και να το βρέχει μέσα στα αναφιλητά της. Ήθελα να την πλησιάσω, μα δεν μπορούσα.
Το σώμα μου είχε πετρώσει. Σε όλη τη λειτουργία δεν απομακρύνθηκε από την τελευταία κλίνη της αδικoχαμένης.
Κανένας δεν προσπάθησε να τη συγκρατήσει.
Τις επόμενες μέρες δεν μας έγνεφε ούτε καταφατικά, ούτε αρνητικά σε ό,τι και αν της λέγαμε. Καθόταν αμίλητη σαν να την έζωνε πηχτό σκοτάδι. Μετά από μήνες δέχτηκε να έρθει μαζί μου στο χωράφι, τάχατες για να με βοηθήσει.
Ξάφνου, εκεί που καθόμουν ανακούρκουδα κοντά της, το στομα της συσπαστηκε, το πρόσωπό της γλύκανε και τότε μου εκμυστηρεύτηκε ότι ένιωθε ενοχή που δεν απέτρεψε το κακό, πως ο Θεός την εκδικήθηκε για ένα παιδί, το οποίο, καταπώς ήθελε, το είχε χάσει, που εάν, όπως έλεγε, το ‘φερνε στον κόσμο θα ήταν καρπός μιας απεχθούς σχέσης με καποιον που την είχε κακομεταχειριστεί και ότι τις νύχτες φανταζόταν πως ερχόταν κοντά της με την μορφή της αγαπημένης κόρης της.
Σαστισμένος, δεν ήξερα τι να απαντήσω. Ένιωσα πως μπήκα στο πετσί της για πρώτη φορά μετά την απώλεια.
Την αγκάλιασα και την έτριψα για ώρα στην πλάτη.
• Το νέο πρόγραμμα του ΟΜΑΛΟΥ
• Αγαπητοί φίλοι είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσουμε σήμερα, την συνεργασία ΔΙΑΒΑΤΗ και ΟΜΑΛΟΥ, όσον αφορά τις μηνιάτικες συνεστιάσεις μας.
Κάθε μήνα λοιπόν την τελευταία Κυριακή μεσημέρι, θα βρισκόμαστε στο κέντρο ΟΜΑΛΟΣ.
Μενού, το γνωστό μενού του κ. Παντουράκη αλλά χωρίς μπριζόλα και τιμή 15€.
Απαραίτητη όπως πάντα η δήλωση συμμετοχής.
• 13 Φεβρουαρίου 2019, ώρα 18:30 στο Αμφιθέατρο Ιωάννης Καποδίστριας του Πολεμικού Μουσείου Αθηνών (Βασιλίσσης Σοφίας & Ριζάρη 2, Αθήνα).
Ο εκδοτικός οίκος «Ο ΤΟΠΟΣ ΜΟΥ» της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας, σας προσκαλεί στην παρουσίαση της ελληνικής έκδοσης του βιβλίου των K. H. Roth και H. Rübner, «Η οφειλή των επανορθώσεων: υποθήκες της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα και την Ευρώπη»
• Ένα βιβλίο σταθμός στον αγώνα της Ελλάδας για ηθικοπολιτική και ιστορική δικαίωση, που δημιουργεί νέα δεδομένα στη συζήτηση για το ζήτημα των επανορθώσεων και τις ελληνογερμανικές σχέσεις.
• Ένα επιστημονικό σύγγραμμα, αποτέλεσμα πολυετούς και ενδελεχούς έρευνας, που αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα, καθώς φέρει τις υπογραφές δυο κορυφαίων γερμανών ιστορικών – συγγραφέων.
• Ένα ντοκουμέντο, ισχυρό όπλο στη φαρέτρα της ελληνικής διπλωματίας για τη διεκδίκηση των πολεμικών επανορθώσεων από τη Γερμανία, μια έκδοση που ξεκίνησε με την πρωτοβουλία μιας απλής ομάδας πολιτών.
Θα παραστεί:
Αργύρης Σφουντούρης Επιζών της σφαγής του Διστόμου
Για το βιβλίο θα μιλήσουν:
Karl-Heinz Roth Συγγραφέας, ιστορικός Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Κοινωνικής Ιστορίας του 20ου αιώνα
Ηλίας Νικολακόπουλος Πολιτικός επιστήμονας και Ομότιμος Καθηγητής Εκλογικής Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών
Την παρουσίαση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Γιάννης Ψαρόπουλος, ανταποκριτής Al Jazeera International στην Ελλάδα.
Θα ακολουθήσει 30λεπτη παρουσίαση από τον Christoph Ulrich Schminck-Gustavus, Καθηγητή Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Βρέμης, με θέμα:«Μνήμες Κατοχής» – Μαρτυρίες για την καταστροφή του χωριού Λιγκιάδες και τα «αντίποινα» της 3ης Οκτωβρίου 1943.
Εκ μέρους του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα θα απευθύνει χαιρετισμό στην έναρξη της εκδήλωσης ο Συγγραμματέας της Σ.Ε. Δημήτρης Αλευρομάγειρος, Αντιστράτηγος ε.α. και Επίτιμος Γενικός Επιθεωρητής Στρατού.
• Η μάχη των Θερμοπύλων, 480 π.Χ.
• Καλησπέρα σας, καλή και ευλογημένη χρονιά σε όλον τον σύλλογο σας. Ενας Χιώτης ανάμεσα σε πολλούς εγκάρδιους, φιλόξενους, εξυπηρετικούς, καλά οργανωμένους Κρητικούς, οφείλω να πω πως μαζί με την σύζυγο μου και έναν φίλο παρευρεθήκαμε στην συνεστίαση σας και περάσαμε ένα όμορφο μεσημέρι, με χορό, καλό φαγητό, άψογο σέρβις, επαγγελματισμός από όλο το προσωπικό, φιλοξενία, και πάνω από όλα ζεστασιά και χαμόγελο από τον Κ. Γιώργο και την Κ. Ροδουλα, που μας είχαν καλέσει. Σας εύχομαι και του χρόνου με υγεία, σε εσάς και σε όλον τον σύλλογο. Μετά τιμής ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ, ΒΙΚΤΩΡΙΑ ΚΑΤΣΗ.
• Έχετε καιρό να βολτάρετε στην Αθήνα;
• Από την χθεσινή (3.2.19) ΚΟΠΗ ΤΗΣ ΠΙΤΑΣ του συλλόγου των χωριών του οροπεδίου ΔΙΚΤΑΙΟΣ.
• Από την ΗΧΩ ΤΗΣ ΒΙΑΝΝΟΥ, για τη δασκάλα Κλεάνθη Χριστάκη
• Φωτογραφίες στο τέλος της σελίδας πριν τα βίντεο
Αγαπητοί φίλοι, μέλη και συντοπίτες, (εδώ συμπεριλαμβάνουμε όλους τους Έλληνες), ξεκινάμε σήμερα 28.1.19 τη σελίδα 12 ας πούμε της ηλεκτρονικής εφημερίδας μας. Έχουμε σκοπό να την κρατήσουμε ανοικτή αρκετές ημέρες, αμέσως μετά την χθεσινή ετήσια συνεστίαση του ΔΙΑΒΑΤΗ και στον απόηχό της. Αρκετοί από το ΔΣ είχαμε τη κακή προαίσθηση, ότι πιθανόν να είναι η τελευταία δημόσια εμφάνιση του ΔΙΑΒΑΤΗ. Χθες βλέποντας επιτέλους αρκετά νέα πρόσωπα και ειδικά νέους, πήραμε λίγο κουράγιο ότι υπάρχει ελπίδα να αναστραφεί το κλίμα. Αυτό όμως εξαρτάται πια μόνο από εσάς. Εμείς 6 χρόνια τώρα έχουμε δώσει το δείγμα γραφής.
• Διάφορα άλλα θέματα, προστίθενται στη σελίδα ΔΙΑΒΑΤΗΣ 11. Μην ξεχνάτε να την επισκέπτεσθε.
• Δεν ξεκινούμε όπως πάντα με ευχαριστίες, αλλά με κάτι που θεωρούμε σημαντικό, σημαντικότατο! Αρκετοί απ΄όσους ενεπλάκησαν στην διαδικασία της χθεσινής συνεστίασης, είτε παραβρέθηκαν είτε όχι, θα αντιλήφθηκαν πόσο σημαντικό είναι η σαφήνεια και η ακρίβεια της κράτησης είτε για συνεστίαση είτε για εκδρομή είτε για οτιδήποτε άλλο. Επίσης πόσο σημαντικό είναι το έγκαιρο του πράγματος. Καμιά φορά αυτό είναι δύσκολο. Όμως πρέπει να είναι η εξαίρεση. Να μην σας πούμε η εξαίρεση της εξαίρεσης.
Γι΄ αυτό αν είμαστε στα πράγματα του χρόνου, πρέπει να θυμάστε ότι η λίστα θα πρέπει να κλείσει δύο ημέρες πριν από την συνεστίαση.
• Ξέρετε επίσης πόσο οδυνηρό είναι να πεις σε κάποιον που έχει κλείσει κανονικά πριν 20 ημέρες, σε παρακαλώ κάνε μας την διευκόλυνση να μην έρθεις;
• Κάτι άλλο που μας δυσκολεύει πάρα πολύ είναι, όταν κάποιος εμφανίζεται σπάνια ή εμφανίζεται πρώτη φορά κι έχει και απαιτήσεις! Τότε αυτός που συνδράμει συνεχώς το σύλλογο τι πρέπει να έχει; Συνήθως όμως αυτός δεν έχει καμία απαίτηση. Αυτά τα δυο πάνε μαζί. Αλλά να μην αδικηθεί κιόλας!
• Και τώρα περνάμε στις ευχαριστίες. Πρώτα ευχαριστούμε εσάς όλους που παραβρεθήκατε. Διπλά ευχαριστούμε όμως αυτούς που περαβρέθηκαν και συγχρόνως παρακίνησαν και ξεσήκωσαν και αρκετούς άλλους. Υπάρχουν βέβαια και αυτοί, οι αμελείς ή οι αμελέστατοι, της τελευταίας στιγμής ή αυτοί που εμφανίζονται χωρίς καν να μας δηλώσουν. Εμείς σαν ΔΙΑΒΑΤΗΣ και αυτούς τους αγαπάμε. Εξ άλλου ο σύλλογος καθρέπτης της κοινωνίας είναι.
• Ευχαριστούμε τον πανοσιολογιότατο πΣεβαστιανό, τον Ιωάννη Χουλάκη και την Μάρα Κόττου για την προσφορά τους στον ΔΙΑΒΑΤΗ.
• Στη συνέχεια ευχαριστούμε τον κ. Παντουράκη και το προσωπικό του ΟΜΑΛΟΥ
Τους μουσικούς Γιώργο Σκορδαλλό, Γιώργη Μανωλάκη και Γιάννη Παπατζανή
Την δασκάλα μας Μαρία Πανακάκη με τις χορεύτριες του ΔΙΑΒΑΤΗ
• Τον Χριστόφορο Πετράκη που έκανε την αίθουσα ολόκληρη να μυρίσει παπούλα και ξύδι
• Τον Γιώργο Σταματόπουλο που συντηρεί τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό του ΔΙΑΒΑΤΗ
• Τους δωροθέτες Γρηγόριο Σωμαράκη, Κασσιανή Μανωλουδάκη, Εμμ. Α. Ζουμάκη, Γεώργιο Σ. Λυκάκη, Βασίλη Τσαμάντουρα, Γεώργιο Χρονάκη, ΑΝΕΚ, ΜΙΝΩΙΚΕΣ, AEGEAN, Αφους ΠΛΑΤΗ, Μιχάλη E. Τρευλάκη και Γώργιο Χ. Πετράκη
• Διευκρίνιση για τα κομμάτια της βασιλόπιτας: Λόγω οικονομικής στενότητας του ΔΙΑΒΑΤΗ, τα κομμάτια ήταν 120 και δεν έφθασαν για όλους.
• Ο κατάλογος με τους λαχνούς που κερδίζουν
••• Θέλω να εκφράσω την απόλυτη ικανοποίηση μου για τη εκδήλωση της κοπής της πίτας του συλλόγου μας στο κέντρο Ομαλός.
Πολλά συγχαρητήρια στους συντελεστές της εκδήλωσης. Άλκης Ορ. Χατζάκης
•••Η φετινή συνεστίαση ήταν πολύ επιτυχημένη, 0 ΟΜΑΛΟΣ ήταν σε όλα προσεγμένος. Αξίζουν Πολλά Πολλά συγχαρητήρια στον ΔΙΑΒΑΤΗ. Και του χρόνου με υγεία. Θωμάς Αναστασία
•••Στις 27-1-19, με χαρά βρεθήκαμε στον ετήσιο χορό και κόψημο της πίτας του ΔΙΑΒΑΤΗ, στο Κρητικό κέντρο Ομαλός. Όλα ήταν πολύ ωραία. Ο χώρος όμορφος, τα παιδιά που εξυπηρετούσαν τα τραπέζια πολύ ευγενικά, πολύ γρήγορα, παρακολουθούσαν τα πάντα μη μας λείψει κάτι.
Οι γεύσεις μοναδικές, Κρητικές, παιδικές μνήμες…
Οι μουσικοί, οι χορευτές, οι χορεύτριες, τα δώρα όπως πάντα άριστα. Ύστερα από αυτά νοιώθουμε την ανάγκη να ευχαριστήσουμε τον Πρόεδρο του Συλλόγου Γ. Διακάκη και την σύζυγο του Ροδούλα, που μετά από πολύ κόπο και ψάξιμο κατάφεραν να μας βρουν ένα τόσο ωραίο χώρο, όπως είναι το κέντρο Ομαλός για την συγκεκριμένη εκδήλωση.
Σας Ευχαριστούμε από καρδιάς! Και του χρόνου ξανά. Παρασκευή Μάρακα Μιχελινάκη
• Γράμμα που δεν διαβάστηκε στη συνεστίαση, το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε στο ΔΙΑΒΑΤΗ:
Αγαπητοί Βιαννίτες, αγαπητοί φίλοι της Βιάννου Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πνευματικού Κέντρου Βιάννου «Περικλής Βλαχάκης» σάς στέλνει 2019 ευχές για μια καλή χρονιά. Ευχόμαστε τη νέα χρονιά να έρθουν τα καλύτερα για τον καθένα μας αλλά πάνω απ´ όλα υγεία, αγάπη, ευτυχία και δύναμη. Με το βλέμμα στραμμένο πάντα μπροστά και με ενδιαφέρον για το μέλλον των νέων ανθρώπων αλλά και ολόκληρης της τοπικής κοινωνίας, καθώς και με την πεποίθηση ότι εξελισσόμαστε ως άνθρωποι και ως κοινότητα μόνο μέσα από πνευματικές διεργασίες, σχεδιάζουμε για την επόμενη χρονιά δράσεις που θα ανταποκρίνονται στους παραπάνω στόχους και θα τους υπηρετούν. Ελπίζουμε ότι θα σας έχουμε πάντα αρωγούς και συνοδοιπόρους στη δύσβατη πορεία προς την ουσιαστική πνευματική καλλιέργεια και τον γνήσιο πνευματικό πολιτισμό. Μια πλούσια σε δράσεις χρονιά μόλις ολοκληρώθηκε, κατά τη διάρκεια της οποίας πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις πολιτισμού που ανέδειξαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την αστείρευτη δυναμική του τόσο σε ανθρώπους των τεχνών και των γραμμάτων όσο και σε επίπεδο ιδεών που μπορούν να αξιοποιηθούν στο μέλλον. Έγιναν δύο εκδόσεις, μια για την ιστορία του Δωρητή του Πνευματικού Κέντρου αειμνήστου Περικλή Βλαχάκη, αλλά και όλης της γενιάς εκείνης. Η καταγραφή της μουσικής παράδοσης της Βιάννου αποτέλεσε το περιεχόμενο του δεύτερου βιβλίου με τίτλο «Βιαννίτικο Μουσικό Εργαστήρι» που συνοδευόμενο από ψηφιακό δίσκο με παλιές μουσικές καταγραφές, ελπίζουμε να αποτελέσει μια γέφυρα για τη νέα γενιά ώστε να γνωρίσει τις μουσικές καταβολές του τόπου μας, της Βιάννου. Για όποιον ενδιαφέρεται μπορεί να προμηθευτεί σήμερα εδώ και τα δύο βιβλία. Τέλος να υπενθυμίσουμε την λειτουργία του ξενώνα όπου μπορούν να μείνουν όσοι επιθυμούν να επισκεφθούν τη Βιάννο και τις ομορφιές της.
• Τα βίντεο μας τα έστειλε η Χρυσούλα Σαμαρά. Φωτογραφίες και βίντεο στο τέλος της σελίδας
• ΩΔΗ ΣΤΟΝ ΟΜΑΛΟ (Κέντρο διασκέδασης Πειραιώς 68, Μοσχάτο) Ορέγομαι τον «ΟΜΑΛΟ» την Κρητική ταβέρνα. Είναι παραδοσιακή μα είναι και μοντέρνα. Πικάντικα και νόστιμα είναι τα φαγητά της, ιδίως τα περίφημα τα γαμοπίλαφα της. Το γιδοκρεατόζουμο που κάνει τα πιλάφια, είναι από γίδι παρδαλό, που εκτρέφεται στον Ομαλό, μαζί με τα ελάφια. Όλα του κόσμου τα καλά βρίσκεις στο Μαγαζί της κι είναι αυθόρμητα ζεστή η περιποίηση της. Παρότι δεν μ’ αρέσουνε τα λόγια τα μεγάλα, θα πω εκεί , πως βρίσκεται και του πουλιού το γάλα! Όλα τα προϊόντα της τα φέρνει απ’ την Κρήτη, γνήσια τυροκομικά από τον Ψηλορείτη. Όλο το περιβάλλον της είναι πολιτισμένο, γι αυτό, κρατεί τον κόσμο της πάντα ευτυχισμένο. Όλοι ‘ναι ‘κει ευγενικοί στη συμπεριφορά τους και μπαίνουν στη διάθεση του κόσμου με χαρά τους. Καθώς, εκεί συχνάζουνε πολιτισμένοι ανθρώποι, πολιτισμένα γίνεται ,πάντα, το γλεντοκόπι. Ο καταστηματάρχης της σαν επαγγελματίας είναι σωστός κι υπεύθυνος επιχειρηματίας και, σέβεται την άποψη, πάντα ,της πελατείας. Όποτε, πας στον Ομαλό για να διασκεδάσεις, να ξέρεις, πως θα φας καλά κι ωραία θα περάσεις! Τόσο , που όλους μέσα εκεί θα τους ευχαριστήσεις και , σίγουρα θα ξαναπάς , μα κι άλλους θα συστήσεις. Αθήνα 25-1-2019 Ένας φίλος του ΔΙΑΒΑΤΗ Υ.Γ. Απ’ όπου και να βρίσκεσαι. χωρίς κανέναν όρο, μπορείς να φτάσεις εύκολα στου Ομαλού το χώρο. Με όποιο μεταφορικό μέσο κι αν επιλέξεις, θα φθάσεις στον προορισμό αυτό, χωρίς να μπλέξεις!! Αν δε για τη διαδρομή , το όχημα σου πάρεις, μην αμφιβάλλεις πως θα βρεις τόπο να το παρκάρεις.
• Φωτορετρό, 1950, βαρελάδικο Τζαγάκηδων στο Ηράκλειο
• Σπανάκης Δημήτρης: Η Αληθινή Ιστορία Του Σαραντάπηχου
Ο Δημήτρης Σπανάκης γεννήθηκε στη Κάτω Βιάννο Ηρακλείου Κρήτης και σπούδασε Μηχανολόγος Ηλεκτρολόγος στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο τη δεκαετία του 60. Παντρεμένος με την Αλίκη έχει τέσσερις γιους και τέσσερα εγγόνια.
Εργάστηκε σε μεγάλες εταιρίες κι είχε σημαντική συμβολή στη κατασκευή μεγάλων έργων στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με τη ζωγραφική, τον έμμετρο στίχο και τον πεζό λόγο.
Έργα του, που έχουν εκδοθεί: οι ποιητικές συλλογές «Τρύπες Στο Νερό Ι & ΙΙ», «Τα Κρητικά Λαογραφικά» κι υπό έκδοση το μυθιστόρημα «Πικρός Καφές Με Ολίγη» από τις εκδόσεις bookstars.
—————————————————————————————-
Το Χρονικό Του Σαραντάπηχου
Στου Σαραντάπηχου τα ίχνη,
το τραγούδι μου φως ρίχνει
για όσα σώζονται στη Βιάννο,
τη Κάτω και την Απάνω
κι όσα μπόρεσα να μάθω
ρωτώντας εδώ κι εκεί
χωρίς σχόλια τα γράφω
να σωθούνε στο χαρτί!
‘Ανω Βιάννος
Γέρους μια παρέα στη Βιάννο
το καφενείο συναντώ,
που στον ίσκιο του πλατάνου
κάθονταν και τους ρωτώ!
-Ποιός γνωρίζει και τί ξέρει
για το Σαραντάπηχο,
π’ έζησε σ’ αυτά τα μέρη
τον παλιό παλιό καιρό;
Α’ Γέρος – σημάδια λήθης
Όσα ξέρομε θα πούμε,
αλλά πρώτα θα σου πω,
κάτι που τώρα θυμούμαι
να το γράψεις και αυτό!
Όσα σώζονται αιώνια,
από γενιά σε γενιά
κι από στόμα σε στόμα
η νέα γενιά ξεχνά
κι είμαι βέβαιος -μη γελάτε-
σε λίγα χρόνια κανείς,
τίποτε δε θα θυμάται
σαν πεθάνομε εμείς!
Τώρα τα παιδιά μαθαίνουν,
όσους ήρωες στο γυαλί,
δείχνουν κι αργοπεθαίνουν
ντόπιοι ήρωες πολλοί!
Οι Κουρήτες, οι Ακρίτες
και οι Σαραντάπηχοι
δεν ήρθαν από πλανήτες
γεννηθήκανε στη γη!
Όλοι αυτοί στη φαντασία
δε γινήκαν του λαού
κι όποιος ψάξει την ουσία
ίχνη τους θα βρει παντού!
Σε βράχους τα βήματά τους,
σπήλιους και βουνοκορφές
σώζονται τα ονόματά τους
κι άλλων φαίνονται μορφές!
Β’ Γέρος – ο ερχομός
Πριν τριακόσια κι εκατό,
μα μπορεί και χίλια χρόνια,
τότε που ο Διγενής
με το Χάροντα στα αλώνια,
πάλευε κι έτρεμε η γη,
ο ουρανός και το φεγγάρι,
ποιος θα ήταν νικητής
ήρθε ένα παλικάρι
στα Βιαννίτικα τα μέρη,
από πού κανείς δε ξέρει!
Μα όσοι έτυχε και τον είδαν
σα λαγοί απ’ το φόβο φύγαν
κι έλεγαν σε όποιον ρωτούσε,
πώς ήταν και τι φορούσε:
– Μπόι είχε σαράντα πήχες
και της κεφαλής του οι τρίχες
σαν τα γένια του μια μια
κρέμονταν σαν τα σκοινιά
και στα χέρια του κρατούσε
τα όπλα του που πολεμούσε,
-όπλα που κανείς στη γή,
ποτέ δεν είχε ξαναδεί-
αιματοβαμμένα ακόμη
με σημάδια και με σκόνη!
Κι ορκιζόντουσαν με τρόμο,
πώς σ’ όποιον περνούσε δρόμο,
η γη κάτω που πατούσε
έτρεμε κι υποχωρούσε
κι όπου πέρασε οι στράτες
αίματα ήταν γεμάτες!
Απ’ της Κούπας τα χαράκια
πέρασε τους ποταμούς
με μια ασκελιά τα ρυάκια
μ’ ένα πήδο τους γκρεμούς
και στα ισόπατα λιβάδια
τρέχοντας σαν αστραπή,
χάθηκε μες στα φαράγγια
πίσω απ’ την Αγιά Μονή!
Γ’ Γέρος – η σκλαβιά
Στα Αμιρά ετότες ζούσε,
τον τόπο και κυβερνούσε
ένας μωαμεθανός
εμίρης Σαρακηνός.
Στα χωριά της Βιάννου ούλους
τους χριστιανούς είχε δούλους
και τις εκκλησιές μια μια
είχε κάνει όλες τζαμιά!
Με στρατιώτες αιμοβόρους,
άρπαζε σοδειές και φόρους
και τ’ ανήλικα παιδιά
πουλούσε στην Αραπιά!
Δε μπορούσαν πια να ζήσουν,
δίχως ν’ αλλαξοπιστήσουν
οι Βιαννίτες και σοφά
χριστιανοί ήσαν κρυφά!
Μα και τότες δίχως όρους,
να πληρώνουν είχαν φόρους
και να δίνουνε πολλές
στα χαρέμια κοπελιές
Κι οι άντρες οι γεροδεμένοι
ήσαν καταδικασμένοι,
να τραβούνε τα κουπιά
από δω ως την Αραπιά!
Αυτά και πολλά άλλα,
είχε βάσανα μεγάλα
ο Βιαννίτικος λαός
σαν ήρθε εδώ Αυτός!
Β’ Γέρος – η Αρμενόπετρα
Στης Αρμενοπέτρας πάλι
τον ξανάδαν τ’ ακρογιάλι,
μια πέτρα να κουβαλεί,
σαν το μπόι του ψηλή
και να τη πετάει πέρα
σε μια ξύλινη γαλέρα,
που εκόπηκε στα δυο
και βούλιαξε στο γιαλό!
Από μέσα οπλισμένοι
βγήκαν μαύροι πειρατές,
σαν ποντίκια τρομαγμένοι,
να σωθούνε στις ακτές!
Μα Εκείνος με το τόξο
τους εσκότωνε γοργά,
πριν από τη θάλασσα όξω
να πατήσουν στη στεριά.
Γέμισε ξύλα σπασμένα
και κουφάρια ο γιαλός
και στη θάλασσα από αίμα
εκοκκίνισε ο αφρός!
Ζωντανό το τελευταίο,
που εβγήκε απ’ τα νερά,
άφησε να πάει το νέο
στον Εμίρη στ’ Αμιρά.
Και μετά το μεσημέρι
δίχως άλλη αναβολή,
γύρω έψαξε τα μέρη
κι όπως λέγαν οι παλιοί,
διάλεξε να κατοικήσει
και για να ξεκουραστεί
μια σπηλιά που βλέπει δύση
μες στο βράχο του Ληστή!
Αυτά λέγονταν στη Βιάννο
κι αυτή η περιγραφή,
σώθηκε από τσομπάνο,
που ‘δε τη καταστροφή.
Κι από τότε, εκατό μέτρα
έμεινε μες στον αφρό
και το κύμα, κείνη η πέτρα
ν’ αρμενίζει στον αφρό!
Α’ Γέρος – η σπηλιά του Ληστή
Η σπηλιά πενήντα μέτρα
είναι πάνω από το νερό
σκαλισμένη σε μια πέτρα
από γρανίτη σκληρό.
Ανέβηκα εκεί επάνω
σαν ήμουν ντελικανής
κι από τότε από τη Βιάννο
δεν ανέβηκε κανείς.
Ήταν μισοφαγωμένη
από τ’ αλμυρό νερό
και θυμούμαι ίχνος δε μένει
από κείνο τον καιρό.
Μόνο μια πέτρα μεγάλη,
που ‘μοιαζε με προσκεφάλι!
Δ’ Γέρος – η εκδίκηση
Σαν ήρθε στον Εμίρη το μαντάτο,
πως τα καράβια του στης θάλασσας το πάτο
ήταν, και τα πρωτοπαλίκαρά του
στο βασίλειο αναπαυόνταν του θανάτου,
σκύλιασε απ’ το κακό του κι όλους
πιστούς κι άπιστους που ‘χε διαβόλους,
κάλεσε κι ορκίσθη στο φεγγάρι,
εκδίκηση απ’ το Σαραντάπηχο να πάρει!
Ξεκίνησε μ’ εκατό άγριους δαιμόνους,
μ’ αίμα διψασμένους δολοφόνους,
σε φτερωτά αλόγατα καβάλα,
να πιει το αίμα του εχθρού του στάλα-στάλα!
Σα χείμαρρος μετά από θύελλα και μπόρα,
ξεχύθηκαν μ’ ορμή στη κατηφόρα
και στο Ρουσό σα φτάσανε Κεφάλι,
Τον είδαν ξαφνικά να ξεπροβάλλει,
κρατώντας το δρεπάνι του θανάτου,
σα χάρος που θερίζει τα σπαρτά του
και οι τρομεροί θαλασσινοί κουρσάροι,
ένα δεμάτι από στάχια ήτανε στάρι!
Με μια σπαθιά δέκα έκανε κομμάτια
κι οι υπόλοιποι με γουρλωμένα μάτια,
με φρίκη βλέπανε το μυτερό κοντάρι
να τους τρυπάει πέρα-πέρα το κουφάρι!
Τα όπλα απ’ τη τρομάρα τους πετούνε
και πέφτουν στους γκρεμούς μήπως σωθούνε
και γονατίζουν ταπεινά μπροστά του άλλοι
σκύβοντας ως το χώμα το κεφάλι!
Τους ζωντανούς, που έπιασε αιχμαλώτους,
από τα δέντρα κρέμασε τους πρώτους
κι έδεσε τους άλλους στα χαράκια,
τα σπλάχνα τους να φάνε τα κοράκια!
‘Αφησε τελευταίο απ’ όλους τον Εμίρη,
που ευνούχισε με μια σπαθιά το κακομοίρη
κι αφού τον τύφλωσε του έδωσε τη χάρη,
να κάνει όσο ζει το διακονιάρη!
Β’ Γέρος
Σαν έβγαλε απ’ τη μέση τον εχθρό του,
άρπαξε το χαρέμι και το θησαυρό του
κι όσα είχε στη Δέρματο κοπάδια,
με γιδοπρόβατα χιλιάδες και γελάδια.
Οι μάντρες του εκεί και τα μητάτα,
μυζήθρες και τυριά ήταν γεμάτα
και κάθε μέρα του πηγαίνανε γομάρια
μ’ ασκιά το γάλα και το κρέας με μουλάρια!
Με τα λεφτά που πήρε του Εμίρη,
του ‘Αι Γιώργη έκτισε το μοναστήρι
με διαλεκτούς που έφερε μαστόρους
και εικονίσματα έργα του Αγίου Όρους!
Ξανάκτισε ένα-ένα τα ξωκλήσια
και φύτεψε τριγύρω κυπαρίσσια
και στη κορφή της Κορακιάς τη πλάτη,
με πέτρες έφτιαξε ένα φρούριο παλάτι!
Εκεί ένα Βιαννίτη διόρισε, με κρίση
της Βιάννου τα χωριά να κυβερνήσει
κι ο ίδιος διάλεξε μακριά απ’ τους ανθρώπους
στου Κερατόκαμπου να κατοικεί τους τόπους!
Το χρόνο δυο φορές, ένα καράβι
ερχότανε στο Τσούτσουρο και σκλάβοι
ξεφόρτωναν βαρέλια και μεγάλα
σακιά γεμάτα και με του πουλιού το γάλα!
Μετά τ’ αμπάρια τους γεμίζανε με κιούπια,
με λάδι με κρασιά και με χαρούπια
και πλουμιστές κόκκινες πατανίες,
μάλλινες με δαντέλλες στις γωνίες.
Από τη πρώτη μέρα που’ ρθε η ειρήνη,
ανάσανε ελευθεριά η χριστιανοσύνη
κι ο βιαννίτικος λαός, ο σκλαβωμένος,
αφέντης έγινε ξανά ευτυχισμένος!
Όπως γεννούνε κουνελάκια τα κουνέλια,
γεννοβολούσαν οι γυναίκες τα κοπέλια
κι η γη σ’ αντάλλαγμα καρποφορούσε,
λες κι ο Θεός από ψηλά την ευλογούσε!
Στους γάμους πήγαιναν και πανηγύρια,
καβάλα σε γαϊδάρους και μπεγίρια
και ήταν με μεταξωτές δαντέλλες,
ντυμένες σα νεράιδες οι κοπέλες.
Στα βήματα του πηδηχτού και πεντοζάλη,
συναγωνίζονταν στα κάλλη η μια την άλλη!
Για χάρη τους οι νέοι να μαλώνουν
και οι γονέοι τους κρυφά να καμαρώνουν!
Α’ Γέρος – η ευημερία
Τα παλιά τα χρόνια εκείνα,
ούτε φτώχεια ούτε πείνα,
ούτε φόβος, ούτε εχθρός,
όσο ζούσε δω Αυτός!
Ο λαός στην ιστορία,
τόσα χρόνια ελευθερία,
ευτυχία και χαρά
δεν είχε άλλη φορά!
Οι βουνοπλαγιές σπαρμένες,
οι κοιλάδες ανθισμένες,
με διπλή παραγωγή
εκαρποφορούσε η γη!
Το μετάξι ήρθε τότες
κι οι βιαννίτισες, οι πρώτες
στη τέχνη και τις κλωστές,
στο κόσμο ήσαν ξακουστές.
‘Ανθρωποι και καλογέροι
ζούσαν και πεθαίναν γέροι,
με έργα χριστιανικά
του Θεού και ειρηνικά!
Β’ Γέρος – ο θρύλος του Ληστή
Μια φορά ένας ψαράς,
που απ’ τη θάλασσα περνούσε,
είδε στο βράχο του Ληστή
κάτι που λαμποκοπούσε
και χωρίς να το σκεφτεί
πλησίασε τη σπηλιά
τυφλός απ’ την αντηλιά.
Εκεί είδε ένα κοντάρι
καρφωμένο στο σκληρό
βράχο, που σα κυπαρίσσι
κλαδεμένο ήταν χοντρό
και σε όσους είχαν ρωτήσει,
έλεγε τόσο μακρύ
ήταν που σαράντα άνδρες
δεν το σήκωναν γεροί!
Μα η λάμψη από το πόρο,
που έβλεπε στην αντηλιά,
ήταν από το σκουτάρι,
που ‘κλεινε όλη τη σπηλιά!
Μεγάλο ήταν σαν αλώνι
σκαλισμένο το μισό
με μια ασημένια ζώνη
και ένα σταυρό χρυσό!
Α’ Γέρος – ο θρήνος
Σε θύελλα ή καταιγίδα,
τα κύματα του Νοτιά,
σκούσαν πάνω στην ασπίδα
άγρια και δυνατά,
τόσο που έφταναν οι κτύποι
γύρω γύρω στα χωριά,
σα να παλεύανε λύκοι
μ’ άγρια του γιαλού θεριά!
Έτσι τότε ακουγόταν
του Σαραντάπηχου η φωνή,
όταν θύμωνε και όταν
τα χέρια του έκανε χωνί.
Με το φύσημα του Νότου
σε καιρούς άγριους κακούς,
θρήνο για το θάνατό του
των κυμάτων ακόμα ακούς!
στο Χόνδρο
Φεύγω από τη Πάνω Βιάννο,
το καθήκον μου να κάνω.
Πάω στο Χόνδρο και ρωτώ
σ’ ένα καφενείο πελάτης.
Εκεί μια χονδριγιανή
μου ‘πε, πως μια προγιαγιά της
Τον είδε μια ταχινή
να περνά από το δρόμο
κι από φόβο και από τρόμο,
είχε χάσει τη λαλιά της
και πως ένας χοντριγιανός,
που ‘σπερνε στο Καβαλάρη,
τον θωρούσε ο χριστιανός
να πετάει το κοντάρι,
από του Ληστή ψηλά
μέχρι τον Αναποδάρη
και μετά στα Καμπουλά
να τρέχει και να σηκώνει
σαν τον άνεμο ψηλά
ένα σύννεφο από σκόνη!
-Απ’ τη σκάλα της Δερμάτου
φόρα έπαιρνε κι ορμή
κι ανέβαινε στου Κεράτου
σαν αητός τη κορυφή!
Κι από κει ψηλά αράδα
έβλεπε όλα τα χωριά
από τη Ψαρή Φοράδα
ως το Τσούτσουρο μακριά!
Κι ούτε ένα πουλί τα δάση
δε μπορούσε να διαβεί,
ούτε βάρκα να περάσει
στο γιαλό να μη τη δεί!
Κι ένας γέρος που γροικούσε,
πολύ ώρα και δε μιλούσε,
άνοιξε το στόμα και μού είπε
αυτά ακόμα για το Σαραντάπηχο:
-Δίκαιος με τους ανθρώπους
και με τους κακούς σκληρός,
σε όσους προστάτευε τόπους
άγρυπνος ήταν φρουρός!
Κι όπως λέγαν οι ψαράδες
χαράματα στις ακτές
βρίσκαν συχνά αραπάδες
σκοτωμένους πειρατές!
Κι οι βοσκοί, πως φημισμένους
ζωοκλέφτες στα βουνά
απ’ τα δέντρα κρεμασμένους
σε περάσματα στενά!
Κι από τότε η τιμωρία,
η σκληρή για ζωοκλοπή,
στη Βιάννο είν’ η αιτία,
που η κλεψιά είναι ντροπή
και γι’ αυτό κανείς Βιαννίτης
δεν επιάσθηκε ποτές
σ’ όλο το νησί της Κρήτης
κλέφτης σε ζωοκλοπές!
Κάτω Βιάννος ο γράφων – το Απαλέτι
Με όλα που μου λεν και γράφω,
εθυμήθηκα κι εγώ
αυτά που θα διηγηθώ:
Ένας θείος μου απ’ τη Βιάννο,
που εκατό χρονών και πάνω
έζησε, κι είναι πεθαμένος,
-Θε μου να ‘ν’ συγχωρεμένος-,
όταν ήμουνα κοπέλι
και τρυγούσαμε τ’ αμπέλι
μου ‘δειξε είκοσι μέτρα
από λάσπη κι από πέτρα,
πάνω σε βουνοκορφή,
κοντά στην Αγιά Μονή,
ένα τοίχο ασβεστωμένο
και μισοκαταστρεμένο
και μού είπε: -Αυτός ο τράφος
του Σαραντάπηχου είναι ο τάφος.
Μου ‘δειξε και το Απαλέτι,
που στης Κούπας είν’ το δέτη
και μου είπε: -Αυτή τη πέτρα
πέταξε από χίλια μέτρα,
ψηλά απ’ τη Κορακιά,
ο Σαραντάπηχος εκειά
και πως: -Απ’ αυτά τα έτη
οι βιαννίτες το Απαλέτι
το έχουν μετεωρολογικό
και ρολόι ηλιακό!
Σαν ο ήλιος το σιμώνει,
βάζουν τα βούγια στ’ αλώνι
κι όσο ο ήλιος το χτυπά,
η δουλειά δε σταματά!
Όταν η σκιά αλλάζει
από Δύση Ανατολή,
το ζευγάρι αναχαράζει
και οι άνθρωποι οι απλοί,
το ‘χουν για φαί σημάδι
στο βουνό και το λιβάδι.
Όταν φεύγει η λιακάδα
κάθε δουλειά σταματά
στα λιόφυτα, στα λιβάδια,
στα ζώα και τα φυτά.
Τότε ένα καραβάνι
απ’ τον κάμπο ξεκινά
και στη Βιάννο μέσα φτάνει
σαν η νύχτα ξεκινά!
Μα όταν η πυκνή ομίχλη
στο Απαλέτι ακουμπά
τότε χιονόνερο ρίχνει
και αστράφτει και βροντά!
Στα Χωριά Της Εμπάρου Μια Γυναίκα – ο Σαραντάπηχος
Όταν πήγα στης Εμπάρου
να ρωτήσω τα χωριά
στο σπίτι ενός κουμπάρου
μια γυναίκα ερωτώ!
-Τί να ξέρω η καημένη,
που από τόπο μακρινό,
είμαι εδώ παντρεμένη
με παιδί έξη χρονώ!
Ακούω όμως τη πεθερά μου
να φοβίζει τα μωρά μου
κι άμα ένα δε τρώει ή κλαίει:
-Ο Σαραντάπηχος!!! του λέει!
Μια Γριούλα – οι Ενετοί
Τότε μια γριούλα τρέχει,
να μου πει ότι κατέχει
ένα παλιό παραμύθι
που το γράφω ως το διηγήθη:
-Στην Έμπαρο μια φορά,
στρατιώτες σταυροφόροι,
ήρθαν απ’ τη Βενετιά
να περάσουν απ’ τα όρη
για της Βιάννου τα χωριά!
Τη παλιά πήρανε στράτα
που στον Αμαλό οδηγεί
και πίσω τους τα φουσάτα
άφηναν καμένη γη!
Ψάχνανε νύκτες και μέρες
για αφέντες Βενετούς
σκλάβους μέσα στις γαλέρες
να ‘βρουν άντρες δυνατούς!
Κι αν τους τύχαινε γυναίκα
όμορφη ή κοπελιά,
την αρπάζαν με το ζόρι
σκλάβα για το βασιλιά!
Μα πριν φτάσουνε επάνω
να διαβούν τη κορυφή,
σε ενέδρα από τη Βιάννο
τους περίμεναν κρυφή!
Ένας χείμαρρος χαράκια,
που τσουρλούσαν στο βουνό
και βροχές μέσα στα βράχια
πέτρες απ’ τον ουρανό!
Πέταξαν σπαθιά και άλλα
όπλα να μη λαβωθούν
και στα άλογα καβάλα
έτρεχαν για να σωθούν!
Τότε στη κορφή του Αφέντη
φωτιά άναψε τρανή
και τη νύχτα από το γλέντι
έλαμπαν οι ουρανοί!
Κι άλλη μια στο Ψηλορείτη,
που άναψε λαμπρή φωτιά,
το μαντάτο από τη Κρήτη
έστειλε στη Βενετιά!
Στα Μέσα Χωριά
Πάω στα Μέσα Χωριά,
Σύμη, Πεύκο, Αμιρά,
Συκολόγο και Βαχό
τους γερόντους να ρωτώ
και μου είπανε αυτά
για το Σαραντάπηχο!
Σύμη – του Σαραντάπηχου ο θρόνος
Οι βοσκοί στον Αμαλό,
βλέπανε από τη μάντρα,
ένα σαραντάπηχο άντρα
ν’ ανεβαίνει στο ψηλό
βουνό, που ‘χει πάντα χιόνι,
κι ένα ολόκληρο δενδρό
σαν πούπουλο να σηκώνει.
Και τη νύχτα μια φωτιά
βλέπανε να ξεπροβάλλει
στη κορφή και στο Νοτιά
άναβε μετά μια άλλη
και σε λίγο φωτιά τρίτη
βλέπανε στα δυτικά
στη κορφή του Ψηλορείτη!
Μετά χρόνια οι βοσκοί,
εκεί π’ άναβε η φωτιά του,
εκκλησιά ερημική
έχτισαν τ’ Αγίου Πνευμάτου!
Κι αν στ’ Αφέντη ανεβείς
τη κορφή και έχεις χρόνο,
του Σαραντάπηχου να πεις,
να σου δείξουνε το θρόνο!
‘Αρβη – οι πειρατές
Μια φορά ένα καράβι
με στρατό αραβικό,
απ’ τη Μπαρμπαριά στην ‘Αρβη
έφτασε πειρατικό!
Αγριεμένοι Αραπάδες,
νύχτα βγήκαν στη στεριά,
άντρες και γυναίκες σκλάβες
ν’ αρπάξουν από τα χωριά!
Καίγαν σπίτια και σπαρμένα
άρπαζαν ζώα, σοδειές,
παιδιά αλυσοδεμένα,
σκότωναν γέρους και γριές!
Και όσοι μπόρεσαν να σωθούνε
στου ‘Αϊ Γιώργη τη Μονή,
τρέξαν να προσευχηθούνε,
ένα θαύμα να γενεί!
Σα ξημέρωσε οι στράτες
κι όταν σβήσαν οι φωτιές
νεκρούς ήτανε γεμάτες
μαύρους κι άσπρους πειρατές
και στο μισοβουλιαγμένο
καράβι πλάι στην ακτή,
είδαν όλοι κρεμασμένο
τον αρχηγό-πειρατή,
κάτω από μια σημαία,
που ψηλά στον ουρανό,
κυμάτιζε στον αέρα
με σταυρό βυζαντινό!
Αυτά μου ‘παν και θα τολμήσω
κι όποιος ξέρει μ’ απαντά,
όλους σας να σας ρωτήσω:
Ποιός τα έκανε όλ’ αυτά;
Kαλάμι – οι Σταυροφόροι
Την εποχή εκείνη φράγκικη αρμάδα,
ήρθε και άραξε απ’ τη Ψαρή Φοράδα,
με Φράγκους σταυροφόρους στρατιώτες
και σιδερόφρακτους με άλογα ιππότες.
Με θυρεούς, σημαίες μεγαλεία,
βγήκαν οι σταυροφόροι απ’ τα πλοία
και γέμισαν σταυρούς οι παραλίες
κι ασημοκαπνισμένες πανοπλίες!
Την άλλη μέρα πιάσανε ομήρους,
άρχοντες, προεστούς και καλογήρους
και λύτρα να γεμίσουνε τ’ αμπάρια,
ζητούσανε με λάδια και κριθάρια.
Να λευτερώσουν τους Αγίους Τόπους,
αρπάζανε το βιός απ’ τους ανθρώπους
και για τα κάτεργα με τη βία κωπηλάτες,
τους πιο γερούς στρατολογούσανε χωριάτες!
Απ’ τη κορφή τους είδε του Κεράτου,
ο Σαραντάπηχος και τ’ άρματά του
εφόρεσε και μέσα στη λιακάδα,
ξεκίνησε για τη Ψαρή Φοράδα!
Σαν έφτασε με δυο μαντατοφόρους
στο βασιλιά διαμήνύσε με όρους,
τους όμηρους πρώτα να λευτερώσει
και όσα άρπαξε τίμια να πληρώσει!
Και για τον ‘Αγιο Σκοπό χίλια γελάδια
και χίλια εκατό μουζούρια στάρια
θα του ‘δινε ρεγάλο, αν συμφωνούσε
αλλιώς μαζί του να μονομαχούσε!
Γέλασε ο βασιλιάς και όλοι οι άλλοι
σκεφτήκανε, πως ευκαιρία ήταν μεγάλη
λαμπρή μονομαχία να οργανώσουν
και ένα μάθημα στο Σαραντάπηχο να δώσουν!
Ψαρή Φοράδα – η μονομαχία
Την άλλη μέρα παρατάχθηκε ο στρατός,
μ’ όλους τους άρχοντες και ευγενείς στη μέση.
Κι ανάμεσά τους να φαντάζει δυνατός,
ο Βασιλιάς στη πιο ψηλή τη θέση.
Με κόκκινους σταυρούς αριστερά,
σε δυο σειρές παραταχθήκαν οι τοξότες
κι απέναντι με λοφία και φτερά
καβάλα στ’ άλογα οι σιδερένιοι ιππότες!
Τότε με κίνηση ο βασιλιάς αργή,
έδωσε σύνθημα να ‘ρθούν οι μονομάχοι
κι εκατό τρομπόνια στη σιγή
διαλάλησαν πως άρχιζε η μάχη!
Βουή ακούστη τότε απ’ τα βουνά,
να ‘ρχεται μ’ ένα σύννεφο από σκόνη,
σα το Βοριά, που άμα αρχίζει να φυσά,
ό,τι εμπόδιο βρει ισοπεδώνει!
Με απορία κι έκπληξη μετά,
μες στην αρένα είδανε να μπαίνει ,
ωσάν στρατός με ποδοβολητά
χίλια γελάδια και γαϊδάροι φορτωμένοι!
‘Αρχισαν όλοι να γελούν ειρωνικά,
μα πάγωσε το αίμα στο κεφάλι
όταν του Σαραντάπηχου η σκιά,
είδανε μες στη σκόνη να προβάλλει!
Έως θανάτου απλώθηκε σιγή
κι ούτε ένας δε τολμούσε να μιλήσει,
ώσπου απελπισμένη ακούστηκε κραυγή
κι ένας ιππότης με άλογο είχε ορμήσει!
Περίμενε ο Σαραντάπηχος κοντά
να ‘ρθει! Σκύβει και μη γελάσεις!
Πιάνει το άλογο μαζί και τους πετά,
σα βότσαλο στη μέση της θαλάσσης!
Αμέσως μπαίνει ως τη μέση στα νερά,
σα να ‘θελε τα χέρια του να πλύνει,
στο κάτεργο με τους ομήρους προχωρά,
σπάει την άγκυρα και τα μουράγια λύνει!
Παίρνει μια χούφτα απ’ τα χοντρά
μαλλιά του και γερά δένει τη πλώρη!
Φεύγει γιαλό-γιαλό και πίσω το τραβά,
σα να ‘χε ανοικτά πανιά στο ξεροβόρι!
Από τα Τέρτσα περνά ανοικτά,
την ‘Αρβη προσπερνά στα δεξιά του,
στο Κερατόκαμπο δε σταματά
και φτάνει γρήγορα στο κόλπο της Δερμάτου!
Εκεί τους αιχμαλώτους λευτερώνει,
όλοι μαζί σώοι φτάνουν στη στεριά,
σημαία με το Δικέφαλο σηκώνει
κι οι καμπάνες νικητήρια χτυπούνε στα χωριά!
Την άλλη μέρα η φράγκικη αρμάδα,
εσάλπαρε απ’ τη Ψαρή Φοράδα
κι οι σταυροφόροι ιστορικοί από μωρία,
δε γράψανε το γεγονός στην ιστορία!
Συκολόγος – το τέλος
Πήγα και στο Συκολόγο
να ρωτήσω για όλ’ αυτά
κι ένας γέροντας το λόγο
παίρνει και μου λέει αυτά:
-Παλικάρι ήταν μεγάλο
στο κοντάρι, στο σπαθί,
που ποτέ στο κόσμο άλλο
δε θα ξαναγεννηθεί!
Ο Σαραντάπηχος αν ζούσε
‘Αραβας ή Πειρατής,
ούτε Τούρκος θα τολμούσε
να ‘ρθει εδώ κατακτητής!
Για τα κατορθώματά του,
θρύλοι υπάρχουνε πολλοί
και ακόμη τ’ όνομά του
φόβο και δέος προκαλεί!
Λένε πως ήτανε ένας
κι άλλοι, πως ήταν πολλοί!
Δε πιστεύει όμως κανένας,
πως ήτανε ξένη φυλή!
Φήμες για το θάνατό του,
ακουστήκανε πολλές,
που μπορεί ψέματα όλες
να ‘ναι, μα κι αληθινές!
Λένε πως μ’ άρμα μια ώρα
Τον άρπαξε ο Ουρανός
κι άλλες πως σε άγρια μπόρα
Τον χτύπησε κεραυνός!
Μα αυτό που εγώ πιστεύω,
πήγε με το Βασιλιά
στη Πόλη να πολεμήσει
να σωθεί η Αγιά Σοφιά!
Επίλογος – ο Γράφων
Όσα μπόρεσα να μάθω,
όλα στο χαρτί τα γράφω
κι όποιος ξέρει άλλο τι
να το γράψει ή να το πει!
Βιβλιογραφία-πηγές: Εγκυκλοπαίδειες, Ελευθερουδάκη & Ηλίου
Ι. Κονδυλάκη «‘Απαντα», οι γιαγιάδες μου Θεονύφη και Σπανίνα, ο θείος μου Χαραλάμπης κι άλλοι Βιαννίτες, που είναι όλοι πεθαμένοι.
«Το Χρονικό Του Σαραντάπηχου» δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στα ΒΙΑΝΝΙΤΙΚΑ ΝΕΑ αρ. φύλλου 276, 278, 280.
•Οι Κρήτες στην εκστρατεία του Μ. Αλεξάνδρου – Κρήτες τοξότες
Οι επίλεκτοι Κρήτες Τοξότες των προχριστιανικών αιώνων, εμφανίζονται συχνά να συνοδεύουν μονάδες Λακεδαιμονίων και αργότερα του Φιλίππου Β΄ και του Αλεξάνδρου. Μία πρώτη περιγραφή τους δίδεται από τον Ξενοφώντα εις την Κύρου Ανάβασις που περιγράφει τις μικρές ορειχάλκινες κυκλικές τους ασπίδες και τα ισχυρά παλίντοντα τόξα.
Αναφορές από τον Ξενοφώντα
[4.2.28] ἄριστοι δὲ καὶ τοξόται ἦσαν· εἶχον δὲ τόξα ἐγγὺς τριπήχη, τὰ δὲ τοξεύματα πλέον ἢ διπήχη· εἷλκον δὲ τὰς νευρὰς ὁπότε τοξεύοιεν πρὸς τὸ κάτω τοῦ τόξου τῷ ἀριστερῷ ποδὶ προσβαίνοντες. τὰ δὲ τοξεύματα ἐχώρει διὰ τῶν ἀσπίδων καὶ διὰ τῶν θωράκων. ἐχρῶντο δὲ αὐτοῖς οἱ Ἕλληνες, ἐπεὶ λάβοιεν, ἀκοντίοις ἐναγκυλῶντες. ἐν τούτοις τοῖς χωρίοις οἱ Κρῆτες χρησιμώτατοι ἐγένοντο. ἦρχε δὲ αὐτῶν Στρατοκλῆς Κρής.
[4.2.28] Ήταν μάλιστα και έξοχοι τοξότες. Τα τόξα τους είχαν μάκρος απάνω κάτω τρεις πήχες, και τα βέλη περισσότερο από δυο πήχες. Και κάθε φορά που χτυπούσαν τέντωναν τις χορδές, πατώντας το κάτω μέρος του τόξου με το αριστερό πόδι. Έτσι τα βέλη περνούσαν μέσα από τις ασπίδες και τους θώρακες. Όταν όμως τα έπιαναν οι Έλληνες, τα χρησιμοποιούσαν σαν ακόντια, προσαρμόζοντας επάνω μια θηλιά. Σ᾽ αυτά τα μέρη οι Κρητικοί πρόσφεραν πολύ μεγάλες υπηρεσίες. Αρχηγός τους ήταν ο συμπατριώτης τους Στρατοκλής.
Ο εικονιζόμενος τοξότης του Λόχου των Κρητών του Αλεξάνδρου ανταποκρίνεται στην «Ελληνιστικής περιόδου» επιτύμβιο στήλη των τοξοτών Πυρρία και Υπερβάλλωνος, από το Κακοδίκι των Λευκών Ορέων (M. Cuarducci: ΙNSCRIPTIONESCRETICAEII, vi. 7), όπου μεταξύ των άλλων απεικονίζονται ο γνωστός έως και την εποχή μας ιδιόμορφος κρητικός μαύρος μάλλινος κεφαλόδεσμος, ο δερμάτινος κλειστός γωρυτός (φαρέτρα), τα βέλη με την κλασσική μεγάλη χαλύβδινη κρητική αιχμή και το μικρό σχετικά δερμάτινο σακίδιο, που πιθανότατα περιέχει διάφορα εξαρτήματα τοξοβολίας, όπως χορδές (οι τένοντες είναι ευαίσθητοι σε αντίξοες καιρικές συνθήκες), αιχμές και τμήματα τόξου, όπως τα άκρα.
Η μικρή ασπίδα φέρει ως έμβλημα τον αστρίτη, ένα μικρό αλλά εξαιρετικά δηλητηριώδες είδος έχιδνας, το αγαπημένο σύμβολο τοξοτών και σφενδονητών εκείνης της περιόδου, ενώ το κυανωπό χρώμα του χιτώνα (τα χρώματα της στήλης έχουν χαθεί) ανταποκρίνεται στο χρώμα αναλόγου χιτώνα από την μετώπη του τάφου των Λευκαδίων Ημαθίας.
Ο μαύρος κεφαλόδεσμος αναφέρεται από τον Πορφύριο στην δεύτερη φάση της μύησης Πυθαγόρα στους Κουρήτες της Κρήτης και μάλλον αποτελεί διακριτικό τους χαρακτηριστικό, όπου περιγράφει ότι ο φιλόσοφος με μαύρο μάλλινο στέφανο (ο κεφαλόδεσμος) παραμένει επί μία νύχτα ξαπλωμένος με το πρόσωπο στην γη στην παραλία και κατόπιν οδηγείται στο Ιδαίον Άντρο, όπου μετά από τρία ένατα (27 ημέρες), καταλήγει στην τρίτη φάση, την φάση του θρονισμού, με τον θρόνο να εμφανίζεται αρχικά καλυμμένος.
• Δείτε μέχρι που έχει φθάσει η τέχνη και η τεχνική (Calatrava in Qatar):
• Ένα αυθεντικό ταλέντο της Κρητικής μουσικής, ετών 15!
Κρατήστε το όνομά: Βαγγέλης Γκοσμάνης
Του Κυριάκου Καραγιώργη*
Σημειώστε το ονοματεπώνυμο Βαγγέλης Γκοσμάνης και θυμηθείτε το κείμενο που ακολουθεί σε λίγα χρόνια. Ίσως όλη η Κρήτη μιλάει για αυτόν το νέο λυράρη και να υποκλίνεται στο δοξάρι του.
Γεννημένος λίγους μήνες πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας του 2004, με καταγωγή από τη Σητεία, σήμερα ζει και πηγαίνει σχολείο στην Μεγάλη Βρετανία και συγκεκριμένα στο Λονδίνο, αφού οι γονείς του , πριν τρία χρόνια περίπου, αναζήτησαν μια καλύτερη ζωή την εποχή της κρίσης και των μνημονίων , εκτός της Ελλάδας. Εμφανίστηκε πριν από λίγους μήνες σε κρητικό τηλεοπτικό κανάλι και από την πρώτη στιγμή ο τρόπος του παιξίματος του, τα ηχοχρώματα και οι μελωδίες που ακούστηκαν από το δοξάρι του έδειξαν το πόσο σημαντικός καλλιτέχνης μπορεί να εξελιχθεί.
Η ευγένεια και η σεμνότητα του 14χρονου νεαρού λυράρη είναι ένα ακόμα πλεονέκτημα στο ήρεμο παραδοσιακό παίξιμο του το οποίο έχει εμφανώς επηρεαστεί μόνο από πρωτομάστορες και παραδοσιακούς καλλιτέχνες.
Πραγματικά χρειάζονται συγχαρητήρια οι γονείς αυτού του μικρού παιδιού αλλά και οι δάσκαλοι του, που με τον τρόπο τους ο καθένας, το καθοδήγησαν να αναζητήσει το δρόμο του στο καλλιτεχνικό στερέωμα και τους δόμους της Κρητικής μουσικής. Ο θαυμασμός, η προσήλωση και η σεμνή προσέγγιση που δείχνει παίζοντας και ερμηνεύοντας μουσικά τους μεγάλους πρωτομάστορες αλλά και τους σύγχρονους μεγάλους δεξιοτέχνες που έχει σαν πρότυπα του, δείχνουν με τον καλύτερο τρόπο τί σημαίνει η σωστή διατήρηση και η διάδοση της παραδοσιακής κρητικής μουσικής χωρίς εντυπωσιασμούς και υπερβολές.
• Δείτε το φαράγγι της Άρβης εσωτερικά για πρώτη φορά!!! Αυτό το βίντεο είναι τραβηγμένο σίγουρα χειμώνα που έχει νερά από επαγγελματία ορειβάτη. Ούτε κάποιοι παλιοί ΄σκαρφαλωτές΄ τολμούσαν να το επισκεφθούν όταν είχε νερά. Αξίζει το κόπο.
•Τελευταία ενημέρωση για την αυριανή συνεστίαση στον ΟΜΑΛΟ:
Η βασιλόπιτα θα κοπεί ακριβώς στη 1:00, λόγω φόρτου εργασίας του πανοσιολογιότατου πΣεβαστιανού.
Το φλουρί της βασιλόπιτας αντιστοιχεί σε μία εικόνα του Αγίου Ιωάννη, προσφορά Ιωάννου Χουλάκη.
Όσοι έκαναν κράτηση χθες Παρασκευή ή θα κάνουν σήμερα Σάββατο, πρέπει να δείξουν κατανόηση διότι προσπαθούμε να εξυπηρετηθούν όλοι.
Όσοι τυχόν έλθουν αύριο Κυριακή χωρίς να έχουν κάνει καθόλου κράτηση, πρέπει να περιμένουν υπομονετικά μήπως τους τακτοποιήσουμε και αυτούς, εννοείται από κάποια ακύρωση.
Επιθυμούμε να πάνε όλα καλά χωρίς το παραμικρό παρατράγουδο. Για το λόγο αυτό πάρτε μαζί σας υπομονή, κατανόηση και κυρίως το χαμόγελό σας. Προσπαθούμε πάντα για το ανθρωπίνως καλύτερο. Πιθανόν όμως να γίνουν κάποιες παραλήψεις ή κάποια λάθη. Μην ξεχνάτε ότι λάθη δεν κάνει μόνο αυτός που δεν κάνει τίποτα. Ξέρουμε ότι κάποιοι μας περιμένουν στη γωνία και είναι πάντα οι ίδιοι γνωστοί.
Ζητούμε συγνώμη από αυτούς που σήμερα Σάββατο ακυρώσαμε (10 άτομα), ενώ είχαν κάνει κράτηση κανονικά, και από αυτούς που αρνηθήκαμε να κάνουν κράτηση (18 άτομα).
Ξέρετε, δυστυχώς πέσαμε άθελα μας σε κρίση σήμερα. Ο ΔΙΑΒΑΤΗΣ δυσκολεύτηκε να διαχειριστεί αυτή τη πρωτόγνωρη κρίση, που αντί να παρακαλεί για συμμετοχή, να πρέπει να κάνει το αντίθετο ακριβώς!!!
Ευχαριστούμε τον Ιωάννη Χουλάκη και την Μάρα Κόττου για την προσφορά τους στον ΔΙΑΒΑΤΗ. Οι υπόλοιποι δωροθέτες μας θα αναφερθούν σύντομα.
Τα δώρα της λαχειοφόρου:
•Γι΄ αυτούς που θα χρησιμοποιήσουν την Κυριακή τον ΗΣΑΠ, η απόσταση από Στάση ΜΟΣΧΑΤΟ μέχρι τον ΟΜΑΛΟ είναι 700 ή 750 μέτρα
• Απεβίωσε χθες 22.1.19 η Ευδοξία (Εύη) Σηφάκη – Θέμελη, νηπιαγωγός ετών 47. Η εξόδιος ακολουθία θα ψαλεί στον Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Παπάγου, Γρηγορίου Μιχαήλ 49, την Πέμπτη 24Ιαν, 3:00μμ. Ο ΔΙΑΒΑΤΗΣ εκφράζει τα συλλυπητήριά του στην οικογένεια της εκλιπούσης.
Μαγεία: Τα Ιωάννινα στα λευκά, από ψηλά, για όσους δεν είδαν χιόνι φέτος, έχει και ωραία μουσική
Αγαπητοί Συμπατριώτες,
Η εκδήλωση για την Πρωτοχρονιάτικη Βασιλόπιτα της Παγκρητίου Ενώσεως, θα πραγματοποιηθεί την ΚΥΡΙΑΚΗ 20 Ιανουαρίου 2019 και ώρα 11.30π.μ. σε ένα από τα πολυτελή πλοία της ΑΝΕΚ στον Πειραιά στην προβλήτα του Αγίου Διονυσίου.
Κατά την διάρκεια της εκδήλωσης θα υπάρχει εορταστικό μουσικοχορευτικό πρόγραμμα.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνείτε καθημερινά, με τα γραφεία της Παγκρητίου Ενώσεως (τηλεφωνικά ή με την παρουσία σας ), επίσης και με τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου
Με Κρητικούς – Αδελφικούς Χαιρετισμούς
Για το Δ.Σ. της ΠΑΓΚΡΗΤΙΟΥ ΕΝΩΣΕΩΣ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΡΙΔΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΠΙΔΑΚΗΣ
® Διόρθωση 17.1.19:… Μενού, το γνωστό του Ομαλού. Το παιδικό χωρίς το κυρίως πιάτο…
• Παρέχεται από: PROTO THEMA S.A. Εικόνες σπάνιας ομορφιάς προσφέρει ο αυτοκινητόδρομος κεντρικής Ελλάδας Ε-65 αυτές τις μέρες. Όπως καταγράφει το trikalavoice.gr η διαδρομή είναι καλυμμένη με χιόνι, ενώ μοναδικό είναι το σκηνικό στη λίμνη Σμοκόβου, στα δεξιά του αυτοκινητόδρομου, η οποία έχει παγώσει στο μεγαλύτερο μέρος της έκτασής της.
• Συνοψίζοντας για την προσεχή συνεστίαση και τη βασιλόπιτα:
3. Κέντρο ΟΜΑΛΟΣ, Πειραιώς 68, Μοσχάτο, Τηλέφωνο: 2105621642
– Στάση Λεωφορείου από Ομόνοια, ΛΑΧΑΝΑΓΟΡΑ
– Στάση Ηλεκτρικού, ΜΟΣΧΑΤΟ
– Το κέντρο διαθέτει την προβλεπόμενη από το νόμο ράμπα εισόδου
– Για πάρκιγκ και άλλες πληροφορίες στο συνημμένο σχεδιάγραμμα
4. Μενού, το γνωστό του Ομαλού. Το παιδικό χωρίς τα αρχικά ορεκτικά (ορντέβ) ®
5. Απαραίτητη η κράτηση στα γνωστά τηλέφωνα του συλλόγου και στο mail odiavatis@gmail.com
6. Χορευτικό του ΔΙΑΒΑΤΗ με την χοροδιδάσκαλο Μαρία Γ. Πανακάκη
7. Μουσική από το συγκρότημα του Γιώργου Σκορδαλού και του Γιώργη Μανωλάκη
8. Λαχειοφόρος με πλούσια δώρα
9. Θα διατίθεται το ημερολόγιο 2019 του ΔΙΑΒΑΤΗ
– Αναρτούμε σήμερα και θέτουμε σε διαβούλευση την μελέτη ΣΤΕΓΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΕΡΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΧΩΡΟΥ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΚΕΦΑΛΟΒΡΥΣΙΟΥ με σκοπό:
Οι μηχανικοί μέλη του συλλόγου μας, αλλά και οι φίλοι, να παρέμβουν κάνοντας τις παρατηρήσεις τους για την βελτιστοποίηση της μελέτης τεχνικά
Οι εργολήπτες να συμβάλλουν στην κοστολόγηση του έργου και σε 2η φάση την εκδήλωση ενδιαφέροντος για την εκτέλεση του έργου
Το έργο είναι αναγκαίο, δεδομένου ότι το υπέδαφος στην ευρύτερη περιοχή της εκκλησίας, σε έκταση περίπου όσο και το οικόπεδο ΄ρέει΄ , δηλαδή υποχωρεί συνεχώς, με αποτέλεσμα το κτίριο του ναού να έχει υποστεί μεγάλες ρηγματώσεις με ορατό τον κίνδυνο κατάρρευσης
Η μελέτη είναι μια προσφορά του ΔΙΑΒΑΤΗ και του προέδρου του στους κατοίκους της περιοχής
Δημοσιεύουμε τη μελέτη και σε μορφή pdf για μεγαλύτερη ακρίβεια
Δέκα ζωές σε μια: Ο Ρος Ντέιλι αφηγείται τα περιπετειώδη ταξίδια του 12.01.2019 Ο Ιρλανδός μουσικός και μόνιμος κάτοικος της Κρήτης εδώ και πάρα πολλά χρόνια ξετυλίγει στο Andro το κουβάρι των αναμνήσεών του και διηγείται τo πέρασμά του από την Ινδία έως τα Μάταλα. Από τον Γιώργο Κοβό.
Είναι 1970 όταν ο Ρος Ντέιλι επισκέπτεται για πρώτη φορά την Κρήτη, σε μια φάση αναζήτησης μουσικών του κόσμου. Γνωρίζει τον Κώστα Μουντάκη και πλάι του μαθαίνει κρητική λύρα, αλλά σύντομα φεύγει για ανατολικότερους προορισμούς, φτάνοντας μέχρι Ινδία και Αφγανιστάν. Μερικά χρόνια αργότερα επιστρέφει οριστικά στην Κρήτη, υιοθετεί τα ακούσματα και την ντοπιολαλιά της, ενώ παράλληλα ιδρύει το μουσικό εργαστήρι «Λαβύρινθος» διδάσκοντας νέους λυράρηδες. Μαζί τους δίνει συναυλίες διεθνώς, φροντίζοντας να διαδώσει τη μουσική παράδοση σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, Ισπανία, Ολλανδία κ.ά. Λίγες ώρες πριν την εμφάνισή του με την Κέλυ Θωμά, στο θέατρο Ροές, ο Ρος Ντέιλι αφηγείται τη ζωή του στο Andro. «Γεννήθηκα στη Βρετανία από Ιρλανδούς γονείς, αλλά φύγαμε όταν ήμουν δύο χρόνων. Λόγω της δουλειάς του πατέρα μου μετακινούμασταν συχνά από χώρα σε χώρα. Ήταν φυσικός-μαθηματικός και ασχολιόταν με την ανάπτυξη ηλεκτρονικών υπολογιστών, προχωρημένο επάγγελμα για την εποχή. Έτσι, γυρίσαμε πολλά μέρη, από Αμερική μέχρι Ιαπωνία. Το μεγαλύτερο διάστημα που έμεινα κάπου ήταν οκτώ χρόνια, στο Σαν Φρανσίσκο. «Το κίνημα των hippies είχε έντονη επίδραση πάνω μου, όσο ακόμα ήταν περιορισμένο. Θεωρώ ότι ήταν μια ουτοπία που εμπορευματοποιήθηκε πολύ».
Πριν ακόμα γεννηθώ, οι γονείς μου έζησαν κάποια χρόνια στο Ιράκ όπου άκουσαν αραβική μουσική. Η μητέρα μου ήταν πιανίστα και παρόλο που δεν ασχολήθηκε με αυτό το είδος, θυμόταν κάποιες μελωδίες που αργότερα έπαιζε για πλάκα. Ο ήχος τους μου κέντριζε το ενδιαφέρον και όταν η μητέρα μου σταματούσε, πήγαινα κι έπαιζα στη θέση της. Μια μέρα με ρώτησε αν ήθελα να μάθω πιάνο, αλλά παραδόξως είπα «Όχι, θέλω να μάθω βιολοντσέλο». Δεν ήμουν παιδί-θαύμα. Ήμουν μόλις πέντε ετών και μάλλον έπαιζα χάλια. «Πολλοί νομίζουν ότι ζώντας στην Ελλάδα, υιοθέτησα την κρητική κουλτούρα. Δεν είναι έτσι. Προσαρμόζομαι στον τόπο που μένω, διατηρώντας πάντα την ταυτότητά μου». Στα εννιά μου σταματώ απότομα, ενώ δυο χρόνια αργότερα βρίσκομαι στην Ιαπωνία όπου μαθαίνω κιθάρα από έναν δάσκαλο του σχολείου μας. Είμαστε ήδη στις αρχές του ’60, εποχή και πολλά τραγούδια της εποχής τα βγάζω στην κιθάρα. Το ’65 επιστρέψαμε οικογενειακώς στο Σαν Φρανσίσκο. Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα εποχή για να βρίσκεται κάποιος εκεί. Κοντά στο σπίτι μου, υπήρχε κάποιος που διοργάνωνε εκδηλώσεις ινδικής και ιρανικής μουσικής. Μια μέρα, ένας φίλος του πατέρα μου που άκουγε τέτοια είδη και έβλεπε ότι ενδιαφέρομαι, με πήρε μαζί του σε μια συναυλία όπου πρωτάκουσα το όργανο σαρότ, απόγονο του αφγανικού ραμπάμπ. Aυτό το είδος συνδύαζε τη δομή της κλασικής μουσικής και την ελευθερία του αυτοσχεδιασμού που έβρισκα στη σύγχρονη μουσική, αντιγράφοντας στην κιθάρα τους ήχους. Ολοκλήρωσα το σχολείο με την επιστροφή μας στην Αγγλία. Εκεί παίζαμε με συμμαθητές και φίλους, κάποιοι από τους οποίους έγιναν πολύ γνωστοί μουσικοί, όπως ο Στούαρτ Κόπλαντ των Police και οι Πήτερ Γκάμπριελ και Άντονι Φίλιπς των Genesis. Το κίνημα των hippies είχε έντονη επίδραση πάνω μου, όσο ακόμα ήταν περιορισμένο. Παίρνοντας όμως όνομα και δημόσια διάσταση, οι άνθρωποι που το δημιούργησαν φύγανε. Θεωρώ ότι ήταν μια ουτοπία που εμπορευματοποιήθηκε πολύ. Επίσης, στον κόσμο των hippies έπαιζε άσχημο ρόλο η παρουσία των ναρκωτικών. Πάντως, ξεχώρισαν κάποιοι σοβαροί άνθρωποι από αυτό το κίνημα, ιδιαίτερα μουσικοί, όπως οι Jeferson Airplane, Doors, Janis Joplin κ.ά. Το ’70 φύγαμε με έναν φίλο μου από Αγγλία κάνοντας ώτο-στοπ με προορισμό την Κρήτη. Σε αυτό το ταξίδι υπήρχαν διάφορες ωραίες λεπτομέρειες. Θυμάμαι να φτάνουμε στην Ανκόνα, μία μέρα μετά από ένα μεγάλο φεστιβάλ όπερας που διοργανώνεται εκεί. Ήταν και ο φίλος μου μουσικός και θεωρήσαμε κρίμα που χάσαμε τέτοιο γεγονός. Μια μέρα όμως που πήραμε ταξί, το είπαμε στον οδηγό και αμέσως άρχισε να ερμηνεύει από μνήμης μια ολόκληρη όπερα! Θυμόταν όλους τους ρόλους, ανδρικούς και γυναικείους. Ήταν εντυπωσιακό! Παρόμοια περίπτωση ήταν και με τους χωριανούς του Λυγουριού (δίπλα στην Επίδαυρο) και τις γνώσεις που έχουν για το αρχαίο θέατρο! Φτάσαμε και στα Μάταλα, αλλά δεν μείναμε γιατί είχε πλέον εκφυλιστεί η όλη φάση. Προτιμήσαμε να μείνουμε στο Καλαμάκι, ένα χωριό με μόλις τέσσερα σπίτια. Σε ένα διπλανό χωριό που δεν είχε ούτε ρεύμα, είδα δύο νεαρούς που παίζανε λύρα και λαούτο. Εντυπωσιάστηκα και αποφάσισα να μάθω λύρα με δάσκαλο τον Κώστα Μουντάκη, ξεχνώντας ότι ήμουν σπουδαγμένος μουσικός. Σκοπός μου δεν ήταν να γίνω κρητικός λυράρης, αλλά να μάθω να παίζω λύρα. Αυτά είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Στην πρώτη περίπτωση θέλεις να γίνεις κάτι που δεν είσαι και στην άλλη θέλεις να μάθεις να κάνεις κάτι που δεν γνωρίζεις. Σημασία έχει να μη γίνεις κακέκτυπο ενός πράγματος που δεν είσαι. Ο Μουντάκης μού έλεγε τα πρώτα χρόνια να αντιγράφω ακριβώς αυτό που έκανε, ενώ όταν έφτασα σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο, ζήτησε να βρω το ύφος μου. Παράλληλα, είχα ήδη αποφασίσει να ξαναφύγω και να φτάσω μέχρι την Ινδία. Τα έξοδα για τα ταξίδια μου τα έβγαζα κάνοντας διάφορες δουλειές, όπως σιδεράς, εργάτης, αγρότης, υπάλληλος βιβλιοπωλείου κ.ά. Πέρασα από Τουρκία και Ιράν φτάνοντας μέχρι Αφγανιστάν όπου ανακάλυψα διάφορα ωραία πράγματα όπως το όργανο ραμπάμπ. Επίσης, συνάντησα και τον Ουστάντ Μοχάμεντ Ομάρ, κορυφαίο δεξιοτέχνη του οργάνου εκείνη την εποχή που παρέδιδε μαθήματα στο σπίτι του και παίζαμε παρέα. Το Αφγανιστάν που γνώρισα ήταν πανέμορφο μέρος με εξαιρετικό κόσμο. Καμία σχέση με αυτό που ξέρουμε. Υπήρχαν κάποια συντηρητικά χωριά στο Αφγανιστάν, αλλά τα αστικά κέντρα ήταν πολύ προοδευτικά. Τα προβλήματα ξεκίνησαν όταν οι Σαουδάραβες ιδρύσανε στα σύνορα με το Πακιστάν, θεολογικές σχολές όπου όλα τα νέα παιδιά διδάχθηκαν την ακραία κατεύθυνση. Από ‘κει προκύπτει και ο όρος «ταλιμπάν» που στα αραβικά σημαίνει «φοιτητές». Στη συνέχεια επέστρεψα στο Χουδέτσι Ηρακλείου όπου διατηρώ το μουσικό εργαστήρι «Λαβύρινθος» από το 1982. Όταν με ρωτάνε πόσα όργανα παίζω, δεν ξέρω τι να απαντήσω. Απλώς, ο τρόπος με τον οποίο προσέγγιζα την εκάστοτε μουσική παράδοση ήταν μέσω ενός οργάνου και όχι θεωρητικά. Έμαθα πολλά πράγματα από διάφορες παραδόσεις, αλλά μου πήρε χρόνια να καταλάβω την αναζήτησή μου που δεν ήταν άλλη από τη διαχρονικότητα. Υπάρχουν πράγματα που είτε πριν είτε μετά από 500 χρόνια, έχουν μια εσωτερική ουσία που «λέει» κάτι στους ανθρώπους. Αποδεικνύουν την αξία τους σε κάθε εποχή, χωρίς «δεκανίκια». Λέγοντας «δεκανίκια» εννοώ τις θεωρίες περί συντήρησης. Πολλές φορές, τα πράγματα που συντηρούνται, μπορεί απλώς να αποτελούν συνήθειες χωρίς διαχρονική αξία. «Από νέους ανθρώπους βγαίνουν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Θα ήθελα όμως να πω ότι η υπερβολική έμφαση στην αίγλη των νέων δεν είναι πάντα καλή». Πολλοί νομίζουν ότι ζώντας στην Ελλάδα, υιοθέτησα την κρητική κουλτούρα. Δεν είναι έτσι. Προσαρμόζομαι στον τόπο που μένω, διατηρώντας πάντα την ταυτότητά μου. Υιοθετώ μόνο στοιχεία του τόπου που μου ταιριάζουν και απορρίπτω κάποια άλλα. Κλασικό παράδειγμα στην Κρήτη είναι η οπλοκατοχή που απεχθάνομαι, όπως και η αλόγιστη χρήση αλκοόλ. Σήμερα, ο κόσμος το γνωρίζει αυτό, αλλά παλιότερα που έπαιζα σε γλέντια και μπορεί να έβγαζαν όπλο, πάντα ζητούσα ευγενικά να σταματήσουν για να συνεχίσω τη μουσική. Αν δεν το σέβονταν, αποχωρούσα. Από νέους ανθρώπους βγαίνουν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Θα ήθελα όμως να πω ότι η υπερβολική έμφαση στην αίγλη των νέων δεν είναι πάντα καλή. Προέρχεται από την δυτική παράδοση της ποπ μουσικής, στην οποία αν φτάσεις 25 ετών, έχεις τελειώσει. Στις παραδοσιακές μουσικές δεν υπάρχει πραγματικός «μάστορας» κάτω των 40 ετών. Μπορεί οι νέοι να έχουν δεξιοτεχνία, ρεπερτόριο και ένα σωρό αρετές που θα τους βοηθήσουν μελλοντικά να γίνουν καλύτεροι από τους παλαιότερους, αλλά χρειάζεται και ωριμότητα. Παρόλο που συνήθως παίζουμε στο εξωτερικό, μετά από αρκετό καιρό επιστρέφουμε στην Αθήνα όπου θα εμφανιστούμε στο θέατρο Ροές, στις 11 και 12 Ιανουαρίου, μαζί με την συνοδοιπόρο μου Κέλυ Θωμά. Εκεί θα παρουσιάσουμε μουσικές με επιρροές από ένα κράμα παραδόσεων διαφόρων χωρών».
Παίζοντας με τον Βασίλη Σούκα το 1990
Με τον Στέλιο Φουσταλιεράκη, τον Γιώργο Γκόγκα και τον Κώστα Μουντάκη, στο μακρινό 1985
Sarantos Nikos Δημοσιεύτηκε στις 10 Ιαν 2019 Ο ξυπόλυτος στα χιόνια μαραθωνοδρόμος.
Μια απρόσμενη έκπληξη με περίμενε πριν μερικές μέρες που βρέθηκα στον χιονισμένο Ψηλορείτη. Καθώς είχα πάρει τον δρόμο της επιστροφής δεν πίστευα στα μάτια μου όταν απέναντι μου αντίκρισα έναν άνθρωπο που έτρεχε ξυπόλυτος στα χιόνια.
Αμέσως επιστράτευσα τον εξοπλισμό μου και δεν έχασα την ευκαιρία να του μιλήσω και να μάθω την ιστορία του.
Ήταν ο Ιδομενέας, ένας άνθρωπος γεμάτος ζωντάνια και δίψα για την ζωή και την φύση.
Όπως μου είπε είναι μαραθωνοδρόμος και τα τελευταία δώδεκα χρόνια πέταξε τα παπούτσια μετά από μια περιπέτεια υγείας που είχε. Τον θεωρούσαν νεκρό, ότι δεν θα τα κατάφερνε. Εκείνος όμως βγήκε νικητής και ξαναγεννημένος όπως χαρακτηριστικά λέει. »ήμουν νεκρός και ξαναγεννήθηκα, πέταξα τα παπούτσια και τρέχω ξυπόλυτος για να νιώθω όσο γίνεται πιο κοντά στην φύση»
Το μήνυμα που στέλνει είναι » πετάξτε τα παπούτσια και βγείτε να περπατήσετε και να τρέξετε ξυπόλητοι για να νιώσετε κοντά στην φύση»
Όσο για το κρύο και τα χιόνια δεν τον επηρεάζουν ούτε του είναι εμπόδιο για χαρεί την προπόνηση του στον πανέμορφο χιονισμένο Ψηλορείτη.
-Τα βιογραφικά των δύο καλλιτεχνών που θα μας κρατήσουν συντροφιά στην ετήσια συνεστίαση του ΔΙΑΒΑΤΗ την Κυριακή το μεσημέρι 27 Ιανουαρίου στον ΟΜΑΛΟ .
Ο Γιώργης Μανωλάκης είναι ένας από τους σημαντικότερους λαουτιέρηδες της Κρήτης. Με βασικό άξονα του τις παραδοσιακές μελωδίες και με κυρίαρχο συνοδοιπόρο του το λαούτο, με επιρροές από jazz, blues, gypsy ήχους και στοιχεία από τον Jimi Hendrix και τους Led Zeppelin, αυτοσχεδιάζει και ερμηνεύει με τον δικό του τρόπο την κρητική μουσική παράδοση. Γεννημένος στο Ηράκλειο της Κρήτης, ξεκίνησε να παίζει λαούτο σε πολύ μικρή ηλικία. Στα πρώτα του βήματα συνεργάστηκε με τους Χαϊνηδες και τον Ψαραντώνη, ενώ σήμερα τον βλέπουμε δίπλα στον Ross Daly και τον Βασίλη Σταυρακάκη. Στο μουσικό εργαστήρι «Λαβύρινθος» παραδίδει σεμινάρια για μπουζούκι και λαούτο, ενώ παίζει επίσης μαντολίνο, τζουρά, μπαγλαμά, κιθάρα και μπουλγαρί. Μέχρι στιγμής έχει κυκλοφορήσει τρεις προσωπικούς δίσκους, με πιο πρόσφατο έργο του τις «Κόκκινες Πλάκες». Ο Γιώργος Μανωλάκης αποτελεί έναν δυναμικό εκπρόσωπο της νέας γενιάς Ελλήνων μουσικών και παρουσιάζει τη δική του προσέγγιση, με απόλυτο σεβασμό προς την καλλιτεχνική ιστορία του τόπου του.
Ο Γιώργος Σκορδαλός γεννήθηκε στις 24 Ιουλίου του 1977 στην Αθήνα … Η καταγωγή του είναι από το χωριό Μαργαρίτες Μυλοποτάμου Ρεθύμνης (από την πλευρά του πατέρα του) και από το χωριό Σφάκα Σητείας (από την πλευρά της μητέρας του). Ξεκίνησε να μαθαίνει λύρα με την παρότρυνση του πατέρα του σε ηλικία έξι ετών το 1983 κάτι που στην συνέχεια έγινε τρόπος ζωής για τον Γιώργο Σκορδαλό. Σε ηλικία δεκαέξι ετών, το 1993 έπαιξε στο πρώτο του γλέντι στο χωριό της μητέρας του με συνεργάτες τον Νίκο Αλεξάκη και τον Κώστα Καλαϊτζάκη. Παράλληλα με την μουσική ο Γιώργος ασχολήθηκε και με τον Κρητικό Παραδοσιακό Χορό. Στην συνέχεια σε συνεργασία με τον Νίκο Πέππα, Γιάννη και Γιώργο Μεγαλακάκη ίδρυσαν το Χορευτικό Συγκρότημα «Χρυσαετοί της Κρήτης», το οποίο επί σειρά ετών πρωταγωνίστησε στα Μουσικοχορευτικά δρώμενα της Αττικής και όχι μόνο… Αφού ολοκλήρωσε την στρατιωτική του θητεία συνεργάστηκε με τον Μανώλη Κονταρό και τον αείμνηστο Γιώργο Τσουρουπάκη παίζοντας μαντολίνο, από το 1998 με τον Μιχάλη Τζουγανάκη παίζοντας λύρα και από το 2000 και μετά συνεργάζεται με διάφορους καλλιτέχνες. Μερικοί από αυτούς είναι ο Γιάννης Ξυλούρης (Ψαρογιάννης), ο Γιώργης Ξυλούρης (Ψαρογιώργης), ο Μιχάλης Φραγκιαδάκης, ο Νίκος Καραβυράκης, ο Δημήτρης Σκουλάς, ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο Μανώλης Κουμιώτης, ο Γιώργης Καραγιώργης, ο Ανδρέας Βαρβατάκης κ.α. Ο Γιώργος Σκορδαλός έχει συμμετάσχει σε αρκετές εκδηλώσεις στο εξωτερικό εκπροσωπώντας την Ελλάδα επάξια. Εκτός από πλήθος Κρητικών κέντρων και Μουσικών Σκηνών ο Γιώργος Σκορδαλός έχει συνεργαστεί με το Θέατρο της Δώρας Στράτου και το Λύκειο Ελληνίδων.
-Ανακοίνωση του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, στη σελίδα ΔΙΑΒΑΤΗΣ 10.
-Ο ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ, ελληνική βιογραφική ταινία του 2017, σε σκηνοθεσία και σενάριο Γιάννη Σμαραγδή. Παραγωγή Alexandros Film. Μουσική Μίνωας Μάτσας, κυκλοφφορεί απο την Minos EMI. Η πλοκή της ταινίας επικεντρώνεται στον Νίκο Καζαντζάκη, ο οποίος διαβάζει το αυτοβιογραφικό, Αναφορά στον Γκρέκο, αναπολώντας την πολυτάραχη ζωή του.
Διανομή:
Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος ως Νίκος Καζαντζάκης
Στέφανος Ληναίος ως γηραιότερος Νίκος Καζαντζάκης
Μαρίνα Καλογήρου ως Ελένη Καζαντζάκη
Νίκος Καρδώνης ως Άγγελος Σικελιανός
Αργύρης Ξάφης ως καπετάν Μιχάλης
Θοδωρής Αθερίδης ως Γιώργης Ζορμπάς
Γιούλικα Σκαφιδά ως Ίτκα
Ζέτα Δούκα ως Μελίνα Μερκούρη
Αλέξανδρος Κολλάτος ως Ζυλ Ντασέν
Αμαλία Αρσένη ως Εύα Σικελιανού
Μαρία Σκουλά ως η μητέρα του Καζαντζάκη
Στάθης Ψάλτης ως ιερέας
Από το ανέβασμα της ταινίες δεν αποσκοπώ σε κανένα κέρδος, την ανεβάζω για ψυχαγωγικούς λόγους, και όλα τα δικαιώματα ανήκουν στους δημιουργούς συντελεστές και ηθοποιούς της ταινίας αυτής
-Εκπληκτικές εικόνες από τον Ομαλό Βιάννου μας παρουσιάζει στο βίντεό του ο Lefteris Faniou:
-Μη ξεχνάτε, πλησιάζουμε προς την 27η Ιανουαρίου, ξέρετε ΟΜΑΛΟΣ, ετήσια συνεστίαση και βασιλόπιτα… Τα 20€ που είπαμε να τα κρατήσετε… Και να προσέχετε την υγεία σας, ιούς και στραβοπατήματα…
-Ημερολόγιο 2019 του ΔΙΑΒΑΤΗ και για την οικονομική ενίσχυσή του συλλόγου, Αριθμ. Λογαρ. ΕΤΕ 103 757 399 59:
• Τιμή πώλησης 3€
• Ταχυδρομείο απλό 6€, Ταχυδρομείο συστημένο 8€
• Αντικαταβολή 6€
-Χρόνια πολλά, Καλή φώτιση! και για τα παιδιά 3 παραμύθια:
-Ακούστε και Μότσαρτ με λύρα: Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΟΤΣΑΡΤ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΙΚΗ ΛΥΡΑ ΤΟ «A LITTLE NIGHT MUSIC» !!!
-Εύχομαι εγκάρδια, Χρόνια πολλά και καλές Γιορτές, Ντίνος Γιαμαλάκης
-Με τις θερμότερες ευχές μου για την πραγματοποίηση κάθε στόχου και κάθε επιθυμίας μέσα στη νέα χρονιά!
Ξ. Μπαρμπαγαδάκη
-Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν…(σχόλιο ΔΙΑΒΑΤΗ) Φίλες και φίλοι, ζήτησα απ’ τον καινούργιο χρόνο, για σας και τους οικείους σας, χαρές να φέρει μόνο! Γ. Κοκολάκης
ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ Πρόσφατα πάλι είδαμε μια νέα παθογένεια: Έργο που δεν τελείωσε του έκαμαν εγκαίνια. Εγκαινιάσανε λοιπόν, έργο που δεν υπάρχει κι αυτό, γιατί στη σκέψη τους αναισχυντία άρχει. Σαν «έργο», παρουσίασαν μια σκάλα κυλιόμενη, πλην, άνευ επιβατικού φορτίου κατερχόμενη. Γι αυτό το έργο, που ο λαός σαν χλεύη το εισπράττει, όταν σε λίγο θα κληθούν, δεόντως ν’ απολογηθούν, θα πουν, κατά το σύνηθες, πως ήταν αυταπάτη! Αθήνα 1-1-2019, Γ. Κοκολάκης
• Από την Πόπη Κονδυλάκη, Kώστας Ουράνης
«Αν είναι να ’ρθει, θε να ’ρθεί – αλλιώς θα προσπεράσει!»
O Κώστας Ουράνης ;έφυγε από τη ζωή στις 12 Ιουλίου 1953. Ηταν Έλληνας ποιητής, πεζογράφος, κριτικός λογοτεχνίας, μεταφραστής, δοκιμιογράφος και δημοσιογράφος
.O Ουράνης από τη μαθητική κιόλας ηλικία ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία δημοσιεύοντας ποιήματά του στο περιοδικό Ελλάς. Από ποιήματα δημοσιευμένα σε περιοδικά και εφημερίδες απαρτίστηκαν οι συλλογές Νοσταλγίες (1920) και Αποδημίες
.Στο έργο του φαίνεται να επηρεάζεται από τον Γάλλο ποιητή Σαρλ Μπωντλαίρ.
Τα ποιήματά του είναι διαποτισμένα με έντονη καί διάχυτη μελαγχολία, νοσταλγία, πλήξη, διάθεση φυγής, αίσθημα αθυμίας καί πίκρας καθώς και μια αίσθηση ανεκπλήρωτου.Τα έργα του Ουράνη τον εντάσσουν στο κλίμα της γενιάς του μεσοπολέμου
.Αγάπη
Δεν ωφελεί να καρτεράς όρθιος στην πόρτα του σπιτιού
και με τα μάτια στους νεκρούς τους δρόμους στηλωμένα:
-αν είναι νάρθει, θε να ’ρθεί δίχως να νιώσεις από πού
και, πίσω σου πλησιάζοντας με βήματα σβησμένα,
θε να σου κλείσει απαλά με τ’ άσπρα χέρια της τα δυο
τα μάτια που κουράστηκαν τους δρόμους να κοιτάνε
κι όταν, γελώντας, να της πεις θα σε ρωτήσει:…Ποια ’μαι εγώ;
απ’ της καρδιάς το σκίρτημα θα καταλάβεις ποια ’ναι.
Δεν ωφελεί να καρτεράς: αν είναι να ’ρθει θε να ’ρθεί.
Κλειστά όλα να ’ναι, θα τη δεις άξαφνα μπρος σου να βρεθεί
κι ανοίγοντας τα μπράτσα της πρώτη θα σ’ αγκαλιάσει˙
ειδέ κι αν έχεις φωτεινό το σπίτι για να τη δεχτείς
και, σαν φανεί, τρέξεις σ’ αυτήν και μπρος στα πόδια της συρθείς,
αν είναι να ’ρθει, θε να ’ρθεί – αλλιώς θα προσπεράσει!…
Κώστας Ουράνης
Από το YouTube κατεβάστε και παρακολουθείστε το σήριαλ ΑΠΩΝ που περιέχει αρκετά ταμπαχανιώτικα τραγούδια
ΣΠΟΡ ΙΣΤΟΡΙΕΣ: Ευγένιος Γκέραρντ (ΕΡΤ, 2000), με ωραία μουσική
-Ανακοίνωση του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα (Aristomenis Syngelakis)
Αγαπητοί φίλοι, συνεργάτες και συναγωνιστές, κυρίες και κύριοι. Σας αποστέλλουμε επίκαιρη ανακοίνωση του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα με αφορμή την επίσκεψη της Καγκελαρίου της Ο.Δ. της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ στη χώρα μας.
Σας ευχόμαστε χρόνια πολλά και καλή χρονιά! Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ
ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Αθήνα 9.1.2019
Με την ευκαιρία της έλευσης της Γερμανίδας Καγκελαρίου κας Άνγκελα Μέρκελ στην Ελλάδα, χώρα των ανθρωπιστικών και πολιτιστικών αξιών και παραδόσεων και των ιστορικών αγώνων για την ελευθερία, την εθνική ανεξαρτησία και τη δημοκρατία, οφείλουμε να διακηρύξουμε τα εξής:
Συμπληρώνονται φέτος 75 χρόνια από την απελευθέρωση της Ελλάδας από τη ναζιστική Γερμανία και η Ο.Δ. της Γερμανίας οφείλει, ως νόμιμος διάδοχος του Γ’ Ράιχ, να προβεί στην καταβολή των γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα (αποζημιώσεις για τα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας, επανορθώσεις προς το κράτος για την καταστροφή και λεηλασία της χώρας, επιστροφή του κατοχικού δανείου και των κλαπέντων πολιτιστικών αγαθών).
Πρόκειται για την ελάχιστη πράξη απόδοσης Δικαιοσύνης για τα απαράγραπτα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, που διέπραξαν τα γερμανικά στρατεύματα Κατοχής στην Ελλάδα, εξοντώνοντας με την τρομοκρατία της πείνας, των μαζικών εκτελέσεων και των Ολοκαυτωμάτων εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, οδηγώντας στα ναζιστικά κρεματόρια του θανάτου δεκάδες χιλιάδες Έλληνες Εβραίους, αρπάζοντας και λεηλατώντας τον δημόσιο και ιδιωτικό μας πλούτο και την πολιτιστική μας κληρονομιά αλλά και επιχειρώντας τον εθνικό διαμελισμό της Ελλάδας, μια πολιτική των κατοχικών δυνάμεων που αποκρούστηκε αποφασιστικά από την εποποιΐα της παλλαϊκής εθνικοαπελευθερωτικής και αντιφασιστικής Αντίστασης του Ελληνικού Λαού. Κοινή, πλέον, παραδοχή αποτελεί ότι τα φοβερά εγκλήματα του Γ’ Ράιχ υπονόμευσαν βίαια το μέλλον της Πατρίδας μας.
Καλούμε την Ελληνική Κυβέρνηση να ανταποκριθεί στο ιστορικό της χρέος θέτοντας επισήμως, με σθένος και αποφασιστικότητα, ενώπιον της Γερμανικής Κυβέρνησης το μείζον αυτό ζήτημα.
Καλούμε τον Ελληνικό Λαό σε εγρήγορση, ενότητα και αγωνιστικότητα.
ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
www.holocaust.gr
-1.1.19 Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν… (σχόλιο ΔΙΑΒΑΤΗ)
Φίλες και φίλοι, ζήτησα απ’ τον καινούργιο χρόνο, για σας και τους οικείους σας, χαρές να φέρει μόνο! Γ. Κοκολάκης
ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ Πρόσφατα πάλι είδαμε μια νέα παθογένεια: Έργο που δεν τελείωσε του έκαμαν εγκαίνια. Εγκαινιάσανε λοιπόν, έργο που δεν υπάρχει κι αυτό, γιατί στη σκέψη τους αναισχυντία άρχει. Σαν «έργο», παρουσίασαν μια σκάλα κυλιόμενη, πλην, άνευ επιβατικού φορτίου κατερχόμενη. Γι αυτό το έργο, που ο λαός σαν χλεύη το εισπράττει, όταν σε λίγο θα κληθούν, δεόντως ν’ απολογηθούν, θα πουν, κατά το σύνηθες, πως ήταν αυταπάτη! Αθήνα 1-1-2019, Γ. Κοκολάκης
Σήμερα κυκλοφόρησε το ημερολόγιό μας. Είναι αφιερωμένο στον πολυβραβευμένο φωτογράφο Νίκο Κικάκη. Δείτε το σε μορφή Pdf
Αγαπητοί φίλοι και μέλη, θα έχετε αντιληφθεί ήδη ότι συνήθως γράφουμε πάντα στο τελευταίο κεφάλαιο της ιστοσελίδας μας, εν προκειμένω στο ΄ΔΙΑΒΑΤΗΣ 10΄, αλλά αρκετές φορές χρειάζεται να προσθέσουμε ή να γράψουμε και στο προτελευταίο (προηγούμενο) κεφάλαιο της ιστοσελίδας μας, εν προκειμένω στο ΄ΔΙΑΒΑΤΗΣ 9΄. Γι΄ αυτό ρίχνετε μια ματιά πάντα και στο προηγούμενο κεφάλαιο.
Επίσης αν βαριέστε να διαβάζετε, πατάτε δεξί κλικ στην αρχή ενός κεφαλαίου και από το αναδυόμενο μενού επιλέγετε ΄Εκφώνηση΄ και σας το διαβάζει το κομπιούτερ. Για να σταματήσει η ανάγνωση πατάτε F5.
– Αγαπητοί φίλοι και μέλη, σας ευχόμαστε ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ! – ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και στους εορτάζοντας! – Ευχαριστούμε αυτούς που μας θυμήθηκαν και μας έστειλαν τις ευχές τους. – Σας θυμίζουμε: •Το ερχόμενο Σάββατο 29 Δεκεμβρίου το βράδυ 10:00, ο ΔΙΑΒΑΤΗΣ πάει στο νυκτερινό κέντρο ΠΑΤΙΝΑΖ, Μυκηνών και Εδέσσης, Άλσος Μπαρουτάδικου στο Αιγάλεω, για μια γιορτινή βραδιά. Θα διασκεδάσουμε με την ορχήστρα του Γιώργου Ζαμπέτα εγγονού. Πλούσιο μενού με 5 διαφορετικούς συνδυασμούς. Τιμή 15€ το άτομο. Απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής – Παρακάτω υπάρχει το σχεδιάγραμμα κέντρου
Δύο ενδιαφέροντα βίντεο από τα ελληνόφωνα χωριά της Κάτω Ιταλίας:
Το Αλάτι της Γης – Ελληνόφωνων της Κάτω Ιταλίας
Ομιλείτε Γκρίκο ; (2005)
Παραμονή Χριστουγένων, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ με Χανιώτικο Συρτό σε σύγχρονη εκτέλεση!
Ελάτε το Σάββατο 29 Δεκεμβρίου, βράδυ 10:00 στο νυκτερινό κέντρο ΠΑΤΙΝΑΖ να διασκεδάσουμε με την ορχήστρα του Γιώργου Ζαμπέτα εγγονού.
Πλήρες και πλούσιο μενού με 5 διαφορετικούς συνδυασμούς και τιμή 15€.
Ο ΔΙΑΒΑΤΗΣ σκέφτηκε να προσαρμόσει τη μηνιάτικη του Δεκεμβρίου στο γιορτινό πνεύμα των ημερών.
Γράφει η Πόπη Κονδυλάκη:
Καθυστερημένα θ΄ αναφερθώ στην εκδρομή που διοργάνωσε ο σύλλογος του Δήμου Βιάννου στην Αττική » Ο ΔΙΑΒΑΤΗΣ», στο πανέμορφο νησί Λευκάδα. Η Λευκάδα σε αντίθεση με τ άλλα νησιά, σε υποδέχεται μέσω μίας πλωτής γέφυρας που ενώνει την Αιτωλοακαρνανία με το νησί. Παρά τον άσχημο καιρό που υπήρχε και κάπως μας χάλασε το πρόγραμμα, η Λευκάδα, μας μάγεψε, μας κέρδισε. Οι ομορφιές της είναι μοναδικές. Βουνό και θάλασσα. Χωριά γραφικά, πνιγμένα στο πράσινο με παραδοσιακά, δίπατα , κεραμοσκεπή σπίτια και ταβέρνες με ωραία κουζίνα. Υπέροχες παραλίες με ξεχωριστή την παραλία του Πόρτο Κατσίκι, με νερά γαλαζοπράσινα και αμμουδιά άσπρη. Νυδρί. Γραφικό κοσμοπολίτικο χωριό. Εντυπωσιάζεσαι από τα βουνά τα καταπράσινα και την πλούσια βλάστηση. Ένα μονοπάτι σε οδηγεί σε καταρράκτη και σ όλη τη διαδρομή περνάς μικρά ποταμάκια και παντού βλέπεις κυκλάμινα άσπρα και ροζ . Στον κόλπο του Νυδρί αναδύονται τα » πριγκιποννήσια», φανταστικό σύμπλεγμα νησιών, Σκορπιός, Σκορπίδι, το νησί του Βαλαωρίτη και πολλά άλλα. Με φέρυ μπωτ καταλήξαμε στο πανέμορφο νησάκι Μεγανήσι. Αγκαλιασμένο από πευκόφυτες πλαγιές που φτάνουν μέχρι τις παραλίες. Πατρίδα της Ροδούλας, συζύγου του προέδρου του συλλόγου κ. Γιώργου Διακάκη που με αγάπη και συγκίνηση μας μίλησε για τον τόπο της. Η Ροδούλα ήταν εξαίρετη ξεναγός μας στην εκδρομή και σαν Λευκαδίτισσα, μας καθοδηγούσε και μας πληροφορούσε για την ιδιαιτερότητα του κάθε τόπου. Οφείλουμε πολλά ευχαριστώ στο ζεύγος Διακάκη που και τις τέσσερεις μέρες της εκδρομής ήταν δίπλα μας, με κέφι, ενθουσιασμό και… υπομονή. Αφού εφοδιαστήκαμε με τα τοπικά προϊόντα της Λευκάδας (σαλάμι αέρος – μαντολάτο – παστέλι – λαδόπιτα – ροζολί (λικέρ) και φακές από το χωριό Εγκλουβή, πήραμε το δρόμο της επιστροφής με τις καλύτερες εντυπώσεις και την επιθυμία να ξαναεπισκεφτούμε το νησί, το νησί των ποιητών Αριστοτέλη Βαλαωρίτη και Αγγέλου Σικελιανού, τη Λευκάδα.
Μια προσπάθεια ακόμα για το όνομα των τελευταίων 2 εκκλησιών. Τις αναγνωρίζετε;
9.12.18 Ζητάμε τη βοήθεια σας για την έκδοση του ημερολογίου 2019 του ΔΙΑΒΑΤΗ:
Α. Ψάχνουμε 12 αξιόλογες μαντινάδες, διδακτικού και φιλοσοφικού περιεχομένου
Β. Ψάχνουμε 12 αποσπάσματα από τον ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟ, διδακτικού και φιλοσοφικού περιεχομένου επίσης
Γ. Ψάχνουμε το όνομα του Αγίου στον οποίο είναι αφιερωμένα τα παρακάτω 4 εκκλησάκια
Χαλικούτηδες
Μια λέξη μια ιστορία. Ο λόγος για τους «χαλικούτηδες», τους επήλυδες στην Κρήτη Αφρικανούς, Αιγυπτίους που είτε μέσω από τα φορτία σκλάβων είτε λόγω της προσπάθειας εποικισμού της Μεγαλονήσου κατά την περίοδο της Αιγυπτιοκρατίας την τρίτη δεκαετία του 19ου αιώνα. Τρία χρόνια κράτησε η έρευνα του δικηγόρου Χαρίδημου Α. Παπαδάκη από το χωριό Σελλιά κοντά στον Πλακιά Ρεθύμνου για τους Χαλικούτες ή Χαλικούτηδες, που ήταν Αφρικανοί σκλάβοι και οικονομικοί μετανάστες στην Κρήτη. Το εξώφυλλο του βιβλίου του «Οι Αφρικανοί στην Κρήτη, Χαλικούτες», που κυκλοφόρησε από τις Γραφικές Τέχνες Καραγιαννάκη στο Ρέθυμνο, κοσμείται από έναν Αφρικανό Κρητικό, τον Κεμάλ Τούτσμαν, που γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1922 και πέθανε στο Αϊβαλί το 2007.
Η πρώτη άφιξη Αφρικανών στην Κρήτη γίνεται το 1669 με την πτώση του Ηρακλείου απ’ τους Ενετούς. Τα σκλαβοπάζαρα γνωρίζουν άνθηση. Μαύροι σκλάβοι «εισάγονται» από την κεντρική Αφρική μέσω Καΐρου και λευκοί σκλάβοι από το Βορρά. Η μεγαλόνησος γίνεται σημείο πώλησης σκλάβων -στα Χανιά, επί της οδού Νοέλ, στο Ρέθυμνο και το Ηράκλειο, στο μεϊντάνι, δηλαδή την κεντρική αγορά. Ενδιάμεσα θα υπάρξουν κι άλλες μεταφορές σκλάβων, όμως η δεύτερη μαζική μεταφορά θα γίνει κατά την περίοδο 1830-40 με την αιγυπτιοκρατία. Απελεύθεροι μαύροι που υπηρετούν στον στρατό του Μεχμέτ Αλή δημιουργούν χωριό έξω από τα τείχη των Χανίων, το Κουμ Καπί. Ομως ανά τακτά χρονικά διαστήματα Αφρικανοί οικονομικοί μετανάστες έρχονται για ένα καλύτερο μέλλον.
Τα σκλαβοπάζαρα παραμένουν στην Κρήτη ως την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα. Η λέξη «Χαλικούτης», σημειώνει ο Χ. Α. Παπαδάκης, είναι άγνωστη για πολλούς. Και σήμερα ακούγεται ελάχιστα, αλλα υποτιμητικά, σε ορισμένες περιοχές της Κρήτης, χωρίς οι περισσότεροι να γνωρίζουν τη σημασία της. Το «χαλικούτης» προέρχεται από το αφρικανικό Χαλ Ιλ Κούτι, δηλαδή «Αφησε κάτω το κιβώτιο», φράση συνηθισμένη ανάμεσα στους αφρικανούς αχθοφόρους Οι Αφρικανοί “Χαλικούτες” ήταν φτωχοί μεροκαματιάρηδες, εργάτες κυρίως στο λιμάνι, αχθοφόροι, ιχθυοπώλες, βοηθοί στα σφαγεία και αλλού.
Μιλούσαν αραβικά και ήταν Μουσουλμάνοι. Κυκλοφορούσαν ατημέλητοι, ντυμένοι φτωχικά, συχνά ξυπόλητοι και ζούσαν σε ταπεινά δωμάτια και παράγκες, γι’ αυτό κι η λέξη “χαλικούτης” κατάντησε συνώνυμη του απεριποίητου, “του λέτσου”, σε συνδυασμό με την ακαταλαβίστικη γλώσσα που μιλούσαν αδιάκοπα Αξίζει να αναφέρουμε πώς γιόρταζαν την Πρωτομαγιά οι Χαλικούτες στα Χανιά. Την 1η του Μάη ξεκινούσαν από τη συνοικία Άνω – Κουμ – Καπί και πήγαιναν στην παραλία της Νέας Χώρας. Εκεί έτρωγαν, χόρευαν και τραγουδούσαν. Στο ηλιόγερμα έπαιρναν το δρόμο της επιστροφής χορεύοντας.
Προπορευόταν ο Αλή Κογκός, ένας πανύψηλος κοκαλιάρης Αράπης χτυπώντας ρυθμικά την τραμπούσκα του. Οι Χανιώτες, Τούρκοι και Έλληνες περίμεναν την πομπή. Όταν η πομπή έφτανε στη συνοικία του Άνω – Κουμ – Καπί, διαλυόταν ήσυχα. Την Εποχή της Κρητικής Πολιτείας η πορεία σταματούσε μπροστά στο παλάτι του πρίγκιπα. Για να τιμήσουν τον πρίγκιπα τραγουδούσαν ρυθμικά ένα τραγούδι, το οποίο ήταν δικό τους δημιούργημα. Όμως, παρ’ όλο που έζησαν στο νησί για τρεις αιώνες, οι χαλικούτες αγνοήθηκαν από τους συγγραφείς, εκτός από περιστασιακές αναφορές, και εξαφανίστηκαν, χωρίς να γνωρίζουμε πού βρίσκονται σήμερα και αν θυμούνται κάτι από τους προγόνους τους που έζησαν στην Κρήτη». Ο Κος Παπαδάκης ταξίδεψε σ’ όλη την Κρήτη, πέρασε στην Τουρκία και τη Λιβύη, για να βρει στοιχεία για τους Αφρικανούς και γενικότερα για τους σκλάβους της Κρήτης.
Ο αναγνώστης μπορεί να πάρει ουσιαστικές πληροφορίες σχετικά με την εγκατάσταση των Αφρικανών στην Κρήτη, τα επαγγέλματα, την ενδυμασία, τη θρησκεία τους. Υπάρχει επίσης αναφορά στους περιηγητές της εποχής, σε λογοτέχνες. Ο Αλή Γκογκό, η Αμπλά, ο Σαλής Χελιδωνάκης ήταν μερικοί από όσους επέλεξαν να παραμείνουν στην Κρήτη μέχρι τον θάνατό τους. Ο συγγραφέας, όμως, παρουσιάζει και μερικούς απ’ τους σημερινούς απογόνους των Αφρικανών της Κρήτης που συνάντησε στα ταξίδια του στην Τουρκία και τη Λιβύη.
Ενώ ο πλανήτης έχει ήδη κερδίσει έναν βαθμό Κελσίου, θα έπρεπε για να μείνει κάτω από τον 1,5 βαθμό Κελσίου, οι εκπομπές CO2 να μειωθούν σχεδόν κατά 50% έως το 2030 σε σύγκριση με το 2010, σύμφωνα με την IPCC.
Σε μια ασυνήθιστη δήλωση, οι πρόεδροι των τεσσάρων προηγούμενων COP, ανάμεσά τους ο Γάλλος Λοράν Φαμπιούς, πρόεδρος της COP21 το 2015 που είχε πετύχει τη συμφωνία του Παρισιού, κάλεσαν τη διεθνή κοινότητα να στείλει ένα «ρητό μήνυμα» για τις φιλοδοξίες της. Κάθε καθυστέρηση στη δράση «απλά θα καταστήσει πιο δύσκολη και πιο δαπανηρή την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής».
-Τί προτείνει για την μεγάλη κρίση της Ελλάδος, η μεγάλη ιστοριογραφία και η υψηλή φιλοσοφία
-ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΕ ΤΟΝ Γ. ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟ, ΣΤΙΧΟΙ ΚΑΡΙΩΤΑΚΗ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΠΑΝΟΥ
-Κώστα Καρυωτάκη «Δικαίωση», ποίημα μελοποιημένο και ερμηνευμένο από την Ηδύλη Τσαλίκη, πήρε το 1ο βραβείο στους Α’ Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού (πριν 37 χρόνια, Κέρκυρα 1981). Την ορχήστρα διευθύνει ο Μάνος Χατζηδάκις.
-Με την ευκαιρία της επίσκεψης του ΔΙΑΒΑΤΗ στην μαγευτική παραλία της ΠρέβεζαςτουΚαρυωτάκη, ακούστε ένα από τα λιγότερο γνωστά τραγούδια του Ν. Ξυλούρη σε ποίηση Κ. Καρυωτάκη και μουσική Λουκά Θάνου
-ΣΧΟΛΙΟ: Εκδρομή τέλεια σε όλα, καλή παρέα, ξενοδοχείο κτλ, το πούλμαν όμως πολύ στενόχωρο, ο οδηγός πολύ καλός. Θωμάς, Αναστασία
-Η αξιολόγηση των δύο τελευταίων εκδρομών
Χρόνια Πολλά στους εορτάζοντας αυτές τις ημέρες, και είναι πολλοί!
Θυμηθείτε και την μηνιάτικη συνεστίαση του Νοεμβρίου την ερχόμενη Κυριακή. Απαραίτητη η κράτηση.
Ο καταρράκτης στο Νυδρί το φθινόπωρο
Ο καταρράκτης στο Νυδρί το καλοκαίρι
Πραγματοποιήθηκε τελικά με επιτυχία η 4ήμερη εκδρομή στη Λευκάδα, σύμφωνα με το πρόγραμμα που είχαμε δημοσιεύσει, με μικρές αλλαγές λόγω της βροχής την 1η και την 3η ημέρα. Η βροχή συνετέλεσε στο να περισσέψει χρόνος, με συνέπεια να επισκεφθούμε πέραν των προγραμματισμένων και την Πρέβεζα για καφέ και φαγητό, υπό βροχή βέβαια, αλλά με άκρως εντυπωσιακό θέαμα. Το επίσης εντυπωσιακό ήταν ότι διασχίσουμε την υποθαλάσσια σήραγγα Πρέβεζας – Ακτίου, μήκους 910μ και βάθους 27μ κάτω από τη θάλασσα, το 4ο δαπανηρότερο έργο στην Ελλάδα.
Ευχαριστούμε όλους όσους συνέβαλλαν στο εγχείρημα αυτό:
Το πρακτορείο ταξιδιών AXOS με τον οδηγό κον Αντώνη Κουσουμβρή
Το ξενοδοχείο LEFKAS HOTEL και ιδιαίτερα την κα Αποστολία Τζιομάκη
Την ταβέρνα ΠΑΣΑΣ στο Μεγανήσι και ιδιαίτερα την κα Μαρία Καββαδά
Τους 23 φίλους και μέλη – εκδρομείς για την άψογη συμπεριφορά τους
Τους Αντώνη-Μαρία Ζαχαριουδάκη (Σύντεκνο), Γιώργο-Μαρία Ζαμπετουλάκη, Θωμά-Αναστασία Καραντάνα, Γρηγόρη-Κατερίνα Σωμαράκη και Κασσιανή Μανωλουδάκη, που προσέφεραν τη ρακή, τα κουλουράκια, τα καλιτσούνια, τους ξηρούς καρπούς, το τυρί (γραβιέρα 4ετούς ωρίμανσης) και τα παξιμαδάκια
Τους μεγάλους ανεκδοτολόγους Κασσιανή και Ζουμάκη και την αφηγήτρια Πόπη Κονδυλάκη που μας θύμισε κάτι από Παξινού με Μαρία Ρεζάν και έδρασαν μέσα στο πούλμαν
Η επιμονή των 23 εκδρομέων να πραγματοποιηθεί η εκδρομή έστω και αν χρειασθεί να επιβαρυνθούν οικονομικά, συνετέλεσε στο να προσπαθήσουμε διπλά. Ο ΔΙΑΒΑΤΗΣ λοιπόν θεώρησε χρέος του να πραγματοποιήσει την εκδρομή αυτή έστω και χωρίς κανένα οικονομικό όφελος. Τους παρακάτω 23 φίλους και μέλη ευχαριστούμε ιδιαιτέρως:
Δεν ήταν βέβαια όλα τέλεια, υπήρξαν και κάποια προβληματάκια, όπως αποτυπώθηκαν από όλους στο πούλμαν στην επιστροφή. Όλοι βαθμολόγησαν την εκδρομή (πρόγραμμα, τήρηση προγράμματος, παρέα) με πάνω από 8, εκτός του πούλμαν που όλοι έδωσαν κάτω από 5:
Η βροχές που δεν είναι πια ευλογία αλλά θεομηνίες, επειδή εμείς οι ίδιοι δεν σεβόμαστε τη φύση
Το ξενοδοχείο που δεν ήταν 5∗ αλλά το προτιμήσαμε λόγω τιμής και θέσης
Το βραδινό του Σαββάτου στο ξενοδοχείο που ήταν delivery
Το κυριότερο όλων βέβαια το πούλμαν μινιατούρα. Όμως έτσι λέει είναι όλα τα 23άρια πούλμαν.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Άλλη φορά ή πρέπει να δηλώνουμε πάνω από 30 άτομα ώστε να παίρνουμε 40άρι πούλμαν και να έχουμε κενά καθίσματα, όπως στη Ιταλία, ή… να κάνουμε αυτοψία στο πούλμαν
Να προτιμούμε 5∗ ή 4∗ ξενοδοχεία αλλά με κίνδυνο να απομονωθούμε έξω από τη πόλη, όπως συνέβη και στις τρεις εκδρομές της Μακεδονίας
Πώς κάποιοι αρχαίοι Έλληνες
εξασφάλιζαν μια πιο…
«χαρούμενη» μεταθανάτια ζωή!
Τι ήταν οι ορφικές πλάκες
και οι ορφεοτελεστές;
Από τα Θρακικά Μυστήρια…
Μυούμενος: Είμαι ξερός από δίψα και θάνατο.
Πηγή: Τότε έλα πιες από μένα, τη Πηγή που ρέει συνέχεια,
στα δεξιά βρίσκεται ένα λαμπερό κυπαρίσσι.
Ποιος είσαι; Από πού είσαι;
Μυούμενος: Είμαι ο γιος της Γης και του έναστρου Ουρανού.
Αλλά η φυλή μου είναι θεία.
Αυτός ο αρχαίος ελληνικός διάλογος περιέχει πολλά μυστήρια. Ποιος είναι ο διψασμένος οδοιπόρος που ζητά θεία κατάβαση; Τί και πού είναι η ομιλούσα πηγή (λάλον ύδωρ); Και γιατί αυτή η συζήτηση καταγράφηκε σε ένα τόσο λεπτό χρυσό πλακίδιο;
Αυτό το εγχάρακτο πλακίδιο που βρίσκεται στην συλλογή Getty, χρονολογείται γύρω στο 350-300 π.Χ. Παρουσιάζεται στην έκθεση: «Κάτω Κόσμος: Υποθέτοντας την Μεταθανάτια Ζωή».
Είναι μία από τις 40 περίπου επονομαζόμενες «ορφικές πινακίδες». Είναι –κυριολεκτικά – χρυσά «εισιτήρια» για την μεταθανάτια ζωή. Οι περισσότερες χρονολογούνται μεταξύ του 4ου και 1ου αιώνα π.Χ. Παραδείγματά τους έχουν βρεθεί σε Σικελία, Μεγάλη Ελλάδα / Νότιο Ιταλία, Βόρειο Ελλάδα, Πελοπόννησο και Κρήτη, αλλά παραμένουν εξαιρετικά σπάνιες.
Αυτές οι πινακίδες προσφέρουν μια δελεαστική εικόνα για την προσέγγιση του αρχαίου πολιτισμού σε ένα από τα πιο μεγάλα ερωτήματα του κόσμου: τί συμβαίνει όταν πεθαίνουμε; Η ζωή απλώς τελειώνει; Η συνείδηση συνεχίζει να υπάρχει με κάποιον τρόπο; Υπάρχει κάτι για το οποίο να ανυπομονούμε στον επόμενο κόσμο;
Τί πίστευαν οι Έλληνες
για την Μεταθανάτια Ζωή
«Μια πανοραμική έρευνα για τον θάνατο στον πρώιμο ελληνικό πολιτισμό δεν είναι εύκολο εγχείρημα». Έτσι ξεκινά η Emili Vermeule το βιβλίο της «Μορφές του Θανάτου στην πρώιμη Ελληνική Τέχνη και Ποίηση» (1979) ένα βιβλίο σχετικά με την ελληνική για την μεταθανάτια ζωή. Οι κλασσικοί και οι αρχαιολόγοι μελετούν αρχαίους πολιτισμούς με τα τμηματικά και ανολοκλήρωτα στοιχεία. Είναι δύσκολο να καταλήξεις σε σίγουρα συμπεράσματα με κάτι τόσο ασαφές, δεμένο με ελπίδες και φόβους κάτι πέραν της θνητής ζωής.
Η Έκθεση επικεντρώνεται σε δύο τομείς:
Πρώτον, τον οπτικό – Πώς έμοιαζε ο Κάτω Κόσμος;
Δεύτερον, πώς εγγυόταν ο καθ’ ένας μια καλύτερη μεταθανάτια ζωή για τον εαυτό του;
Και εδώ έρχονται οι χρυσές πινακίδες. Τοποθετημένες στον τάφο, επάνω στο στήθος ή το στόμα ή στο χέρι του νεκρού. Συνήθως αναφέρουν την ιδιαίτερη κοινωνική θέση του νεκρού και προσφέρουν οδηγίες για το ταξίδι του στο Κάτω Κόσμο.
Μυστηριώδης «αιρέσεις»
Είναι αξιοπερίεργο ότι ελάχιστοι φαίνεται να κατέχουν αυτές τις χρυσές πινακίδες, και όσοι τις είχαν, είχαν πεποιθήσεις πιο εσωτερικές και εκλεκτικές σε σχέση με τους συγχρόνους τους. Από αυτό καταλαβαίνουμε πως αυτοδημιούργητοι ιερείς προσέφεραν εναλλακτικές εμπειρίες – αμφιβόλου τιμής – που οι συνηθισμένες πρακτικές δεν παρείχαν. Όπως περιγράφει ο Πλάτων στην Πολιτεία απ’ τα μέσα του 370 π.Χ.
Άνθρωποι που δέχτηκαν τέτοιου είδους μυήσεις μπορεί να κατείχαν τέτοιες πινακίδες σαν αυτές που παρουσιάζονται στην έκθεση. Μπαίνοντας κάποιος σε μια τέτοια αίρεση, μπορούσε να χαρακτηριστεί διαφορετικός από όλους τους άλλους, και να επισπεύσουν τον δρόμο του για τον Κάτω Κόσμο.
Δεν γνωρίζουμε ποιος έγραψε τις χρυσές πινακίδες. Πολλές έχουν λάθη που σχετίζονται με τον γραφέα και περίεργες ορθογραφίες. Κάποιες, όπως αυτή που εκτίθεται στην συλλογή Getty, έχουν μορφή διαλόγου. Άλλες φαίνεται να μιλούν εκ μέρους του νεκρού. Αλλά μεταξύ των 40 περίπου δειγμάτων πολλές έχουν παρόμοιες ή και ίδιες λέξεις και φράσεις.
Τί οδηγίες έδιναν οι πινακίδες
σχετικά με το “Tί να κάνεις στον Άδη,
όταν είσαι νεκρός”
Πάρε το σωστό μονοπάτι
Πρώτα απ’ όλα πρέπει να πας προς την σωστή κατεύθυνση. Πολλές πινακίδες λένε στους ιδιοκτήτες τους πού να πάνε μόλις φτάσουν στον Κάτω Κόσμο. Για παράδειγμα μία πινακίδα από την περιοχή της Πετέλιας της Νοτίου Ιταλίας συμβουλεύει:
Στα αριστερά του σπιτιού του Άδη θα βρεις μια πηγή και δίπλα της ένα λευκό κυπαρίσσι. Μην πλησιάσεις την πηγή! Θα βρεις μια άλλη από την λίμνη της Μνημοσύνης, κρύο νερό που τρέχει προς τα εμπρός. Έχει φύλακες μπροστά της…
Η αριστερή κατεύθυνση είναι συνηθισμένη οδηγία στις πινακίδες, αλλά υπάρχουν και κάποιες που συμβουλεύουν τους ιδιοκτήτες τους να πάνε αντίθετα, δεξιά. Υπάρχει ασυμφωνία. Αλλά για το ύστατο ταξίδι, πρέπει να έχεις τις σωστές οδηγίες. Είναι σημαντικό. Όσο περισσότερο διαβάζουμε τόσο περισσότερες αντιφατικές συμβουλές βρίσκουμε. Στο παραπάνω κείμενο, το κυπαρίσσι δείχνει ξεκάθαρα μια πηγή που πρέπει να αποφευχθεί. Ο Μυούμενος θα το δει, αλλά πρέπει να πάρει το μονοπάτι που οδηγεί στην λίμνη της Μνημοσύνης. Στην πινακίδα όμως που βρίσκεται στο Getty, το κυπαρίσσι σηματοδοτεί την πηγή, η οποία καλεί τον νεκρό να πιει από το τρεχούμενο νερό της:
Έλα πιες από μένα, την Πηγή που ρέει συνέχεια,
στα δεξιά υπάρχει ένα φωτεινό κυπαρίσσι.
Τέτοιες λεπτομέρειες – το αριστερό ή δεξί μονοπάτι, ένα δένδρο που δείχνει νερό το οποίο πρέπει να αποφευχθεί ή προσεγγιστεί – είναι μπερδεμένες. Τέτοιες ασυνέπειες μπορεί να είναι ηθελημένες. Σε αναζήτηση ακολούθων (πελατών που πληρώνουν δηλαδή), οι αρχηγοί των αιρέσεων ταξιδεύοντας θα προσέφεραν διαφορετικές εναλλακτικές διαβεβαιώνοντας πως μόνο οι δικές τους είναι σωστές.
Σ.σ.: Εκτός και εάν κατηύθυναν τους νεκρούς, σε διαφορετικά σημεία συγκέντρωσης, ανάλογα με την καταγωγή, την κοινωνική θέση, τις πεποιθήσεις, τους φίλους, τις προτιμήσεις, κλπ.
Υπάκουσε στην δίψα σου
Όλες οι κατευθύνσεις ξεκαθαρίζουν, ο πρώτος στόχος μετά την είσοδο στον Κάτω Κόσμο είναι η εύρεση της σωστής πηγής. Η δίψα του νεκρού είναι ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο σε πολλούς πολιτισμούς. Στην Οδύσσεια του Ομήρου, το αίμα από τις θυσιασμένες προσφορές σχεδιάζουν τις σκιές των νεκρών στον ήρωα (αν και στο τέλος ξεγλιστρούν από το να πιάσει τους νεκρούς, όπως θλιβερά ανακαλύπτει ο Οδυσσέας όταν πάει ν’ αγκαλιάσει την μητέρα του.) Στις Ορφικές πινακίδες, η ψυχή λαχταρά νερό. Μια κρύα γουλιά από την λίμνη της Μνημοσύνης αποτρέπει την λήθη που φέρνει ο θάνατος.
Γνώριζε τους κωδικούς
Μόλις ο νεκρός είναι στο σωστό μονοπάτι και έχει πιει το νερό που διατηρεί την μνήμη, έρχεται αντιμέτωπος με ένα νέο εμπόδιο: να πεις το σωστό. Φύλακες χωρίς όνομα ή ακόμα και η θεά του Κάτω Κόσμου, η ίδια η Περσεφόνη, μπορεί να απαιτήσουν έναν ειδικό κωδικό ή κωδικούς. Πάλι, οι χρυσές πινακίδες δεν είναι συνεπείς με τις λεπτομέρειες αυτών των λέξεων, αλλά το θέμα της αγνότητας και της θεïκής καταγωγής επαναλαμβάνεται. Οι πινακίδες και του Getty και της Petelia έχουν την φράση: «Είμαι ο γιος της Γης και του Έναστρου Ουρανού. Αλλά η φυλή μου είναι θεία». Ο νεκρός χαρακτηρίζεται έτσι ως διαφορετικός από τους άλλους νεκρούς και μπορεί δίκαια να διεκδικήσει ένα ιδιαίτερο μέρος στην μεταθανάτια ζωή.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για αυτούς τους ΚΩΔΙΚΟΥΣ, ΕΔΩ.
Αιώνια μέθη
Πώς έμοιαζε όμως ο Κάτω Κόσμος;
Ο χώρος σε αυτές τις πινακίδες ήταν περιορισμένος και από το να περιγράφουν την γαλήνια ύπαρξη που είναι η ιδιαίτερη διατήρηση του μυούμενου, τα περισσότερα κείμενα επικεντρώνονται στο ταξείδι. Ωστόσο, υπάρχουν σποραδικές αναφορές στην μετενσάρκωση, και κάποιες πινακίδες υπόσχονται στον μυούμενο ηρωική ή και θεϊκή φήμη στην μεταθανάτια ζωή.
“εκτοτε θα κυβερνάς μεταξύ των άλλων ηρώων “
“Ταξίδι στο δεξί μονοπάτι / στα ιερά λιβάδια και άλση της Περσεφόνης”
“πήγαινε στο βοσκοτόπι έχοντας γίνει θείος”
“και οι ίδιες τελετές σε περιμένουν κάτω από την γη,
που οι άλλοι ευλογημένοι έχουν”
Αυτό που δεν αναφέρεται είναι τί κάνει κάποιος για μια αιωνιότητα στα «άλση της Περσεφόνης».
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για τα ΑΡΧΑΙΑ ΙΕΡΑ ΑΛΣΗ, ΕΔΩ.
Ή στην παρέα «των άλλων ευλογημένων», καθώς η επιτυχία μιας δοξασμένης κατάστασης ήταν από μόνο της κάτι ελκυστικό. Αλλά ένα ζευγάρι πινακίδων που βρέθηκαν σε έναν τάφο στην Ελλάδα το 1980 δηλώνει: «Έχεις κρασί σαν τυχερή τιμή σου». Με άλλα λόγια, θα υπάρχει ποτό, ή «αιώνια μέθη», όπως απαξιωτικά λέγει και ο Πλάτων.
Η έκθεση στο Getty περιλαμβάνει αρκετές απεικονίσεις σε αγγεία από την αρχαία ελληνική περιοχή Απουλία, της ιταλικής χερσονήσου, που δείχνουν κομψά πόσο ελκυστικά μπορεί να ήταν τα αιώνια συμπόσια.
Σε κάποια αγγεία (όπως το παρακάτω) μπορείς να νιώσεις σχεδόν το… ευωδιαστό αεράκι, καθώς οι συνδαιτυμόνες ξαπλώνουν σε εξωτερικό χώρο, εν μέσω εκλεπτυσμένων επίπλων! Απολαμβάνουν τον ήχο του τυμπάνου και παίζουν το ερωτικό παιγνίδι κότταβος, κατά το οποίο οι συμμετέχοντες εκσφενδόνιζαν σταγόνες κρασιού προς έναν στόχο. Ένας στεφανωμένος νέος κρατά ένα αυγό και έναν θύρσο, σαν να είναι ο θεός του κρασιού, Διόνυσος – ή έστω ένας από τους ακολούθους του!
Συμπόσιο με συμποσιαστές (λεπτ.).
Ο Διόνυσος με θύρσο, σταφύλια, αυγό.
Από Απουλία (390-370 π.Χ.).
Ερυθρόμορφος κρατήρ, από τερακότα, του «Ζωγράφου Tarporley».
Αρχ. Μουσείο Jatta, Ruvo (αρ. 1495).
Γιατί ο Ορφέας;
Καμμία από τις χρυσές πινακίδες δεν αναφέρει τον Ορφέα, το μυθικό ποιητή και μάντη με την μαγευτική φωνή. Το όνομα «Ορφικές πλάκες» είναι μοντέρνας επινόησης, η οποία προήλθε από τις πρώτες έρευνες στα τέλη του 19ου αιώνα. Αλλά ακόμα και στην αρχαιότητα, ο Ορφεύς ήταν εκπρόσωπος συγκεκριμένων πεποιθήσεων και πρακτικών. Είχε μαγικές δυνάμεις σαν μουσικός. Είναι γνωστό το ότι έπεισε τους θεούς του Κάτω Κόσμου να αφήσουν την νεκρή γυναίκα του, Ευρυδίκη. Δυστυχώς όμως δεν υπάκουσε στην διαταγή να μη γυρίσει να κοιτάξει πίσω με αποτέλεσμα να χάσει για πάντα την αγαπημένη του!
Το περιστατικό αυτό, που δείχνει τον Ορφέα και την Ευρυδίκη να αγγίζονται για τελευταία φορά, απεικονίζεται με συγκινητικό τρόπο σε πολλά αρχαία έργα τέχνης.
O Ορφέας κι η Ευρυδίκη πεπλοφόρος αγγίζονται, για τελευταία φορά,
παρουσία του Ερμού.
Μαρμάρινο ανάγλυφο του 100 π.Χ.-100 μ.Χ.
Αρχ. Μουσείο Νεάπολης (αρ. 6727).
Η εμπειρία του Ορφέως που κατεβαίνει στον Κάτω Κόσμο και επιστρέφει ζωντανός τον έκανε χαρακτηριστική μορφή στον ελληνικό μύθο. Η ιστορία και οι δυνάμεις του ως ποιητή, τον έκαναν κάτι ξεχωριστό: Έναν πιθανό οδηγό για την μεταθανάτια ζωή – κάποιον που μπορεί να προσφέρει γνώση για κάτι που κατά τα άλλα είναι άγνωστο!
Πολλά ποιήματα – τα οποία είναι γνωστά σήμερα μόνον από τους τίτλους ή από αποσπασματικές παραθέσεις – αποδόθηκαν στην αρχαιότητα στον Ορφέα. Αρκετές φορές αφηγήθηκε το ταξίδι του στον Κάτω Κόσμο. Οι αυτοαποκαλούμενοι περιπλανώμενοι ιεροκήρυκες που αναφέρονται ενωρίτερα αλλού, αναφέρονται ως ορφεοτελεστές (πνευματικοί απόστολοι του Ορφέως). Επικαλούμενοι τον Ορφέα σαν αυθεντία, εδίδασκαν ότι υπάρχουν ειδικά τελετουργικά τα οποία υπόσχονταν απελευθέρωση από τον πόνο στην μεταθανάτια ζωή.
Είναι συναρπαστικό πως αυτές οι χρυσές πινακίδες δείχνουν πώς κάποιοι άνθρωποι στον αρχαίο ελληνικό κόσμο – άνδρες και γυναίκες κρίνοντας από το κειμενο – κατάφεραν να βρουν τρόπο να αντιμετωπίσουν το Άγνωστο. Μέσω μίας μύησης σε μυστηριακές «αιρέσεις», οι οποίες σχετίζονται με τον Ορφέα, και ίσως και με τον Διόνυσο – τα θρακικά μυστήρια – κάποιος, όντας ακόμα εν ζωή, να κρατήσει ένα μέρος, για την αιωνιότητά του, ανάμεσα σε θεούς και ήρωες. Οι χρυσές πινακίδες λειτουργούσαν και σαν σήμα της κοινωνικής θέσης, αλλά και σαν ένα πρακτικό «σκονάκι» για την ψυχή στο ύστατο ταξίδι της…
-Ο ΔΙΑΒΑΤΗΣ και οι ΓΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΟΓΕΝΗ τερματίζουν την συνεργασία τους από σήμερα (26.11.18). Ευχαριστούμε την διεύθυνση και το προσωπικό του καταστήματος ΓΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΟΓΕΝΗ, για την συνεργασία μας τέσσερα σχεδόν χρόνια.
Είμαστε σε αναζήτηση νέας στέγης για την μηνιάτικη του Δεκεμβρίου αλλά και για όλες τις επόμενες μηνιάτικες. Πάντα την τελευταία Κυριακή κάθε μήνα και πάντα με τα 12€.
-Μάθετε για την Σοφία Μπεφόν, μέσω του λόγου του Προέδρου Δημοκρατίας, όταν εγκαινίασε στις 14.10.18 το κτίριο αφιερωμένο στη μνήμη της.
Ο ΔΙΑΒΑΤΗΣ συνάντησε χθες στην τελευταία μηνιάτικη συνεστίασή του στις ΓΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΟΓΕΝΗ, τους εκπροσώπους του συλλόγου ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΑΜΦΙΘΕΑΣ ΣΟΦΙΑ ΜΠΕΦΟΝ, που είχαν προγραμματισμένη συγκέντρωση.
«Το όνομα της Σοφίας Μπεφόν θα θυμίζει στις νέες γενιές τις αξίες των Ελλήνων»
«Βρίσκομαι εδώ για να τιμήσω την Αυτοδιοίκηση σε μια κορυφαία στιγμή της. Σε μια υποδειγματική, πραγματικά, ολοκλήρωση ενός εγχειρήματος. Ενός εγχειρήματος, το οποίο δείχνει τι μπορεί να καταφέρει η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ενός εγχειρήματος, το οποίο δείχνει πώς συνεργάζεται η Τοπική Αυτοδιοίκηση Α΄ και Β΄ βαθμού, δήλωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος στον χαιρετισμό του στα εγκαίνια του κλειστού γυμναστηρίου Παλαιού Φαλήρου.
Αναφερόμενος στο όνομα που θα φέρει το νέο γήπεδο τόνισε: «Από σήμερα φέρει το όνομα της Σοφίας Μπεφόν. Δεν θα χρειαστεί να πω πολλά γιατί γνωρίζετε την Σοφία Μπεφόν. Την ζήσατε. Είναι ένα κομμάτι της ζωής και της Ιστορίας, τολμώ να πω, του Παλαιού Φαλήρου. Ένα χαρισματικό παιδί, μια χαρισματική μαθήτρια που τιμήθηκε από τότε για τις επιδόσεις της. Μπήκε στην Ιατρική, ειδικεύθηκε στην Αναισθησιολογία, αλλά έδωσε τον εαυτό της στην κορυφαία πτυχή της Ιατρικής, η οποία αγγίζει τον άνθρωπο και τον συνάνθρωπο. Και αυτό είναι η Επείγουσα Ιατρική. Ειδικεύθηκε και στην Αεροπορική Ιατρική, για να μπορέσει ακριβώς να είναι κοντά στον Άνθρωπο στις αεροδιακομιδές, που είναι η πιο συγκλονιστική στιγμή για όσους το έχουν ζήσει, για τον γιατρό που είναι πάνω στον πάσχοντα, που παίζεται στην κυριολεξία η ζωή του μέχρι να φτάσει στο νοσοκομείο που πρέπει να φτάσει. Δεκάδες οι συμβολές της, θα θυμίσω μόνο την συμβολή της στη διάσωση των ανθρώπων στη RICOMEX.
Ώσπου ήρθε εκείνο το βράδυ της 14ης Ιανουαρίου του 2001. Εκείνο το βράδυ της καταιγίδας εδώ ιδίως στη νότια Αττική, όταν η Σοφία μαζί με άλλους συναδέλφους της έκανε το καθήκον της. Σε μια αεροδιακομιδή μετείχε και εκείνη. Παρά τις καιρικές συνθήκες πήραν την απόφαση να την κάνουν, ξέροντας τον κίνδυνο αλλά έχοντας εμπιστοσύνη στις ανθρώπινες δυνάμεις και στις δυνάμεις της μηχανής. Δεν υπολόγισαν ή δεν θέλησαν να υπολογίσουν τον καιρό και την καταιγίδα. Και ήταν εκείνη που έβαλε τέρμα στη ζωή της Σοφίας και των συναδέλφων της (…) Έδωσε τον εαυτό της θυσία για να σωθεί ένας συνάνθρωπος. Δεν σώθηκε. Αλλά εκείνη έδωσε την ζωή της.
Αυτής το όνομα φέρει αυτός ο χώρος. Και δεν είναι μόνον ότι αποτελεί αυτό τιμή στη μνήμη της Σοφίας Μπεφόν. Είναι ότι αυτά τα παιδιά, τώρα και στο μέλλον, που θα αθλούνται εδώ το όνομα της Σοφίας Μπεφόν – και ελπίζω να διδάσκουν οι γονείς και οι συγγενείς σ’ αυτά τα παιδιά τι σημαίνει αυτό το όνομα – θα διδάσκονται ταυτόχρονα ποιες είναι οι μεγάλες αρχές και αξίες ημών των Ελλήνων, ημών των Ευρωπαίων» σημείωσε ο κ. Παυλόπουλος.
-Την μεθεπόμενη Κυριακή στις εκλογές της Παγκρητίου μη ξεχάσετε τους συμπατριώτες μας ΝΙΚΟ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΑΚΗ, ΣΤΕΛΙΟ ΒΑΝΤΑΡΑΚΗ, ΓΙΩΡΓΟ ΦΩΤΑΚΗ και ΧΡΥΣΑ ΣΠΑΝΑΚΗ
-Από την ΗΧΩ ΤΗΣ ΒΙΑΝΝΟΥ (Γ. Κονταξάκης, σύζυγος της Ηλιάνας Αντωνογιωργάκη από Άγ. Βασίλειο, παππούς των καλλιτεχνών αφών Δαμουλάκη)
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 3/11/2018
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ
ΤΩΝ ΑΘΛΟΥΜΕΝΩΝ & ΤΩΝ ΑΘΛΗΤΩΝ
ΤΟΥ ΚΟΛΥΜΒΗΤΗΡΙΟΥ «ΛΙΝΤΟ» (LIDO)
ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ
Σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας καλεί τους γονείς αθλουμένων του κολυμβητηρίου Ηρακλείου, για την Δευτέρα 5 Νοεμβρίου στις 2,30μμ, η Διοίκηση του συλλόγου γονέων του κολυμβητηρίου του «Λίντο».Μια συγκέντρωση που πρόκειται να γίνει στην δυτική είσοδο του κολυμβητηρίου προκειμένου να « διαμαρτυρηθούμε για την παράνομη και καταχρηστική χρέωση 5€ μηνιαίως που το Εθνικό Αθλητικό Κέντρο Ηρακλείου αποφάσισε να επιβάλει για την είσοδο των παιδιών μας στο Κολυμβητήριο χωρίς να προβλέπεται από κανένα νόμο. Δεν αντέχουμε τόσες οικονομικές επιβαρύνσεις και τόση κοροϊδία ! Να είμαστε όλοι εκεί !!»σημειώνει η ανακοίνωση του συλλόγου.
Η Διοίκηση του συλλόγου γονέων ,που δεν έχει καταφέρει να συναντηθεί με την αντίστοιχη του ΕΑΚΗ- αν και επανειλημμένως το έχει ζητήσει -έχει αποστείλει ερωτήματα στο Εθνικό αθλητικό κέντρο, που απασχολούν τους γονείς και χρήζουν απαντήσεως. Τα ερωτήματα είναι.
1ον) Ο φύλακας και οι υπάλληλοι του ΕΑΚΗ δηλώνουν ,σε όποιο παιδί δεν έχει πληρώσει το 5ευρω ,ότι την Δευτέρα δεν θα του επιτρέπετε την είσοδο στο κολυμβητήριο. Θέλουμε λοιπόν να μας πείτε αν θα κάνετε το ίδιο σε όσα σωματεία του κολυμβητηρίου χρωστάνε και μάλιστα αρκετές χιλιάδες ευρώ .Εάν τα σωματεία αυτά μέχρι την Δευτέρα (5/11) δεν έχουν αποπληρώσει τις οφειλές τους θα τους επιτρέπετε να κάνουν κανονικά προπονήσεις όπως κάνετε όλα τα προηγούμενα χρόνια και συγχρόνως θα εμποδίσετε παιδί που χρωστά 5€;
2ον) Το κολυμβητήριο μισθώνεται από εσάς στα σωματεία και υπογράφονται σχετικές συμβάσεις, αναρτώμενες μάλιστα και στην Διαύγεια. Για ποιο λόγο ζητάτε από τους γονείς να πληρώσουν επιπλέον 5 ευρώ μηνιαίως ως μίσθωση – χρήση του χώρου για τον οποίο ήδη καταβάλλουν τίμημα στα σωματεία; Η ανταποδοτικότητα, την οποία επαναλαμβάνετε συνεχώς σε κάθε ευκαιρία ως δικαιολογία για τα 5€, την οποία μάλιστα ζητάτε αορίστως να αναγνωρίσουν οι γονείς μέσω μίας εντελώς αόριστης και ασαφούς δήλωσης, με ποιους τρόπους ορίζετε ότι θα επέλθει; Με ποιο τρόπο θα ασκήσουν οι γονείς το αυτονόητο δικαίωμα τους να ελέγξουν ότι τα χρήματα τους δεν θα αποτελέσουν σκοπό ή τρόπο κακοδιαχείρισης αλλά ότι θα αποδίδονται σε συγκεκριμένο ανταποδοτικό σκοπό;
3ον) Το ΕΑΚΗ θα κάνει κάποια έναρξη δραστηριότητας στην εφορία, όπως πιστεύουμε ότι προβλέπεται και υπό ποια νομική μορφή;
Ποια δραστηριότητα Κ.Α.Δ. θα δηλωθεί; Αν δεν γίνει έναρξη δραστηριότητας, σε ποιες διατάξεις νόμου βασίζεται το ΕΑΚΗ και ήδη εισπράττει χρήματα απευθείας από γονείς – ιδιώτες για δικαίωμα χρήσης αθλητικών εγκαταστάσεων;
4ον) Έχει προβλεφθεί από την Διοίκησή σας, η εγκατάσταση και λειτουργία POS για την είσπραξη των χρημάτων, η οποία έχει καθιερωθεί σε όλες τις λιανικές συναλλαγές( ) για να διασφαλίζει την ροή των χρημάτων; Αν όχι, σε ποιες νομικές και φορολογικές διατάξεις βασίζεστε; Από όσο γνωρίζουμε όλοι, η υποχρεωτική δυνατότητα χρήσης POS αφορά όλες τις εισπράξεις από ιδιώτες, εκτός των κυλικείων σε σχολεία.
5ον) Ένας γονέας, που έχει ήδη πληρώσει στο σωματείο του αλλά δεν πληρώσει τα 5€, θα μπορέσει να κάνει χρήση της πισίνας; Με ποιον τρόπο θα γίνει η παρεμπόδιση εισόδου των παιδιών; Ένας γονέας που θα πληρώσει και το σωματείο και τα 5€ του ΕΑΚΗ αλλά δεν υπογράψει την προφανώς αβάσιμη και παράνομη δήλωση, θα μπορεί να κάνει χρήση της πισίνας σύμφωνα με το ΕΑΚΗ;
6ον) Θα θέλαμε να μας ενημερώσετε γιατί στο κλειστό γυμναστήριο δεν εφαρμόζετε τις αποφάσεις σας όπως κάνετε στο κολυμβητήριο. Γιατί τα σωματεία που κάνουν προπονήσεις στο κλειστό γυμναστήριο δεν έχουν υπογράψει ακόμα συμβάσεις και κάνουν κανονικά προπονήσεις ενώ στο κολυμβητήριο δεν ανοίγατε την πισίνα (όπως αναφέρετε και στο έγγραφο σας προς το σύλλογο μας στις 04/10/18 με αρ.πρωτ. 813) πριν την υπογραφή των συμβάσεων με τα σωματεία;
7ον) Μπορείτε να μας ενημερώσετε τι οφειλές υπάρχουν συνολικά από τα σωματεία στην παρούσα στιγμή σε όλες τις εγκαταστάσεις του ΕΑΚΗ και τι προτίθεστε να κάνετε ως διοίκηση για να τα εισπράξετε;
8ον) Το κολυμβητήριο του Λίντο είναι ένα δημόσιο κολυμβητήριο, όπου οι γενικές του δαπάνες καλύπτονται από τον δημόσιο προϋπολογισμό, με ειδική πρόβλεψη μέσω των φόρων, τους οποίους καταβάλουμε όλοι οι Έλληνες πολίτες. Ισχύει ή υπάρχει κάτι το οποίο μας διαφεύγει;
-Είναι ο μήνας που η Πούλια, αυτό το σμήνος των Πλειάδων δύει, προμηνύοντας πως ο χειμώνας είναι σχεδόν έξω από την πόρτα μας…
Της Ελένης Μπετεινάκη*
Άλλαξε η ώρα προχθές, για να μικραίνουν ακόμα πιο πολύ οι μέρες του Νοέμβρη, να γεμίζουν ιστορίες οι μεγάλες νύχτες. Ακόμα δεν τη συνήθισα, να προλαβαίνω τον ήλιο το πρωί, πριν πάω στο σχολειό, και το βράδυ μπερδεύομαι και νομίζω πως φωτογραφίζω το φεγγάρι…. Ώρα μας είναι να μαζευτούμε όλοι νωρίς στα σπίτια, να χουχουλιάσουμε, να βεγγερίσουμε, να αρχίσουμε να γευόμαστε την σοδειά του καλοκαιριού. Να βάλουμε τα ρούχα τα ζεστά, να στρώσουμε εκείνα τα χαλιά να ΄χει αναπαμό η κυρά Φαντασία σαν τρυπώνει τις νύχτες κοντά στο τζάκι. Να μυρίσει ρακί και λουκάνικό η παρασιά. Να ΄ρθουν εκείνες οι νύχτες οι γιομάτες κουβέντες, γλυκό ποτό, καρπούς κι όμορφες ιστορίες από τα γεννούμενα κι εκείνα που στοχαζόμαστε για τα μελλούμενα μας.
Νοέμβριος, ο ενδέκατος εγγονός του παππού χρόνου. Ο προάγγελος του χειμώνα και των Μεγάλων Γιορτών που χρειάζονται προμήθειες και ετοιμασίες για τις αργίες τους.
Είναι ο μήνας που η Πούλια, αυτό το σμήνος των Πλειάδων δύει, προμηνύοντας πως ο χειμώνας είναι σχεδόν έξω από την πόρτα μας… Αν ξυπνήσει κάποιος πριν την ανατολή του ήλιου, εκεί γύρω στα μισά του μήνα θα δει το πιο φωτεινό της «παιδί που εμείς αποκαλούμε αστέρι της αυγής, να λάμπει και να χάνεται λίγο πριν βγει ο ήλιος. Είναι σημάδι για τους γεωργούς πως πρέπει γρήγορα να τελειώσουν με τα σπαρτά τους και για τους κτηνοτρόφους να σπεύσουν να κατεβούν στα χειμαδιά.
«Η Πούλια βασιλεύοντας και πίσω παραγγέλνει ,μήτε τσομπάνος στα βουνά, μήτε γεωργός στους κάμπους…».
Πόσα ονόματα, προσωνύμια δεν πρόσθεσε ο λαός και σε τούτον δω τον μήνα. Πρωτ΄άπό όλα εμείς οι Κρητικοί τον αποκαλέσαμε Μεθυστή και Αγιομηνά ο Ηρακλειώτης. Κι ύστερα είπαν πως είναι ο Σποριάρης, ο Φιλιππιάτης, ο Ανακατεμένος που δεν γνωρίζει τι καιρό θα κάνει, ο Σκιγιάτης και Χαμένος αφού οι μέρες του « χάνουν το φως τους », ο Παχνιστής και Μεσοσποριάς , o Ταξιάρχης και o Βροχάρης. Ο Νιαστής για τα τελευταία οργώματα (νεάσματα) της γης. Ο Καφεδής, ο Άμυαλος, ο Μοναχησιάρης και ο Αντριάς. Ο Κρασομηνάς αφού τώρα είναι η ώρα να ανοίξουν τα καινούργια κρασιά. Ο Κρυουλιάρης, ο Φτωχός μα και Ευλογημένος γιατί ο καρπός της ελιάς τούτο τον μήνα είναι έτοιμος και οι γεωργοί βιάζονται να τον μαζέψουν να τον αλέσουν και να΄χουν όσο γίνεται πιο γρήγορα τούτο το πολύτιμο υγρό, το λάδι τους, πριν τα Χριστούγεννα!
Την 1η του μήνα οι Άγιοι Ανάργυροι, ο Κοσμάς κι ο Δαμιανός , οι κοινωνικοί θεραπευτές που δεν δέχονταν ποτέ αμοιβή , ανοίγουν το καλαντάρι. Γνωστή η παράδοση που θέλει να αφιερώνουν στην εκκλησιά τη μέρα της γιορτής τους όσοι το΄χουν τάμα ένα πρόβατο, ένα κατσίκι ή ένα βόδι που θα το σφάξουν και θα το προσφέρουν στους πανηγυριστές «δωρεάν». Μάλιστα λένε πως κάποτε ένας άνθρωπος που δεν πήγε το ζωντανό του στους αγίους, το μετάνιωσε, κι εκείνο μόνο του πήγε στην εκκλησιά να θυσιαστεί.
Την μέρα του Αι Γιώργη του Σποριάρη στις 3 του Νοέμβρη, οι γεωργοί ανακατεύουν το σπόρο με άλλους καρπούς και στάρι από την περσινή χρονιά και προσθέτοντας ένα ρόδι, ένα σκόρδο, σησάμι κι ένα καρύδι τα βάζουν σε μια σκάφη, ανάβουν τρία κεριά, στη χάρη του Αγίου και σαν τελειώσουν με τη σπορά σπάζουν και τρώνε το ρόδι για να γεμίσει η χρονιά σιτάρι. Τούτο το προσωνύμιο το δώσαμε στον Αι Γιώργη για να διακρίνεται ο «φτωχός και μικρός » Άγιος από τον μεγάλο συνώνυμό του τροπαιοφόρο στις 23 του Απρίλη. Λένε πως οι γεωργοί μέχρι να αποσπείρουν δεν κάνει να ξυρίζονται. Κι ύστερα τούτο τον Άγιο τον αποκαλούν και Μεθυστή γιατί είναι η μέρα που ανοίγουν τα κρασιά και η δοκιμή τους γίνεται αμέσως μετά την εκκλησία με τη συμμετοχή πολύ κόσμου. Ιδιαίτερη γιορτή για τους Κρητικούς που βρίσκει τους προσκυνητάδες να παίρνουν μαζί τους νταμιτζάνες με το « νιό κρασί» μαζί τους και να το καλοπίνουν μετά το τέλος της λειτουργίας:
« Πάντα τσι τρεις του Νοεμπριού και τσ΄ εικοστρείς τ΄ Απρίλη,
πανηγυράκι γίνεται στ΄Αϊ Γιωργιού τη χάρη…»
Στις 8 του Νοέμβρη γιορτάζει ο Μιχαήλ ο Ταξιάρχης με τον αρχάγγελο Γαβριήλ που θεωρείται ο ψυχοπομπός άγγελος και απεικονίζεται με ρομφαία και ζυγαριά. Λένε πως την παραμονή της γιορτής δεν αφήνουν τα παπούτσια έξω από το σπίτι για να μην τα δει ο άγιος και θυμηθεί να «περάσει από το σπίτι τους » και πάρει την ψυχή τους. Σ΄ άλλα μέρη της Ελλάδας πάλι θεωρούν τον Άγιο Ταξιάρχη σαν προστάτη των Ναυτικών. Την επόμενη μέρα στις 9 του μήνα γιορτάζει ο Άγιος Νεκτάριος.
Η γιορτή του Αϊ Μηνά στις 11 του Νοέμβρη συνδέεται με την δοξασία που αντλείται κι από τη σύνδεση του ονόματος του Αγίου με το ρήμα μηνώ. Θεωρείται ο μηνυτής κάθε αδικίας και ο φανερωτής των χαμένων ή κλοπιμαίων πραγμάτων. Τον συμβολίζουν έφιππο οι εικόνες γιατί καταδιώκει κάθε κακό. Για τους κτηνοτρόφους το μήνυμα του Αϊ Μηνά είναι ακόμα πιο σοβαρό. Η γιορτή του προειδοποιεί για το δυνατό κρύο και τα χιόνια που έρχονται. Λένε πως εκείνη την μέρα οι τσομπάνηδες αν είναι ακόμα πάνω στα βουνά φοβούνται για την εμφάνιση του λύκου κι ο άγιος τους ειδοποιεί σαν εμφανιστεί κοντά στο κοπάδι τους. Γι΄ αυτό την μέρα της γιορτής του οι γυναίκες δεν ανοίγουν ψαλίδι που μοιάζει με το στόμα του λύκου, ούτε οι άντρες σουγιά για να μην ανοίξει κι εκείνος το στόμα του. Σε άλλες περιοχές της Ελλάδας οι βοσκοί κάνουν ένα σπάγκο από μαλλί του προβάτου και τον δένουν τρεις φορές. Έτσι πιστεύουν πως δένουν το στόμα του λύκου, που ακόμα κι αν καταφέρει να μπει στο κοπάδι με το στόμα κλειστό δεν θα κάνει ζημιά. Συγχρόνως σε πολλά χωριά έραβαν κείνη την μέρα και « τα κακά στόματα». Μια γυναίκα δηλαδή παίρνει ένα κομμάτι πανί και μια βελόνα κι αρχίζει να περνάει βελονιές μπροστά στις άλλες γυναίκες και ακολουθεί ένα διάλογος : «Ράβω, ράβω; – Τι ράβεις ; – Ράβω το στόμα της…»
Είναι ο πολιούχος Άγιος του Χάνδακα, του Μεγάλου Κάστρου, της σημερινής πόλης του Ηρακλείου με πολλές ιστορίες για τα θαύματα του ιδιαίτερα την περίοδο που οι Τούρκοι είχαν κατακτήσει την πόλη του.
Στις 12 του Νοέμβρη γιορτάζει ο Αϊ Γιάννης ο Ελεήμονας και την επομένη, στις 13 ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Και φθάνουμε πια στη μέση του μήνα περίπου, με τη γιορτή του Αγίου Φιλίππου στις 14 του Νοέμβρη. Μια παράδοση θέλει τον Φίλιππο να είναι ένας φτωχός γεωργός , ο οποίος όλη μέρα δούλευε στο χωράφι του. Το βράδυ σαν γύρισε στο σπίτι του , έσφαξε το μοναδικό του βόδι και μοίρασε το κρέας στους συγχωριανούς του για να αποκρέψουν μιας και την επομένη ξεκινάει το σαρανταήμερο της νηστείας μέχρι τα Χριστούγεννα. Το πρωί σαν σηκώθηκε βρήκε δυο ζώα στο παχνί του το δικό του κι ένα άλλο ακόμα πιο δυνατό. Δώρο θεού είπαν και θαύμα κι επειδή ο ίδιος ήταν πολύ καλός και αγαθός άνθρωπος όταν πέθανε άγιασε…
Στις 18 του Νοέμβρη γιορτάζει ο Άγιος Πλάτων ή Πλάτανος. Μέρα αστρονομικής παρατήρησης κατά τους βοσκούς. Η Πούλια αρχίζει πια να μην φαίνεται τις νύχτες γιατί δύει κι όπως χαρακτηριστικά λέει ο λαός μας «φιλεί τον ήλιο και χάνεται». Τούτη τη μέρα αρχίζουν τα μαντέματα του καιρού ίσαμε τα Χριστούγεννα για σαράντα δηλαδή μέρες περίπου και λένε πως θα είναι ο ίδιος όπως και εκείνη την ημέρα κι όλες οι υπόλοιπες. Υπάρχει και μια ιστορία που μιλάει για το συνδυασμό του Πλάτωνα με το δέντρο Πλάτανος. Κάποτε, λένε, έδωσε διαταγή ο Σουλτάνος στον Πατριάρχη , να πάρουν οι Χριστιανοί έναν πλάτανο που ήταν μπροστά στο παλάτι του, δικός τους, και το σκοτείνιαζε, χωρίς όμως να τον κόψουν και να τον πάνε αλλού, αλλιώς θα τους έσφαζε όλους. Δύσκολο πράμα γιατί ο πλάτανος ήταν πελώριος. Ο Πατριάρχης παρακάλεσε με τους Χριστιανούς το Θεό , τρεις μέρες με προσευχή και νηστεία, να τους δώσει φώτιση. Τότε, με τη θεία οδήγηση, βρήκαν ένα φτωχό παπουτσή – μπαλωματή, που ήταν άγιος άνθρωπος, και πήγε κείνος μπροστά στο δέντρο και με το λόγο του μόνο, εκείνο μετακινήθηκε. Κι έτσι σώθηκαν όλοι. Ο μπαλωματής ήταν ένας αγιασμένος άνθρωπος , ο Άγιος Πλάτωνας.
Στις 21 Νοέμβριου , άλλη μια σημαντική γιορτή, των Εισοδίων της Θεοτόκου. Γιορτή σταθμός στην περίοδο της χειμερινής σποράς. Λένε πως οι καλοί γεωργοί μέχρι τούτη τη μέρα πρέπει να έχουν σπείρει τα μισά …Για αυτό και ένα από τα προσωνύμια της Παναγιάς είναι Μεσοσπορίτισσα. Λέγεται επίσης και Πολυσπορίτισσα επειδή εκείνη την μέρα βράζουν πολυσπόρια, μείγμα δηλαδή από τα γεωργικά προϊόντα του σπιτιού κριθάρι, σίκαλη, καλαμπόκι, φασόλια, ρεβίθια, κουκιά και κυρίως σιτάρι. Το πάνε στην εκκλησιά για ευλογία, το μοιράζουν μετά στο εκκλησίασμα και ένα μέρος του επιστρέφεται στο σπίτι και το δίνουν και στα ζώα ιδιαίτερα στα «καματερά βούγια» ,όπως λέγονται στην Κρήτη, ενώ το υπόλοιπο το ρίχνουν στο χωράφι για «να αναπαυθεί ο σπόρος». Σε άλλες περιοχές το προσφέρουν στις βρύσες , το ρίχνουν μέσα στο νερό και να λένε : «Όπως τρέχει το νερό να τρέχει και το βιό». Σε άλλα μέρη της Ελλάδας πάλι την ημέρα αυτήν την θεωρούν ορόσημο για το τέλος της σποράς και αρχή του χειμώνα. Άλλοι πάλι έλεγαν ιδιαίτερα στη Βόρειο Ελλάδα, πως έδυε η Πούλια την ημέρα της Παναγιάς κι όχι την 18η του ίδιου μήνα. Το κρύο γίνεται εντονότερο και για αυτόν πίστευαν πως ότι κι αν έσπερναν με τα την μέρα αυτήν θα αργούσε πολύ να βλαστήσει.
Στις 25 Νοεμβρίου είναι της Αγίας Αικατερίνης με την γνωστή παράδοση να βλέπει στον ύπνο της τον Χριστό να της φοράει δακτυλίδι και το πρωί να το βρίσκει στο χέρι της. Λόγω αυτού του περιστατικού , πιστεύουν πως τα ανύπαντρα κορίτσια πρέπει να στολίζουν την εικόνα της , την ημέρα της γιορτής της .Πάνε στην εκκλησιά από βραδύς άρτους με σφραγίδες. Ο παπάς θα δώσει σε κάθε κοπέλα μια σφραγίδα, ένα κομμάτι δηλαδή, από άρτο και αφού το βάλει κάτω από το μαξιλάρι της και πει και μια σειρά λόγων , τότε σίγουρα μετά από τρεις νύχτες θα ξέρει ποιος θα είναι ο μελλοντικός της σύντροφος.
Ο Άγιος Στυλιανός την επομένη στις 26 θεωρείται « Στύλος » προστασίας και υγείας ιδιαίτερα των άρρωστων παιδιών .
Την τελευταία μέρα του μήνα του Αγίου Αντρέα λένε πως το κρύο αντρειεύει και ο Άγιος αυξάνει τα σπαρτά. Κι είναι συνήθεια τούτη τη μέρα να κάνουν τηγανίτες κι όποιος δεν το κάνει θα τρυπήσει το τηγάνι του. Γι αυτό κι ο Άγιος λέγεται Τρυποτηγανάς ή Τρυποτηγανίτης.
«Πάλι σηκωθήκαμε νωρίς. Νοέμβρης μήνας κι έκανε κρύο πολύ. Ένας ήλιος αλλά με «σκληρά δόντια» είχε αρχίσει να κάνει την εμφάνισή του στον ουρανό. Ετοιμαζόμασταν από χθες, φορτώναμε το αυτοκίνητο με τα λιόπανα, τα σακιά, τις βέργες , το μεγάλο λαγήνι με το νερό, και το μικρό τραντζιστοράκι του μπαμπά. Πάντα το είχε μαζί του για να ακούει, έλεγε, τα νέα του κόσμου. Θα πηγαίναμε να βοηθήσουμε την Ασημένια μας, την αγαπημένη μας ελιά, να γεννήσει, να μαζέψουμε τον καρπό της. Πρωί πρωί λοιπόν ανεβήκαμε κι εμείς στην καρότσα του φορτηγού και χωρίς να λογαριάζουμε το κρύο, σκεπασμένοι με μια κουβέρτα, κινήσαμε για τον μεγάλο κάμπο. Σαν φτάσαμε στο λιόφυτο και την είδα, μου φάνηκε κουρασμένη αλλά με ένα αχνό χαμόγελο να ΄ναι σχεδόν τυλιγμένη. Τα κλαδιά της ήταν κατάφορα από μικρές ελίτσες και ένα σωρό είχαν πέσει κάτω στο χώμα. Δεν άντεχαν να μας περιμένουν. Στρώσαμε γρήγορα γρήγορα τα πανιά από κάτω της. Σαν ετοιμόγεννη γυναίκα έμοιαζε. Πήρα το καλάθι μου κι άρχισα να μαζεύω το καρπό που είχε πέσει γύρω της. Κάποια στιγμή ακούμπησα στον κορμό της και θαρρώ πως άκουσα από μέσα της μια φωνή να λέει :
«- Γρήγορα παιδιά μου, γρήγορα…»
Μαζί μας είχαν έρθει κι άλλοι εργάτες , γυναίκες κι άντρες κι όλοι άρχισαν να κτυπάνε τα κλαδιά της και ο πολύτιμος καρπός, σαν βροχή, άρχισε να πέφτει πάνω στα πανιά. Πίστευα πως ο πόνος που ένοιωθε, έμοιαζε με εκείνον της μάνας που μόλις δει το παιδί της να γεννιέται τα ξεχνά όλα…
Έτσι κι η Ασημένια μας μέσα σε λίγη ώρα , σαν να ψήλωσε κι αλάφρωσε. Ελάχιστες ελιές είχαν μείνει πάνω της, δώρο για τα πουλιά του χειμώνα, κι εκείνη όρθωνε το ανάστημα της ξανά, κουρασμένη μεν αλλά πολύ ευτυχισμένη. Τα΄ χε καταφέρει μια χαρά. Πάνω από δέκα τσουβάλια είχαμε μαζέψει μόνο από το δικό της δέντρο κι ήταν η ώρα για το κολατσιό μας. Καθίσαμε κάτω από τα κλαδιά της και φάγαμε ψωμί, ελιές , ντομάτα και φέτα. Την κοίταξα, της έκλεισα το μάτι συνωμοτικά, σαν να της έλεγα πως όλα πήγαν καλά και σε λίγο θα ξεκινούσαμε το παιχνίδι .Θα σκαρφαλώναμε πάνω της και χίλιες δυο περιπέτειες και ιστορίες θα ξεκινούσαν.
Εκείνη τη στιγμή φύσηξε ένα μικρό αεράκι και πήρε τη σκέψη μας, την ακούμπησε πάνω στα κλαδιά της, να νοιώσει , να καταλάβει …Κι εκείνη κούνησε τα κλαδιά της γεμάτη ζωντάνια πια… απαντώντας μας με αυτόν τον τρόπο πως ήταν πανέτοιμη για όλα …».*
Καλό μήνα!
Πηγές : Τα φθινοπωρινά, Δημ. Λουκάτος, εκδ. Φιλιππότη
Ελληνικές Γιορτές και έθιμα Λαϊκής Λατρείας, Γ.Α. Μέγα, εκδ. Εστία, 2012
*«Λόγια του αέρα», Συλλογή Διηγημάτων, Μπετεινάκη Ελένη, Ηράκλειο 2017
http://zhtunteanagnostes.blogs
Περί εκδρομών ο λόγος… Αξιολόγηση εκδρομής καλοκαιριού στην Ιταλία και Δαλματία.
Οι εκδρομείς θα ενθυμούνται ότι τους ζητήθηκε να βαθμολογήσουν την εκδρομή μετά, όσον αφορά τα:
– Εφαρμογή προγράμματος
– Ξενοδοχεία, φαγητό, servis
– Επίπεδο παρέας στο πούλμαν και στον ελεύθερο χρόνο
Ας προσπαθήσουμε να μεταφράσουμε τους αριθμούς που προέκυψαν από την δικιά σας άποψη. Συνήθως οι αριθμοί λένε την αλήθεια.
Η 1η στήλη δείχνει το ποσοστό συμμετοχής των βιαννιτών και κατά πόσο αγαπούν το σύλλογό τους. Που έχει βέβαια τεράστια σημασία. Εδώ τα πράγματα δεν είναι ενθαρρυντικά. Πολλές φορές ο σύλλογος αναγκάζεται να στηριχθεί και σε φίλους.
Η 2η, 3η και 4η στήλη λέει την δικιά σας αξιολόγηση:
– Η εφαρμογή προγράμματος, πράγματι δεν ήταν υψηλού επιπέδου, λόγω των πολλών τελωνίων και της γραφειοκρατίας των νεοσύστατων κρατών της πρώην Γιουγκοσλαβίας, αλλά και της καθυστέρησης του πλοίου την πρώτη ημέρα. – Τα ξενοδοχεία δεν ήταν όλα καλά, εκτός από ένα που ήταν υπερπολυτελείας, δύο τέλεια και δύο μέτρια. Το φαγητό και το servis δεν ήταν επίσης όλα καλά. Ίσως η διαφορετική κουλτούρα. – Όμως πολύ καλύτερα ήταν τα πράγματα στο επίπεδο παρέας στο πούλμαν και στον ελεύθερο χρόνο. Αυτός εξ άλλου είναι και ο σκοπός του ΔΙΑΒΑΤΗ. Η παραιïστικη διασκέδαση των μελών. Και οι εκδρομές του ΔΙΑΒΑΤΗ είναι υψηλού επιπέδου πράγματι.
Το πρώτο καταγεγραμμένο αυτοκινητιστικό ατύχημα στην Ελλάδα έγινε τηνΚυριακή 4 Μαρτίου του 1907, στις 11.30 το πρωί, στην Λεωφόρο Συγγρού, στο ύψος του κτιρίου της ζυθοποιίας ΦΙΞ.
Υπαίτιος του δυστυχήματος ήταν ο τότε υπουργός και βουλευτής Φθιώτιδας, Νίκος Σιμόπουλος, που ακολουθούσε το αυτοκίνητο του πρίγκιπα Andrew (παππούς του σημερινού πρίγκιπα της Ουαλίας, Καρόλου). Τα δύο οχήματα κατευθύνονταν προς το Παλαιό Φάληρο και είχαν περίπου 30 μέτρα απόσταση μεταξύ τους.
Στο ύψος του εργοστασίου ΦΙΞ, ο υπουργός επιτάχυνε και προσπέρασε το αυτοκίνητο του πρίγκιπα, το οποίο και παρέσυρε. Δυστυχώς, μαζί πήρε και την Ευφροσύνη Βαμβακά, μία 25χρονη γυναίκα και μητέρα δύο ανήλικων παιδιών. Η άτυχη γυναίκα πρώτα χτυπήθηκε από το αυτοκίνητο του υπουργού και στην συνέχεια από εκείνο του πρίγκιπα, παρόλο που ο οδηγός του προσπάθησε να μειώσει ταχύτητα.
Το περιστατικό αυτό, την εποχή εκείνη, είχε προκαλέσει πολλές αντιδράσεις στην Αθήνα. Σε σημείο, μάλιστα, που ορισμένοι υποστήριζαν ότι την νεαρή κοπέλα είχε σκοτώσει ο πρίγκιπας και ότι ο Σιμόπουλος είχε απλά αναλάβει την ευθύνη, ώστε να προστατευτεί η εξοχότητά του.
Την επόμενη μέρα, ο Διοικητής της Αστυνομίας κάλεσε στο γραφείο του όλους τους ιδιοκτήτες και οδηγούς αυτοκινήτων της Αθήνας και τους έκανε αυστηρές συστάσεις. Θα έπρεπε να προσέχουν περισσότερο τον τρόπο που οδηγούν και την ταχύτητα που αναπτύσσουν.
Οι οδηγοί συνολικά ήταν 7! Ακόμα και οι εφημερίδες της εποχής έδωσαν τη δέουσα προσοχή στο θέμα. Παντού κυριαρχούσε το εξής σχόλιο:
«Επτά αυτοκίνητα κυκλοφορούν και θρηνούμε θύματα … Φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν γίνονταν εβδομήντα! …. «.
-Την επόμενη Κυριακή στις εκλογές της Παγκρητίου μη ξεχάσετε τους συμπατριώτες μας ΝΙΚΟ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΑΚΗ, ΧΡΥΣΗ ΣΠΑΝΑΚΗ και ΓΙΩΡΓΟ ΦΩΤΑΚΗ με τον συνδυασμό »ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ» και υποψήφιο Πρόεδρο τον Στέλιο Παλάσσαρο.
-Οι εκλογές διεξάγονται στο ξενοδοχείο »ΤΙΤΑΝΙΑ», από 7.00 πμ έως 19.00 μμ.
-Την μεθεπόμενη Κυριακή στις εκλογές της Παγκρητίου μη ξεχάσετε τους συμπατριώτες μας ΝΙΚΟ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΑΚΗ και ΧΡΥΣΗ ΣΠΑΝΑΚΗ
-Ανεβήκαμε, κατεβήκαμε … Απαιτείται ακόμα 1 άτομο! Τελικά η λίστα είναι και πτυσσόμενη.
1.11: Κάποια σχόλια σχετικά:
Φίλοι μας. Έχουμε κάνει εκατοντάδες τηλεφωνήματα, δύο μήνες τώρα, με εσάς, με πρακτορεία, με πούλμαν, με ξενοδοχεία, διαχειριζόμενοι 3 εκδρομές από την 1η Σεπτεμβρίου. Πράγμα καθόλου εύκολο. Συν τοις άλλοις είχαμε το μνημόσυνο και δύο μηνιάτικες.
1. Ξεκινήσαμε με 30 βεβαιωμένα άτομα, μετά από επανειλημμένες τηλεφωνικές επαφές αλλά και κατ΄ ιδίαν συζητήσεις. Κάποιοι μάλιστα μας βεβαίωναν ότι θα φροντίσουν και για κάποιους φίλους τους ακόμα, με αποτέλεσμα να κρατάμε και λίστα πέραν των 30!
2. Λόγω ανωτέρας βίας, συμβαίνουν και αυτά, δικαιολογημένα ακύρωσαν 5+2+1=8 άτομα, έμειναν 22.
3. Μετά ακύρωσαν 2 και εν συνεχεία 1, έχουν μείνει τώρα 19.
4. Απ΄ ότι διαφαίνεται με τις συνεχείς ακυρώσεις, μοιραία οδηγούμαστε στη ματαίωση της εκδρομής στη Λευκάδα.
Η αξιοπιστία του λόγου μας είναι δύσκολη;
Δεν μας ενοχλεί καθόλου, μα καθόλου, αν κάποιος δεν θέλει να έρθει ή δεν έρθει μαζί μας στην εκδρομή και μας το δηλώσει ευθαρσώς, χωρίς να μας ταλαιπωρήσει με ανούσιες και ανέξοδες δικαιολογίες, ή βάζοντας μας σε αναμονή. Εμείς θέλουμε μια καθαρή απάντηση. Ένα ναι ή ένα όχι. Το έχουμε γράψει αρκετές φορές. Εξ άλλου αυτό είναι και το χαρακτηριστικό γνώρισμα του κρητικού και ιδιαιτέρως του βιαννίτη.
Μας ενοχλεί όμως πάρα πολύ να μας υπόσχεται κάποιος και να ακυρώνει την τελευταία στιγμή, μετά τους τεράστιους κόπους μας. Το ήξεις αφήξεις δεν το χρειαζόμαστε γιατί μας ταλαιπωρεί αφάνταστα. Άσε που έχει και άλλες απρόβλεπτες επιπτώσεις και ΄παράπλευρες απώλειες΄.
Μας ενοχλεί επίσης να μας υπόσχεται ότι θα μας απαντήσει την τάδε ημέρα και να μας αγνοεί παντελώς.
Μας ενοχλεί ακόμα να μας υπόσχεται ότι θα μας απαντήσει την τάδε ημέρα και να μην σηκώνει ούτε το τηλέφωνο μετά.
Ευτυχώς όμως που υπάρχουν και κάποιοι, λίγοι, που σώζουν την παρτίδα με την ευθύτητα και την ακεραιότητα των λόγων τους.
Φίλοι μου, ο ΔΙΑΒΑΤΗΣ δεν είναι πρακτορείο ταξιδιών ή συνεστιάσεων για να κάθεται να παρακαλεί για την ποιοτική και πάμφθηνη εκδρομή του, για το ποιοτικό και εξευτελιστικά φθηνό μενού του. Όμως συχνά κάποιοι φροντίζουν να μας το θυμίζουν λέγοντας μας, ότι εμείς στον αρο@…, κάποιο πρακτορείο τέλος πάντων, κάνουμε αυτό ή το άλλο… Δεν είναι όμως και ζητιάνος να ζητιανεύει για το αυτονόητο. Είναι άρχοντας αξιοπρεπής και θα πρέπει να τον παρακαλούν, αλλά πρωτίστως να τον σέβονται. Συγχωρείστε μας την πίκρα που βγαίνει από τα λόγια μας. Όμως η ζημιά κάποτε θα γίνει. Και είναι θέμα όλων μας να την αποτρέψουμε.
Και κάτι τελευταίο. Τι θα γίνει με τους 19 αξιοπρεπείς και υπομονετικούς φίλους μας, που έχουν κάνει το κουμάντο τους και είναι σίγουροι ότι θα επισκεφθούν την Λευκάδα; Ή μήπως πρέπει πρώτα να κατατίθενται τα χρήματα και μετά να προχωράμε; Ναι αλλά αν τελικά δεν συμπληρώσουμε, ξέρετε πόσος κόπος χρειάζεται να επιστραφούν τα χρήματα;
31.10: Παρακαλούνται οι παρακάτω εκδρομείς, για κατάθεση στην ΕΤΕ στον λογαριασμό 103 757 399 59, του αντίστοιχου αναγραφόμενου ποσού.
Όσοι επιθυμούν μονόκλινο, ακόμα +60€
Μην αμελείσετε να υπενθυμίσετε στον ταμία να αναγράψει ΄ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΡΟΜΗ΄:
– Εμμ. Διακάκης 5 – Γιώργος Βαρδάκης 1 – Ερριέτα Χαλεβίδου 180€ – Πόπη Κονδυλάκη 180€, Σ Υ Ν Ο Λ Ο Α Τ Ο Μ Α 19
ΠΟΠΗ ΚΟΝΔΥΛΑΚΗ, 30/10/18
Το χωριό μου, η Βιάννος
Της αείμνηστης Μαρίας Κόμη – Ζεντέφη, κόρης του παπά Γερμανού, (από το αρχείο της Μαρίας Χλειουνάκη – Μαστρογιωργάκη)
Ψάχνω να βρω να σε παινέψω
με όμορφα λόγια τρυφερά
χωριό μου να σε κανακέψω
για πρώτη και στερνή φορά.
θυμάμαι βρύσες και ποτάμια,
να τρέχουν γάργαρο νερό
και να γεμίζω εγώ τη στάμνα,
το βάρος της, να μη μπορώ.
Δίπλα ο νερόμυλος να τρίζει
απ το τρεχούμενο νερό
κι η φτερωτή του να γυρίζει,
να βγάζει αλεύρι καθαρό.
Κι ο μυλωνάς να καμαρώνει
με την αλευρωμένη του ποδιά,
γλυκά να κελαηδάει το αηδόνι,
μαζί με τ΄ άλλα τα πουλιά.
Πως να ξεχάσω τι καντάδες,
τα μαντολίνα στα στενά,
να κρυφανοίγουν οι κυράδες ,
τα παραθύρια τα κλειστά.
Στο εκκλησάκι τ΄ Αη Γιάννη
ανέβαινα απ τη ρεματιά,
ίσως τον πόνο μου να γιάνει
η πικροδάφνη κι η μυρτιά.
Αχ και να γύριζαν τα χρόνια πίσω
και τα παλιά να ξαναβρώ,
τα όσα έζησα να ξαναζήσω
κι ας ήταν δύσκολα, μα τ΄ αγαπώ.
29.10: Χρήσιμα χαρακτηριστικά της εκδρομής:
Διαμονή στο ξενοδοχείο ΛΕΥΚΑΣ στην είσοδο της πόλης με ωραία θέα και επισκέψεις:
Βόνιτσα για καφέ και για όσους το επιθυμούν βόλτα στο κάστρο – δάσος
Πλαγιά Αιτωλοακαρνανίας με τις ωραιότερες ταβέρνες για μεσημεριανό
Μοναστήρι Παναγίας Φανερωμένης, Άγιο Νικήτα, φημισμένο παραλιακό χωριό θέρετρο
Καρυά ένα από τα ωραιότερα ορεινά χωριά της Ελλάδας με ωραίες ταβέρνες, για μεσημεριανό, Εγκλουβή με την περίφημη φακή, Σφακιώτες χωριό εποικισμένο από Κρητικούς τον 15º αιώνα
Πόρτο Κατσίκι πολυβραβευμένη παραλία της Ευρώπης
Φαράγγι Νυδρίου με τον περίφημο καταρράκτη
Μεγανήσι για μεσημεριανό (;)
Βασιλική η περίφημη διεθνής παραλία – κόλπος για σέρφερ
Ημερομηνίες 16, 17, 18 και 19 Νοεμβρίου.
Αναχώρηση από πλατεία Κοτζιά Παρασκευή 16 Νοεμβρίου, 8:00.
Τιμή ανά άτομο σε 2κλινο ή 3κλινο 180€, επιβάρυνση μονόκλινου + 60€. Συμπεριλαμβάνεται ένα βραδινό φαγητό σε μπουφέ με γλέντι, το Σάββατο το βράδυ.
Η εκδρομή είναι βατή χωρίς ποδαρόδρομους
Η διαδρομής Νυδρί – Μεγανήσι με καράβι F/B, κόστος 4€ και θέα το Σκορπιό.
27.10: Νεότερα για την εκδρομή. Την ερχόμενη Δευτέρα, πιθανόν και την Τρίτη, αν κριθεί απαραίτητο, θα επικοινωνήσουμε με αυτούς που έχουν δηλώσει μέχρι τώρα, βλέπε λίστα παρακάτω, για επιβεβαίωση. Χρειαζόμαστε ακόμα αυτά τα 4 με 5 άτομα, αλλά ελπίζουμε ότι τελικά θα βρεθούν. Αν τα πράγματα πάνε καλά, θα δώσουμε τον λογαριασμό τραπέζης, για να κατατεθούν τα χρήματα (180€) στις επόμενες 3 εργάσιμες ημέρες. Για να σας γλυκάνουμε ακούστε ένα Οργανικό μουσικό κομμάτι από τις Φεγγαροβραδιές Στη Βιάννο. Η λίστα:
• Για την εκδρομή, χρειάζονται ακόμα 4 με 5 άτομα για να συμπληρωθεί ένα αξιοπρεπές γκρουπ, ώστε να μην χρειασθεί να αυξηθεί η τιμή. Δυστυχώς τη Δευτέρα, πρέπει ή να στείλουμε προκαταβολή ή να ακυρώσουμε.
Για τον λόγο αυτό πρέπει όλοι μαζί να εντείνουμε την προσπάθεια για να πραγματοποιηθεί τελικά αυτή η εκδρομή.
–Εσείς να προσπαθήσετε να αυξήσετε τους φίλους σας ενημερώνοντας τον περίγυρό σας.
–Εμείς να επικοινωνήσουμε αμέσως με περισσότερους που πιθανόν να μην είναι ενήμεροι.
• Και μην ξεχάσετε την μεθαυριανή μηνιάτικη συνεστίαση των 12€ (παιδικό 6€) στις ΓΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΟΓΕΝΗ, Πεντέλης 27 Π. Φάληρο.
26.10: Δείτε ένα ενδιαφέρον βίντεο από τον ΙΑΝΟ σχετικό με τις αναστηλώσεις. Το συστήνουμε, γιατί θα μάθετε αρκετά μυστικά από το δύσκολο έργο της αποκατάστασης των φθαρμένων μνημείων μας:
23.10: Μην αμελήσετε αυτήν την εβδομάδα:
• Την Παρασκευή εκπνέει η προθεσμία δήλωσης συμμετοχής στην εκδρομή.
• Την Κυριακή έχουμε τη μηνιάτικη συνεστίαση στις ΓΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΟΓΕΝΗ, Πεντέλης 27 Π. Φάληρο. Δηλώστε μέχρι την Παρασκευή.
ΔΕΛΦΙΚΑ ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ ΠΥΘΙΑΚΑ ΙΕΡΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ, ΜΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ
2. ΙΑΝΟΣ
Περί Ωραίου.Συζητήσεις για την Τέχνη, τη Λογοτεχνία, τη Φιλοσοφία, την Αρχαιογνωσία.
Συνέχεια των εκδηλώσεων «Από το αμπέλι στο θέατρο» Tετάρτη 24 Οκτωβρίου 2018, 6.00- 8.00 μ.μ.
Είσοδος ελεύθερη
Ο Κ.Ν.Μ.Καζαμιάκης συνομιλεί με τον διακεκριμένο αναστηλωτή Κώστα Ζάμπα, Πολιτικό Μηχανικό, διδάκτορα ΕΜΠ, βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών και την Europa Nostra, για τις αναστηλωτικές του επεμβάσεις και αποκαταστάσεις δεκάδων μνημείων.
ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΙΣ ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΕΙΣ του Κ. ΖΑΜΠΑ ΑΠΟ ΤΟ 1975 έως το 2016
Η μακρύτερη θαλάσσια γέφυρα στον κόσμο, «HONG KONG-ZHUHAI-MACAU BRIDGE»
Υποθαλάσσια σήραγγα του Χονγκ Κονγκ-Ζουχάι-Μακάου Μπριγκ ντε φαίνεται στην πόλη Ζουχάι της επαρχίας Γκουανγκντόνγκ της νότιας Κίνας την Τετάρτη 28 Μαρτίου 2018.
Κατά τη διάρκεια της επόμενης δεκαετίας, η Κίνα σχεδιάζει να ενθαρρύνει 250 εκατομμύρια ανθρώπους – περίπου 29 φορές τον πληθυσμό της Νέας Υόρκης – να μετακομίσουν στις αναπτυσσόμενες μεγαλουπόλεις της χώρας.
Για να αντιμετωπίσει αυτή την τεράστια μετανάστευση, η χώρα έχει επενδύσει δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε γιγαντιαία έργα υποδομής.
Αυτός ο μήνας, η Κίνα θα ανοίξει ακόμα το πιο φιλόδοξο μεγαλείο της: μια γέφυρα που συνδέει το Χονγκ Κονγκ, το Μακάο και τη νότια πόλη Zhuhai της ηπειρωτικής χώρας.
Εκτεταμένη 34 μίλια μακριά, είναι η μακρύτερη διασταυρούμενη γέφυρα στον κόσμο, σύμφωνα με την AFP.
Το έργο αναμένεται να μειώσει το χρόνο ταξιδιού στο μισό.
Οι επιβάτες θα μπορούν να ταξιδεύουν σε όλη την εκβολή του ποταμού Περλ από το Μακάο στο Χονγκ Κονγκ σε περίπου μία ώρα.
Εδώ είναι ένας χάρτης της διαδρομής και διάφορες φωτογραφίες της γέφυρας:
Διαθέτει έξι λωρίδες και τέσσερις σήραγγες, εκ των οποίων το ένα είναι υποβρύχιο.
Η Κίνα δημιούργησε επίσης τέσσερα τεχνητά νησιά για να στηρίξει τη δομή.
Αποτελείται από 420.000 τόνους χάλυβα – αρκετά για να χτίσει 60 πύργους του Άιφελ .
Περίπου 40.000 οχήματα αναμένεται να χρησιμοποιούν τη γέφυρα καθημερινά, συμπεριλαμβανομένων των λεωφορείων που εκτελούνται σε διαστήματα 10 λεπτών.
Οι πεζοί δεν θα μπορέσουν να περπατήσουν ή να οδηγήσουν τα ποδήλατά τους κατά μήκος της γέφυρας, που θα καθοριστεί μόνο για αυτοκίνητα.
Οι αξιωματούχοι λένε ότι η γέφυρα θα λειτουργήσει για 120 χρόνια.
Η ακριβής τιμή του έργου είναι ασαφής, αλλά τα τοπικά καταστήματα αναφέρουν ότι η κατασκευή του κοστίζει κάπου περίπου 15 δισεκατομμύρια δολάρια.
Το έργο αντιμετώπισε κάποια διαμάχη λόγω της ακριβής τιμής του, των καθυστερήσεων στις κατασκευές, των φερόμενων περιπτώσεων διαφθοράς και των ανησυχιών για την ασφάλεια των εργαζομένων.
Κατά τη διάρκεια της κατασκευής, δύο εργαζόμενοι έχασαν τη ζωή τους και 19 ακόμη κατηγορήθηκαν με παρατυπίες συγκεκριμένες αναφορές δοκιμών.
Η κατασκευή διήρκεσε επτά χρόνια. Η φωτογραφία του 2012 δείχνει τα τεχνητά νησιά.
Είναι η δεύτερη μακρύτερη θαλάσσια γέφυρα, η οποία εκτείνεται 26,3 μίλια. Ολοκληρώθηκε το 2011, η δομή των 1,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων συνδέει την ανατολική παράκτια πόλη του Qingdao με το προάστιο Huangd
18.10: Από σήμερα ανοίγει η λίστα εγγραφής στη εκδρομή της Λευκάδας. Παρακαλούμε μέχρι την επόμενη Παρασκευή όσοι ενδιαφέρονται να επικοινωνήσουν μαζί μας.
18.10: – Αγαπητοί φίλοι, η ετήσια συνεστίαση μας θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2019 το μεσημέρι, με είσοδο 20€. Το ανακοινώνουμε πολύ νωρίς για ένα και μόνο λόγο. Για να φροντίσετε να βάλετε στην άκρη τα 20€ ο καθένας, επειδή είναι τέλος του μήνα και μάλιστα αμέσως μετά τις γιορτές
18.10: Αγαπητοί φίλοι, μετά από επικοινωνία που είχαμε με αρκετούς από σας και αρκετή διερεύνηση για ημερομηνίες και προορισμούς, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η μόνη εκδρομή που έχει πιθανότητες να πραγματοποιηθεί είναι αυτή της Λευκάδας με τα παρακάτω στοιχεία: – Ξενοδοχείο ΛΕΥΚΑΣ μέσα στη πόλη της Λευκάδας. – Ημερομηνίες 16, 17, 18 και 19 Νοεμβρίου. – Αναχώρηση από πλατεία Κοτζιά Παρασκευή 16 Νοεμβρίου, 8:00. – Διάρκεια 4 ημέρες, 3 νύκτες. – Τιμή ανά άτομο σε 2κλινο ή 3κλινο 180€, με επιβάρυνση μονόκλινου + 60€. – Προβλέπεται να επισκεφθούμε τα μέρη: Βόνιτσα, Πλαγιά, Λευκάδα, Μοναστήρι Παναγίας Φανερωμένης, Άγιο Νικήτα, Καρυά, Εγκλουβή, Σφακιώτες, Πόρτο Κατσίκι, Νυδρί, Καταρράκτες Νυδρίου, Μεγανήσι, Βασιλική κα. – Στην τιμή συμπεριλαμβάνεται και ένα βραδινό φαγητό σε μπουφέ με γλέντι, μάλλον το Σάββατο το βράδυ. – Στην τιμή δεν συμπεριλαμβάνονται εισιτήρια σε μουσεία και πορθμεία. – Η εκδρομή είναι όλη οδική, εκτός της διαδρομής Νυδρί – Μεγανήσι που θα γίνει με καράβι F/B, περίπου 5€. – Περισσότερες λεπτομέρειες αργότερα.
Η διαβούλευση για τις τρεις εναλλακτικές της χειμωνιάτικης εκδρομής συνεχίζεται. Η μεγαλύτερη δυσκολία υπάρχει στην ημερομηνία. Επειδή αρχίζει να διαφαίνεται ότι βολεύει τους περισσότερους το 2° ή το 3° σαββατοκύριακο του Νοεμβρίου, αν αυτό επαληθευτεί θα πρέπει να τρέξουμε πιο γρήγορα τις διαδικασίες. Δηλαδή την εγγραφή, για να δούμε αν θα συμπληρώσουμε τα 35 άτομα και στην συνέχεια την κατάθεση των χρημάτων στη ΕΤΕ, αν όλα πάνε καλά. • 3ήμερη στο Καρπενήσι, κόστος 170€ • 4ήμερη στα Τρίκαλα, Μετέωρα, κόστος 230€ • 3ήμερη ή 4ήμερη στη Λευκάδα, Βόνιτσα, κόστος 150€ ή 170€
Χρειαζόμαστε όμως και την δικιά σας βοήθεια. Τηλεφωνείστε να μας πείτε τη γνώμη σας.
Υπέροχο τραγούδι με τον δικό μας Μιχάλη Πετσάκη
Ο «θείος από το Σικάγο» που έσωσε τον ΟΦΗ
Ο ομογενής επιχειρηματίας και χορηγός της ομάδας του Γιάννη Αντετοκούνμπο, Μιχάλης Μπούσης, έρχεται να επενδύσει στην κρητική ομάδα φιλοδοξώντας να την οδηγήσει σε μια νέα εποχή
Από χορηγός στους Μιλγουόκι Μπακς του Αντετοκούνμπο στην αγορά του ΟΦΗ. Ο ομογενής επιχειρηματίας από το Σικάγο, Μιχάλης Μπούσης, ιδιοκτήτης αλυσίδας σούπερ μάρκετ, με τεράστια οικονομική επιφάνεια και γόνος οικογένειας με πλούσιο φιλανθρωπικό έργο, γίνεται το νέο αφεντικό της ιστορικής κρητικής ομάδας φιλοδοξώντας να την οδηγήσει σε νέα εποχή.
Τέλη Αυγούστου, με τον ΟΦΗ να έχει επιστρέψει στη Super League, σκάει σαν βόμβα η είδηση στο Ηράκλειο ότι Ελληνας ομογενής επιχειρηματίας ενδιαφέρεται σοβαρά να αναμειχθεί με την ιδιοκτησία του συλλόγου. Το ευχάριστο νέο μεταφέρουν στους ανθρώπους της ομάδας οι Γιάννης και Γιώργος Σαμαράς μαζί με τον Ηλία Πουρσανίδη. Παρά τις αρχικές αμφιβολίες, αφού το ονοματεπώνυμο του Μιχάλη Μπούση δεν ήταν γνωστό, το έργο και η φήμη της οικογένειάς του στις ΗΠΑ μαρτυρούσαν τη σοβαρότητα της πρότασης.
Με κλειδί τη γνωριμία του με τον ποδοσφαιριστή Γιώργο Σαμαρά από την εποχή που ο διεθνής παίκτης συνέχισε την καριέρα του στις ΗΠΑ, ο ομογενής Μιχάλης Μπούσης πήρε τη μεγάλη απόφαση να επενδύσει στη χώρα καταγωγής του. Ηρθε στην Κρήτη, συνομίλησε και συμφώνησε να πάρει το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών του ΟΦΗ ορίζοντας πλέον την τύχη της ιστορικής ομάδας, ενώ δηλώνει ενθουσιασμένος με τον κόσμος της. Ο νέος ισχυρός άνδρας των Κρητικών στην ολιγοήμερη επίσκεψή του στο Ηράκλειο ανάρτησε στον λογαριασμό του στα social media φωτογραφίες και βίντεο από τις εξέδρες του «Γεντί Κουλέ» από το ματς με τον ΠΑΟΚ.
Άνθρωποι του περιβάλλοντός του αναφέρουν στο «ΘΕΜΑ» ότι ο Μιχάλης Μπούσης ήθελε να δραστηριοποιηθεί επιχειρηματικά στην Ελλάδα και η απόκτηση της ομάδας ήταν μια ενδιαφέρουσα ευκαιρία. Εξάλλου, ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας όπως ο ίδιος γνωρίζει ότι η κάθε του επιχειρηματική κίνηση χρειάζεται μέθοδο και σωστό timing. Ιδιαίτερα οξυδερκής, ο ομογενής επιχειρηματίας διαχειρίζεται σήμερα την οικογενειακή αλυσίδα πολυκαταστημάτων Cermak Fresh Market, στην οποία ξεκίνησε να εργάζεται ως έφηβος, και διοικεί ένα σύνολο 15 καταστημάτων. Είναι παντρεμένος, έχει δύο γιους, ταξιδεύει συχνά στην Ελλάδα για διακοπές, λατρεύει τα μπουζούκια, τραγουδάει και διασκεδάζει αγκαλιά με τον Αντώνη Ρέμο. Όλη η οικογένεια αγαπάει τη χώρα και έχει πολλούς στενούς φίλους. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο γιος του Δημήτρης είχε συμπεριληφθεί στην προεπιλογή της Εθνικής Παίδων στο μπάσκετ το 2017, όταν αγωνιζόταν στο Deerfield High School, και ελπίζει κάποια στιγμή να καταφέρει να εκπροσωπήσει τη γαλανόλευκη.
Η ανεξάντλητη αγάπη για την Ελλάδα
O Mιχάλης Μπούσης είναι ο πρωτότοκος γιος του Δημήτρη και της Ελένης Μπούση και έχει τρία αδέλφια: τον Άγγελο, τον Γιώργο και τη Βικτόρια. Διαδέχτηκε τον πατέρα του στην οικογενειακή επιχείρηση, που πρόσφατα ξεπέρασε τα σύνορα του Ιλινόις επεκτείνοντας τις δραστηριότητές της στην Πολιτεία του Ουισκόνσιν και το Μιλγουόκι, στο οπoίο είναι χορηγός της ομάδας Mιλγουόκι Μπακς. Το κατάστημα των 5.500 τ.μ. είναι το πρώτο στην πόλη του Γιάννη Αντετοκούνμπο, με άλλο ένα να ανοίγει στα τέλη του 2017. Αυτή τη στιγμή οι πελάτες της αλυσίδας Cermak Fresh Market προέρχονται από Μεξικό, Πορτογαλία, Ιταλία, Πολωνία, Ρωσία και φυσικά από την Ελλάδα.
Η ιστορία της οικογένειας Μπούση παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς κρύβει πολλή αγάπη για την πατρίδα και πλούσιο φιλανθρωπικό έργο. Ο πατέρας του Δημήτρης Μπούσης γεννήθηκε το 1953 στην Προσύμνη του Νομού Αργολίδας, όπου πέρασε τα παιδικά του χρόνια μέχρι οι γονείς του να μεταναστεύουν στην Αμερική. Με τη μητέρα του, Ελένη, γνωρίστηκαν στο Λύκειο και ερωτεύτηκαν κεραυνοβόλα. Εκείνη ζούσε στο Σικάγο από 5 ετών όταν ο πατέρας της και η μητέρα της από την Αρκαδία αναζήτησαν στο Ιλινόις ένα καλύτερο μέλλον.
Χόρεψαν τον χορό του Ησαΐα στην Ελλάδα, παρουσία μόλις επτά ατόμων, καθώς οι γονείς δεν συμφωνούσαν με τον γάμο. Επέστρεψαν στο Σικάγο και απέκτησαν τέσσερα παιδιά. Ο Δημήτρης Μπούσης είχε σπουδάσει μηχανικός βιομηχανίας και το 1981 αποφάσισε να επιστρέψει στην Ελλάδα προκειμένου να εργαστεί στην Ολυμπιακή Αεροπορία. Έναν χρόνο αργότερα γύρισε στο Σικάγο και κατάφερε να χτίσει τη δική του αυτοκρατορία. Το 1986 συνεταιρίστηκε με έναν άλλο Έλληνα, τον Παντελή Τζοτζόλη, και άνοιξαν το πρώτο κατάστημα συνολικού εμβαδού 2.500 τ.μ. με την επωνυμία «Central Park Produce» στο Σέντραλ Παρκ.
Επτά χρόνια μετά άνοιξαν το δεύτερο κατάστημα και το ονόμασαν «Cermak Produce». Ακολούθησαν και άλλα σούπερ μάρκετ και έτσι δημιουργήθηκε μια αλυσίδα 15 καταστημάτων με την επωνυμία Cermak Fresh Market με τμήμα γαλακτοκομικών προϊόντων, αρτοποιείο, παντοπωλείο και είδη σπιτιού.
Πλούσιο φιλανθρωπικό έργο
Η αγάπη τους για την Ελλάδα, την Ομογένεια και την Εκκλησία τούς οδήγησαν στη φιλανθρωπία και το 2015 η Ελένη Μπούση ίδρυσε το Hippocratic Cancer Research Foundation, με σκοπό την ενίσχυση των ερευνών για τον καρκίνο. Η ίδια επίσης είναι ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος του Little City Foundation, ενός ιδρύματος που φιλοξενεί παιδιά με ειδικές ανάγκες και αναπηρία και λειτουργεί ως κέντρο αποκατάστασης με παραρτήματα σε αρκετές Πολιτείες για καλύτερη εξυπηρέτηση. Στις δράσεις της Ελένης Μπούση συγκαταλέγεται και το Greek American Nursing Home and Rehabilitation Center ή αλλιώς Ελληνικό Γηροκομείο, όπου βρίσκουν καταφύγιο πολλοί Έλληνες ηλικιωμένοι μετανάστες στην Αμερική, προσφέροντάς τους μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Όπως η ίδια ανέφερε σε συνέντευξή της στο «ΘΕΜΑ», «οι περισσότεροι από τους συνανθρώπους μας βρίσκουν στέγη στα ιδρύματα. Οι ιστορίες του καθενός, ο πόνος που κρύβουν μέσα τους, οι συνθήκες που έζησαν, εκτός από ένα μάθημα ζωής που σου δίνουν, σε συγκινούν και σε ωθούν να τους προσφέρεις τα μέγιστα. Είναι πραγματικά θλιβερό να σκεφτόμαστε μόνο το ‘‘εγώ’’ και όχι το ‘‘εμείς’’. Λατρεύω όλα τα παιδιά μας και όλους τους ηλικιωμένους». Ωστόσο το ανθρωπιστικό έργο της οικογένειας Μπούση δεν περιορίστηκε στην αμερικανική ήπειρο. Μαζί με τον σύζυγό της δημιούργησαν στην Αφρική, και συγκεκριμένα στην Κακαμέγκα, ένα ίδρυμα για ορφανά και άρρωστα παιδιά. «Άκουγα συνεχώς για τους θανάτους, τις αρρώστιες, την πείνα, την εξαθλίωση των ανθρώπων στην Αφρική. Δεν μπορούσα να μείνω με σταυρωμένα τα χέρια. Φτιάξαμε έναν ξενώνα για την προστασία των παιδιών», ανέφερε στο «ΘΕΜΑ».
Έλληνες επώνυμοι στο πλευρό της
Η Ελένη Μπούση διατηρεί φιλικές σχέσεις με πολλούς Έλληνες της showbiz, όπως η Άννα Βίσση και ο Αντώνης Ρέμος, οι οποίοι στηρίζουν το φιλανθρωπικό της έργο. Με πολλή αγάπη μιλάει και για την κουμπάρα της Γωγώ Μαστροκώστα, με την οποία η σχέση τους δυνάμωσε μετά την περιπέτεια της υγείας της παρουσιάστριας. «Τη Γωγώ μού τη γνώρισε ο γιος μου. Τη συνάντησε όταν σπούδαζε και έκανε modeling στο Παρίσι. Έγιναν φίλοι και ξεκίνησαν να κάνουν παρέα. Ήρθε στο Σικάγο, τη φιλοξένησα στο σπίτι μου και χαίρομαι που μπόρεσα να τη βοηθήσω. Πέρασε μια μεγάλη περιπέτεια με την υγεία της», δήλωσε στο «ΘΕΜΑ».
Πηγή protothema.gr
Ένα απαγορευμένο ντοκιμαντέρ από τη Φίνος Φιλμ (επίκαιρα) . Όσοι το δουν θα καταλάβουν .. Το πρωινό της 12ης Οκτωβρίου 1944, ένα άγημα Γερμανών στρατιωτών κατέθεσε στεφάνι στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, παρουσία του Δημάρχου Αθηναίων και λίγων επισήμων.
Μετά από τρεισήμισι χρόνια Κατοχής, οι Γερμανοί έφευγαν από την Αθήνα, αφήνοντας πίσω τους μια κατεστραμμένη πόλη: 40 – 45.000 νεκροί από πείνα, τουλάχιστον 1.800 εκτελεσμένοι και 2.000 περίπου νεκροί από τις εμφύλιες συγκρούσεις που συστηματικά οι κατακτητές υποδαύλιζαν. Αυτούς χθες στο πρόσωπο του προέδρου της Γερμανίας Στανμάιερ βράβευσε το πολιτικό προσωπικό της χώρας …
Δειτε – Διαδώστε !! Ένα απαγορευμένο ντοκυμαντερ από τη Φίνος Φιλμ (επίκαιρα) . Όσοι το δουν θα καταλάβουν .. Το πρωινό της 12ης Οκτωβρίου 1944, ένα άγημα Γερμανών στρατιωτών κατέθεσε στεφάνι στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, παρουσία του Δημάρχου Αθηναίων και λίγων επισήμων. Μετά από τρεισήμισι χρόνια Κατοχής, οι Γερμανοί έφευγαν από την Αθήνα, αφήνοντας πίσω τους μια κατεστραμμένη πόλη: 40 – 45.000 νεκροί από πείνα, τουλάχιστον 1.800 εκτελεσμένοι και 2.000 περίπου νεκροί από τις εμφύλιες συγκρούσεις που συστηματικά οι κατακτητές υποδαύλιζαν.Αυτούς χθες στο πρόσωπο του προέδρου της Γερμανίας Στανμάιερ βράβευσε το πολιτικό προσωπικό της χώρας …
Στην αρχαιότερη αναφορά του ονόματος της Ιερουσαλήμ, αναφέρονται δυο ελληνικά ονόματα: Αινείας και Δαίδαλος…
Του Γιώργου Λεκάκη
Ένα συναρπαστικό εύρημα από την Ιερουσαλήμ παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά την Τρίτη, 9 Οκτωβρίου 2018 κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου της Υπ. Αρχαιοτήτων του Ισραήλ και του Ισραηλινού Μουσείου: Πρόκειται για μια μοναδική πέτρινη επιγραφή, που χρονολογείται στον 1ο αιώνα, γύρω από τη βασιλεία του Ηρώδη του Μεγάλου, αναφέροντας την λέξη «Ιερουσαλήμ», αραμαϊκή επιγραφή, γραμμένη με εβραϊκά γράμματα και χρησιμοποιώντας την σημερινή ορθογραφία!
(σ.σ.: Θυμίζω ότι τα αραμαϊκά είναι διάλεκτος της ελληνικής).
Η επιγραφή βρέθηκε τον περασμένο χειμώνα, κατά την διάρκεια σωστικής ανασκαφής του Danit Levy (IAA), πριν από την κατασκευή ενός νέου δρόμου. Βρέθηκαν τα θεμέλια μιας ρωμαϊκών χρόνων οικοδομής, τα οποία στηρίζονταν από στήλες. Αλλά η πιο σημαντική ανακάλυψη ήταν ένα πέτρινο τμήμα στήλης, που επαναχρησιμοποιήθηκε στην ρωμαϊκή οικοδομή.
Η επιγραφή αναφέρει:
Ανανίας (< Αινείας) γιος του Δόδαλου από την Ιερουσαλήμ
Ο καθηγητής Ido Bruno, διευθυντής του Ισραηλινού Μουσείου, δήλωσε: «Αυτή η επιγραφή θα είναι αναγνώσιμη σε κάθε παιδί που μπορεί να διαβάσει και να χρησιμοποιεί τα ίδια γράμματα, που χρησιμοποιούνταν πριν από δύο χιλιετίες. Σημαντικές ανακαλύψεις, μας μαθαίνουν για τους αρχαίους πολιτισμούς, που αναπτύχθηκαν στο Ισραήλ για γενεές»…
Ο δρ. Yuval Baruch, αρχαιολόγος του Υπ. Ισραηλινών Αρχαιοτήτων της Ιερουσαλήμ και ο καθηγητής Ronny Reich του Πανεπιστημίου της Χάιφα, που διαβάζουν και μελέτησαν την επιγραφή, σημειώνουν ότι οι επιγραφές της εποχής αυτής, που αναφέρονται στην Ιερουσαλήμ είναι αρκετά σπάνιες. Η ορθογραφία αυτή είναι γνωστή μόνο σε μια άλλη περίπτωση».
Σύμφωνα με τον Dudy Mevorach, αρχηγό της αρχαιολογίας στο Ισραηλινό Μουσείο, «το αρχαιολογικό πλαίσιο της επιγραφής δεν μας επιτρέπει να προσδιορίσουμε πού ήταν αρχικά τοποθετημένη, ή ποιος ήταν ο Ανανίας, του Δόδαλου, αλλά είναι πιθανό ότι ήταν καλλιτέχνης – αγγειοπλάστης, γιος ενός επίσης καλλιτέχνη-αγγειοπλάστη», και προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα… ξαφνικά αδικαιολόγητα, είπε: «καλλιτέχνης που… υιοθέτησε(!!!) ένα όνομα από την… ελληνική Μυθολογία, τον Δαίδαλο, τον περίφημο καλλιτέχνη. Είναι ενδιαφέρον ότι αποφάσισε να προσθέσει την προέλευσή του από την κοντινή Ιερουσαλήμ στο οικογενειακό του όνομα»!!!, πρόσθεσε με καλπάζουσα φαντασία…
Στην περιοχή Binyanei Ha’Uma, όπου ανακαλύφθηκε το μοναδικό εύρημα, διεξάγονται ανασκαφές για πολλά χρόνια. Πιο πρόσφατα από τους Danit Levy και τον δρ. Ron Be’eri, του Υπ. Ισραηλινών Αρχαιοτήτων. Απεκαλύφθη η μεγαλύτερη αρχαία μονάδα παραγωγής κεραμικής στην περιοχή της Ιερουσαλήμ! Επί Ηρώδη, η παραγωγή επικεντρώθηκε στην κατασκευή μαγειρικών σκευών. Βρέθηκαν καμίνια, δεξαμενές για την προετοιμασία πηλού, γύψινες δεξαμενές νερού, τελετουργικά λουτρά και χώροι εργασίας για την ξήρανση και την αποθήκευση των αγγείων. Παράλληλα με την περιοχή όπου παρήγετο η αγγειοπλαστική, αναπτύχθηκε και ένα μικρό χωριό, του οποίου η οικονομία βασιζόταν στην παραγωγή κεραμικής. Τα αγγεία πωλούνταν σε μεγάλες ποσότητες στον πληθυσμό της Ιερουσαλήμ και τα περίχωρά της.
Μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ (70 μ.Χ.), τα εργαστήρια των αγγειοπλαστών συνέχισαν τις δραστηριότητές τους σε μικρή κλίμακα, μέχρι τις αρχές του 2ου αι. μ.Χ., όταν η 10η Λεγεώνα της Ρώμης εγκαταστάθηκε στην περιοχή. Νέα μαζική παραγωγή κεραμικών οικοδομικών υλικών, τούβλα και σωλήνες, επιτραπέζια σκεύη, μαγειρικά σκεύη και δοχεία αποθήκευσης, χαρακτηριστικά του ρωμαϊκού στρατού.
Εκτός από την μοναδική επιγραφή, δύο επί πλέον ευρήματα θα εμφανισθούν στο Μουσείο του Ισραήλ, από αύριο:
Το πρώτο είναι μια ελληνική επιγραφή του 6ου αιώνα μ.Χ., που έκειτο κοντά στην Πύλη της Δαμασκού, η οποία μνημονεύει την κατασκευή ενός δημόσιου κτηρίου στην Ιερουσαλήμ – πιθανόν ενός ξενώνα – από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό και έναν ηγούμενο, με το όνομα Κωνσταντίνος. Και μια άλλη επιγραφή, που μνημονεύει την κατασκευή της μεγάλης Νέας Εκκλησίας, που βρέθηκε στις ανασκαφές της εβραϊκής συνοικίας, στην δεκαετία του 1970 (είχε ήδη προβληθεί στο Ισραηλινό Μουσείο). Και οι δύο μαρτυρούν την ανάπτυξη της πόλεως στα βυζαντινά χρόνια, πριν από περίπου 1.500 χρόνια, από την Βυζαντινή Αυτοκρατορία.
Εκτός από τα προαναφερθέντα ευρήματα, θα εμφανισθεί και ένα φέρετρο του 1ου αιώνα π.Χ., με την εβραϊκή επιγραφή «ο γιος του αρχιερέα»!
ΠΗΓΕΣ: Danit Levy, Υπ. Αρχαιοτήτων του Ισραήλ, 9 Οκτωβρίου 2018.
Γνωρίστε την Καλή Συκιά και τη ΘΥΣΙΑ της. Γράφει ο Μανώλης Σπανάκης.
Η Καλή Συκιά είναι ένα μικρό-γραφικό χωριό στον ορεινό νότο του Ρεθύμνου, και συγκεκριμένα, στο Δήμο Αγίου Βασιλείου. Έμελλε να την γνωρίσω υπό συνθήκες αφόρητης συναισθηματικής φόρτισης, με αφορμή τις εκδηλώσεις για τα 75 χρόνια από το ολοκαύτωμά της από τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής, σε συνεργασία με ντόπιους προδότες!
Στις 6 Οκτωβρίου 1943, γράφτηκε ακόμη μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Οκτώ γυναίκες από την Καλή Συκιά, κι ανάμεσά τους μια έγκυος 8 μηνών, αλλά κι ακόμη άλλες τέσσερις γυναίκες από το γειτονικό Ροδάκινο κι ένας άνδρας, ρίχνονται ζωντανοί στην πυρά!!! Οι Σουμπερίτες, το γνωστό τάγμα θανάτου, φτάνουν στο χωριό διψασμένοι για αίμα! Ο διαβόητος αρχιεγκληματίας Σούμπερτ είχε καλά εκπαιδεύσει τα λυκόσκυλά του, να ξεσκίζουν ανθρώπινες σάρκες, δίχως οίκτο, δίχως έλεος. Την αποφράδα εκείνη ημέρα, εισήλθαν στα σπίτια των κατοίκων σαν λυσσασμένοι λύκοι. Οι άνδρες των σπιτιών βρίσκονταν στο βουνό, αντιστεκόμενοι στον κατακτητή και, οι άνανδροι κατακτητές, ζητούσαν από τις γυναίκες να συνεργαστούν μαζί τους καταδίδοντας τους άνδρες τους. Οι Ζαλογγίτισσες της Κρήτης, προτίμησαν το θάνατο, από την προδοσία. Προτίμησαν την πυρά από την ατιμωτική πράξη της προδοσίας. Οι Αλεμανοί αιμοσταγείς εγκληματίες, και δυστυχώς, όπως προελέχθη έχοντας στην παρέα τους ντόπιους προδότες, έβαλαν φωτιά στα σπίτια τους και τις έκαψαν ζωντανές! Η φρίκη στην κορύφωσή της! Ποιος καθηγητής Ρίχτερ να βρει τη δύναμη να περιγράψει το ανθρώπινο δράμα, που πάντα έχει δύο όψεις: Από τη μια οι ηρωίδες γυναίκες, οι αδούλωτες και ασυμβίβαστες Κρητικοπούλες, που εγνώριζαν καλά της «γιόστρας το παιγνίδι». Από την άλλη, τα πεινασμένα «τσακάλια», τα ανθρωπόμορφα τέρατα που είχαν στρατευτεί στο τάγμα θανάτου του αιμοσταγούς Σούμπερτ. Το δίλημμα δεδομένο και γνωστό: Ή συνεργάζεσαι και προδίδεις ή εκτελείσαι άνανδρα και πάντως, με τρόπο προσβλητικό για τον ανθρώπινο πολιτισμό… εκτελώντας ανυπεράσπιστους ανθρώπους.
Αυτά συνέβησαν 75 χρόνια πριν… Η Ελληνική Πολιτεία, κώφευε μέχρι προχθές στις ικεσίες και τα παρακαλετά των κατοίκων της Καλής Συκιάς, που με πλήθος ιστορικών στοιχείων τεκμηρίωναν την τραγωδία των μανάδων τους και αρνιόταν να πράξει το χρέος της, που δεν ήταν άλλο από το να χαρακτηριστεί το χωριό μαρτυρικό!!! Δυστυχώς, έπρεπε να παρέλθουν 75 ολόκληρα χρόνια, και επιτέλους! η πολιτεία, έπραξε το αυτονοήτως αυτονόητο, χαρακτηρίζοντας την Καλή Συκιά Μαρτυρικό χωριό!
Χθες Σάββατο, 6 Οκτωβρίου 2018, στο Σούλι της Κρήτης, με πρωτοβουλία του δραστήριου Πολιτιστικού Συλλόγου του χωριού «ο Τσιλίβδικας», τελέστηκε αρχιερατικό μνημόσυνο στη μνήμη των ηρωίδων αυτών, που επαναλαμβάνω προτίμησαν να καούν ζωντανές, από το να προδώσουν τους συγχωριανούς των. Κεντρικός ομιλητής, ο κ. Αριστομένης Συγγελάκης, συγγραματέας του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης Γερμανικών Αποζημιώσεων, ο οποίος ιστόρησε τον ηρωισμό των ανυπότακτων ηρωίδων, καλώντας τους παρευρισκόμενους, πολλοί από τους οποίους ήταν εκπρόσωποι μαρτυρικών χωριών της Κρήτης, να εναντιωθούν και να ματαιώσουν την προγραμματισμένη Γερμανο-ελληνική (Ελληνογερμανική, αν προτιμάτε) συνέλευση που έχει προγραμματιστεί να γίνει τον ερχόμενο Νοέμβριο στη Χερσόνησο Ηρακλείου. Αξίζει να αναφερθεί ότι, όπως προελέχθη, παρέστησαν εκπρόσωποι μαρτυρικών περιοχών κι ανάμεσά τους ο πρόεδρος της Ένωσης Θυμάτων Ολοκαυτώματος Δήμου Βιάννου κ. Αριστομένης Α. Συγγελάκης, του Σωκαρά, των Σακτουρίων, της Κανδάνου, του Δήμου Φαιστού, του Σάρχου, της Δαμάστας, του Καλλικράτη, των Δαμανίων, Βοριζίων, Κρύας Βρύσης κ.α.
Τόσο οι εκπρόσωποι των μαρτυρικών πόλεων, όσο και οι παριστάμενοι παράγοντες, ψήφισαν ομόφωνα το ψήφισμα που ανάμεσα στα άλλα ενδιαφέροντα, εμπεριέχεται και η απόφαση της με κάθε τρόπο εμπόδισης και ματαίωσης της διεξαγωγής της Ελληνογερμανικής συνέλευσης της Χερσονήσου.
Ακούστε υπέροχο τραγούδι της ανατολικής Κρήτης, με την δικιά μας κα Μαρία:
Γ. ΛΑΠΟΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗΣ ή ΠΕΔΟΥΛΑΥΤΗΣ, Μ. ΜΑΣΤΡΟΓΙΩΡΓΑΚΗ, ΚΟΝΤΥΛΙΕΣ
Σας πληροφορούμε ότι η εκδρομή της Λέσβου, δεν πάει καλά λόγω μικρής συμμετοχής. Μελετούμε όμως τρεις εναλλακτικές:
• 3ήμερη στο Καρπενήσι
• 4ήμερη στα Τρίκαλα, Μετέωρα
• 3ήμερη ή 4ήμερη στη Λευκάδα, Βόνιτσα
Χρειάζεται όμως και η δικιά σας βοήθεια για να προχωρήσουμε. Πέστε μας τη γνώμη σας.
ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ
Όσοι διαβάζουν την σελίδα μας, θα παρατήρησαν ότι χρωστάμε την εκκαθάριση της εκδρομής ΙΤΑΛΙΑ, ΔΑΛΜΑΤΙΚΕΣ ΑΚΤΕΣ. Ο λόγος είναι η απουσία προς το παρόν λόγω ανωτέρας βίας, του ταμία μας Σοφοκλή Ραπτάκη.
Εκδήλωση μνήμης και Παγκρήτια σύσκεψη μαρτυρικών τόπων στην Καλή Συκιά
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Το Σάββατο 6.10.2018, 75 χρόνια από το φοβερό Ολοκαύτωμα της Καλής Συκιάς (ένα από τα ειδεχθέστερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διέπραξε το Γ’ Ράιχ στην Ελλάδα), πραγματοποιήθηκε, με μεγάλη επιτυχία και μαζική προσέλευση κόσμου, στην μαρτυρική Καλή Συκιά εκδήλωση Μνήμης καθώς και Παγκρήτια Σύσκεψη Μαρτυρικών Χωριών για τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Αποζημιώσεων και τη ματαίωση της προγραμματιζόμενης για τις αρχές Νοεμβρίου Γερμανοελληνικής Συνέλευσης στη Χερσόνησο.
Μετά την τέλεση του αρχιερατικού μνημοσύνου εψάλη τρισάγιο από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Λάμπης- Συβρίτου και Σφακίων κ.κ. Ειρηναίο, ενώ στη συνέχεια ακολούθησε προσκλητήριο νεκρών, κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο της Καλής Συκιάς, τήρηση ενός λεπτού σιγής στη μνήμη των νεκρών και οι παριστάμενοι τραγούδησαν τον Εθνικό Ύμνο.
Στη συνέχεια, στην αίθουσα του Πολιτιστικού Συλλόγου Καλής Συκιάς «ο Τσιλίβδικας», η Πρόεδρος του Συλλόγου κα Βασιλική Μπαμιάκη καλωσόρισε τους προσκεκλημένους κι απηύθυνε χαιρετισμό αναφερόμενη στη Θυσία των ανυπότακτων πολιτών της Καλής Συκιάς και του Ροδάκινου και το νόημα του αγώνα σήμερα για Δικαιοσύνη κι Αποζημίωση. Ο Συγγραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα κ. Αριστομένης Συγγελάκης απηύθυνε την κεντρική ομιλία της εκδήλωσης, παρουσιάζοντας τα ιστορικά γεγονότα και τις βασικές πτυχές του αγώνα διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών, ενώ αναφέρθηκε στους λόγους που επιβάλλουν τη ματαίωση της 8ης συνόδου της Γερμανοελληνικής Συνέλευσης στη Χερσόνησο.
Το «παρών» έδωσαν, μεταξύ άλλων, ο Βουλευτής Ρεθύμνου και Γραμματέας της Βουλής των Ελλήνων κ. Γιάννης Κεφαλογιάννης, η Αντιπεριφερειάρχης Ρεθύμνου κα Μαίρη Λιονή, εκπρόσωποι Μαρτυρικών Δήμων Ενώσεων Θυμάτων και Πολιτιστικών Συλλόγων και πλήθος κόσμου.
Στο πλαίσιο της Παγκρήτιας Σύσκεψης εγκρίθηκε ομόφωνα ψήφισμα που ζητά τη ματαίωση της Γερμανοελληνικής Συνέλευσης στη Χερσόνησο και τη σθεναρή διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών και αποφασίστηκαν τα επόμενα βήματα του αγώνα.
Συμμετείχαν Περιφερειακοί Σύμβουλοι, οι Πρόεδροι των Δημοτικών Συμβουλίων Δήμου Αμαρίου και Μινώα Πεδιάδας, Αντιδήμαρχοι, Δημοτικοί Σύμβουλοι και εκπρόσωποι των Δήμων Αγίου Βασιλείου, Φαιστού, Βιάννου, Ρεθύμνου και Σφακίων, πλήθος πολιτών καθώς και αντιπροσωπείες από τους εξής φορείς μαρτυρικών τόπων της Κρήτης: Πολιτιστικός Σύλλογος Καλής Συκιάς «Ο Τσιλίβδικας», Ένωση Θυμάτων Δαμάστας, Πολιτιστικός Σύλλογος Δαμάστας, Ένωση Θυμάτων Σοκαρά, Σωματείο Ρεθυμνίων Πληγέντων κατά τη Ναζιστική κατοχή 1941-1944, Πολιτιστικός Σύλλογος Κανδάνου, Δίκτυο Συλλόγων Μεσσαράς, εκπρόσωποι Θυμάτων Βοριζίων, Πολιτιστικός Σύλλογος Κρύας Βρύσης, Ένωση Θυμάτων Ολοκαυτώματος Δήμου Βιάννου, εκπρόσωπος θυμάτων Κακόπετρου, Πολιτιστικός Σύλλογος Σακτουρίων, Πολιτιστικός Σύλλογος Σάρχου, εκπρόσωποι θυμάτων Ροδακίνου, καθώς και εκπρόσωποι του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα και του Δικτύου Μαρτυρικών Πόλεων & Χωριών.
ΟΜΟΦΩΝΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΡΗΤΙΑΣ ΣΥΣΚΕΨΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΚΩΝ ΧΩΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΛΗ ΣΥΚΙΑ.
Οι πολίτες και εκπρόσωποι Μαρτυρικών Χωριών, Ενώσεων Θυμάτων και Συλλόγων καθώς και του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, που συμμετείχαν στην Παγκρήτια Σύσκεψη Αγώνα για τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Αποζημιώσεων και τη ματαίωση της προγραμματισμένης για τις αρχές Νοεμβρίου στη Χερσόνησο επαίσχυντης Γερμανοελληνικής Συνέλευσης αποφασίζουμε τα εξής:
Υποκλινόμαστε στην Αντίσταση και τη Θυσία της μαρτυρικής Καλής Συκιάς κι ολόκληρης της Κρήτης και της Ελλάδας απέναντι στον φασιστικό Άξονα.
Καταδικάζουμε κάθε προσπάθεια συμψηφισμού των εγκλημάτων της ναζιστικής Γερμανίας, άμβλυνσης της μνήμης και υπονόμευσης της διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών, που προωθούν οι Δούρειοι Ίπποι του γερμανικού κράτους στην Ελλάδα
Υιοθετούμε το ομόφωνο ψήφισμα του 3ου Πανελλήνιου Συνεδρίου για τα Ολοκαυτώματα και τις Γερμανικές Αποζημιώσεις (Αμιράς Βιάννου, 14-16.9.2018).
Λέμε ΟΧΙ στην Γερμανοελληνική Συνέλευση της υποτέλειας και της ιδιοτέλειας. Δηλώνουμε ότι δεν θα επιτρέψουμε τη λεηλασία της χώρας μας.
Λέμε ΝΑΙ στην ειρήνη, τη φιλία και τη συνεργασία των δύο Λαών, ελληνικού και γερμανικού, στα στέρεα θεμέλια της ισότητας, της αλληλεγγύης και της δικαιοσύνης. Εκφράζουμε, για άλλη μία φορά, την ευγνωμοσύνη μας για τους πολίτες και τις οργανώσεις από τη Γερμανία που στηρίζουν ενεργά τον κοινό μας αγώνα για Δικαιοσύνη κι Αποζημίωση!
Απαιτούμε από την ελληνική κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα της χώρας τη σθεναρή και αποφασιστική διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών.
Αξιώνουμε από το Περιφερειακό Συμβούλιο Κρήτης να ακούσει τη φωνή του λαού και να ματαιώσει την 8η σύνοδο της επαίσχυντης Γερμανοελληνικής Συνέλευσης στη Χερσόνησο. Αντιπροσωπεία μας θα δώσει το παρών στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου προκειμένου να επιδώσει το παρών ψήφισμα και να ενημερώσει για το ζήτημα τους Περιφερειακούς Συμβούλους.
Καλούμε το Περιφερειακό Συμβούλιο και τα Δημοτικά Συμβούλια της Κρήτης να απόσχουν καθολικά από τη Συνέλευση του αίσχους και από κάθε άλλη μεθόδευση (Γερμανικό Ταμείο για το Μέλλον, Γερμανοελληνικό Ίδρυμα Νεολαίας κ.α.) που έχει ως στόχο την αποδυνάμωση της διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών. Θεωρούμε υβριστική απέναντι στην ένδοξη Ιστορία της Κρήτης τη συμμετοχή κάθε αιρετού σ’ αυτή τη Συνέλευση του αίσχους και σε ανάλογες ύποπτες και αντιδημοκρατικές πρωτοβουλίες που στρέφονται εναντίον των συμφερόντων του ελληνικού λαού.
Κάνουμε σαφές σε όλους ότι θα κλιμακώσουμε τις κινητοποιήσεις μας για την ακύρωση της επαίσχυντης αυτής Συνέλευσης.
Η 8η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΣΤΗ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΤΑΙΩΘΕΙ!
ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ & ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ!
Η Πρόεδρος του Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου Καλής Συκιάς «ο Τσιλίβδικας» Ο Συγγραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα
Βασιλική Μπαμιάκη – Κωστάκη, Αριστομένης Ι. Συγγελάκης
Επειδή αρκετοί ενδιαφέρθηκαν την ημέρα του μνημόσυνου από που προμηθευτήκαμε τα υπέροχα εδέσματα που προσφέρθηκαν, τους πληροφορούμε ότι διατίθενται στο κατάστημα του συνεπαρχιώτη μας Εμμ. Ζαχαράκη από το Καλάμι: • ΖΑΧΑΡΑΚΗΣ ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟ, ΚΑΙ ΔΙΑΝΟΜΕΣ ΚΑΤΟΠΙΝ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑΣ • ΔΙΟΝΥΣΟΥ 4 ΧΑΛΑΝΔΡΙ • 210 321 8989 & 694 263 4420
Σεβαστοί πατέρες. Συντοπίτισσες και συντοπίτες. Φίλες και φίλοι
Το χρέος της μνήμης και ο σεβασμός στους προγόνους φέρνει όλους μας εδώ σε ένα λιτό προσκύνημα, σε μια οφειλόμενη απόδοση τιμής σε ανθρώπους που η ιστορία όρισε να ανυψωθούν σε ήρωες. Ο Καζαντζάκης λέει ότι για τον ελεύθερο άνθρωπο δεν υπάρχει διαφυγή από την ευθύνη. Οι πεσόντες που τιμούμε σήμερα μας δίδαξαν τι θα πει ελευθερία. Θα ήμασταν αχάριστοι και επιλήσμονες αν δεν αναλαμβάναμε την ευθύνη της ανάδειξης της θυσίας τους με εκδηλώσεις και επιτάφιους λόγους, που μπορεί, βέβαια, να υπολείπονται σε αξία σε σχέση με τις πράξεις τους, είναι, όμως, συμπλήρωμα τους στην μακραίωνη ελληνική παράδοση. Όσο κι αν είναι λοιπόν οι επέτειοι και τα μνημόσυνα τυπικοί και επαναλαμβανόμενοι θεσμοί, από την εποχή του Θουκυδίδη και του Περικλή καθιερώθηκαν με την επίγνωση ότι ο χρόνος είναι σκληρός με τη μνήμη και ότι όσοι ζούμε και αγαπάμε τον τόπο μας έχουμε χρέος να υπενθυμίζουμε την ιστορία του και να παραδειγματίζουμε μεσω αυτής τα παιδιά μας. Θα τιμούμε, λοιπόν, το ολοκαύτωμα της επαρχίας Βιάννου και των χωριών της Δ. Ιεράπετρας, όσο αναπνέουμε και όσο υπάρχει έστω και ένας Βιαννίτης σ’ αυτόν τον κόσμο.
Η επαρχία Βιάννου είναι μικρός τόπος για να γεννήσει τόσους ήρωες. Όμως αυτό το μικρό κομμάτι της Κρήτης συγκέντρωσε τόσες αρετές και αξίες, τέτοιο πολιτισμό και πνεύμα αυτονομίας που το ανέδειξαν σε εθνικό σύμβολο θυσίας και ελευθερίας, ικανό να σταθεί δίπλα στις κορυφές της ελληνικής ιστορίας από την αρχαιότητα ως σήμερα.
Τα γεγονότα, που συνθέτουν το χρονικό του ολοκαυτώματος, είναι γνωστά σ’ όσους κάθε χρόνο δίνουν το παρόν στο μνημόσυνο του «Διαβάτη». Είναι αναγκαία, ωστόσο, η συνοπτική αναφορά τους, αφού, έστω και ένας άνθρωπος να μην τα έχει ακούσει ή να του διαφεύγει η ουσία τους, πρέπει να αφομοιωθούν ως θεμελιώδη στοιχεία της πατριωτικής συνείδησης.
Στις 29 Μαίου του 1941, ο Στρατηγός Λιναρδάκης (υπεύθυνος των στρατιωτικών μονάδων του Ηρακλείου) συγκέντρωσε τους αξιωματικούς και τα υπολείμματα του στρατού στα Πεζά για τη συνθηκολόγηση μετά τη μάχη της Κρήτης. Εκεί βρισκόταν και ο Έφεδρος Αξιωματικός σε πολεμική διαθεσιμότητα Αλέξανδρος Ραφτόπουλος από την Βιάννο που είχε επιστρατευτεί για την οργάνωση της πολιτοφυλακής. Αυτός και 10 ακόμη νεαροί αξιωματατικοί δηλώνουν στο έκπληκτο Γερμανό αξιωματικό ότι δεν παραδίδουν τα όπλα τους και θα συνεχίσουν τον Αγώνα.
Την ίδια μέρα εκεί στα Πεζά δημιουργείται ο πρώτος αντιστασιακός πυρήνας στην Κρήτη και οι 11 Κρήτες αξιωματικοί ανέλαβαν να συνεχίσουν τις επαφές τους για το συντονισμό της αντίστασης στην Κρήτη και τη στήριξη του λαού και των Συμμαχικών στρατευμάτων που δεν είχαν καταφέρει να φύγουν. Ο Ραφτόπουλος πηγαίνει στη Βιάννο και με ανθρώπους που εμπιστευόταν δημιουργεί πυρήνες σε όλα τα χωριά της, στη Βιάννο με τον Ιλαρχο Ραπτάκη, το Νίκο Κατσαράκη και τον Αγαμέμνωνα, Στον Αγ. Βασίλειο με τον ιατρό Νικόλαο Κονδυλάκη και τον αδελφό του Δημήτρη, δικηγόρο, στον Βαχό, με τον Ηρακλή Πνευματικάκη και τον Γιάννη Αγγελάκη, στα Αμιρά με τον Γιάννη Ραπτάκη και το Ν. Χαλκιαδάκη και στη Σύμη με το Μανώλη Φραγκάκη, δικηγόρο. Αργότερα στις 3. 8.1941 σε συνάντηση στους Φιλίππους υπογράφηκε το πρωτόκολλο για την ίδρυση της 1ης αντιστασιακής οργάνωσης της Κρήτης ΚΕΕΕ (Κεντρική Εθνική Επαναστατική Επιτροπή) και καθορίστηκαν οι στόχοι της και εκλέχθηκε και τυπικά αρχηγός της ο Αλέξανδρος Ραφτόπουλος με συνεργάτη και βοηθό τον κτηνίατρο Σταματουλάκη από την Κάτω Βιάννο.
Παρά τη σύλληψη του Ραφτόπουλου από τους Γερμανούς και την εκτέλεσή του στην Αγυιά Χανίων, στα Λασιθιώτικα βουνά, στα τέλη του 1942, πάνω από τα χωριά της επαρχίας Βιάννου και τα γειτονικά της Ιεράπετρας, έχει ισχυροποιηθεί το αντάρτικο της περιοχής με τους κυνηγημένους, από τους Γερμανούς, Κρητικούς από όλη την Ανατολική Κρήτη. Το αντάρτικο αυτό σώμα αργότερα εξελίχθηκε στη σημαντικότερη αντιστασιακή δύναμη της Κρήτης, καθώς εφοδιαζόταν και τρεφόταν από το ντόπιο πληθυσμό.
Τον Αύγουστο του 1943 οι Γερμανοί εγκατέστησαν ένα φυλάκιο από τρεις στρατιώτες στο χωριό Κάτω Σύμη, στους πρόποδες των Λασιθιώτικων βουνών, στο δρόμο που συνέδεε τα χωριά της επαρχίας Βιάννου με τα αορείτικα λημέρια των ανταρτών.
Στις 8 Σεπτεμβρίου 1943 διαδόθηκε δήθεν ότι οι Άγγλοι θα έκαναν απόβαση στην Κρήτη και συγκεκριμένα στα νότια παράλια του νομού Ηρακλείου.
Τη νύχτα της 9ης προς τη 10η Σεπτεμβρίου 1943 δύο από τους τρεις στρατιώτες του γερμανικού φυλακίου της Σύμης σκοτώθηκαν από αντάρτες του καπετάνιου Μανώλη Μπαντουβά.
Μετά από αυτήν την πράξη, μεγάλη δύναμη γερμανικού στρατού συγκεντρώθηκε στην Άνω Βιάννο και στις 12 Σεπτεμβρίου ένα μέρος από αυτόν προχώρησε ανατολικά με κατεύθυνση προς την Κάτω Σύμη με είκοσι περίπου ντόπιους ομήρους. Οι αντάρτες ειδοποιήθηκαν αμέσως για τις κινήσεις των Γερμανών. Τέσσερις ομάδες, έπιασαν κατάλληλες θέσεις στην Κάτω Σύμη και στα υψώματα που βρίσκονται στην ανατολική και δυτική πλευρά της κοιλάδας, όπου και χτύπησαν ξαφνικά τους Γερμανούς.
Οι Γερμανοί αιφνιδιάστηκαν, καθώς σκοτώθηκαν αρκετοί με το πρώτο χτύπημα, και άφησαν τους ομήρους, που τους ξέφυγαν, οι οποίοι ενώθηκαν με τους αντάρτες. Η μάχη γενικεύτηκε στην περιοχή μεταξύ Σύμης και Πεύκου και κράτησε ως αργά, οπότε οι αντάρτες αποσύρθηκαν στο βουνό με απώλειες έναν μόνο νεκρό. Θεωρείται η πιο σκληρή μάχη που δόθηκε απέναντι σε οργανωμένο γερμανικό στράτευμα, κατά τη διάρκεια της κρητικής αντίστασης.
Δυστυχώς, μόνο ο ντόπιος και άοπλος πληθυσμός θα πληρώσει το βαρύ τίμημα.
Οι Γερμανοί, μετά από τη μάχη, αφού σκότωσαν όσους άντρες βρήκαν στην Κάτω Σύμη και στον Πεύκο, στις 14 Σεπτέμβρη 1943, ημέρα Τρίτη, έβαλαν φωτιά στα δύο αυτά χωριά και συγχρόνως, κυκλώνοντας τα χωριά της επαρχίας Βαχό, Αμιρά, Κεφαλοβρύσι, Κρεβατά και Αγιο Βασίλειο, σκότωσαν όλους τους άντρες που βρήκαν. Οι εντολές ήταν, άλλωστε σαφείς: Ο Γερμανός στρατηγός, Δ/της Φρουρίου Κρήτης, Μίλερ, σε διαταγή του προς τις στρατιωτικές δυνάμεις που εστάλησαν στη Βιάννο αναφέρει: «Καταστρέψετε την επαρχία Βιάννου, εκτελέσετε πάραυτα, χωρίς διαδικασία, τους άρρενες που είναι πάνω από 16 ετών και όλους όσοι συλλαμβάνονται στην ύπαιθρο ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας». Κάποιοι φεύγουν, οι πολλοί, όμως, παραμένουν και εκτελούνται. Στα ξημερώματα της 14ης Σεπτεμβρίου, άρχισαν οι ομαδικές εκτελέσεις σε όλα τα χωριά. Το χωριό Αμιρά υπέστη τη μέγιστη ανθρωπιστική καταστροφή: στη θέση Μελιανά εκτελέστηκαν 114 άντρες. Μικρότερος, αλλά σημαντικός ήταν ο αριθμός αυτών που εκτελέστηκαν και στα άλλα χωριά της Βιάννου και της Ιεράπετρας.
Μετά τις εκτελέσεις μέσα στα χωριά, οι Γερμανοί άρχισαν την εκκαθάριση όλης της περιοχής σε πλάτος πέντε χιλιομέτρων από την παραλία, που κηρύχτηκε “νεκρή ζώνη” και σκότωναν σ’ αυτήν χωρίς καμία διάκριση όσους βρίσκανε, άντρες, γυναίκες, ακόμα και μικρά παιδιά.
Οι εκτελεσθέντες από τα παραπάνω χωριά της Βιάννου και της Ιεράπετρας, από 14 μέχρι 16 Σεπτέμβρη του 1943, είναι 401. Κι αν προσθέσουμε σ’ αυτούς, όσους εκτελέστηκαν σε άλλες ημερομηνίες ή άλλες περιοχές στη διάρκεια της Κατοχής, οι νεκροί της επαρχίας Βιάννου και του δυτικού διαμερίσματος της επαρχίας Ιεράπετρας φτάνουν τους 461.
Στις 30 Σεπτεμβρίου διατάχθηκε από τους Γερμανούς να εκκενωθούν τα χωριά Κεφαλοβρύσι, Κρεβατάς, Πεύκος, Σύμη, Καλάμι και Συκολόγος της επαρχίας Βιάννου σε πέντε μέρες. Και από τις 14 Οκτωβρίου, ένα μήνα δηλαδή μετά τις ομαδικές εκτελέσεις, ειδικά συνεργεία Γερμανών άρχισαν να κατεδαφίζουν με δυναμίτες και να πυρπολούν τα χωριά αυτά, που είχαν εκκενωθεί, και η περιοχή τους κηρύχθηκε “νεκρή ζώνη”. Το ίδιο έγινε και στα χωριά της Ιεράπετρας, Μύρτος, Γδόχια, Μουρνιές και στον οικισμό “Καημένου” της Ρίζας, που λεηλατήθηκαν και πυρπολήθηκαν
Στις 17 του Σεπτέμβρη οι ομαδικές εκτελέσεις σταμάτησαν, μετά και από παρεμβάσεις του Ερυθρού Σταυρού, ενώ στο Γυμνάσιο της Άνω Βιάννου ήταν εκατοντάδες αιχμάλωτοι προς εκτέλεση, οι οποίοι διασώθηκαν την τελευταία στιγμή.
Οι διασωθέντες, οι μαυροφορεμένες χήρες, τα ορφανά βίωσαν ανείπωτα βάσανα και ταλαιπωρίες για την επιβίωσή τους σε έναν ερειπωμένο και καταληστευμένο από τους Γερμανούς ναζιστές τόπο, χωρίς να απωλέσουν ούτε για μια στιγμή την αξιοπρέπεια τους. Θα θυμίσω ότι ο Καζαντζάκης, ως μέλος της επιτροπής καταγραφής ωμοτήτων, κατά την παραμονή του στη Βιάννο και τις επισκέψεις του στα μαρτυρικά χωριά της παρατηρεί για τους χαροκαμένους κατοίκους, κυρίως τις χήρες βιαννίτισσες, ότι περίμενε να δει χέρια απλωμένα και εκκλήσεις για βοήθεια και, αντιθέτως, συνάντησε αξιοπρέπεια και σεβασμό.
Ολοκληρώνοντας, ελπίζω τα λόγια να μη βλάψουν την αλήθεια των ηρώων και των πράξεων τους, όπως έγινε και γίνεται κατά σύστημα τις τελευταίες δεκαετίες στον τόπο μας: η σφαγή του πληθυσμού της Βιάννου δεν προσφέρεται για πολιτική εκμετάλλευση και ανούσια ρητορική. Όλοι γνωρίζουμε ότι μπορούσε και έπρεπε να αποτραπεί, αλλά μάταιη δεν ήταν στον ρου της ιστορίας ενός λαού που δίδαξε την ανθρωπότητα ελευθερία στη ζωή και τον θάνατο. Οι πεσόντες του ολοκαυτώματος της Βιάννου, στην πρόκληση της ιστορικής συγκυρίας και του ύψιστου χρέους, απάντησαν ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ, στον Μίλερ και στον κάθε μεταγενέστερο ή σημερινό θαυμαστή του πως ΟΧΙ δε θα την αφανίσει τη Βιάννο και την κάθε Βιάννο, διαχρονικό σύμβολο ανθρώπινου αγώνα, με όλο το αξιακό, δημοκρατικό και ιστορικό περιεχόμενό της.
Θα ακούγεται εις τους αιώνες των αιώνων
Αδέρφια, σαν θα πάτε στης Βιάννου τα χωριά,
μνήματα μην πατάτε, μην πάρουνε φωθιά.
Στο πνεύμα των ημερών, γράφει ο Στέλιος Μπαρμπαγαδάκης στο f/b:
Το βράδυ της 29ης Μαίου του 1941, ο Στρατηγός Λιναρδάκης (υπεύθυνος των στρατιωτικών μονάδων του Ηρακλείου) συγκέντρωσε τους αξιωματικούς και τα υπολείμματα του στρατού στα Πεζά για τη συνθηκολόγηση. Εκεί βρισκόταν και ο Έφεδρος Αξιωματικός σε πολεμική διαθεσιμότητα Αλέξανδρος Ραφτόπουλος από την Βιάννο που είχε επιστρατευτεί για την οργάνωση της πολιτοφυλακής. Έντεκα νεαροί αξιωματικοί με επικεφαλής τον έφεδρο Ανθυπολοχαγό Αντώνη Φάκαρο δηλώνουν στο έκπληκτο Γερμανό αξιωματικό ότι δεν παραδίδουν τα όπλα τους και θα συνεχίσουν τον Αγώνα.
Την ίδια μέρα εκεί στα Πεζά γίνεται η γνωριμία των Ραφτόπουλο με τον Φάκαρο και τον Φωκέα και δημιουργείται ο πρώτος αντιστασιακός πυρήνας και ανέλαβαν να συνεχίσουν τις επαφές τους για το συντονισμό της αντίστασης στην Κρήτη και την στήριξη του λαού και των Συμμαχικών στρατευμάτων που δεν είχαν καταφέρει να φύγουν. Ο Φάκαρος πήγε στον Τσούτσουρα, και με τη βοήθεια του Γιάννη Κεφαλάκη από τον Αγ. Βασίλειο και του έφεδρου Ανθυπολοχαγού Κουτεντάκη από τα Καστελιανά, δημιούργησε το κρησφύγετο της ομάδας σε μια σπηλιά δυτικά στον Τσούτσουρα. Ο Φωκέας πήγε στα Χανιά που είχε γνωστούς, και ο Ραφτόπουλος στη Βιάννο. Εκεί με ανθρώπους που εμπιστευόταν δημιουργούν πυρήνες σε όλα τα χωριά της. Ενδεικτικά, στη Βιάννο με τον Ιλαρχο Ραπτάκη, το Νίκο Κατσαράκη και τον Αγαμέμνωνα. Στον Αγ. Βασίλειο με τον ιατρό Νικόλαο Κονδυλάκη (Κοντύλα) και τον αδελφό του Δημήτρη Κονδυλάκη δικηγόρο. Ο πατέρας μου μυήθηκε στη συνέχεια από το Ν. Κονδυλάκη να είναι σύνδεσμος με τον Τσούτσουρα λόγω των συγγενικών σχέσεων που είχε στο Μαριδάκι. Στον Βαχό, με τον Ηρακλή Πνευματικάκη και τον Γιάννη Αγγελάκη, στα Αμιρά με τον Γιάννη Ραπτάκη και το Ν. Χαλκιαδάκη και στη Σύμη με το Μανώλη Φραγκάκη δικηγόρο. Αργότερα στις 3. 8.1941 σε συνάντηση στους Φιλίππους υπογράφηκε το πρωτόκολλο για την ίδρυση της 1ης αντιστασιακής οργάνωσης της Κρήτης ΚΕΕΕ (Κεντρική Εθνική Επαναστατική Επιτροπή) και καθορίστηκαν οι στόχοι της και εκλέχθηκε και τυπικά ο αρχηγός της ο Αλέξανδρος Ραφτόπουλος με συνεργάτη και βοηθό τον κτηνίατρο Σταματουλάκη από την Κάτω Βιάννο. Προκειμένου να ενημερώσουν το συμμαχικό στρατηγείο στην Αλεξάνδρεια και να αποκτήσουν σύνδεση μαζί του και στήριξη, ελλείψει άλλου μέσου επικοινωνίας, αποφάσισαν με μεγάλο ρίσκο να μεταβούν κωπηλατώντας με βάρκα από την Κρήτη στην Αίγυπτο.
Επισκεύασαν μια εγκαταλειμμένη ψαρόβαρκα στο Τσούτσουρα των αδελφών Σπιθάκη, την ονόμασαν ΑΡΓΩ και τη νύχτα της 17ης Σεπτεμβρίου 11 άτομα με επικεφαλής τον Φάκαρο, με μια πρόχειρη πυξίδα και μ΄ένα κομμάτι από σχολικό χάρτη, αναχώρησαν κωπηλατώντας για την Αίγυπτο. Μετά από 4 μέρες τους συνάντησαν συμμαχικά αντιτορπιλικά που τους περισυνέλλεξαν. Η σύνδεση αυτή βοήθησε να στηριχτεί πολύπλευρα ο αγώνας στην Κρήτη αλλά και να φυγαδευτούν τα υπολείμματα των ξένων στρατιωτών που είχαν παραμείνει στο νησί. Οι πυρήνες που δημιουργήθηκαν αρχικά μαζικοποιήθηκαν σε όλα τα χωριά της Κρήτης με τη συμβολή των κομουνιστών, που είχαν δραπετεύσει από τη Φολέγανδρο που τους είχε φυλακίσει το Μεταξικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου και ανέλαβαν να ξανασυστήσουν τις οργανώσεις τους και να τις θέσουν στην υπηρεσία του απελευθερωτικού αγώνα. Πολύ σύντομα από δύο γυναίκες (Τσατσαρωνάκη) προδόθηκε η δραστηριότητα στον Τσούτσουρα και εκτελέστηκαν στην Αγυιά, ο Αλεξανδρος Ραφτόπουλος και ο Γιάννης Κεφαλάκης και αργότερα ο Σταματουλάκης.
Όμως ο λαός συνέχισε την αντίσταση του μέσα από τις οργανώσεις που ακολούθησαν (με ποιο μαζική το ΕΑΜ) και ανέλαβαν να συνεχίσουν αυτό που ξεκίνησαν ο Ραφτόπουλος και οι 11 αξιωματικοί στα Πεζά αρνούμενοι να παραδώσουν τα όπλα τους.
Στην φωτογραφία η ΑΡΓΩ όταν τη συνάντησε το αντιτορπιλικό. Δυστυχώς εγκαταλείφθηκε εκεί, γιατί άλλες ήταν η προτεραιότητες του Αγώνα.
Σαρλ Αζναβούρ (πλήρες όνομα Σαχνούρ Βαγκινάγκ Αζναβουριάν), Γάλλος, αρμενικής καταγωγής, τραγουδιστής, τραγουδοποιός, ηθοποιός, ακτιβιστής, διπλωμάτης και Ιππότης Ταγμάτων. Γνωστός για την μοναδική φωνή τενόρου που διέθετε: καθαρή και δυνατή στις ψηλές νότες, χάλκινη και βαθιά στις χαμηλές νότες. Με μια καριέρα που ξεπερνά τα 70 χρόνια, ηχογράφησε περισσότερα από 1200 τραγούδια τα οποία έχουν ερμηνευθεί σε οκτώ γλώσσες. Τόσο για τον εαυτό του όσο και για άλλους καλλιτέχνες, έγραψε ή συνέγραψε τους στίχους σε περισσότερα από 1000 τραγούδια. Ήταν ένας από τους πιο δημοφιλείς τραγουδιστές της Γαλλίας, με συνεχή παρουσία και παραγωγή στην μουσική βιομηχανία.
Πούλησε 180 εκατομμύρια δίσκους καθ’όλη την διάρκεια της ζωής του και θεωρήθηκε ως ο Φρανκ Σινάτρα της Γαλλίας και ο πιο δημοφιλής Αρμένιος της εποχής του. Το 1998, έλαβε τον τίτλο Ψυχαγωγός της Χρονιάς από το κανάλι CNN και από τους χρήστες του Time Online παγκοσμίως. Αναγνωρίστηκε ως ο καλύτερος ερμηνευτής του αιώνα, λαμβάνοντας σχεδόν το 18% των ψήφων, μαζί με τους Έλβις Πρίσλεϊ και Μπομπ Ντύλαν.
Τραγούδησε για προέδρους, πάπες και την βασιλική οικογένεια αλλά και για εκδηλώσεις με ανθρωπιστικό χαρακτήρα. Ως απάντηση στον σεισμό που έπληξε την Αρμενία το 1988, ίδρυσε τον φιλανθρωπικό οργανισμό Aznavour for Armenia (Ο Αζναβούρ για την Αρμενία). Πραγματοποίησε την πιο πρόσφατη περιοδεία του το 2014.
Στις 24 Αυγούστου 2017 βραβεύτηκε με το 2.618ό αστέρι στην Λεωφόρο της Δόξας του Χόλυγουντ. Στις 19 Σεπτεμβρίου 2018, η τελευταία συναυλία του πραγματοποιήθηκε στο NHK Hall στην Οσάκα.
Την 1η Οκτωβρίου 2018 ανακοινώθηκε ο θάνατός του, σε ηλικία 94 ετών.
Ήταν ο μοναδικός στον κόσμο καλλιτέχνης που προς τιμή του έχει ανεγερθεί μνημείο, στο οποίο φέρεται ο ανδριάντας του.
Ο Αζναβούρ έγραψε ένα τραγούδι με θέμα την Γενοκτονία των Αρμενίων, που είχε τον τίτλο «Ils sont tombés» (γνωστό στα αγγλικά ως «They fell»).
– 2/10Μην ξεχάσετε το μνημόσυνο την ερχόμενη Κυριακή 7/10, 11:00 στην Αγία Ειρήνη, τέρμα Αιόλου. Κεντρικός ομιλητής Γεώργιος Ν. Στρατογιαννάκης. Μετά θα προσφερθεί κέρασμα στα γραφεία του συλλόγου.
– 2/10 Αισθανόμαστε την ανάγκη να ευχαριστήσουμε αυτούς που ήλθαν στην προχθεσινή μηνιάτικη συνεστίαση, δηλαδή:
• Την Μαίρη Κωστοπούλου με την κόρη της Νεκταρία και τον γαμπρό της Γιώργο
• Τον Θανάση Παυλίδη και την σύζυγό του Ρένα
• Τον Δημήτρη Πολύδωρο
• Τη Μαρία Κορκολή
• Το Νίκο Φουκαράκη και την σύζυγό του Νίτσα
• Τον πρόεδρο Κρητών Αχαρνών κ. Δημήτρη Γιανούλη και την σύζυγό του Αθηνά
• Τον Σταμάτη Τσούκαρη και τον Γιώργο Κουρουκλή
• Τον Γιώργο Σταματόπυλο και την σύζυγό του Κυριακή
• Την Κασσιανή Μανωλουδάκη με τον σύζυγό της Χρήστο και τους δύο φίλους των
• Τον Πολυχρόνη Πολυχρονάκη με τη σύζυγό του Ουρανία και τους δύο φίλους των
• Τον Νίκο Κρητικάκη και την σύζυγό του Μαρία
• Τον Σταύρο Πιτροπάκη και την σύζυγό του Έλλη
που μαζί μ΄ εμάς, συμπληρώσαμε 28 άτομα, ένα κάπως αξιοπρεπές νούμερο, και σώθηκε κι αυτή η εκδήλωση.
Αγαπητοί φίλοι, συγχωρείστε μας για κάποια οργανωτικά λάθη που σίγουρα θα έχετε παρατηρήσει. Όμως, προσπαθούμε να βάλουμε σε μια σειρά την καινούρια ιστοσελίδα μας κι΄ ελπίζουμε να τα καταφέρουμε σύντομα.
Έτσι λοιπόν χρησιμοποιώντας σαν τίτλο το ΄ΔΙΑΒΑΤΗΣ Νο…΄, αναφερόμαστε σε διάφορα μικρότερα επί μέρους θέματα που καταχωρούνται στην ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ με χρονική σειρά.
Σήμερα ας πούμε έχουμε:
-Τις εμφανίσεις του αμιριώτη Θανάση Ρπτάκη για το μήνα Οκτώβριο:
– Από την Πόπη Κονδυλάκη: Τον Ιανουάριο του 1940 ο καθηγητής – μουσικοσυνθέτης – ποιητής, Στάθης Μάστορας, συνθέτει ένα ποίημα για τη Βιάννο ΒΙΑΝΝΟΣ
Στην πλαγιά του βουνού
φαντασία του νου
δε σε γράφει χωριό, δε σε γράφει
Βελουδένια στολή
πρασινάδα χαλί
η ελιά το σπαρμένο χωράφι .
Της ζωής σου γερό
φυλαχτό το νερό,
δύναμή σου, σαν αίμα στη φλέβα,
όταν κάτου κυλά,
μουσική που γελά
και ρυθμίζει του ξένου το ανέβα.
Το φαράγγι, κι αυτό
παραθύρι ανοικτό,
δείχνει θάλασσας ένα κομμάτι.
Η ψυχή μου σκιρτά
και σε όλα πετά
όπου τύχει να πέσει το μάτι.
Χαρμονές μαγικές
σε στιγμές μυστικές
κάθε βράδυ στο φως από τ άστρα,
σαν αχνές ζωγραφιές
βλέπω αρχόντων σκιές
στα παλιά βενετσιάνικα κάστρα
-Ένα βιαννίτικο τραγούδι, αφιερωμένο σ΄ έναν πιστό μας αναγνώστη, τον Κλέαρχο, οΑορείτης
Giorgos Diakakis on 
Ξ. Μπαρμπαγαδάκη
Ο καταρράκτης στο Νυδρί το φθινόπωρο
Ο καταρράκτης στο Νυδρί το καλοκαίρι
![Κόσμος]({"default":{"load":"default","w":"78","h":"44","src":"//img-s-msn-com.akamaized.net/tenant/amp/entityid/BBRfQez.img?h=438&w=780&m=6&q=60&o=f&l=f"},"size3column":{"load":"default","w":"62","h":"35","src":"//img-s-msn-com.akamaized.net/tenant/amp/entityid/BBRfQez.img?h=351&w=624&m=6&q=60&o=f&l=f"},"size2column":{"load":"default","w":"62","h":"35","src":"//img-s-msn-com.akamaized.net/tenant/amp/entityid/BBRfQez.img?h=351&w=624&m=6&q=60&o=f&l=f"}})
Δύο ενδιαφέρουσες ομιλίες του Κ.Ν.Μ. Καζαμιάκη:
