Category Archives

Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α (Σύσταση για όσους βλέπουν από το κινητό: η οθόνη να είναι οριζόντια και η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΑΠΛΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ καλύτερα να είναι ανοικτή

77. Η Μάχη της Κρήτης: Παλλαϊκή Αντίσταση – Τομή στη Σύγχρονη Ιστορία
76. Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ, 3 ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ
75. Η εποχή του Ερωτόκριτου από τον Κωστή Καζαμιάκη
73. Το Χρονικό της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου
72. Πελαργοί φώλιασαν για πρώτη φορά στον κάμπο του Οροπεδίου Λασιθίου
71. Οι Κρήτες εθελοντές στην απελευθέρωση της Χίου, 2 φωτογραφίες με σημασία
70. Ψαραντώνης και Νίκη Ξυλούρη στο GRTimes: Χωρίς Θεό, χωρίς παλμό, δεν υπάρχει ζωή
69. Ιστορία των Αρβανιτών και της αρβανίτικης γλώσσας, Χρόνια Πολλά σε όλες τις μητέρες του κόσμου
68. Λουδοβίκος Των Ανωγείων Λιζέτα Καλημέρη – Ω! Παναγιά μου Ανωγειανή
67. Η Γενοκτονία της Χίου! Ανατριχιαστικές λεπτομέρειες από τα «Απομνημονεύματα» του Βαχίτ-πασά
66. ΜΙΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟ 2008 ΤΟΥ Δρ.GREGER ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΝΔΗΜΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΟΥΣ
65. Πρωτομαγιά του 2020
64. Αρμονία
63. O Πεντηκοστός (Ν) Ψαλμός του Δαυίδ
62. «ΑΡΒΗ» ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΠΑΡΑΘΑΛΑΣΣΙΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΣΤΗ ΚΡΗΤΗ, ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗ
61. Τα Ιμαλάια φαίνονται από την Ινδία, πρώτη φορά μετά από 30 χρόνια
60. Σήμερα του Αγίου Γεωργίου, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλους τους εορτάζοντες60. Σήμερα του Αγίου Γεωργίου, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλους τους εορτάζοντες
59. Ο Βασίλης Διακάκης μας στέλνει τα παρακάτω βίντεο
58. Τηλεοπτική συνέντευξή του Αριστομένη Συγγελάκη στον Πάρι Καρβουνόπουλο
57. Όταν οι Έλληνες έφθασαν στην Υπερβόρεια (Σκανδιναβία): …
56. Θρήνος για τη Ζαχαρένια στις Αγιές Παρασκιές
55. History Repeats Itself Every 100 Years
54. Οι διαφορές μιας βυζαντινής και μιας δυτικής εικόνας με θέμα την Σταύρωση (του Κ.Ν.Μ.Καζαμιάκη)
53. Το τελευταίο φύλο της εφημερίδας Κρητικές Αθιβολές
52. Το Δ.Σ. του ΔΙΑΒΑΤΗ εύχεται…
51. Η Ιστορία του Θεού με τον Morgan Freeman
50. Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ
49. Locomondo ‘Το Πλατανιώτικο νερό’ live, σαββατόβραδο διασκέδασης…
48. Nadja’s Top 10 Pranks – Best Of Just For Laughs Gags, λίγο γέλιο…
47. The seriously made my day, ευρηματικοί πιανίστες
46.ΤΑ ΑΝΩΓΕΙΑ ΦΤΥΝΟΥΝ ΤΗΝ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΨΗΦΙΖΟΥΝ…
45. ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΩΛΕΙΑ
44. Ένα κουβανέζικο τραγούδι για την Αθήνα.
43. ΜΙΝΩΙΚΕΣ ΠΑΡΑΠΛΟΙ & ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
42.Δρομολόγιο κρητικής ακτοπλοΐας στις αρχές του 20ου αιώνα
41. ΑΠΙΘΑΝΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΕ ΤΡΕΝΟ – ΕΛΛΑΔΑ
40. Κρουσοκεφαλόκριτος
39. ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΔΗΛΩΣΗ ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ
38. Εκπομπή Συνεχείας “ΣΤΑ ΑΚΡΑ” (Απρίλιος 2010): Θεοδόσιος – Ρήγας Παναγιώτου Τάσιος
37. Αφιέρωμα στο Μανώλη Γλέζο και τον Απόστολο Σάντα (του Βασίλη Διακάκη)
36. Δείτε θέατρο με ένα κλικ
35. Η αντάρτικη, πατριωτική, οικουμενική συνείδηση (του Αριστομένη Ι. Συγγελάκη)
34. Φωτογραφία: Κάτοικοι 2. Ρυθμοί αδιατάρακτοι. Της φύσης…
33. Η απώλεια ενός μεγάλου αγωνιστή και σπουδαίου φίλου (από τον Γιώργο Στρατογιαννάκη)
32. Μανώλης Γλέζος: Αποχαιρετισμός στον τελευταίο παρτιζάνο – Μεσίστια η σημαία στην Ακρόπολη
31. Roby Facchinetti – Rinascerò, Rinascerai
30. Ένα τραγούδι από την Κρήτη για την ενίσχυση του νοσοκομείου “Σωτηρία”
29. ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ ΤΟ ΚΕΡΙ…
28. Η πανούκλα στην Κρήτη τον Μεσαίωνα
27. Απολύμανση επιφανειών, Νίκ. Κατσαρός 23-3-20
26. ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΙΕΙΑΣ 1ο. Εμβόλια με λίγα λόγια από το Μάνθο Αγγελάκη
25. «Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου…» Δυο λέξεις – διπλή γιορτή
24. Μια φωτογραφία – ένα ποίημα του Βασίλη Διακάκη
23. «Το Θαύμα Των Ελλήνων»: Το Γαλλικό Ντοκιμαντέρ Που Μας Κάνει Περήφανους
22. Καψώνι του Πούτιν στον Ερντογάν στη Μόσχα
21. ΠΡΟΤΑΣΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ…2
20. ΠΡΟΤΑΣΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ…1
19. Έλληνες της Κωνσταντινούπολης ανοίγουν ξανά εκδοτικό οίκο μετά από πενήντα χρόνια
18. Πρακτικές οδηγίες Κορωνοϊού
17. ΜΗΝΥΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
16. ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ – ΦΑΡΜΑΚΟ ΣΤΗ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΚΟΚΟΛΑΚΗ
15. Μαθήματα Κρητικών Παραδοσιακών Οργάνων στον ΔΙΑΒΑΤΗ
14. Η ιστορία της Ελλάδας σε 10 Λεπτά
13. Μπακογιάννης για πλατεία Ομονοίας
12. ΓΕΩΜΥΘΟΛΟΓΙΑ : Ερμηνεύοντας τα ανεξήγητα
11. Αρχαίοι Κρήτες Ανακάλυψαν την Γερμανία
10. ΕΤΥΜΟΛΟΓΩ ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ «ἄπιτε»
9. Απολογισμός συνεστίασης 9.2.20
8. Η ιστορία της Βηθλεέμ πριν και μετά τη γέννηση του Χριστού
7. Χανιά: Το Κάστρο των Ενετών Φιρκάς μετατρέπεται σε πολιτιστικό κέντρο
6. Ο κατάλογος των δώρων της λαχειοφόρου
5. “Η Κρήτη του Ερωτόκριτου”: Ένα ταξίδι στην ιστορία
4. Σαν σήμερα το 1980 “έφυγε” ο “Αρχάγγελος της Κρήτης” Νίκος Ξυλούρης
3. Μετά την διόρθωση της βλάβης της ιστοσελίδας μας, συνεχίζουμε επανερχόμενοι σε κάποια σημαντικά θέματα
2. Εγκαινιάζουμε τη νέα σελίδα μας, ΔΙΑΒΑΤΗΣ 14, αφιερωμένη στον Μανώλη Μικρογιαννάκη
1. Βιογραφικό Μ. Μικρογιαννάκη από viannitika.gr

---

Πέμπτη 28.5.20

Τετάρτη 27.5.20 Η Μάχη της Κρήτης: Παλλαϊκή Αντίσταση – Τομή στη Σύγχρονη Ιστορία του Αριστομένη Συγγελάκη *
(…) «Και μένη η Κρήτη… Το νησί όπου κάθε πέτρα έχει να διηγηθή για κάποιο αίμα που χύθηκε σε αγώνα για τη λευτεριά, για κάποιο ηρωισμό που του στάθηκε μάρτυρας. Στην καινούργια αυτή φάση του τιτανείου αγώνα της Ελλάδας μας, όπου η Κρήτη γίνεται ο προμαχώνας της ελευθερίας, καθήκον κάθε Έλληνα είναι να σταθή άξιος στρατιώτης του μεγάλου και ιστορικού αυτού αγώνα που οι συνέπειές της για το μέλλον του ελληνικού λαού θάναι τεράστιες.». Μιλτιάδης Πορφυρογένης, 16.5.1941[1]

«Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο ρους της ιστορίας, αν ένα χρόνο πριν οι κάτοικοι της Δύσης είχαν δείξει το ίδιο θάρρος με τους Κρητικούς κατά την εισβολή των Γερμανών στα χωριά τους». Άλαν Κλάρκ (Βρετανός ιστορικός)[2]

Τον Μάιο του 1941 η Κρήτη αποτελεί πλέον το μόνο ελεύθερο έδαφος της ελληνικής επικράτειας. Από τις 23 Απριλίου 1941, λίγες μέρες πριν την είσοδο της Βέρμαχτ στην ανοχύρωτη Αθήνα στις 27.4.1941, έχουν μεταβεί στη Μεγαλόνησο ο βασιλιάς Γεώργιος, ο πρωθυπουργός Τσουδερός και η ελληνική κυβέρνηση και προσπαθούν, σε συνεργασία με τις βρετανικές συμμαχικές δυνάμεις, πολύ καθυστερημένα, να οργανώσουν την αντίσταση του νησιού. Πάνω απ’ όλα όμως, ειδικά ο βασιλιάς, φαίνεται να έχει ως πρωταρχικό του μέλημα την οργάνωση της έγκαιρης αναχώρησής του στην Αίγυπτο, πριν οι Γερμανοί καταλάβουν το νησί…
Στη Μεγαλόνησο η κατάσταση είναι δραματική. Η Αγγλία, παρά τις ρητές διαταγές του Τσώρτιλ να κρατηθεί πάση θυσία η Κρήτη, ελάχιστα έπραξε για να προετοιμάσει την άμυνα του νησιού: μικρό μέρος των προβλεπόμενων συμμαχικών στρατιωτικών δυνάμεων έφτασε στο νησί κι αυτές με ανεπαρκέστατο οπλισμό και πυρομαχικά˙ η αντιαεροπορική άμυνα ήταν υποτυπώδης˙ οι τηλεπικοινωνίες προβληματικές. Επιπροσθέτως η αεροπορική κάλυψη ήταν ισχνή, στοιχείο που μείωνε καθοριστικά την επιχειρησιακή δυνατότητα και των ναυτικών δυνάμεων. Η πλημμελής αυτή προετοιμασία έδινε σαφώς την εντύπωση ότι η Αγγλία επρόκειτο να υπερασπιστεί την Κρήτη στο μέτρο μόνο του γενικότερου σχεδιασμού της στη Μεσόγειο και πάντως σε καμία περίπτωση με όλα τα μέσα! Κάποιοι μάλιστα αναλυτές θεωρούν ότι η Αγγλία με τα λάθη και τις παραλείψεις της παρέδωσε την Κρήτη στους Γερμανούς![3]
Επιπλέον αυτών, η Κρήτη είναι άοπλη, διότι ο Μεταξάς φοβόταν τους Κρητικούς και είχε διατάξει τον αφοπλισμό τους[4] και ουσιαστικά απροετοίμαστη να αντιμετωπίσει την επικείμενη γερμανική καταιγίδα της Επιχείρησης «Ερμής». Και το πιο σημαντικό: η 5η Μεραρχία Κρητών, μία ένδοξη μεραρχία σκληροτράχηλων πολεμιστών που από την ίδρυσή της το 1912 μετέχει όλων των εθνικών αγώνων[5], έχει εγκλωβιστεί στην ηπειρωτική Ελλάδα αφού προηγουμένως πολέμησε γενναία στο αλβανικό μέτωπο, στις πιο σκληρές συνθήκες, καταβάλλοντας βαρύτατο φόρο αίματος με χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες.
Στο κενό οι αγωνιώδεις εκκλήσεις για επιστροφή της 5ης Μεραρχίας στην Κρήτη
Είναι χαρακτηριστικό των ιστορικών λαθών της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας ότι η 5η Μεραρχία Κρητών πολεμούσε στα βουνά της Τρεμπεσίνας, βαθιά μέσα στο αλβανικό μέτωπο, ενώ οι Γερμανοί είχαν ήδη φτάσει στη Λάρισα! Και τότε οι ηρωικοί στρατιώτες της 5ης Μεραρχίας, αφού κατ’ επανάληψη και με επιμονή ο διοικητής τους υποστράτηγος Γ. Παπαστεργίου είχε ζητήσει την άμεση μεταφορά της Μεραρχίας στην Κρήτη και δεν είχε εισακουστεί, στασίασαν, όχι για να αποφύγουν τον αγώνα αλλά προκειμένου να μεταφερθούν στη μητέρα γη για να την υπερασπιστούν από τον φοβερό εισβολέα. Γράφει χαρακτηριστικά ο Σόλων Γρηγοριάδης[6]: «Και τότε οι Κρήτες μαχητές πήραν την πρωτοβουλία «εκ των κάτω»: άρχισε ραγδαία διαρροή, με μία μόνο σκέψη και κατεύθυνση: «Πίσω στην πατρίδα»». Μία πρωτοβουλία που γρήγορα πήρε διαστάσεις χιονοστιβάδας και δεν κατέστη δυνατό να ανακοπεί ούτε με την αντικατάσταση του Παπαστεργίου από τον συνταγματάρχη Παπαδόγκωνα αλλά ούτε και από την εντολή του Β’ Σώματος Στρατού προς τον συνταγματάρχη Βλαχάβα «να χτυπηθούν οι φεύγοντες της 5ης Μεραρχίας».[7] Όπως με γλαφυρότητα και θαυμασμό γράφει ο στρατηγός Θρασύβουλος Τσακαλώτος: «Έθεσα πάντα το ερώτημα, γιατί η μεραρχία αυτή, η τόσον ηρωική, υπέστη τόσης εκτάσεως διαρροήν. Γιατί τίποτε δεν μπορούσε να την συγκρατήση; (…) Δεν επρόκειτο περί πανικού, δεν επρόκειτο περί διαρροής εκ φόβου. Η Μεραρχία των Κρητών – και είναι προς τιμή των – παρουσίασε, αφ’ ης εδόθη διαταγή συμπτύξεως… συνολικήνανταρσίαν, συνολικήν απαίτησιν, συνολικό σύνθημα και αίτησιν: Μεταφορά στην Κρήτην.»[8].
Δυστυχώς όμως, με ευθύνη κυρίως της δωσιλογικής κατοχικής «κυβέρνησης» Τσολάκογλου, οι άντρες της 5ης Μεραρχίας δεν κατόρθωσαν ποτέ να φτάσουν στην Κρήτη. Στις 4 Μαΐου αρκετοί άντρες της φτάνουν στη Ναύπακτο, στις 9 Μαΐου στην Πελοπόννησο και στις 18 Μαΐου η 5η Μεραρχία διαλύεται επίσημα. Τον Ιούλιο του 1941, χίλιοι τριακόσιοι Κρήτες μαχητές που παραμένουν στην Αθήνα, συλλαμβάνονται από τους Γερμανούς και τους Ιταλούς, μετά από συσσίτιο – παγίδα που οργανώνει η κατοχική «κυβέρνηση», για να οδηγηθούν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Λάρισας, όπου οι περισσότεροι εξ αυτών βρήκαν τραγικό θάνατο.
Οι Σχολές Χωροφυλακής και Ευελπίδων σπεύδουν στη Μεγαλόνησο
Παρά τις αρνητικές συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί, με τόλμη και εθνική υπερηφάνεια σπεύδουν στην Κρήτη η Σχολή Οπλιτών Βασιλικής Χωροφυλακής (15 αξιωματικοί, 900 οπλίτες), τα Κέντρα Εκπαίδευσης Στρατού Ναυπλίου και Τριπόλεως (85 αξιωματικοί και 4.816 οπλίτες) και το Κέντρο Εκπαίδευσης Καλαμών, με δύναμη 3 ταγμάτων. Νεοσύλλεκτοι, με ολιγοήμερη εκπαίδευση, εκ των οποίων το 1/3 άοπλοι, ενώ οι υπόλοιποι με υποτυπώδη οπλισμό και ελάχιστα πυρομαχικά. Στις 29.4, χωρίς εντολή, με πρωτοβουλία αξιωματικών και μαθητών, καταφτάνει στο Κολυμπάριη Σχολή Ευελπίδων (17 αξιωματικοί, 300 ευέλπιδες και 20 οπλίτες). Πολέμησαν ηρωικά μαζί με τις υπόλοιπες ελληνικές δυνάμεις και τις συμμαχικές απέναντι σε έναν σαφώς υπέρτερο αντίπαλο.
Ο παλλαϊκός ξεσηκωμός της Μάχης της Κρήτης ως καινοτομία του Β’ Π.Π.
Όμως το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό, η πραγματική καινοτομία της Μάχης της Κρήτης, ήταν η αυθόρμητη λαϊκή συμμετοχή, η καθολική λαϊκή αντίσταση, ο πάνδημος συναγερμός[9], που αποτέλεσε το έναυσμα και τον καταλύτη για την οικοδόμηση της Ευρωπαϊκής Λαϊκής Αντίστασης, της κυριότερης καινοτομίας του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Ο λαός πήρε την υπόθεση στα χέρια του και άλλαξε τον ρουν της ιστορίας. Οι απλοί πολίτες που κινητοποιήθηκαν στη Μάχη της Κρήτης, σ’ έναν παλλαϊκό ξεσηκωμό χωρίς προηγούμενο, δεν υπεράσπιζαν μόνο την εθνική ανεξαρτησία της Ελλάδας και την ελευθερία τους αλλά έδιναν τον αγώνα για την απόκρουση και τη συντριβή του ναζισμού και της νέας τάξης πραγμάτων, της ισόβιας σκλαβιάς για την ανθρωπότητα.
Ο ανυπότακτος λαός της Κρήτης, έχοντας επίγνωση της σπουδαίας αντιστασιακής και επαναστατικής παράδοσης του Χάνδακα, των Σφακίων, του Αρκαδίου, του Θερίσσου, του Λασιθίου, δεν υπάκουσε στις εντολές της ελληνικής και βρετανικής στρατιωτικής διοίκησης να μην εμπλακεί σε συρράξεις, δεν λογάριασε την παντελή έλλειψη θωράκισης της Μεγαλονήσου, δεν απογοητεύτηκε από την απουσία της 5ης Μεραρχίας Κρητών, ούτε από την θηριώδη γερμανική υπεροπλία. Αψηφώντας κάθε κίνδυνο αντιστάθηκε με απαράμιλλο ηρωισμό στον εισβολέα προκαλώντας στις επίλεκτες γερμανικές δυνάμεις βαρύτατες απώλειες, τις μεγαλύτερες από την έναρξη του πολέμου: από τους 22.000 Γερμανούς περίπου το 1/3 (7.000) σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Γερμανοί είχαν στη Μάχη της Κρήτης τετραπλάσιους νεκρούς απ΄ ό,τι σε όλα τα Βαλκάνια[10]! Οι αλεξιπτωτιστές είχαν τις βαρύτερες απώλειες: ένας στους τέσσερις αλεξιπτωτιστές που πολέμησαν στη Μάχη της Κρήτης έχασε τη ζωή του. Συνεπεία αυτού, το επίλεκτο αυτό σώμα άργησε να χρησιμοποιηθεί ξανά[11] και η ναζιστική Γερμανία στερήθηκε της πολύτιμης προσφοράς του.
Αν η 5η Μεραρχία ήταν παρούσα, η ζυγαριά ίσως είχε γύρει προς την πλευρά των αμυνόμενων Κρητικών. Όπως κατέθεσε ο Στούντεντ στη δίκη του ως εγκληματία πολέμου «Εάν ο εχθρός είχεν επιχειρήσει μίαν καθολικήν προσπάθειαν τη νύκτα της 20ης προς την 21ην, ή την πρωία της 22ας, τότε τα κουρασμένα υπόλοιπα του Συντάγματος Εφόδου, δυνατόν να είχαν σαρωθεί.».
Ωστόσο, παρά την πύρρειο νίκη των Γερμανών, η Μάχη της Κρήτης είχε πολύπλευρες θετικές συνέπειες στην εξέλιξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Χωρίς αμφιβολία αποτελεί σταθμό και παράδειγμα υψηλού συμβολισμού στη διαχρονική πάλη του ανθρώπου ενάντια στο ναζισμό και τον ολοκληρωτισμό. Και συνιστά μια βαθιά τομή στη σύγχρονη παγκόσμια Ιστορία!
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1]Απόσπασμα από άρθρο του Μιλτιάδη Πορφυρογένη, μέλους της Κ.Ε. του ΚΚΕ που είχε αποδράσει από την Κίμωλο, το οποίο δημοσιεύθηκε στις 16.5.1941 στις εφημερίδες «Εσπερινός Ταχυδρόμος» Χανίων και «Κρητικά Νέα» Ηρακλείου.
[2]Περιλαμβάνεται στο βιβλίο του TheFallofCrete(Η Πτώση της Κρήτης), που εκδόθηκε μεταξύ άλλων και από τις εκδόσεις EfstathiadisGroup το 1981.
[3]Φιλιππίδης Η.Α., Κρήτη 1941. Η «παράδοσή» της από τον Τσόρτσιλ στον Χίτλερ, Εκδόσεις Ιωλκός, Αθήνα 2007.
[4]Μετά την έναρξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, με το πρόσχημα της ανάγκης συγκέντρωσης και αποστολής όπλων στο Μέτωπο αφαιρέθηκε τεράστια ποσότητα όπλων από τη Μεγαλόνησο. Εμπνευστής της διαταγής ήταν ο υφυπουργός Στρατιωτικών Ν. Παπαδήμας (Γρηγοριάδης Σ.Ν., Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, τόμος Α’, Εκδόσεις Polaris 2009, σελ. 53-54).
[5]Η Μεραρχία όταν εγκατέλειψε την Κρήτη για το Αλβανικό Μέτωπο (Νοέμβριος 1940) είχε δύναμη 18.662 οπλιτών και 566 αξιωματικών.
[6]Γρηγοριάδης Σ.Ν., Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, τόμος Α’, Εκδόσεις Polaris 2009, σελ. 52).
[7]Γρηγοριάδης Σ.Ν. 2009, ό.π., σελ. 52.
[8]Τσακαλώτος Θ., 40 χρόνια στρατιώτης της Ελλάδος, τόμος Α’, σελ. 180-181.
[9]Μαργαρίτης Γ, Προαγγελία Θυελλωδών Ανέμων… Ο πόλεμος στην Αλβανία και η πρώτη περίοδος της Κατοχής, Εκδόσεις Βιβλιόραμα, Αθήνα 2009.
[10]Σκαλιδάκης Γ. Η Αντίσταση του λαού – Γιατί η Κρήτη κόστισε στον Χίτλερ τετραπλάσιους νεκρούς απ’ όλα τα Βαλκάνια, HOTDOC.HISTORY, τεύχος 13, 14.5.2017.
[11]Το 1943 Γερμανοί αλεξιπτωτιστές πολέμησαν στην Τυνησία και την επόμενη χρονιά στο Μόντε Κασίνο της Ιταλίας και στην απόβαση της Νορμανδίας.

* Οδοντίατρος – Πολιτικός Επιστήμων, Διδάκτωρ Οδοντιατρικής ΕΚΠΑ Συγγραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα και Μέλος της Ένωσης Θυμάτων Ολοκαυτώματος Δήμου Βιάννου.

Κυριακή 24.5.20 Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ, 3 ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ (Κοντομαρί, Κάνδανος, Καλή Συκιά)

• Η Σφαγή στο Κοντομαρί, sansimera.gr

Στις 2 Ιουνίου 1941, γερμανοί αλεξιπτωτιστές εκτέλεσαν τους άρρενες κατοίκους του χωριού Κοντομαρί των Χανίων, ως αντίποινα για τη συμμετοχή τού ντόπιου πληθυσμού στη Μάχη της Κρήτης (20 Μαΐου – 31 Μαΐου 1941). Η σφαγή στο Κοντομαρί, που βρίσκεται 18 χιλιόμετρα δυτικά των Χανίων και 3 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του αεροδρομίου του Μάλεμε, ήταν τα πρώτα από μία σειρά αντιποίνων που έγιναν στην Κρήτη από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής.

Με την έναρξη της αεραποβατικής επιχείρησης στην Κρήτη, οι αλεξιπτωτιστές του 3ου Τάγματος της 1ης Μεραρχίας Αλεξιπτωστιστών της Βέρμαχτ προσγειώθηκαν στα νοτιοανατολικά του αεροδρομίου του Μάλεμε. Οι εισβολείς αντιμετωπίστηκαν από άνδρες του Νεοζηλανδικού στρατού (21ο και 22ο Τάγμα) και από ντόπιους πολίτες, που έφεραν από πρωτόγονα έως απαρχαιομένα όπλα. Οι γερμανοί αλεξιπτωτιστές αντιμετώπισαν απρόσμενα ισχυρή αντίσταση και υπέστησαν μεγάλες απώλειες. Έχασαν από 400 έως 600 άνδρες, και τον διοικητή τους ταγματάρχη Ότο Σέρμπερ.

Η ίδια τύχη περίμενε τους γερμανούς εισβολείς και στις υπόλοιπες περιοχές της Μεγαλονήσου, στις οποίες επιχείρησαν. Αμέσως άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες για κακομεταχείριση των γερμανών αλεξιπτωτιστών από τον ντόπιο πληθυσμό. Γερμανικές στρατιωτικές αναφορές έκαναν λόγο για επιθέσεις κρητικών κατά στρατιωτών τους με μαχαίρια, τσεκούρια, ακόμα και δρεπάνια. Άλλωστε, η Πρωσσική ηθική περί πολέμου ήταν αντίθετη με την εμπλοκή πολιτών στον πόλεμο, τον οποίο όφειλαν να διεξαγάγουν επαγγελματίες στρατιώτες.

Οι φήμες και οι αναφορές γνωστοποιήθηκαν στον αντικαγκελάριο του Τρίτου Ράιχ και βετεράνο πιλότο Χέρμαν Γκέριγκ, ο οποίος διέταξε τον επικεφαλής του Σώματος των Αλεξιπτωπτιστών, Κουρτ Στούντεντ, να προβεί σε ανακρίσεις και αντίποινα αν κρινόταν απαραίτητο. Ο Στούντεντ δεν έχασε χρόνο κι εξέδωσε διαταγή αμέσως μετά την κατάληψη της Κρήτης (31 Μαΐου), με την οποία οι στρατιωτικές μονάδες που ενεπλάκησαν σε μάχες με πολίτες όφειλαν να ενεργήσουν τα αντίποινα.

Ακολουθώντας τη διαταγή του Στούντεντ, ο υπολοχαγός Χορστ Τρέμπες με τους εναπομείναντες άνδρες του 3ου Τάγματος Αλεξιπτωτιστών κατευθύνθηκε προς στο Κοντομαρί, πλησίον του οποίου είχαν βρεθεί τα πτώματα κάποιων στο συμπολεμιστών τους. Αμέσως μετά την άφιξή τους, οι Γερμανοί συγκέντρωσαν τους κατοίκους κι αφού απελευθέρωσαν τα γυναικόπαιδα, πήραν ως ομήρους τους περισσότερους από τους άνδρες του χωριού. Τους οδήγησαν σε ένα ελαιώνα έξω από το χωριό και τους εκτέλεσαν. Ο αριθμός των εκτελεσθέντων ποικίλλει από 23 έως 60. Ο 25χρονος Χορστ Τρέμπες παρασημοφορήθηκε για την πράξη του από τον Γκέρινγκ με τον Σταυρό των Ιπποτών του Σιδηρού Σταυρού, αλλά τρία χρόνια αργότερα σκοτώθηκε στη Νορμανδία.

Τη Σφαγή στο Κοντομαρί αποτύπωσε με τον φωτογραφικό του φακό ο Φραντς – Πέτερ Βάιξλερ, ο οποίος υπηρετούσε ως πολεμικός ανταποκριτής στο τμήμα προπαγάνδας της Βέρμαχτ. Λίγους μήνες αργότερα, ο Βάιξλερ απολύθηκε από τον στρατό και κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία, επειδή βοήθησε κάποιους Κρητικούς να αποδράσουν και δημοσιοποίησε κάποιες από τις φωτογραφίες που τράβηξε στο Κοντομαρί. Αμέσως μετά τον πόλεμο κατέθεσε στη δίκη της Νυρεμβέργης ως μάρτυρας κατηγορίας κατά του Χέρμαν Γκέριγκ και το 1955 επισκέφθηκε το μαρτυρικό χωριό, όπου του επιφυλάχθηκε θερμή υποδοχή από τους κατοίκους.

Το φωτογραφικό υλικό του Βάιξλερ παρέμεινε θαμμένο στα ομοσπονδιακά αρχεία της τότε Δυτικής Γερμανίας έως το 1980, οπότε ανακαλύφθηκε από τον δημοσιογράφο Βάσο Μαθιόπουλο και συσχετίστηκε με τη Σφαγή στο Κοντομαρί από τον δημοσιογράφο Κώστα Παπαπέτρου.

• Ο αφανισμός της Κανδάνου, SanSimera.gr

Στις 3 Ιουνίου 1941 οι γερμανοί κατακτητές κατέστρεψαν ολοσχερώς το χωριό Κάνδανος Χανίων και εκτέλεσαν 180 από τους κατοίκους του, σε αντίποινα για την αντίσταση που πρόβαλαν κατά τη διάρκεια της Μάχης της Κρήτης…

Στις 3 Ιουνίου, δύναμη του 3ου τάγματος αλεξιπτωτιστών υπό τον υπολοχαγό Χορστ Τρέμπες έφθασε στο χωριό για να προβεί σε αντίποινα για τον θάνατο 25 γερμανών στρατιωτών κατά τη διάρκεια των μαχών για την κατάληψη της Κανδάνου (23-25 Μαΐου). Οι γερμανοί αλεξιπτωτιστές εκτελούσαν διαταγές του αρχηγού τους, στρατηγού Κουρτ Στούντεντ και την προηγουμένη ημέρα είχαν ξεκινήσει τα αντίποινα στη Κρήτη, εκτελώντας αμάχους στο χωριό Κοντομαρί Χανίων.

Αμέσως, οι Γερμανοί άρχισαν να πυρπολούν τα σπίτια της Κανδάνου και μέσα σε λίγες μέρες την κατέσκαψαν κυριολεκτικά. Φόνευσαν όλους τους κατοίκους που είχαν απομείνει, περίπου 180, και απαγόρευσαν με ποινή θανάτου την επίσκεψη του χώρου, καθώς και την ανοικοδόμησή του. Η καταστροφή τής Κανδάνου και η δολοφονία αμάχων αποτελεί ένα από τα πολλά εγκλήματα που διέπραξαν στην Ελλάδα οι Γερμανοί. Για να δικαιολογήσουν την πράξη τους ανάρτησαν πινακίδες στα ελληνικά και τα γερμανικά στην κατεστραμμένη Κάνδανο που έγραφαν:

Εδώ υπήρχε η Κάνδανος. Κατεστράφη προς εξιλασμόν της δολοφονίας 25 Γερμανών στρατιωτών.

Ως αντίποινον των από οπλισμένων πολιτών, ανδρών και γυναικών, εκ των όπισθεν δολοφονηθέντων γερμανών στρατιωτών κατεστράφη η Κάνδανος.

Δια την κτηνώδη δολοφονίαν γερμανών αλεξιπτωτιστών, αλπινιστών και του Μηχανικού, από άνδρας γυναίκας, παιδιά και παπάδες μαζί και διότι τόλμησαν να αντισταθούν κατά του Μεγάλου Ράιχ, κατεστράφη την 3η-6-1941 η Κάνδανος εκ θεμελίων δια να μη επανοικοδομηθή πλέον ποτέ.

Μετά τη συνθηκολόγηση της Γερμανίας, ο στρατηγός Κουρτ Στούντεντ συνελήφθη από τους Βρετανούς και τον Μάιο του 1947 δικάσθηκε από στρατοδικείο για τα εγκλήματα πολέμου της Βέρμαχτ στην Κρήτη και καταδικάσθηκε σε φυλάκιση πέντε ετών. Το αίτημα των ελληνικών αρχών για την έκδοσή του στην Ελλάδα απορρίφθηκε από τους Συμμάχους. Ο Στούντεντ δεν έμεινε για πολύ στη φυλακή και αποφυλακίστηκε για λόγους υγείας το 1948. Πέθανε σε ηλικία 88 ετών, το 1978.

• Το Ολοκαύτωμα στην Καλή Συκιά στις 6 Οκτωβρίου 1943

Στις 4 Οκτωβρίου 1943 η μάχη μεταξύ ανταρτών και γερμανοϊταλικού αποσπάσματος, στοίχισε στους κατακτητές 17 νεκρούς και το διερμηνέα τους. Δύο ημέρες μετά για αντίποινα, στις 6 Οκτωβρίου 1943, ακολούθησε η επιδρομή των αντιποίνων στην Καλή Συκιά, όπου οι χιτλερικοί έκαψαν ζωντανές τις γυναίκες που αρνήθηκαν να προδώσουν τις θέσεις των ανταρτών.

Από ανακοίνωση του Κοινωνικού Εκπολιτιστικού Συλλόγου Καλής-Συκιάς Δήμου Αγίου Βασιλείου ο «Τσιλίβδικας», μεταφέρουμε τα ακόλουθα:

«Η Κρήτη, με την αντίσταση και την θυσία των παιδιών της και στην περίοδο 1940-1945 ενάντια του φασιστικού Άξονα, αποτελεί Οικουμενικό Σύμβολο Θυσίας για την υπεράσπιση των Πανανθρώπινων Αξιών. Η Αντίσταση του Ελληνικού λαού και κυρίως των Κρητών δυσκόλεψε αφάνταστα τα επεκτατικά σχέδια του Γ΄ Ράιχ. Ο Κρητικός λαός, πιστός στις ένδοξες παραδόσεις του, αγωνίστηκε με υψηλό φρόνημα και θάρρος, από την πρώτη μέρα της Μάχης της Κρήτης έως την τελευταία μέρα της Κατοχής. Με τον γενναίο αγώνα του πυροδότησε τη δημιουργία Λαϊκού Κινήματος Αντίστασης σε όλη την Ευρώπη.

Για την ανυπότακτη στάση της η Κρήτη κατέβαλλε βαρύτατο φόρο αίματος, με χιλιάδες θύματα. Αποτροπιασμό προκαλούν οι θηριωδίες της ναζιστικής Γερμανίας εις βάρος του άμαχου πληθυσμού. Γυναίκες, παιδιά, ανάπηροι και υπέργηροι ήταν θύματα της κτηνωδίας και της ανανδρίας του γερμανικού στρατού κατοχής.

Το χωριό μας, η Καλή Συκιά, βρέθηκε στο στόχαστρο του Γ’ Ράιχ αμέσως μετά το Ολοκαύτωμα της Βιάννου. Στις 6 Οκτωβρίου 1943, φάλαγγες του γερμανικού τακτικού στρατού και του δολοφονικού αποσπάσματος του αιμοσταγούς σφαγέα Σούμπερτ περικύκλωσαν το χωριό. Λεηλάτησαν τα σπίτια, άρπαξαν τα πάντα. Συγκέντρωσαν τις γυναίκες και τα παιδιά στην πλατεία και με απειλές και βιαιότητες ζητούσαν επίμονα πληροφορίες που κρύβονται οι άνδρες του χωριού και οι αντάρτες. Όμως, καμιά γυναίκα δεν λιγοψύχησε, όλες αντιστάθηκαν με απαράμιλλο θάρρος.

Στις φοβερές απειλές των βασανιστών τους οι ατρόμητες γυναίκες απάντησαν:

ΟΠΛΑ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΣ ΔΕΝ ΜΑΡΤΥΡΟΥΜΕ, ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΣΚΟΤΩΣΕΤΕ, ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΠΟΥΜΕ!

Οι ναζί έριξαν τις γυναίκες ζωντανές στις φλόγες των καιόμενων σπιτιών. Μετά από λίγο οι Γερμανοί και οι θλιβεροί συνεργάτες τους αποχώρησαν από το χωριό, περήφανοι για το αποτρόπαιο έργο τους, αφήνοντας πίσω τους αποκαΐδια, καμένες ανθρώπινες σάρκες, τρόμο, ορφανά, αβάστακτο ανθρώπινο πόνο. Οι γυναίκες της Καλής Συκιάς και του Ροδάκινου δεν λύγισαν, δεν προσκύνησαν το φασισμό. Παρέμειναν ανυπότακτες έως το τέλος. Η Θυσία τους συμβολίζει τη μεγαλειώδη Αντίσταση και Θυσία της Ελλάδας, που πρόσφερε τα πάντα στον αγώνα για τη συντριβή του Χίτλερ και των ομοίων του!

Για το φοβερό Ολοκαύτωμα της Καλής Συκιάς δεν αποδόθηκε Δικαιοσύνη! Οι θύτες δεν δικάστηκαν, τα θύματα δεν αποζημιώθηκαν. Το Γ’ Ράιχ διέπραξε στη χώρα μας αναρίθμητα φρικώδη εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, εξολόθρευσε εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες, ισοπέδωσε τη χώρα μας, άρπαξε και λεηλάτησε τον πλούτο μας. Δεν σεβάστηκε ούτε τα ιστορικά μνημεία, τις αρχαιότητες και όλους τους πολιτιστικούς θησαυρούς, που είτε τους κατέστρεψε είτε τους φυγάδευσε εκτός Ελλάδας. Ξεκλήρισε το λαό μας και κατέστρεψε το μέλλον μας!».

---

Σάββατο 23.5.20 Η εποχή του Ερωτόκριτου,  άρθρο του Κ.Ν.Μ.Καζαμιάκη (στη μνήμη των γονιών του Νικόλα και Μαρίκας που αγαπούσαν τον Ερωτόκριτο).

Τι συνέβαινε στον Κόσμο, στην Ελλάδα και στην Κρήτη την εποχή που ο Κορνάρος έγραφε τον «Ερωτόκριτο».

Ο Βιτσέντζος Κορνάρος (1553-1614), ο ποιητής του Ερωτόκριτου, γεννήθηκε στην Τραπεζόντα Σητείας και πέθανε στον Χάνδακα (Ηράκλειο). Μας λέει ο ποιητής στους 6 τελευταίους στίχους του «Ερωτόκριτου».
ΒΙΤΣΕΝΤΖΟΣ είν` ο ποιητής και στη γενιά ΚΟΡΝΑΡΟΣ
Που να βρεθεί ακριμάτιστος, σα θα τον πάρη ο Χάρος.
Στη Στείαν εγεννήθηκε, στην Στείαν ενεθράφη,
Εκεί καμε και κόπιασε ετούτα που σας γράφει.
Στο Κάστρο επαντρεύτηκε σαν ορμηνεύγει η φύση,
Το τέλος του έχει να γενεί όπου ο Θεός ορίση.
Ο «Ερωτόκριτος» γράφτηκε από τον Κορνάρο στο διάστημα 1600- 1610. Ο Κορνάρος έζησε στα χρόνια της Κρητικής Αναγέννησης και μάλιστα πέθανε την ίδια χρονιά, το 1614, με τον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο. Το 2014 συμπληρώθηκαν 400 χρόνια από το θάνατό του Κορνάρου και του Θεοτοκόπουλου. Σε πολλά μέρη πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις και ομιλίες.
Σύγχρονοι του Βιντσέντζου Κορνάρου ήταν οι: Γεώργιος Χορτάτζης, Μιχαήλ Δαμασκηνός, Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, Τιντορέτο, Καραβάτζο, Τορκουάτο Τάσσο, Θερβάντες, Σαίξπηρ, Μοντεβέρντι, Κέπλερ, Γαλιλαίος, Τύχο Μπράχε, Τζορντάνο Μπρούνο,..
Οι Ιταλοί ποιητές Luigi Groto (1541-1585), Ludovico Ariosto ( 1474-1594), Giovanni Battista Giraldi (1504-1573), Torquato Tasso (1544-1595), διαβάζονταν πολύ στην Κρήτη και επηρέασαν την κρητική λογοτεχνία. O Luigi Groto σοφός, πολυπράγμων, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και ηθοποιός ήταν τυφλός. Πέθανε στα 44 χρόνια του, αμέσως μετά την παράσταση που πρωταγωνιστούσε υποδυόμενος τον τυφλό βασιλιά Οιδίποδα.
Λίγα λόγια για τον «Ερωτόκριτο».
-Ο «Ερωτόκριτος» είναι ένα εμπνευσμένο έμμετρο ερωτικό μυθιστόρημα με 10010 στίχους.
-Στη σημερινή Κρήτη είναι ακόμα ζωντανή η παράδοση του «Ερωτόκριτου». Υπάρχουν πολλοί ακόμη, που γνωρίζουν απ` έξω, μεγάλα τμήματα ή ολόκληρο το έργο. Κάθε Έλληνας, αλλά και κάθε άνθρωπος, όταν διαβάζει το ποίημα ή ακούει τα τραγούδια του «Ερωτόκριτου» κατακλύζεται από ευχάριστα συναισθήματα για το βάθος και την ποιότητα του ελληνικού πολιτισμού.
Τι γίνεται στην Κρήτη στα χρόνια που ο Κορνάρος έγραφε τον «Ερωτόκριτο»
-Η Κρήτη εκείνη την εποχή ήταν ελεύθερη. Αν και είχαν περάσει 150 χρόνια από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, η Κρήτη αντιστεκόταν σθεναρά στον αδιάλειπτο και βίαιο τούρκικο επεκτατισμό. Στο τέλος, μετά από 24χρονη πολιορκία του Μεγάλου Κάστρου (Ηρακλείου), το 1669 έπεσε η Κρήτη στα χέρια των Τούρκων, αφού ένας προδότης κρητοβενετσιάνος υπέδειξε στους πολιορκητές του Χάνδακα ένα μυστικό πέρασμα στα μπεντένια (τείχη) του Μεγάλου Κάστρου. Είχαν περάσει 216 χρόνια από την Άλωση. Τα 216 αυτά χρόνια ήταν αρκετά για να ριζώσει και να καρπίσει ένας μοναδικός πολιτισμός γνωστός ως Κρητική Αναγέννηση. Τέχνες, γράμματα, θέατρο, μουσική, αρχιτεκτονική, τεχνολογία, ναυπηγική, ναυτικό, εμπόριο, υφαντική, μελισσοκομία, γεωργία, αμπελουργία, οινοποιία, κτηνοτροφία, τυροκομική,..βρισκόταν σε κορυφαίο επίπεδο.
Ένα ξακουσμένο τέκνο της Κρήτης της εποχής του Κορνάρου ήταν ο Γεώργιος Χορτάτζης (~ 1545-1610), ο Πατέρας του Νεοελληνικού Θεάτρου. Ο Χορτάτζης γράφει στην τραγωδία του «Ερωφίλη» για την Κρήτη του 1600:
Κ` έτσι από χίλια ξακουστά κορμιά χαριτωμένα,
με γράμματα και μ` αρεταίς και πλούτη στολισμένα,
που λάμπου ως τα άστρα τ` ουρανού σε μια μεριά κ` εις άλλη
τση Κρήτης, και τση δόξαις τση, τσή πρωτιναίς τση πάλι
τση δίδου με τση χάρες τως, κι` ως τον καιρό εκείνο
τιμάται απού `χε αφέντη τση και βασιλειά τον Μίνω. Γεώργιος Χορτάτζης, Ερωφίλη, εισαγωγική Αφιέρωσις, απόσπ. Εδώ, σ` αυτό το απόσπασμα ο Χορτάτζης καμαρώνει για τους κρητικούς της εποχής του που είναι χαριτωμένα κορμιά (ακόμα και σήμερα η λέξη κορμί ταυτίζεται με το σώμα και την ψυχή του ανθρώπου). Καμαρώνει για τους όλους τους κρητικούς που είναι «στολισμένοι» με γράμματα (μορφωμένοι), με αρετές και πλούτη ψυχικά αλλά και υλικά. Θαυμάζει τόσο πολύ τους συγκαιρινούς του που τους παρομοιάζει με τ` αστέρια που λάμπουν από τη μια μεριά μέχρι την άλλη άκρη της Κρήτης. Η λάμψη αυτή των φωτισμένων κρητικών είναι τόσο ισχυρή που φέρνει στην Κρήτη του 1600 μ.Χ. τις δόξες και τις τιμές που είχε η Κρήτη του Μίνωα το 1600 π.Χ. Ο Χορτάτζης εδώ δείχνει την ευρυμάθεια του «πηγαίνοντας» μας στην Μινωική εποχή που ήταν ~ 3200 χρόνια πίσω του.
Τι γίνεται στον κόσμο την εποχή που ο Κορνάρος γράφει τον «Ερωτόκριτο» ~ 1610.
-Μέχρι το 1600 πολλά γεγονότα, ανακαλύψεις και εφευρέσεις έχουν αλλάξει τη ζωή των ανθρώπων. Η Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, η εφεύρεση της τυπογραφίας, η ανακάλυψη της Αμερικής, η Αναγέννηση, η πρόοδος των επιστημών, της φιλοσοφίας, των τεχνών,.. Η τυπογραφική μέθοδος του Γουτεμβέργιου, το 1455, είναι η πιο σημαντική εφεύρεση της δεύτερης χιλιετίας και το γεγονός που εγκαινίασε τη νέα εποχή της ανθρώπινης εξέλιξης. Είχε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της Αναγέννησης, της Μεταρρύθμισης, του Διαφωτισμού και όλων των επιστημών.
Μερικά από τα νέα πράγματα στον κόσμο της εποχής του Κορνάρου είναι: Ο καπνός που έρχεται από την Αμερική, η ανακάλυψη του μουσκέτου, οι παγκόσμιοι χάρτες, οι υπερκαινοφανείς αστέρες (super novae), οι πλανητικές τροχιές, το νεφέλωμα της Ανδρομέδας, η Γη ως μαγνήτης, οι δεκαδικοί αριθμοί, τα αλγεβρικά σύμβολα, το π, οι λογάριθμοι, οι πλεκτομηχανές, η αρχαιολογία,… Ο Κορνάρος στην ελεύθερη Κρήτη τα γνωρίζει όλα αυτά. Μέσα σ` αυτόν τον «κόσμο» γράφει τα έργα του.
Χρόνια μου πήρε να κατανοήσω πως ο Κορνάρος, 400 χρόνια πριν από σήμερα, μπόρεσε και έγραψε ένα τόσο εμπνευσμένο και ανοιχτών οριζόντων έργο. Μελετώντας συστηματικά την ιστορία από τον 15ου και έπειτα κατάλαβα ότι οι εποχές αυτές ήταν γεμάτες από φως και από την ανάγκη του ανθρώπου για γνώση και πρόοδο. Έτσι ο άνθρωπος προικισμένος με όλα τα επιτεύγματα της εποχής εκείνης πέρασε στον αιώνα των φώτων (Διαφωτισμό) που έθεσε τις βάσεις και τα θεμέλια της δικής μας εποχής.
-Στην τέχνη αρχίζει η εποχή του Μπαρόκ ( ~1600- 1750) που θα διαδεχθεί την εποχή της Αναγέννησης και του Μανιερισμού και θα προετοιμάσει τον κόσμο για τον Διαφωτισμό.
-Το παλαιότερο έργο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως όπερα στα 1597 και είναι η Δάφνη των Τζάκοπο Πέρι και Οτάβιο Ρινουτσίνι. Το έργο αυτό αποτέλεσε ουσιαστικά μια προσπάθεια μίμησης του κλασικού αρχαίου ελληνικού δράματος. Η όπερα Δάφνη δεν είχε διασωθεί. Ένα μεταγενέστερο έργο του Πέρι, η Ευρυδίκη, αποτελεί την παλαιότερη παρτιτούρα όπερας που διασώζεται έως σήμερα. Οι μουσικοί και οι άνθρωποι του θεάτρου εκείνης της εποχής θαύμαζαν το αρχαίο ελληνικό θέατρο που είχε πλοκή, χορό, τραγούδια, μουσική και μελετώντας το, έφτασαν στην όπερα που έχει και αυτή πλοκή και τραγούδι. Η όπερα είναι μουσικό θεατρικό είδος, μουσική σύνθεση που περιλαμβάνει σκηνική δράση. Τα κείμενα( λιμπρέτα) ήταν στην πλειοψηφία τους εμπνευσμένα από την αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή μυθολογία.
-Το 1600 ο Διονύσιος ο Φιλόσοφος (Σκυλόσοφος) επαναστατεί εναντίον των Τούρκων στα Άγραφα.
-Το 1600 ο φιλόσοφος Τζορντάνο Μπρούνο υφίσταται μαρτυρικό θάνατο δια της πυράς. Καταδικάστηκε από την Ιερά Εξέταση της Ρώμης για τις απόψεις του για το Σύμπαν.
-Το 1600 γεννιέται ο Γάλλος ζωγράφος Κλωντ Λορραίν που πολλά του έργα έχουν θέματα από την αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή μυθολογία.
-Ο Σαίξπηρ, το 1600 είναι 36 ετών, και έχει ήδη γράψει και ανεβάσει πολλά έργα. Αυτή την χρονιά ανεβαίνουν στο Λονδίνο τα έργα: Ερρίκος IV, Ερρίκος V, Ο έμπορος της Βενετίας, Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας, Πολύ κακό για το τίποτα.
-Το 1600 η πάλη Σούμο με υπέρβαρους άνδρες, γίνεται επαγγελματικό άθλημα στην Ιαπωνία. Οι αποστάσεις έχουν μικρύνει με τους νέους ναυτικούς δρόμους. Οι Ευρωπαίοι μαθαίνουν τα νέα απ` όλον τον κόσμο.
-Το 1601 γεννιέται ο Γάλλος μαθηματικός Φερμά (1601-1665) (απειροστικός λογισμός, θεωρία των αριθμών, θεωρία των πιθανοτήτων, το τελευταίο θεώρημα του Φερμά,…)
-Το 1601 πεθαίνει ο Τύχο Μπράχε (1546-1601) διακεκριμένος Δανός αστρονόμος.
-Το 1602 ανοίγει η βιβλιοθήκη Μπόντλιαν στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
-Το 1604 κάνει πρεμιέρα ο «Οθέλλος» του Σαίξπηρ.
-Το 1605 ο Θερβάντες (1547- 1616) εκδίδει το πρώτο βιβλίο του Δον Κιχώτη.
-Το 1606 ο Σαίξπηρ έχει πρεμιέρα του «Μάκβεθ»
-Το 1606 γεννιέται ο Ρέμπραντ.
-Ο Κλαούντιο Μοντεβέρντι (1567-1643) συνθέτει υπέροχες μουσικές και όπερες. Η όπερα «Ορφέας» του Μοντεβέρντι παρουσιάζεται το 1607.
-Το 1608 γεννήθηκε ο Ιταλός φυσικομαθηματικός Τοριτσέλι καθώς και ο Άγγλος ποιητής Τζον Μίλτον.
-Το 1608 ο Ολλανδός οπτικός Χανς Λίππερσχάϋ (1570-1619) ανακαλύπτει τυχαία, μετά από μια επισήμανση του βοηθού του (δεν σώζεται τ` όνομα του) το πρώτο ατελές τηλεσκόπιο.
-Το 1609 ο Γαλιλαίος κατασκευάζει το πρώτο τηλεσκόπιο, βασιζόμενος στο πρωτόγονο τηλεσκόπιο του Χανς Λίππερσχάϋ και το επόμενο έτος ανακαλύπτει τους 4 μεγάλους δορυφόρους του πλανήτη Δία. Τους δίνει ονόματα από την ελληνική μυθολογία: Γανυμήδης, Καλλιστώ, Ιώ, Ευρώπη. Οι δορυφόροι αυτοί έγιναν ορατοί χάρη στο τηλεσκόπιο αφού δεν είναι ορατοί με γυμνό μάτι. Ο άνθρωπος πλέον «διαβάζει» τον ουρανό. Λίγα χρόνια πριν είχε ανακαλυφθεί και το Μικροσκόπιο που άνοιξε νέους δρόμους στη Βιολογία και στην Ιατρική. Ο άνθρωπος εισβάλει στον άπειρο κόσμο του Σύμπαντος αλλά και στον μικρόκοσμο της ύλης σε επίπεδο στοιχειωδών σωματιδίων.
-Το 1610 πεθαίνει ο λεγόμενος «Πατέρας του Νεοελληνικού Θεάτρου» ο Ρεθύμνιος Γεώργιος Χορτάτζης. Την ίδια χρονιά γεννιέται, επίσης στο Ρέθυμνο, ο Εμμανουήλ Τζάνε- Μπουνιαλής (έργα του υπάρχουν στο Β-Χ-Μ)
-Στο διάστημα 1610-1614 ο Θεοτοκόπουλος ζωγραφίζει τα τελευταία του έργα στο Τολέδο, με βοηθό τον γιο του Χόρχε Μανουήλ.
-Το 1611 ο Σαίξπηρ έχει την πρεμιέρα της «Τρικυμίας».
-Το 1613 ο Μιχαήλ Ρομανόφ στέφεται Τσάρος της Ρωσίας. Οι Ρομανόφ βασίλευσαν στην Ρωσία μέχρι την Οκτωβριανή επανάσταση του 1917.
-Το 1614 ανοίγει ένα ακόμα ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο του Χρόνινγκεν στην Ολλανδία. Τον ίδιο χρόνο πεθαίνει ο Κορνάρος στον Χάνδακα (Ηράκλειο)
Ο Ερωτόκριτος συνδυάζει τη μαγεία του παραμυθιού με τη γνώση της ζωής,.. είναι η ομορφιά των πραγμάτων και των αισθημάτων (ομορφιά της νιότης, του έρωτα, της θάλασσας, των αλόγων, των φορεμάτων, του αγώνα) και η χαρά για την έκφραση της ομορφιάς αυτής με τον ποιητικό λόγο. Στυλιανός Αλεξίου, Ερωτόκριτος, Ερμής, Αθήνα, 1985, εισαγωγή.
Κατά την πιθανότερη άποψη ο Βιτσέντζος Κορνάρος του Ιακώβου έγραψε τον «Ερωτόκριτο» και την «Θυσία του Αβραάμ» (που είναι ασφαλώς έργο του ίδιου, αλλά όχι τόσο ώριμο) ανάμεσα στα 1600 και 1610. Το έργο θα τέλειωσε πιθανώς λίγο πριν πεθάνει ο ποιητής και έτσι εξηγείται και η μακρά καθυστέρηση της έκδοσης του. Στυλιανός Αλεξίου, Ερωτόκριτος, Ερμής, Αθήνα, 1985, εισαγωγή.
Η πρώτη έκδοση του έργου έγινε στη Βενετία στα 1713, σχεδόν 100 χρόνια μετά τον θάνατο του Κορνάρου. Μήπως οι κρητικοί της Βενετίας με το πρώτο τύπωμα του «Ερωτόκριτου» τίμησαν τα 100 χρόνια από τον θάνατο του ποιητή;)
Υπάρχει (στον Ερωτόκριτο) ένας ποιητικός βηματισμός, ένας ίσος και χαμηλός τόνος που είναι από τα πιο χαριτωμένα πράγματα που μας προσφέρει η ποίηση… Ο ποιητής βλέπει με καθαρότητα, με ενάργεια, τα πράγματα που εκφράζει… Η γλώσσα του Ερωτόκριτου… είναι η τελειότερα οργανωμένη γλώσσα που άκουσε ο μεσαιωνικός και νεώτερος ελληνισμός. Γιώργος Σεφέρης, Ερωτόκριτος, Δοκιμές, 1946.
Χτες στον Ηρώδη (σ.σ. Ηρώδειο). Ερωφίλη (σ.σ. στην παράσταση του δράματος Ερωφίλη του Γεώργιου Χορτάτζη): Χρειάζεται καιρός ακόμα να μάθουν οι ηθοποιοί μας να λένε τέτοιους στίχους -κακές τομές- προσθέτουν ν εκεί που η κρητική γλώσσα δεν τα` χει. (βλέπεις έχουνε μάθει να τα κουδουνίζουν). Μου κάνει εντύπωση, όπως το σημείωνα και στον «Ερωτόκριτο», η ωριμότητα αυτής της γλώσσας (σ.σ. της κρητικής γλώσσας) – τα σημερινά ελληνικά δεν έχουν φτάσει ακόμα στη στάθμη της, σ` αυτή την ευλυγισία, αυτή τη φυσικότητα της άρθρωσης. Γιώργος Σεφέρης, Μέρες Ή, Ίκαρος, 2018.
ΠΟΙΗΤΗΣ: Ήπαιρνε το λαγούτο του κι` εσιγανοπορπάτει
Κι` εκτύπα το γλυκιά-γλυκιά ανάδια στο παλάτι.
Ήτον η χέρα ζάχαρη, φωνή χε σαν αηδόνι
Κάθε καρδιά να του γροικά κλαίγει κι` αναδακρυώνει.
Ήλεγε κι αναθίβανε τση ερωτιάς τα πάθη

Τρίτη 19.5.20  Το Χρονικό της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου

1908: Κίνημα των Νεότουρκων στην οθωμανική Θεσσαλονίκη. Οι εθνικιστές ηγέτες (Κεμάλ – Ενβέρ – Ταλάτ) υποσκελίζουν το σουλτάνο Αμπτούλ Χαμίτ και αναλαμβάνουν τον πολιτικό έλεγχο της αυτοκρατορίας. Αυταρχικά, κατασταλτικά μέτρα κατά των χριστιανικών κοινοτήτων της αυτοκρατορίας.
1911: Σε συνέδριο του «Κομιτάτου Ένωση και Πρόοδος» των Νεότουρκων κυριαρχεί το σύνθημα: «Η Τουρκία στους Τούρκους».
1913: Οργανώνεται από τους Νεότουρκους το «Γραφείο Εγκατάστασης Φυλών και Μεταναστών» και ιδρύεται η μυστική υπηρεσία (Teskilat i-mahsusa)
Έναρξη του Α’ Π.Π. Οι πρώτες μαζικές διώξεις κατά Ελλήνων στην Ανατολική Θράκη. Πογκρόμ στη Δυτική Μικρά Ασία και η σφαγή της Φώκαιας. Ρωσοτουρκικός Πόλεμος. Έξαρση του τουρκικού εθνικισμού, συσπείρωση του μουσουλμανικού στοιχείου.
1915: Καλούνται στην Κωνσταντινούπολη και εξοντώνονται οι πρόκριτοι των Αρμενίων. Η Γενοκτονία των Αρμενίων ολοκληρώνεται σε λίγους μήνες.
1916 – 1917: Πορείες «θανάτου» στο εσωτερικό της Ανατολίας από τον οθωμανικό δυτικό Πόντο (Σαμψούντα, Μπάφρα, κ.α) και απώλειες χιλιάδων χριστιανών – αντρών, γυναικών και παιδιών – από τις κακουχίες, το κρύο και την πείνα. Τάγματα καταναγκαστικής εργασίας (Αμελέ Ταμπουρού). Ο ανατολικός Πόντος υπό ρωσική κυριαρχία. Οκτωβριανή Επανάσταση στη Ρωσία και λήξη ρωσοτουρκικού πολέμου.
1918: Λήξη Α’ ΠΠ. Η ηγεσία των Νεότουρκων παραδίδεται στους συμμάχους της Αντάντ. Αποχώρηση Ρώσων από τον ανατολικό Πόντο και τον Καύκασο.
1919: Αποβίβαση του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη. Αναχώρηση από Κωνσταντινούπολη στις 15 Μαΐου και άφιξη στις 19 Μαΐου του Μουσταφά Κεμάλ Πασά στη Σαμψούντα, με αποστολή την «ειρήνευση» από τη δράση ομάδων ατάκτων. Αυτονόμηση του από την Υψηλή Πύλη και συνάντηση του στη Χάμσα, στις 29 Μαΐου, με τον Τοπάλ Οσμάν.
1920: Συνθήκη των Σεβρών. Ανατολική Θράκη και Σαντζάκι της Σμύρνης υπό όρους, σε ελληνικό έλεγχο, ο Πόντος εξαιρείται των ρυθμίσεων.
1920-1922: Από την περιοχή της Βιθυνίας ξεκινούν σε όλο τον Πόντο σφαγές, λεηλασίες, καταστροφή χριστιανικών χωριών από παρακρατικές νεοτουρκικές ομάδες. Δεκάδες χιλιάδες Πόντιοι και Αρμένιοι φεύγουν να σωθούν προς τη Σοβιετική Αρμενία και προς τους υπό γαλλικό έλεγχο Συρία και Λίβανο.
1922: Μικρασιατική καταστροφή. Ο ελληνικός στρατός ηττάται στον Σαγγάριο, φλέγεται η Σμύρνη.
1923: Συνθήκη της Λωζάννης. Ανταλλαγή πληθυσμών, προσφυγιά.

Παρασκευή 15.5.20 Πελαργοί φώλιασαν για πρώτη φορά στον κάμπο του Οροπεδίου Λασιθίου Από Μιχάλη Ατσαλάκη

Ο ΕΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ γιόρτασε την παγκόσμια ημέρα των αποδημητικών πουλιών το Σάββατο 9 Μαΐου 2020 καλωσορίζοντας οχτώ πελαργούς που φώλιασαν για πρώτη φορά στον κάμπο του Οροπεδίου Λασιθίου.
Αγριόπαπιες και άλλα σπάνια αποδημητικά πουλιά έχουν φωλιάσει στον υγρότοπο (Χωνάρι) του Αγίου Χαραλάμπου και στις δύο λιμνοδεξαμενές του Αγίου Γεωργίου. Ο ΕΟΣ Λασιθίου στέκεται εθελοντικά δίπλα στην Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία που τα παρακολουθεί προσφέροντας βοήθεια όπου χρειαστεί. Καλούμε όλους τους κατοίκους της περιοχής να εκτιμήσουν αυτό το πολύτιμο δώρο της φύσης και με ευαισθησία να θέσουν υπό την προστασία τους τα σπάνια πουλιά που φιλοξενούνται στην περιοχή, ώστε να επιστρέψουν ξανά τα επόμενα χρόνια τις ίδιες μέρες.
Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι οι πελαργοί είναι άνθρωποι μεταμορφωμένοι ενώ ο Πλούταρχος αναφέρει ότι όποιος σκότωνε πελαργό, τιμωρούνταν με θάνατο. Ο πελαργός προβάλει σήμερα σαν “σύμβολο” για τη διατήρηση των βιοτόπων της Ευρώπης και φτάνει στο Οροπέδιο Λασιθίου για να ευαισθητοποιήσει αλλά και να ενημερώσει την τοπική κοινότητα για την αξία της διατήρησης των απειλούμενων οικοσυστημάτων και την προστασία της άγριας ζωής.
Ο ΕΟΣ Λασιθίου λέει ΟΧΙ στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών στην Οροσειρά της Δίκτης που περιβάλλει το Οροπέδιο Λασιθίου και υπενθυμίζει ότι οι Αιολικοί Σταθμοί Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας βάζουν σε κίνδυνο τα μεγάλα αρπακτικά πουλιά με σοβαρές επιπτώσεις στην άγρια ζωή, όπως επισημαίνεται από την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία.

ΠΗΓΗ: ΑΝΑΤΟΛΗ online

Πέμπτη 14.5.20 Οι Κρήτες εθελοντές στην απελευθέρωση της Χίου, γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Σημαντική στην απελευθέρωση της Χίου, ήταν η συμβολή των Κρητών εθελοντών. Είναι μια παράμετρος, που συνήθως την αγνοούμε αν και η αποφασιστική συμβολή τους με την εγνωσμένη μαχητικότητά τους, συνετέλεσε στο στέριωμα της νίκης.
Το παλαιό ημερολόγιο έγραφε 11 Νοεμβρίου του 1912, ημέρα Κυριακή, εορτή των πολιούχων της Χίου Αγίων Μηνά, Βίκτωρος και Βικεντίου. H παρέμβαση των προξένων για ειρηνική παράδοση των Τούρκων, απέτυχε. Οι Τούρκοι αγωνίζονταν να εμποδίσουν την απόβαση των Ελλήνων, που ξεκίνησε στις 3.15΄ το απόγευμα της 11ης Νοεμβρίου και ολοκληρώθηκε στις 7 το βράδυ της ίδιας μέρας. Η Τουρκική αντίδραση κάμφθηκε, μετά το βομβαρδισμό, που δέχτηκαν οι τουρκικές θέσεις από τα πλοία του ελληνικού στόλου. Οπισθοχώρησαν σε ασφαλέστερα μέρη, της περιοχής
των Καρυών, της Μονής Αγίου Μάρκου και της Νέας Μονής.

Την επόμενη, 12 Νοεμβρίου 1912, ο ελληνικός στρατός, που είχε σταθμεύσει την προηγούμενη στην περιοχή Κοντάρι, εισήλθε στην πόλη της Χίου. Οι Χιώτες υποδέχθηκαν τους απελευθερωτές με πρωτοφανή ενθουσιασμό και χαρά.
Παρά την απελευθέρωση, για πολλές μέρες η Χίος ζούσε με την αίσθηση του πολέμου, καθώς μέρα και νύχτα ακούγονταν οι βομβαρδισμοί και η προσπάθεια των Ελλήνων να εξαντλήσουν τους Τούρκους, που υπολογίζονταν σε 2000-2.500 στρατιώτες και αξιωματικούς.
Η «Ακρόπολις» του Βλάσση Γαβριηλίδη σε ανταπόκριση από τη Χίο έγραφε: «Ούτω παρήρχοντο αι ημέραι εν αδημονία και απογοητεύσει και μόνον οι αδιάκοποι τυφεκοβολισμοί εκ παντοίων σημείων έπληττον τα ώτα ημών ημέρα και νυκτί συνεχώς από των ορέων».
Αξίζει να σημειωθεί ότι από τα αγκυροβολημένα πλοία «Μακεδονία» και «Αρκαδία» επλήττοντο οι θέσεις των Τούρκων με κανονιοβολισμούς. Στις ελληνικές δυνάμεις που υπήρχαν στη Χίο προστέθηκαν και δύο τάγματα από τη Μυτιλήνη υπό τους ταγματάρχες Μανουσάκη και Παυλόπουλο, που έφεραν μαζί τους ένα πεδινό και ένα ορεινό πυροβόλο τύπου Σνάϊντερ- Δαγκλή.

Οι Τούρκοι υπό τον συνταγματάρχη Ζεχνή, καυκασιανής καταγωγής, κλήθηκαν να παραδοθούν, αλλά έθεταν όρους που δεν δέχονταν οι Έλληνες. Έτσι πραγματοποιήθηκε η γενική επίθεση, που κατέληξε στην αιχμαλωσία του Ζεχνή και των δυνάμεών του.

Ας δούμε όμως τι είχε προηγηθεί. Από τα τέλη Νοεμβρίου ο αρχηγός του στρατού στη Χίο συνταγματάρχης Ν. Δελαγραμμάτικας (με καταγωγή από την Άνδρο), επειδή υπήρχαν πολλοί Τούρκοι που δεν παραδίδονταν και λεηλατούσαν τα ορεινά χωριά, είχε διατάξει τα ένοπλα σώματα των Κρητών εθελοντών, να εκκαθαρίσουν την ορεινή περιοχή κυρίως στις κορυφογραμμές των Αρβανίτικων.

Ένα από τα πρώτα θύματά τους είχαν νωρίς οι Κρήτες εθελοντές. Έχασε τη ζωή του πολεμώντας, ο οπλαρχηγός Πέρρος ή Περράκης Γεώργιος. Λίγα χρόνια νωρίτερα είχε πάρει μέρος στην Μακεδονικό Αγώνα, ως σωματοφύλακας του Παύλου Μελά. Το σώμα του αποτελούσαν Κρητικοί από Ασφένδου Σφακίων. Τραυματίσθηκε επίσης ο οπλαρχηγός Καυκάλας Χρήστος από τις Κεραμιές.

Ωστόσο στις 13 Δεκεμβρίου1912, ήταν ημέρα Πέμπτη, ο οπλαρχηγός Μανούσος Ευαγγελινός με 30 ευσταλείς Κρητικούς, ανάμεσα στους οποίους ήταν οι Μ. Καραβανάκης, Μ. Δοντάκης, Ι. Κατσαρντάκης, Γ. Ξηρουχάκης, Π. Λυωνάκης κ.ά. διατάχθηκαν από τον συνταγματάρχη Δελαγραμμάτικα να καταλάβουν τη θέση Δαφνώνας. Εκεί το σώμα του καπετάν Ευαγγελινού ενώθηκε με το σώμα του άλλου Κρητικού οπλαρχηγού καπετάν Λευτέρη Νινωλάκη. Τα δύο σώματα εθελοντών διατάχθηκαν να καταλάβουν την επίκαιρη τοποθεσία Μπαφλίδα. Έγινε σκληρή μάχη με μεγάλη Τουρκική δύναμη, αλλά τελικά οι Κρητικοί κατέλαβαν στις 16 Δεκεμβρίου τη Μπαφλίδα και έτρεψαν σε φυγή τους Τούρκους, σκοτώνοντας τρεις και τραυματίζοντας έξι.

Πέρασαν τρείς μέρες, με αλλεπάλληλες μάχες, αφού οι Τούρκοι προσπαθούσαν επίμονα να ανακαταλάβουν τη θέση Μπαφλίδα. Τελικά οι Κρήτες εθελοντές πραγματοποίησαν αντεπίθεση το πρωί της 20ης Δεκεμβρίου 1912 και κατόρθωσαν να εκδιώξουν τους Τούρκους και από τις θέσεις που κατείχαν ψηλότερα από τη Μπαφλίδα. Στην αντεπίθεση αυτή συνελήφθησαν 16 Τούρκοι αιχμάλωτοι, ενώ στο πεδίο της μάχης υπήρχαν αρκετοί νεκροί. Οι Τούρκοι υποχωρώντας άτακτα, εγκατέλειψαν πλήθος χειροβομβίδων και τρείς σκηνές.
Μετά την ολοκλήρωση της καταδίωξης των Τούρκων οι Κρήτες εθελοντές συναντήθηκαν με τον Ελληνικό Στρατό. Ο διοικητής του Στρατού, τους διέταξε να καταλάβουν τις κορυφές που βρίσκονταν στην Νέα Μονή. Κατά την κατάληψη των κορυφών έχασαν τη ζωή τους μαχόμενοι ο Στυλ. Γυπαράκης και ο Ανδρέας Στυλιανομανωλάκης. Την επομένη, αγγελιοφόρος του αρχηγού του στρατού της Χίου ειδοποίησε τους Κρητικούς να σταματήσουν τα πυρά, γιατί ήδη οι Τούρκοι είχαν παραδοθεί.
Μετά από αυτό, τα σώματα των Ευαγγελινού, του Τσόντου και του Νινωλάκη κατέβηκαν από τα ορεινά και εισήλθαν στην απελευθερωμένη πόλη της
Χίου, επευφημούμενα από τους Χιώτες. Ήταν τόσος ο ενθουσιασμός του κόσμου, που ο έμπορος Λ. Μιχάλος έσπευσε να κάνει μια χρηματική δωρεά στον καπετάν Ευαγγελινό για να πανηγυρίσει με τους άνδρες του την απελευθέρωση της Χίου.

‘Ένα άλλο σώμα Κρητικών εθελοντών πήρε μέρος και αυτό στις μάχες που έγιναν στη Χίο. Σύμφωνα με το «Εμπρός» (29 Δεκεμβρίου 1912) 25 Κρήτες εθελοντές υπό τον οπλαρχηγό Μιχαήλ Τσόντο, αγωνίσθηκε και συνετέλεσε στην παράδοση των Τούρκων.
Το σώμα αυτό είχε καταλάβει διάφορες οχυρές θέσεις του εχθρού και προχώρησε ως το χωριό Πιθιό. Η μάχη είχε αρχίσει στις 7 π.μ. Οι Κρητικοί πλησίασαν τις προφυλακές των Τούρκων σχεδόν στα 50 μέτρα και στις 10 π.μ. πλησίασαν στο 30 μέτρα. Τότε ήταν που λόγω της κοντινής απόστασης άρχισε η μάχη με τα περίστροφα!!! Οι Τούρκοι αναγκάσθηκαν να υποχωρήσουν αφήνοντας πίσω 30 τραυματίες, 4 σκηνές και… ένα καζάνι συσσιτίου. Το Πιθιό έπεσε στα χέρια των Ελλήνων την επομένη μέρα το πρωί. Μόνο ένας Τουρκοκρητικός ονόματι Σαμπρή επιχείρησε να αντισταθεί, αλλά γρήγορα έπεσε νεκρός. Οι άλλοι Τούρκοι παραδόθηκαν στον ιερέα του χωριού, ο οποίος στη συνέχεια τους παρέδωσε στον Ελληνικό Στρατό που κατέφθασε.

Στο Πιθιό βρέθηκαν τελικά περίπου 40 Τούρκοι τραυματίες που μεταφέρθηκαν σε διάφορα νοσοκομεία. Το σώμα του καπετάν Τσόντου είχε ελάχιστες απώλειες. Μόνο δύο τραυματίες το Φραγκιά Μανουσάκη, που τραυματίσθηκε στο κεφάλι και τον Μιχαήλ Ψαρρό, που τραυματίσθηκε στο δεξιό πόδι. Το σώμα του Τσόντου κατέλαβε τη θέση Κουφόγια, απ’ όπου πήραν ως λάφυρο ακόμα και… τη σάλπιγγα του Τούρκου σαλπιγκτή. Το ίδιο σώμα εθελοντών πήρε ως λάφυρο και μια τουρκική σημαία.
Στη Χίο εκείνη την εποχή έδρασαν και σώματα εθελοντών Κρητικών υπό τους οπλαρχηγούς Μανωλέ, Τσιτσιρίδη, Παντακό κ.ά.

Η «Ακρόπολις» στις 27 Δεκεμβρίου 1912, όταν όλα είχαν τελειώσει υπέρ των Ελλήνων, έδινε μια εικόνα και της παρουσίας των Κρητών εθελοντών στη Χίο γράφοντας: «Η σήμερον Σάββατον, ανέτειλε με ολιγώτερον πολεμικόν μένος αλλά με την όψιν πόλεως αυτόχρημα στρατοκρατουμένης. Εδώ η λερή φουστανέλλα, παρέκει ο μαύρος σκούφος του Κρητός με το γιαταγάνι εις την οσφύν και το μάνλιχερ εις διαφόρους στάσεις και παντού οι τακτικοί στρατιώτες κατακλύζοντες πάσαν γωνίαν και έκτασιν».
Οι γενναίοι Κρητικοί εθελοντές, για άλλη μια φορά έκαναν το καθήκον τους και έγραψαν ιστορία…

2 φωτογραφίες με σημασία:

Δευτέρα 11.5.20 Ψαραντώνης και Νίκη Ξυλούρη στο GRTimes: Χωρίς Θεό, χωρίς παλμό, δεν υπάρχει ζωή. Ο παγκοσμίου φήμης λυράρης (έχει αποσπάσει πολλά διεθνή βραβεία),  Ψαραντώνης και η σπάνια μουσικός και τραγουδίστρια Νίκη Ξυλούρη, μιλούν στην εκπομπή «SamTimes» της WebTv του Grtimes.gr και τη δημοσιογράφο Μαρία Σαμολαδά. Προσέξετε:

• Τον ήρεμο και μεστό του λόγο.

• Την ταπεινότητά του που αναγνωρίζει ότι όλοι οι καλλιτέχνες προσφέρουν.

• Που ο Ισπανός του λέει για τις ταυρομαχίες ότι έχουν την καταγωγή από την Μινωική Κρήτη. Και βέβαια εννοεί τα μινωικά ταυροκαθάρψια χωρίς την θανάτωση του ταύρου.

• Έπαιξε στο φεστιβάλ της πτώσης του τείχους  του Βερολίνου.

• Πράγματι όπως λέει η λύρα αρχικά δεν είχε χορδές. Η ιστοσελίδα του ΔΙΑΒΑΤΗ, έχει ασχοληθεί παλαιότερα με την αρχαία λύρα και την εξέλιξη της. Έχει δημοσιεύσει αναπαράσταση της αρχαίας 8χορδης λύρας, που παιζόταν με τα δάκτυλα και μάλιστα και από τις δύο όψεις.

 

Κυριακή 10.5.20

• Χρόνια Πολλά
σε όλες τις μητέρες του κόσμου!
Να τη θυμόμαστε πάντα και να προσφέρουμε όλοι έστω ένα κλαδί βασιλικό στον πιο πολύτιμο άνθρωπο της ζωής μας!

Ένα κλαδί βασιλικό μ’ αγάπη , ευγνωμοσύνη
είναι πολύ ανώτερο κι από χρυσό κι ασήμι!

• Φάνηκαν επί τέλους τα πρώτα χελιδόνια! Γιατί άραγε άργησαν φέτος;

• Υπάρχει σήμερα μια σύγχιση  σχετικά με την σχέση Αλβανών και Αρβανιτών. Το παρακάτω άρθρο προσπαθεί να ρίξει λίγο φως στο θέμα. Αν κάποιος έχει άλλη άποψη, ευχαρίστως να την δημοσιεύσουμε. Και μην αμελήσετε το άρθρο Νο 66.

Ιστορία των Αρβανιτών και της αρβανίτικης γλώσσας με πίνακα λεξιλογίου της αρβανίτικης της Νότιας Ελλάδας.  Του Ισίδωρου Σκληρού από το ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Τα αρβανίτικα θεωρούνται τυπικά από την συμβατική Ιστορία και Γλωσσολογία ως ένας κλάδος της αλβανικής γλώσσας, μία διάλεκτος της. Οι Αλβανοί θεωρούν τα αρβανίτικα ως μία αρχαία αλβανική γλώσσα. Η αλήθεια όμως δεν είναι ακριβώς έτσι…
Ο γράφων κατάγεται από ένα αρβανιτοχώρι της Αττικής, από μία παραδοσιακή αγροτική οικογένεια και έχοντας μάθει πολλά μόνος του για την αρβανίτικη παράδοση έκανε πολύχρονες έρευνες πάνω στο αντικείμενο…
Τα Αρβανίτικα δεν είναι διάλεκτος της επίσημης Αλβανικής γλώσσας, αλλά αντίθετα η αρβανίτικη είναι μία αρχαία γλώσσα από την οποία κατάγεται η νεότερη τοσκική διάλεκτος, που υιοθετήθηκε από το αλβανικό κράτος ως επίσημη γλώσσα του κράτους. Η αρβανίτικη είναι γλώσσα αυτόνομη και η σημερινή αλβανική γλώσσα μία διάλεκτος της. Απλά οι Αρβανίτες ποτέ δεν θεώρησαν τους εαυτούς τους ξεχωριστό έθνος από τους Έλληνες, όπου και να βρέθηκαν στην γη, σε οποιαδήποτε ιστορική περίοδο, εδώ και χιλιάδες χρόνια. Έγραφαν με ελληνικό αλφάβητο, μιλούσαν και έγραφαν ελληνικά και στις αρβανίτικες εκκλησίες υπήρχε το ελληνορθόδοξο τυπικό πάντα. Ενώ ο πληθυσμός του αλβανικού κράτους, που ιδρύθηκε το 1913, θέλησε να υιοθετήσει ξεχωριστό αλφάβητο, να κάνει μία νότια αλβανική γλώσσα της Βορείου Ηπείρου επίσημη γλώσσα με πολλά δάνεια από τα τουρκικά, τα ιταλικά, τα γαλλικά και τα αγγλικά. Για να δηλώσει ότι είναι πραγματικό έθνος και για να μην αφομοιωθεί με τους συγγενείς Έλληνες των γειτονικών περιοχών.

Από πού όμως κατάγονται οι Αρβανίτες και ποια η προέλευση της παράξενης γλώσσας τους. Θα πρέπει να πάμε πολύ πίσω στον χρόνο καθώς επιστήμονες έχουν βρει συγγένειες και ομοιότητες με την ομηρική γλώσσα. Οπότε μιλάμε τουλάχιστον για το 1.500-1.000 π.Χ. στην περιοχή που είναι σήμερα η Μακεδονία, η Ήπειρος, η Αλβανία και τα Σκόπια. Εκεί κατοικούσαν οι Βρύγες μία πολεμική θρακική φυλή, πολυπληθής και πολιτισμένη που κατοικούσε στο μεγαλύτερο μέρος των σημερινών Βαλκανίων. Μιλούσαν μία γλώσσα που είχε κοινές ρίζες με την ελληνική και ομοιότητες στην δομή της γλώσσας. Ας μην ξεχνάμε ότι και οι Θράκες ήταν Έλληνες πανάρχαιοι κι ας θέλουν πολλοί ξένοι και εντόπιοι επιστήμονες να τους παρουσιάσουν σαν βαρβάρους ξεχωριστούς από τους Έλληνες, λόγω του ότι οι Νότιοι Έλληνες είχαν εξελιγμένο ελληνικό αστικό πολιτισμό σε σχέση με τον ξεπερασμένο αγροτικό πολιτισμό των Θρακών. Βέβαια αυτό είναι λάθος. Υπήρχαν πολλές «ταχύτητες» στον πολιτισμό των Ελλήνων, που δεν ήταν ενιαίος, αλλά διαφοροποιημένος τοπικά.
Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο οι Βρύγες ή Φρύγες θεωρούνται ο αρχαιότερος λαός του κόσμου. Και να πως έγινε: Ο φαραώ Ψαμμήτιχος έδωσε δύο βρέφη σε έναν βοσκό και του είπε να τα πάρει μαζί του και να τα μεγαλώσει σε πολύ απομονωμένο περιβάλλον στην ύπαιθρο. Και να μην μιλήσει ποτέ μπροστά τους. Κάποια στιγμή, αφού πέρασε καιρός και τα βρέφη έγιναν παιδιά που περπατούσαν, ενώ άνοιξε την πόρτα στην καλύβα του αυτά ήλθαν αμέσως κοντά του και του ζήτησαν τροφή, φωνάζοντας “βέκος”. Ο βοσκός το ανέφερε στον φαραώ και εκείνος ρώτησε τους σοφούς συμβούλους της αυλής του. Σε ποια γλώσσα υπάρχει η λέξη βέκος και τι σημαίνει. Εκείνοι του είπαν βέκος είναι στα φρυγικά το ψωμί. Και ο φαραώ έβγαλε το συμπέρασμα ότι οι Φρύγες είναι ο αρχαιότερος λαός στον κόσμο! Και θα μου πείτε και τι σχέση έχει αυτή η ιστορία με τα αρβανίτικα; Μα, στα αρβανίτικα μπουκ είναι το ψωμί, ο άρτος. Βέκος > βούκος > μπουκ (ακόμη και σήμερα λέμε μπουκιά, κλπ.).

Πέμπτη 7.5.20 Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο Θεός γελά.

Τετάρτη 6.5.20 Λουδοβίκος Των Ανωγείων Λιζέτα Καλημέρη: Ω! Παναγιά μου Ανωγειανή , στίχοι Ειρήνης Μανουρά, υπέροχο τραγούδι-μοιρολόι, ακούστε το:

https://www.youtube.com/watch?time_continue=11&v=Xc2nzPQ_Cu0&feature=emb_logo

Δευτέρα 4.5.20 Η Γενοκτονία της Χίου. Ανατριχιαστικές λεπτομέρειες από τα «Απομνημονεύματα» του Βαχίτ-πασά. Τιμάται την δεύτερη Κυριακή μετά το Πάσχα. ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 

Eugène Delacroix – Le Massacre de Scio

Στις 2 Απριλίου 1822 η επανάσταση που είχε αρχίσει και στη Χίο, πνίγεται στο αίμα, και η Χίος καταστρέφεται. Μετά την Γενοκτονία των Χίων, από τους 117.000 κατοίκους τότε της Χίου, επέζησαν επάνω στο Ιερό Νησί μόλις 1.800. 21.000 διέφυγαν σε άλλα νησιά του Αιγαίου, 52.000 γυναικόπαιδα οδηγήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής και τουλάχιστον 42.000 Χιώτες σφαγιάστηκαν.
Οι σφαγές της Χίου συγκλόνισαν την Ευρώπη και ενίσχυσαν το ανερχόμενο φιλελληνικό κίνημα που βοήθησε στην τελική απελευθέρωση της Ελλάδος. Η αιματοβαμμένη Χίος κατάφερε να απελευθερωθεί μετά από 90 ολόκληρα χρόνια, το 1912.
Για την Γενοκτονία, και όχι Σφαγή, της Χίου, δεν έχει ακόμη σταθεί δυνατόν να δοθεί ολοκληρωτική αναπαράσταση. Ο διάσημος πίνακας του Ντελακρουά, που τόσο συγκίνησε την Ευρώπη, δεν αρκεί για να αποδοθεί η φρίκη.

Σε μια πρώτη απόπειρα αφύπνισης και ανάκτησης της συλλογικής μνήμης παραθέτουμε, σήμερα, 3.5.2020, 2η Κυριακή μετά την Λαμπρή, με αφορμή την καθιερωμένη επέτειο μνήμης, απόσπασμα από τα απομνημονεύματα του ίδιου του Βαχίτ Πασά, τότε διοικητή της Χίου και υπεύθυνου για την Γενοκτονία, φρονώντας ότι είναι ώρα να δούμε επί τέλους την κοσμοθεωρία των γειτόνων μας:

«… Και για τούτο μόνο χαίρεται η ψυχή μου, εν μέρει, επειδή εξ αιτίας αυτών των περιστάσεων, πολλοί νέοι και νέες χριστιανικού αίματος, αφού έκαμαν περιτομή και ακολούθησαν τη λυτρωτική πίστη του Ισλάμ, πέτυχαν παντοτεινή συγχώρεση των αμαρτιών τους και ελευθερώθηκαν οι ψυχές τους από την αιώνια κόλαση που σίγουρα τους περίμενε, και όσο για τη συνείδησή μου , σχετικά με τις αμφιβολίες μου για τη συμμετοχή ή όχι των κατοίκων της Χίου στις επαναστατικές κινήσεις των Ελλήνων που ήλθαν απέξω, είμαι ήρεμος και δεν με τύπτει καθόλου, γιατί πολλές φορές είδα, μέσα στο ιερό βιβλίο του ιμάμη Σερχουσνή το σχετικό με τους κανόνες του δικαίου, ότι το κόψιμο ξύλου από το κόψιμο ανθρώπινου λάρυγγα διαφέρει, αλλά όχι στην περίπτωση χριστιανικού λάρυγγα, και παρακάτω στο ίδιο ιερό εδάφιο, ο σοφός νομομαθής ερμηνεύει ότι η εξολόθρευση ενός ανέντιμου χριστιανού αποστάτη ισοδυναμεί, για τον πιστό του Ισλάμ, με την πλήρη καταστροφή δέντρου ή χόρτου.
Εκτός αυτού, οι ιερές παραδόσεις μας αναφέρουν ότι πολλές φορές ο μεγάλος Προφήτης ήταν αποκλεισμένος από απίστους και έδινε εντολή, στο όνομα του Θεού, να πράττουν οι αφοσιωμένοι αρχηγοί, που βρίσκονταν κοντά του, αμέτρητα κακά εναντίον τους, και το γνωρίζουν αυτό όλοι οι νομομαθείς του Ισλάμ.
Γι’ αυτό λοιπόν τον λόγο ο αρχάγγελος Γαβριήλ κατέβασε από τον ουρανό το ιερό εδάφιο Πεν Νεσαρά, του Κορανίου, εκεί όπου ολοφάνερα ορίζεται στους πιστούς, αυτούς που εκτελούν τις εντολές του Θεού να καταστρέψουν τους Χριστιανούς που σηκώνουν όπλα και ότι η πράξη αυτή είναι και θεωρείται από το θεό, ως γκρέμισμα σπιτιού, που θα εγκυμονούσε κατόπιν κινδύνους, όταν θα γκρεμιζόταν πάνω στα κεφάλια των πιστών και πως η πράξη αυτή είναι τελικά πράξη αγαθή (Αμάλι Σαλιχά). Και η ανταμοιβή από τον ουρανό είναι ο κήπος του παραδείσου, που από κάτω τρέχουν γλυκά ρυάκια ποταμών από γάλα, εκεί όπου οι αφοσιωμένοι στο Θεό χριστιανομάχοι πρόκειται να δεχτούν την αιώνια αγαλλίαση (Χαλιδίνα φίχα).
Όλ’ αυτά και μερικά άλλα παρόμοια εδάφια , που οδηγούν στη σωτηρία, ευτυχώς τα είχα διαβάσει και τα φύλαγα στη μνήμη μου ως αποτέλεσμα πολύχρονης μελέτης. Και παρατηρώντας τη συμπεριφορά των κατοίκων της Χίου να μη διαφέρει καθόλου από τη συμπεριφορά εκείνων που πολιορκούσαν σε άλλους καιρούς το μεγάλο Προφήτη, γιατί και τούτοι εδώ δεν άφησαν άλλο καταφύγιο στους Οθωμανούς της Χίου, παρά μόνον το Κάστρο μέσα στο οποίο ζούμε τόσον καιρό περικυκλωμένοι από παντού, τι άλλο ήταν λοιπόν η συμπεριφορά τούτη παρά όμοια με τη συμπεριφορά των ομόθρησκων ξένων, σίγουρα όμως επαναστατών, που σχεδίαζαν να εξοντώσουν στον ίδιο τόπο τη δοθείσα από το Θεό ισλαμική κοινότητα; Δεν εδίστασα εξ αιτίας όλων αυτών, να διατάξω με τη δύναμη του μεγάλου Προφήτη, την εκτέλεση των αποτελεσματικών εκείνων μέτρων και να εφαρμόσω έτσι τις ιερές προσταγές και τους απαρασάλευτους «εις τους αιώνας των αιώνων» κανόνες των σοφών νομομαθών μας. Και είμαι ευτυχής αν μπόρεσα να εκτελέσω επακριβώς τις οδηγίες του Σερ ή Σερίφ της ιερής πίστης μας.
Τα αυτοκρατορικά στρατεύματα, όπως και τα διάφορα άλλα σώματα που έφτασαν από την Ανατολή με εθελοντές και γενίτσαρους μέχρι 7000, πλούτισαν με τη βοήθεια του Θεού από τη νόμιμη λαφυραγωγία της αφθονίας και του πλούτου των Χριστιανών, αρπάζοντας αμέτρητα λάφυρα κινητής περιουσίας, καθώς και σκλάβους και όμορφες σκλάβες, για να στολίσουν τα χαρέμια τους…» .

ΠΗΓΗ: «Απομνημονεύματα Πολιτικά του Βαχίτ Πασά», πρέσβεως εν Παρισίοις τω 1802, Ρεϊζ Εφέντη τω 1808 και Τοποτηρητού της Χίου τω 1822 εξ ανεκδότου τουρκικού ιδιοχειρογράφου, ελευθέρως μεταφρασθέντα και Σημειώσεσι Συνοδευθέντα υπό Δ.Ε.Δ., εν Ερμουπόλει Σύρου, τύποις Γ. Μελισταγούς Μακεδόνος, 1861.
Επανέκδοση: «Τα συμβάντα στη Χίο το 1822 από το χέρι του Βαχίτ Πασά, μεταφρασθέντα υπό Δ.Ε.Δ [ανιήλογλου]», επιμέλεια και απόδοση στη Νεοελληνική Νίκος Μήτσης, εκδ. άλφα πι, Χίος 2007, σσ 86-88.

Συνειδητά χρησιμοποιούμε τον όρο Γενοκτονία, ο οποίος μόνος είναι ικανός να αποδώσει την πλήρη και καθολική εξαφάνιση του Χιακού Λαού και την απόλυτη ερήμωση της Νήσου. Χαρακτηριστικό είναι ότι πήρε δεκαετίες στους επιζήσαντες Χίους να ξανακατοικήσουν το νησί!!! Ο Κοραής στις 12.10.1822 καλεί τους συμπατριώτες του: «Ανακτήσετε, και καταστήσετε λαμπροτέραν την πατρικήν γην». (Α. Κοραή, ΑΠΑΝΤΑ, «Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΧΙΟΥ).

Το 2010, μετά παρέλευση 188 ετών, καθιερώθηκε επί τέλους από την ελεύθερη Ελλάδα εορτή προς τιμήν των θυμάτων της Χιακής Γενοκτονίας. ΧΡΕΟΣ και ΚΑΘΗΚΟΝ έχει η Πατρίδα να καταστήσει την εορτή αυτή ΕΘΝΙΚΗ και όχι τοπική!!! Πεδίον δόξης λαμπρόν καταλείπεται στην Ελληνική Κυβέρνηση να πράξει, ως οφείλει, εν όψει των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση!!!

Σάββατο 2.5.20 ΜΙΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟ 2008 ΤΟΥ Δρ.GREGER ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΝΔΗΜΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΟΥΣ

Γράψτε μας τη γνώμη σας ή τις αντιρρήσεις σας γι αυτό το άλλο είδος βιασμού της φύσης και την επέμβαση του ανθρώπου στην συμπαντική αρμονία 

Πρωτομαγιά του 2020

Ο «Διαβάτης» εύχεται στα μέλη και τους φίλους του καλό μήνα.
Με το καλό η Άνοιξη και το επερχόμενο Καλοκαίρι, με υγεία κι υπευθυνότητα για να βρεθούμε πάλι μαζί, πάλι κοντά, με εμπιστοσύνη και ασφάλεια!

Οι στίχοι του Γιάννη Ρίτσου από την «εαρινή συμφωνία», γράφτηκαν το 1938, μόλις ο Ρίτσος βγήκε από το σανατόριο της Πάρνηθας με βαριά ασθένεια των πνευμόνων! Η τέχνη και η ιστορία κάνουν πάντα τους κύκλους τους…
Απλώνουμε τα χέρια στον ήλιο, στον ήλιο
και τραγουδάμε και τραγουδάμε.
Το φως κελαηδάει, άιντε κελαηδάει
στις φλέβες του χόρτου και της πέτρας.
Άξιζε να υπάρξουμε, για να συναντηθούμε.

Ας κρατήσουμε την αισιοδοξία του σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς.

Εκ μέρους όλων των μελών του Δ.Σ.

Πέμπτη 30.4.20 Αρμονία (Κ.Ν.Μ.Καζαμιάκη, περιληπτικές παρουσιάσεις ομιλιών από το 1976 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2020)

• Αρμονία στην Ησιόδεια Θεογονία, στον Ηράκλειτο, στον Αριστοτέλη.
• Η αρμονία του Σύμπαντος.
• Η προκαθορισμένη Αρμονία του Λάιμπνιτς (Leibniz)
• H αρμονία του Παρθενώνος.

Με τον Άρη, που όταν πολεμά, τρυπά τις βαριές δερμάτινες ασπίδες , γέννησε η Κυθέρεια Αφροδίτη τους δεινούς, τρομερούς και φοβερούς, Δείμο και Φόβο που όταν πολεμούν με τον εκπορθητή των πόλεων, πατέρα τους Άρη, διαλύουν και συγκλονίζουν τις πυκνές φάλαγγες των στρατιωτών όσο κρατά ο κρύος πόλεμος. Κόρη του ίδιου ζευγαριού, του Άρεως και της Αφροδίτης, ήταν η Αρμονία που παντρεύτηκε ο μεγαλόψυχος Κάδμος. Ησίοδος, Θεογονία, 934- 937.( το αρχαίο κείμενο στη Σημ. 1.)
Από τον Ησίοδο μαθαίνουμε ότι η Αρμονία ήταν κόρη του Άρη και της Αφροδίτης. Ο Άρης ήταν «παρών» σε κάθε πολεμική σύγκρουση, σε κάθε εχθρότητα, σε κάθε εκστρατεία σε κάθε εξοπλιστική πράξη. Ανδροπρεπής, ρωμαλέος, πανέμορφος. Η Αφροδίτη, θεά του Έρωτα, πάγκαλος, με αφοπλιστική θηλύτητα, δονούμενη από ερωτικό πάθος, ωραιότερη όλων των θνητών και αθανάτων γυναικών, ήταν το απόλυτο σύμβολο του σαρκικού αλλά και του ψυχικού έρωτος. Στοιχεία δομικά του χαρακτήρα της ήταν η εκδικητικότητα και η ευθιξία. Το κάλλος δεν της έφτανε για να προκαλεί ανίκητα ερωτικά αισθήματα αλλά στην υπηρεσία του λάγνου ερωτισμού της βασικό ρόλο έπαιζαν τα ενδύματα και η ζώνη που όποιος θεός ή θνητός την αντίκριζε έχανε κάθε έλεγχο, «έλειωνε» από έρωτα και πόθο.
Στη γνωστή φράση, ο έρωτας είναι πόλεμος διακρίνουμε την ανίκητη έλξη και ταύτιση των δύο θεών, του Άρη και της Αφροδίτης. Καρπός του έρωτα τους η όμορφη Αρμονία. Το ζητούμενο της Αρμονίας ,σε κάθε ερωτικό ζευγάρι, είναι μια ομαλή σχέση ισορροπίας όπου κανείς εκ των δύο, δεν υπάρχει εις βάρος του άλλου. Το πάθος που χαρακτήριζε τους δύο θεούς απέκτησε μέτρο και ευγένεια με τη γέννηση της Αρμονίας.
Η Αρμονία με τον βασιλιά της Θήβας Κάδμο απέκτησε πολλά παιδιά, ανάμεσα τους και την Σεμέλη, τόσο όμορφη, που ο Δίας έσμιξε μαζί της για να γεννηθεί ένας ακόμα θεός, ο Διόνυσος. Η Αρμονία, κόρη της Αφροδίτης και του Άρη αποδεικνύει το από την αρχαιότητα λεγόμενο « τα αντίθετα έλκονται» ή μήπως συμβαίνει ακριβώς το αντιδιαμετρικό « αν δεν ταιριάζαμε δεν θα συμπεθεριάζαμε» ; Απαντήσεις υπάρχουν πολλές, αφού ο μύθος , ο κάθε μύθος, αφήνει χώρο για τόσες εξηγήσεις όσοι είναι και οι άνθρωποι που τον διηγούνται, τον γράφουν, τον μεταφέρουν στη λογοτεχνία, στο θέατρο, στην τέχνη,..
Ας θυμηθούμε και το σύνθημα των Hippies, Make love not war, όπου πάλι οι δύο θεοί της αγάπης και του πολέμου τίθενται στα άκρα των επιλογών των νέων.

Ίσως η φύση να μη θέλει τα όμοια αλλά να επιθυμεί τα ενάντια, τα αντίθετα. Με τα αντίθετα συνθέτει η φύση τις συναινετικές, αρμονικές, φιλικές ενέργειες της. Έτσι η φύση οδηγεί το άρρεν προς το θήλυ και με την ένωση τους επιτυγχάνεται δια των εναντίων η πρώτη ομόνοια. Η φύση δεν οδηγεί το αρσενικό σε αρσενικό ούτε το θηλυκό σε θηλυκό. Ενώνει τα αντίθετα και όχι τα όμοια. Φαίνεται ότι και η τέχνη μιμείται την φύση και ακολουθεί τις επιλογές της. Στη ζωγραφική προκειμένου ο καλλιτέχνης να αποδώσει όσο πιο φυσικά αυτά που ζωγραφίζει αναμειγνύει τα λευκά με τα μαύρα , την ώχρα με τα κόκκινα,..
Η αρμονία στη μουσική επιτυγχάνεται δια της συνθέσεως αντιθέτων ήχων, οξείς ήχοι συνδυάζονται με βαρείς, οι μακροί με βραχείς.
Η γραμματική συνθέτει και αυτή τα αντίθετα: τα έχοντα φωνή φωνήεντα με άφωνα γράμματα και έτσι δημιουργείται η τέχνη του λόγου και της γραφής. Αυτό ακριβώς διδάσκει ο σκοτεινός Ηράκλειτος: Συνάψιες όλα και ούχ όλα, συμφερόμενον διαφερόμενον, συνάδον διάδον, και εκ πάντων έν, κ αι εξ ενός πάντα. Αριστοτέλης, Περί κόσμου 5, 396b,7.( το αρχαίο κείμενο στη Σημ.2.).
Ο Αριστοτέλης, αναφερόμενος βιβλιογραφικά, στον Σκοτεινό, όπως γράφει, Ηράκλειτο, υποστηρίζει ότι δια της συνθέσεως των αντιθέτων στις ανθρώπινες σχέσεις, στην τέχνη, στη μουσική, στο λόγο, στη γραφή,..επιτυγχάνεται Αρμονία. Αναφέρεται στη θεωρία του Ηράκλειτου γνωστή ως Αρμονία των αντιθέτων.
Η Αρμονία των Σφαιρών, είναι η κίνηση του Σύμπαντος η οποία παράγει μουσική και προκαθορίζεται( Σημ.3) από τους αριθμούς.(Η άποψη αυτή αποδίδεται στον Πυθαγόρα). Ο αστρονόμος, γνωστός και ως «Νομοθέτης του Ουρανού», Κέπλερ( Johannes Kepler), αλλά και σχεδόν όλοι οι στοχαστές από την αρχαιότητα έως σήμερα, αντιλαμβανόταν τον Κόσμο οργανωμένο σε μια τάξη σύμφωνα με τις αρμονικές μαθηματικές σχέσεις. Αυτό θεωρείται από πολλούς πυθαγόρειο αξίωμα.
Η αρμονία και η τάξη του ουράνιου θόλου προκαλεί τον θαυμασμό από τότε που ο άνθρωπος έστρεψε το βλέμμα του στη μεγαλύτερη οθόνη του Σύμπαντος κόσμου, στον έναστρο ουρανό.
Η Προκαθορισμένη Αρμονία του Λάιμπνιτς.
Η αρμονία του ανθρώπου πηγάζει από την εσωτερική του αρμονία και από την αρμονική του σχέση με το σύνολο. Η πραγματικότητα των φαινομένων των αντιληπτικών όντων έγκειται στην αρμονία του κάθε αντιληπτικού όντος με τον εαυτό του και με τα άλλα αντιληπτικά όντα. Ένα από τα στοιχεία της Προκαθορισμένης Αρμονίας του Λάιμπνιτς είναι η σωτηρία εκείνων των φαινομένων που είναι ριζωμένα με επάρκεια ώστε να αξίζει να σωθούν.
Σχετικά με την αρμονία: Μιλάμε για αρμονική ταλάντωση, αρμονική κίνηση, αρμονική συνάρτηση, αρμονική διαίρεση ευθείας, συμμετρία, αναλογικότητα, ευρυθμία, συμμετρική διάταξη πραγμάτων, φαινομένων, ήχων, μια εύτακτη αναλογία.
Αρμονία, ρυθμός, μελωδία είναι τα 3 βασικά δομικά στοιχεία της μουσικής. Η συνήχηση των μουσικών φθόγγων λέγεται Αρμονία.
Harmony(αγγλικά), harmonie( γαλλικά) Ηarmonie( γερμανικά),..Το Η, h, είναι η δασεία που εδώ μας θυμίζει την αρμονική και κομψή της ύπαρξη ως ιερό απομεινάρι που μας έρχεται σαν πολύτιμο δώρο από τις ξένες γλώσσες.
Δυσαρμονία είναι το αντίθετο της Αρμονίας. Η αρχαία ελληνική θρησκεία- μυθολογία, εμπεριέχει την δυσαρμονία, την έλλειψη τάξεως και συμμετρίας στον κόσμο. Πλήθος τέρατα, μειξογενή πλάσματα, γίγαντες, κύκλωπες,.. βρίσκονται στον αντίποδα της συμπαντικής αρμονίας, βρίσκονται στη σφαίρα της δυσαρμονίας σε σχέση με την εξέλιξη του ανθρώπου.
Η Αρμονία στον Παρθενώνα.
Ο Παρθενών είναι το κορυφαίο επίτευγμα της αρχαίας αρχιτεκτονικής, ένα από τα κορυφαία, λαμπρότερα και τελειότερα κατορθώματα του ανθρώπινου πνεύματος. Οι αναλογικές σχέσεις στο μνημείο συνθέτουν ένα σύνολο αρμονικό και ισορροπημένο. Αν θα ζητούσαμε ένα ορισμό της Αρμονίας θα μας τον έδινε η αρχιτεκτονική του Παρθενώνος: Αρμονία είναι η εύρυθμη διάταξη των μελών του Παρθενώνος προς το σύνολο.
Το μνημείο δονείται από ένα παλμό ζωής, μία έκφραση ενός ζωντανού οργανισμού, ένα ζωτικόν φαίνεσθαι. Η σκόπιμη ελάφρυνση της ύλης, οι οπτικές εκλεπτύνσεις του Παρθενώνος συνθέτουν πλήθος μελετημένων μη κανονικών αρχιτεκτονικών μορφών και χαράξεων, ένα σύνολο λειτουργικών ακανονιστιών οι οποίες «κτίζουν» ένα έργο με ζωντανή πνευματικότητα και πολύ προχωρημένες καλλιτεχνικές προθέσεις.
Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να κάνουμε στους αρμούς ώσεως του Παρθενώνα. Το σύνολο των αρχιτεκτονικών μελών και ανάγλυφων του μνημείου συνδέονται μεταξύ τους με τις τελειότερες και τεχνολογικά πολύ εξελιγμένες αρμόσεις που θα ήταν πολύ δύσκολο να επιτευχθούν ακόμα και στη σημερινή εποχή. Σημ. 4.
Η λέξη αρμονία έχει την ίδια ρίζα με τις λέξεις αρμό, αρμόζω( συνάπτω, συνδέω). Αν οι αρμοί του μνημείου δεν είχαν τόσο τέλεια συναρμογή μεταξύ τους δεν θα είχαμε αυτό το λαμπρό μνημείο σύμβολο του παγκόσμιου πολιτισμού. O Παρθενών στηρίζει όλη του τη μεγαλοπρέπεια και αρμονία πάνω στους αφανείς αρμούς του. Η Ηρακλείτεια σοφία: Δια της συνθέσεως των αντιθέτων επιτυγχάνεται αρμονικό αποτέλεσμα. Οι τέλειες αφανείς αρμόσεις επιτρέπουν , μέσω των οπτικών εκλεπτύνσεων, να έχει το μνημείο τις απαραίτητες ακανονιστίες που του χαρίζουν το ζωτικόν φαίνεσθαι.
Πρέπει να μην ξεχάσουμε το ευγενές υλικό του μνημείου, το πολύτιμο πεντελικό μάρμαρο που με τις γεωλογικές αρετές του έδωσε την δυνατότητα στους εμπνευσμένους Φειδία, Ικτίνο και Καλλικράτη να δημιουργήσουν, να συναρμόσουν με τέλειο τρόπο το μνημείο. Ο Παρθενών, σίγουρα, απετέλεσε αντικείμενο υψηλών σκέψεων για τους μεταγενέστερους Πλάτωνα και Αριστοτέλη. Εξ` άλλου η αριστοτελική εντελέχεια των μαρμάρινων όγκων του πεντελικού μαρμάρου οδηγεί στον ίδιο τον Παρθενώνα.Η λανθάνουσα κίνηση που συμβάλλει στη ζωντανή πνευματική αρχιτεκτονική του μνημείου έχει σαν φιλοσοφικό υπόβαθρο την σύνθεση των αντιθέτων του Ηράκλειτου που γεννήθηκε περίπου 100 χρόνια πριν αρχίσει να κτίζεται ο Παρθενών.

..καθένας στην αρμονία σα σε ραβδί αγριλίδας ζυγιασμένος.
Άγγελος Σικελιανός, «Το διάβα του ελαιώνα», απόσπ.

Σημ. 1. αὐτὰρ Ἄρηιῥινοτόρῳ Κυθέρεια Φόβον καὶ Δεῖμον ἔτικτε,
δεινούς, οἵ τ᾽ ἀνδρῶν πυκινὰς κλονέουσι φάλαγγας
ἐν πολέμῳ κρυόεντι σὺν Ἄρηι πτολιπόρθῳ,
Ἁρμονίην θ᾽, ἣν Κάδμος ὑπέρθυμος θέτ᾽ ἄκοιτιν.
Σημ.2. Ἴσως δὲ τῶν ἐναντίων ἡ φύσις γλίχεται
καὶ ἐκ τούτων ἀποτελεῖ τὸ σύμφωνον, οὐκ ἐκ τῶν ὁμοίων,
ὥσπερ ἀμέλει τὸ ἄρρεν συνήγαγε πρὸς τὸ θῆλυ καὶ οὐχ
ἑκάτερον πρὸς τὸ ὁμόφυλον, καὶ τὴν πρώτην ὁμόνοιαν διὰ
τῶν ἐναντίων σηνῆψεν, οὐ διὰ τῶν ὁμοίων. Ἔοικε δὲ καὶ ἡ
τέχνη τὴν φύσιν μιμουμένη τοῦτο ποιεῖν. Ζωγραφία μὲν γὰρ
λευκῶν τε καὶ μελάνων, ὠχρῶν τε καὶ ἐρυθρῶν, χρωμάτων
ἐγκερασαμένη φύσεις τὰς εἰκόνας τοῖς προηγουμένοις ἀπε-
τέλεσε συμφώνους, μουσικὴ δὲ ὀξεῖς ἅμα καὶ βαρεῖς, μα-
κρούς τε καὶ βραχεῖς, φθόγγους μίξασα ἐν διαφόροις φω-
ναῖς μίαν ἀπετέλεσεν ἁρμονίαν, γραμματικὴ δὲ ἐκ φω-
νηέντων καὶ ἀφώνων γραμμάτων κρᾶσιν ποιησαμένη τὴν
ὅλην τέχνην ἀπ’ αὐτῶν συνεστήσατο. Ταὐτὸ δὲ τοῦτο ἦν καὶ
τὸ παρὰ τῷ σκοτεινῷ λεγόμενον Ἡρακλείτῳ· «Συνάψιες
ὅλα καὶ οὐχ ὅλα, συμφερόμενον διαφερόμενον, συνᾷ-
δον διᾷδον· ἐκ πάντων ἓν καὶ ἐξ ἑνὸς πάντα.»
Σημ. 3. Βλ. εδώ για την Προκαθορισμένη Αρμονία του Λάιμπνιτς.
Σημ. 4.Το θέμα αυτό αποτέλεσε πεδίο μελέτης και διδακτορικής διατριβής του αρχιτέκτονα, μελετητή του Παρθενώνος, καθηγητή Αρχιτεκτονικής του Ε.Μ.Π. και μέλους της Ακαδημίας Αθηνών Μανόλη Κορρέ.

Τετάρτη 29.4.20 O Πεντηκοστός (Ν) Ψαλμός του Δαυίδ

Είναι ο υπέροχος και πολύ γνωστός ψαλμός του Δαυίδ ο 50ος Ψαλμός. Λέγεται ότι τον έγραψε περίπου το 1000 πΧ. Την εποχή εκείνη ο Δαυίδ κυριεύθηκε από σφοδρό πάθος για τη πανέμορφη Βηθσαβεέ τη γυναίκα του στρατηγού Ουρίου. Το ολέθριο αυτό ερωτικό του πάθος τον τύφλωσε. Ο Χετταίος Ουρίας ήταν γενναίος στρατηγός πιστός στο βασιλια Δαυίδ.
Παρόλα αυτά θόλωσε το μυαλό του Δαυίδ. Έστειλε τον γενναίο και πιστό Ουρία στο πιο επικίνδυνο σημείο του μετώπου για να σκοτωθεί οπωσδήποτε. Πράγματι στη μάχη κατά των Αμμωνιτών ο γενναίος Ουρίας πολέμησε ηρωικά και σκοτώθηκε. Τότε ο Δαυίδ ελαβε τη χήρα Βηθσαβεέ για γυναίκα του.
Ο παντογνώστης Θεός είδε την ειδεχθή πράξη του Δαυίδ. Έστειλε στο βασιλιά το Προφήτη Νάθαν για να τον επιπλήξη σφοδρά για το πολύ μεγάλο αμάρτημα του. Στο Βιβλίο ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Β΄κεφάλαιο ΙΒ της Παλαιάς Διαθήκης αναφέρεται η επίσκεψη του Νάθαν στο βασιλιά Δαυίδ με τα παρακάτω λόγια:
..Και απέστειλε Κύριος τον Νάθαν τον προφήτην προς Δαυίδ. Και εισήλθε προς αυτόν και είπεν….Τί εφαύλισας τον λόγον Κυρίου; Τον Ουρίαν το Χετταίον επάταξας εν ρομφαία και την γυναίκαν αυτού έλαβες σεαυτώ εις γυναίκα..!

Η τιμωρία του Δαυίδ ήταν μεγάλη. Αρχικά πέθανε το παιδί που γέννησε στο Δαυίδ η Βηθσαβεέ. Τα παιδιά του Δαυίδ από τις άλλες γυναίκες και παλλακίδες του θέλησαν να τον εκθρονίσουν. Ο μεγάλος γιος του Δαυίδ ο ωραίος Αβεσσαλώμ επαναστάτησε.
Ό βασιλιάς Δαυίδ μετανόησε βαθύτατα. Συντετριμμένος από το αμάρτημα του ζήτησε από το Θεό να τον συγχωρήσει. Τα λόγια της μετάνοιας του εβγαιναν σαν μια θερμή προσευχή προς το Θεό. Ζήτησε τη συγχώρεση από τη βαριά αμαρτία του.
Ταπεινωμένος και βαθύτατα συντετριμμένος ο μεγάλος βασιλιάς του Ισραήλ έγραψε τον 50ο Ψαλμό που διαβάζεται και ψάλλεται μελοποιημένος στους Ιερούς ναούς των Ορθοδόξων χριστιανών!
Οι στίχοι του ωραίου αυτού Ψαλμού είναι οι ακόλουθοι:

Ελέησον με ο Θεός κατά το μέγα έλεος σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημα μου. Επί πλείον πλύνον με από τής ανομίας μου και από τής αμαρτίας μου καθάρισον με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω και η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστι δια παντός. Σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιον σου εποίησα, όπως αν δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και νικήσης εν τω κρίνεσθαι σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην και εν αμαρτίαις εκίσσησε με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσας μοι. Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με, και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς με αγαλλίασιν και ευφροσύνην αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Απόστρεψον το πρόσωπον σου από των αμαρτιών μου, και πάσας τάς ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με από του προσώπου σου και το πνεύμα το Άγιον μη αντανέλης απ’ εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξον με. Διδάξω ανόμους τας οδούς σου και ασεβείς επί σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην σου. Κύριε τα χείλη μου ανοίξεις και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσιν σου. Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν, ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουθενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία σου την Σιων, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα. Τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν σου μόσχους.

Δευτέρα 27.4.20 «ΑΡΒΗ» ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΠΑΡΑΘΑΛΑΣΣΙΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΣΤΗ ΚΡΗΤΗ, ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ: Λένε ότι: Ταξιδεύουμε αρχικά για να χάσουμε τον εαυτό μας· και ταξιδεύουμε για να τον βρούμε. Ταξιδεύουμε για να ανοίξουμε την καρδιά και τα μάτια μας και να μάθουμε περισσότερα για τον κόσμο. Ταξιδεύουμε για να αποκτήσουμε τη γνώση όλων εκείνων των σημείων του πλανήτη όπου τα αγαθά είναι αλλιώς κατανεμημένα. Και ταξιδεύουμε, ουσιαστικά, για να γίνουμε νέοι γι’ άλλη μια φορά.

ΑΡΒΗ: Σε μια κατάφυτη κοιλάδα από μπανάνες στο Λιβυκό Πέλαγος που η απόστασή της από το Ηράκλειο είναι 78,5 χιλιόμετρα βρίσκεται ένα κομμάτι παρθένο, ένας επίγειος παράδεισος που τον αγκαλιάζει το κύμα. Είναι η Άρβη .
Η παραθαλάσσια Άρβη που µε τις ομορφιές της σαγηνεύει και τον πιο δύσπιστο λάτρη, βρίσκεται στο Δήμο Βιάννου ( Ηράκλειο Κρήτης) της ομώνυμης επαρχίας που υπάγεται στο Δημοτικό διαμέρισμα Αμιρά.
Οι αμμουδερές παραλίες της µε τα εξωτικά νερά συνθέτουν µια εικόνα ενός προορισμού που πρέπει να βάλεις στο χάρτη των διακοπών σου!

Θαυμάζεις όταν την επισκεφτείς την αστείρευτη φυσική ομορφιά, το γραφικό τοπίο, και την απαράμιλλη φιλοξενία των κατοίκων της. Το πανέμορφο λιμανάκι της, το ξύλινο σπιτάκι στο κορμό του δένδρου, τα ταβερνάκια, τα φρέσκα ψάρια και ουζερί της, όλα μπροστά στο κύμα, αποτελούν ιδανικό προορισμό και καταφύγιο για όσους αποζητούν στιγμές πραγματικής ηρεμίας και χαλάρωσης .
Η ομορφιά της Άρβης είναι μοναδική και το όλο σκηνικό με τις ομορφιές της φύσης σε παραπέμπει σε πίνακα ζωγραφικής.
Για να φτάσει ο επισκέπτης στον κρυμμένο παράδεισο της Άρβης θα περάσει είτε όταν ξεκινά από Ηράκλειο είτε από Ρέθυμνο μέσα από πυκνή βλάστηση διασχίζοντας όμορφα και γραφικά χωριά. Κατά τη διαδρομή , αισθήματα δέους και θαυμασμού πλημμυρίζουν τον ταξιδευτή σε συνδυασμό με το συγκλονιστικό φυσικό σκηνικό ολόγυρά του, όπου εικόνες που ηρεμούν το μάτι και ταξιδεύουν το μυαλό απλώνονται μπροστά στα μάτια όποιου καταφέρει να βρεθεί σε αυτό το υπέροχο μέρος. Άλλωστε οι περιγραφές μοιάζουν λίγες για να αποδώσουν την ομορφιά που κρύβει πραγματικά στο εσωτερικό του και όχι μόνο.

Συνάντησα στο ταξίδι μου αυτό την πρόεδρο του συλλόγου η οποία μου μίλησε με περίσσια αγάπη για την ιστορία και τις ομορφιές του τόπου της.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΚΗ
« Αγαπώ το τόπο μου και χαίρομαι όταν τον γνωρίζουν επισκέπτες που αγαπούν τη θάλασσα και τη φύση. Οι άνθρωποι του εδώ, στην όμορφη Άρβη ασχολούνται με την καλλιέργεια κηπευτικών (κυρίως ντομάτας) και μπανάνας.
Κεντρικός ναός μας είναι ο Άγιος Παντελεήμονας. Επίσης στο τόπο μας λειτουργεί περιφερειακό ιατρείο, Δημοτικό Σχολείο και νηπιαγωγείο
Σας προτείνω τους εξής προορισμούς που απέχουν λίγα χιλιόμετρα από την Άρβη μας και που είναι:
Το επιβλητικό φαράγγι της Άρβης, το οποίο αποτελεί αξιοθέατο.
Η Κάτω Σύμη που αξίζει οπωσδήποτε να δείτε είναι χωριό στην επαρχία Βιάννου και ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Βιάννου του νομού Ηρακλείου, πάνω στα σύνορα με το Δήμο Ιεράπετρας. Μάλιστα, είναι το μοναδικό δημοτικό διαμέρισμα της Βιάννου που υπάγεται εκκλησιαστικώς στην Ιερά Μητρόπολη Ιεραπύτνης και Σητείας, μια πού η Σύμη ήταν τμήμα του πάλαι ποτέ Δήμου Μουρνιών Λασιθίου. Βρίσκεται σε μια κατάφυτη από βλάστηση κοιλάδα, σε τοπίο με επιβλητική αγριότητα. Περικλείεται από δασώδη ορεινή έκταση. H Σύμη, όπως συνηθέστερα λέγεται από τους Κρητικούς, έχει τη μεγαλύτερη δασική κάλυψη στο νομό Ηρακλείου, μια και στην περιοχή της βρίσκεται το περίφημο δάσος της Σύμης, συνέχεια του δάσους του Σελακάνου, και συχνά την αποκαλούν ποδενδρούσα. Στην άκρη του χωριού ρέει ο Μπλαβοπόταμος, που συνεχίζει την πορεία του προς Φαφλάγκο και καταλήγει στο Λιβυκό Πέλαγος. Η απόστασή του από την Ιεράπετρα είναι 31 χλμ και από το Ηράκλειο είναι 74 χλμ. Ολόκληρη η κοιλάδα της Κάτω Σύμης είναι κατάφυτη από καρυδιές, κερασιές, βερικοκιές, αχλαδιές και άλλα καρποφόρα δέντρα. Λόγω του έντονα ορεινού της χαρακτήρα, η Σύμη έχει πολλά σπήλαια, με σπουδαιότερα τα Ζυμπραγά Σπηλιάρια, τον Κισσόσπηλιο, το σπήλαιο Λέρη, τον σπήλιο του Μπουμπούλη, τον σπήλιο Ριζά και τον σπήλιο Χάλαβρα.
Άλλο σημαντικό φυσικό μνημείο στην Κάτω Σύμη είναι το Φαράγγι της Καπνιστής, όπου, κατά την παράδοση, ζούσε ένας τεράστιος άνθρωπος, ο Σαραντάπηχος. Οι σημαντικότεροι ναοί είναι της Παναγίας της Γαλατοκτισμένης και Νηστικοκτισμένης, του Αφέντη Χριστού, του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου πάνω στον οδικό άξονα Ιεράπετρας-Βιάννου και του Αγίου Γεωργίου. Η πρώτη κτίσθηκε στα 1385, όπως αναγράφεται στη θυρίδα του Ιερού Βήματος και ονομάστηκε έτσι, επειδή κατά την παράδοση, ο ναός χτίστηκε από λάσπη και γάλα αντί για νερό, με νηστικούς μάστορες, σε όλη τη διάρκεια κατασκευής της. Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται 1 χλμ. περίπου έξω από το χωριό, στον ακατοίκητο σήμερα οικισμό της Απάνω Σύμης που διοικητικά ανήκει στο δήμο Ιεράπετρας, σε υψόμετρο 940 μ. και έχει τοιχογραφίες του Εμμανουήλ Φωκά, από τα μέσα του 15ου αιώνα.
Τα πιο αξιόλογα σημεία του χωριού είναι η Πατέλα στην Πάνω Γειτονιά και η τοποθεσία στου Σκεπαστού στη Μέσα Γειτονιά , όπου υπάρχει πηγή νερού, η λεγόμενη Μέσα Φλέγα. Το κέντρο του χωριού είναι στον Κάραβο, όπου υπάρχει πλατεία με επιβλητικό πλάτανο. Εδώ είναι συγκεντρωμένα τα καφενεία και η περισσότερη ζωή του χωριό. Στην Κάτω Σύμη βρίσκονται οι σημαντικότερες αρχαιότητες της Βιάννου. Πρόκειται για το νεοανακτορικό Μεσομινωικής ΙΙΙ β) Ιερό του Ερμή και της Αφροδίτης στη θέση Κρύα Βρύση. Το ιερό είναι ένα από τα σημαντικότερα της αρχαιότητας, καθώς και ο μοναδικός μέχρι σήμερα γνωστός χώρος λατρείας στην Κρήτη και στην Ελλάδα που λειτούργησε επί πολλούς αιώνες χωρίς διακοπή. Ιδρύθηκε περί το 2.000 π. Χ. Η θέση του Ιερού ταυτίζεται με το Ιερόν Όρος, κατά τον Πτολεμαίο, το οποίο βρίσκεται μεταξύ του αρχαίου Τσούτσουρα και της Ιεράπυτνας (σημερινής Ιεράπετρας). Η λατρεία στο χώρο αυτό άρχισε από τη Μεσομινωική Εποχή και συνεχίστηκε μέχρι τα ρωμαϊκά αυτοκρατορικά χρόνια. Ευρήματα από το ιερό της Σύμης βρίσκονται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Ηρακλείου. Στην Κάτω Σύμη γεννήθηκε το 1790 ο Νίκος Συγγελάκης ή Χατζηαναγνώστης ή Συμιανός, χαΐνης πριν από την Επανάσταση του 1821. Ήταν ο τρόμος των γενιτσάρων της Βιάννου.
Επίσης πρέπει ο επισκέπτης να γνωρίσει τα όμορφα Αμιρά. Ο Αμιράς ή τα Αμιρά βρίσκονται στις νότιες πλαγιές του όρους Δίκτη σε ένα καταπράσινο πλαίσιο από ελαιώνες και οπωροφόρα δένδρα και σε υψόμετρο 680 μ.

​
Στα Αμιρά υπάρχει Πολιτιστικός Αθλητικός και Επιμορφωτικός Σύλλογος (www.amiras.info), ο οποίος είναι ιδιαίτερα δραστήριος σε κοινωνικές εκδηλώσεις και πολιτιστικά έργα, ενώ έχουν και ένα τριθέσιο Δημοτικό Σχολείο και μονοθέσιο Νηπιαγωγείο. Η οικονομία του χωριού βασίζεται στη γεωργία και ειδικότερα στην καλλιέργεια πρώιμων κηπευτικών. Παράγεται κυρίως λάδι. Κύριοι ναοί του χωριού είναι του Μιχαήλ Αρχάγγελου, ο Άγιος Νικόλαος όπου βρίσκεται και το κοιμητήριο, όπως επίσης ο Άγιος Γεώργιος, ενώ υπάρχουν επίσης ναοί και εξωκλήσια, όπως ο Άγιος Χαράλαμπος και ο Αφέντης Χριστός που βρίσκεται δίπλα από τα Λασιθιώτικα βουνά, στα 2.143 μέτρα, όπου ανεβαίνουν με τα πόδια τόσοι πιστοί για την χάρη Του. Η ονομασία του χωριού προέρχεται από την αραβική γλώσσα και πιθανότατα χτίστηκε κατά την Αραβοκρατία, κτίσμα ίσως κάποιου αμιρά της Κρήτης.
Το Σεπτέμβριο του 1943 το χωριό αποτέλεσε θέατρο σφαγής 114 ανδρών κατοίκων του, από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής. Η εκτέλεση των ανδρών έγινε στη θέση Αμπέλια, σε αντίποινα για την πανωλεθρία που υπέστησαν οι Ναζί στην περιοχή της Κάτω Σύμης, όπου σκοτώθηκαν 84 Γερμανοί. Στη θέση Σελί έχει ανεγερθεί Πανεπαρχιακό Ηρώο κοντά στον Αμιρά και κάθε χρόνο τελείται μνημόσυνο για τα θύματα της σφαγής.​
Μια εκδρομή στην Άνω Βιάννο θα σας συναρπάσει. Η Βιάννος είναι μια ορεινή περιοχή που είναι κτισμένη αμφιθεατρικά στην πλαγιά που σχηματίζουν οι πρόποδες της Δίκτης, σε υψόμετρο 560 μ., με θέα προς τον ελαιώνα της επαρχίας Βιάννου. Είναι χτισμένη στα ερείπια της αρχαίας πόλης Βίεννος που ήταν ανεξάρτητη και αυτόνομη.. Συχνά η Άνω Βιάννος αναφέρεται μόνο με το όνομα Βιάννος. Τα σημαντικότερα προϊόντα της είναι το λάδι, τα χαρούπια και τα γαλακτοκομικά. Το χωριό ανάμεσα στα άλλα έχει Κέντρο Υγείας, τράπεζες, ΚΕΠ, ΚΑΠΗ, ΟΤΕ, ΔΕΗ, νηπιαγωγείο, Δημοτικό Σχολείο, Γυμνάσιο και Λύκειο, ταβέρνες και ενοικιαζόμενα δωμάτια. Ενεργός είναι και ο πολιτιστικός σύλλογος, με το όνομα “Ο Πατούχας”, ο οποίος ιδρύθηκε το 1957. Ο οικισμός αποτελείται από τις συνοικίες Σωρός, Πετρούνι, Πλάκα και Καρύδι. Στη Βιάννο υπάρχουν αξιόλογοι ναοί. Ο ναός της Αγίας Πελαγίας και ο ναός του Αγίου Γεωργίου. Στα βορειοδυτικά του χωριού βρίσκεται ύψωμα με το όνομα Νταμορό. Υπάρχουν ακόμα ο ναός Μιχαήλ Αρχάγγελος (με κατεστραμμένες τοιχογραφίες) και η Αγία Μαρίνα. Στην περιοχή Πλάκα βρίσκεται ο ναός του Αγίου Δημητρίου και υπάρχει επίσης η εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης. H περιοχή έχει πολλές φυσικές ομορφιές, όπως το οροπέδιο στον Ομαλό όπου είχε τα λημέρια του ο περίφημος Πατούχας, το φαράγγι της Βιάννου που ξεκινά λίγο έξω από το χωριό.
Το κλίμα εδώ λειτουργεί ευεργετικά ως προς την διατήρηση της χλωρίδας και ευνοεί την ανάπτυξη της βλάστησης χιλιάδων είδη φυτών πολλά από τα οποία συναντιούνται μόνο εδώ και είναι ενδημικά. Η Άρβη είναι εφαλτήριο για να γνωρίσετε αυτές τις ομορφιές και την ιστορία τους».

Κατά τη διαμονή μου στην Άρβη, έφαγα φρέσκα ψάρια και τοπικά εδέσματα, κολυμπούσα 3 φορές την ημέρα , απήλαυσα το μοναδικό ηλιοβασίλεμα που δεν έχει να ζηλέψει τα δειλινά της Σαντορίνης, ήπια νερό απευθείας από την πηγή που ποτίζει όλη την περιοχή με τις μπανανιές. Στα ανατολικά από το φαράγγι επισκέφτηκα την Μονή του Αγίου Αντωνίου, που κτίστηκε τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με τον Ξανθουδίδη, η Μονή του Αγίου Αντωνίου οικοδομήθηκε στη θέση του Αρβίου Διός, της ελληνικής περιόδου , τον οποίο αναφέρει ο Στέφανος Βυζάντιος. H περιοχή κατοικείται από την προϊστορική εποχή και αυτό καταδεικνύεται από τα λείψανα και τα όστρακα που έχουν ανακαλυφθεί. Βρέθηκαν επίσης πήλινα και λίθινα αγγεία, σφραγίδες και άλλα. Σήμερα εκτίθεται στο Μουσείο Φιτς-Γουίλιαμ. Με λίγα λόγια ανυπομονώ να έρθει το καλοκαίρι να ξαναπάω!

ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΗΝ ΑΡΒΗ: Στην Άρβη βρίσκονται ενοικιαζόμενα δωμάτια και ξενοδοχεία. Το ξενοδοχείο που προτείνω ανεπιφύλακτα είναι το HOTEL ΑΡΙΑΔΝΗ. Είχα τη χαρά να γνωρίσω μέσω φίλων τον υπέροχο ιδιοκτήτη του κ. Γιώργο Πετράκη.
ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ ΤΟΥ ARIADNI HOTEL κ. ΓΙΩΡΓΟ ΠΕΤΡΑΚΗ
«Το ξενοδοχείο το δημιούργησα πριν 15 χρόνια με την οικογένεια μου κα βρίσκεται στην είσοδο της παραθαλάσσιας Άρβης . Προσέχω το πελάτη σαν να είναι μέλος της δικής μου οικογένειας , γι αυτό και πολλοί πελάτες επαναλαμβάνονται ή μας συστήνουν. Το ξενοδοχείο μας όπως διαπιστώσατε κι εσείς βρίσκεται μπροστά στη πεντακάθαρη θάλασσα με το μικρό μαύρο πετραδάκι. Ο τουρισμός στον τόπο μας είναι εκλεκτικός και όχι της μάζας του εμπορικού δηλαδή τουρισμού. Θα παρκάρει στο χώρο μας ο πελάτης και θα απόλαυση το μπάνιο του ξαπλώνοντας στις ξαπλώστρες και τις ομπρέλες του ξενοδοχείου μας εντελώς δωρεάν.
Το ξενοδοχείο μας επίσης , διαθέτει δωρεάν Wi-Fi και μια ηλιόλουστη βεράντα. Οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν το μπαρ του , καθώς να πάρουν πλούσιο πρωινό. Τα δωμάτια μας είναι πλήρως ανακαινισμένα. Τα μπροστινά διαθέτουν μπαλκόνι που αγναντεύει το πέλαγος , ενώ τα δωμάτια που βρίσκονται πίσω αγναντεύουν το βουνό. Είναι εξοπλισμένα με ιδιωτικό μπάνιο, τηλεόραση επίπεδης οθόνης , κλιματιστικό και σεσουάρ. Υπάρχει ένα ταξιδιωτικό γραφείο στο ακίνητο μας που προγραμματίζει και προτείνει εκδρομές όπως : Στη Χερσόνησο που βρίσκεται 37 χιλιόμετρα από το Ariadni Hotel και στον Άγιο Νικόλαο που είναι 32 χιλιόμετρα από το ξενοδοχείο. Το πλησιέστερο αεροδρόμιο είναι το αεροδρόμιο Νίκος Καζαντζάκης, και βρίσκεται σε απόσταση 46 χλμ. από το ξενοδοχείο μας.
Αναλυτικά οι παροχές μας είναι:
Ντους, Τηλέφωνο, Κλιματισμός, Στεγνωτήρας μαλλιών, Σίδερο ρούχων, Μπαλκόνι, Μπουρνούζι, Ψυγείο, Τουαλέτα, Αίθριο, Μπάνιο, Μεγάλα Κρεβάτια (> 2 μέτρα), Θέρμανση, Δάπεδο με μοκέτα, Τηλεόραση επίπεδης οθόνης, Ξύλινο ή παρκέ δάπεδο, Κουνουπιέρα, Ντουλάπα, Θέα στη θάλασσα, Θέα στο βουνό, Θέα σε σημείο ενδιαφέροντος, Θέα στην πόλη, Βεράντα
ιστοσελίδα: https://www.ariadnihotel.com/el-gr/rooms/double-or-twin-room-with-mountain-view
ΤΗΛ: +3028950 71300
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΜΠΑΝΑΝΑΣ ΑΡΒΗΣ
Τα τελευταία χρόνια στην Άρβη πραγματοποιείται με μεγάλη επιτυχία τριήμερη γιορτή Μπανάνας. Μέσα από ομιλίες, φωτογραφικό υλικό και άλλα εκθέματα, συναυλίες και μουσικές βραδιές, θεατρική παράσταση, ξεναγήσεις και πολλά ακόμη δρώμενα, με ενεργό συμμετοχή της νεολαίας, οι συμμετέχοντες έρχονται σε επαφή με την ιστορία της καλλιέργειας της μπανάνας και συνολικά την ιστορία της Άρβης, δοκιμάζουν δωρεάν γευστικά εδέσματα και ποτά με βάση τη μπανάνα και χαίρονται τη μουσική και το χορό στο φως του φεγγαριού. Στόχος της διοργάνωσης όπως αναφέρει η ανακοίνωση του φεστιβάλ είναι «να αναδείξουμε την ιδιαίτερη, δυναμική καλλιέργεια της μπανάνας, που αποτελεί οργανικό στοιχείο της σύγχρονης ταυτότητας του τόπου μας και μαζί της το σύνολο των επιτευγμάτων της περιοχής. Αλλά και, σε πείσμα της κρίσης, να ψηλαφήσουμε, μαζί με τους καλεσμένους μας, μία άλλη ποιότητα ζωής, στηριγμένη στην αειφόρο ανάπτυξη και στους ισχυρούς ανθρώπινους δεσμούς, σε αρμονία με το φυσικό περιβάλλον και την ιστορία του τόπου μας».

ΕΠΙΛΟΓΟΣ: «Το ταξίδι, όπως και η αγάπη, εκφράζει μια απόπειρα να μετατρέψουμε το όνειρο σε πραγματικότητα». Η Άρβη σας δίνει αυτή την ευκαιρία και ειδικά μετά τη λήξη της καραντίνας! Επιλέξτε την για είστε ασφαλής και για την υγεία σας!

Πέμπτη 23.4.20 Τα Ιμαλάια όπως φαίνονται από την Ινδία, πρώτη φορά μετά από 30 χρόνια

Σήμερα του Αγίου Γεωργίου, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλους τους εορτάζοντες

Τρίτη 21.4.20 Ο Βασίλης Διακάκης μας στέλνει τα παρακάτω βίντεο

(1) με τυχαίες σελίδες από χειρόγραφα βυζαντινής μουσικής 10ου έως 13ου αιώνα, με τη συνοδεία προσομοιωμένης παμπάλαιας Βυζαντινής Μουσικής από ειδικούς επιστήμονες του πανεπιστημίου του Stafford : Ακούστε πώς έψελναν 1500 χρόνια πριν στην Αγία Σοφία της Πόλης. Επικεντρώστε την προσοχή σας στην ακουστική του Ναού! Ανοίξτε τον ήχο και μεγαλώστε την εικόνα!   https://www.facebook.com/billdiakakis/videos/2190217021093386/

(2) Το Ψαλτήρι των Παρισίων (υπάρχει στο YouTube):
Εκεί που συναντά η μεσαιωνική Βυζαντινή ζωγραφική της Μακεδονικής Αναγέννησης του 10ου μ.Χ. αιώνα την Ελληνιστική ζωγραφική και γλυπτική του 3ου π.Χ. αιώνα! Στο βιντεάκι ψέλνει ο μαέστρος της γλυφαδιώτικης χορωδίας μας των Μελωδών, Σωτήρης Δογάνης.

• Τηλεοπτική συνέντευξή του Αριστομένη Συγγελάκη στον Πάρι Καρβουνόπουλο για τον Μανώλη Γλέζο και τις γερμανικές οφειλές. Ένα περιεκτικό οδοιπορικό σε 75 χρόνων αγώνες για Δικαιοσύνη & Αποζημίωση, τη στάση των ελληνικών και γερμανικών κυβερνήσεων διαχρονικά, την επιχειρούμενη προσπάθεια αναθεώρησης και αντιδραστικής επανασυγγραφής της Ιστορίας και την καταλυτική συμβολή του Μανώλη Γλέζου επί 75 ολόκληρα χρόνια στον αγώνα για Μνήμη και Δικαιοσύνη! https://www.youtube.com/watch?v=BULISyiPba8

Δευτέρα 20.4.20 Όταν οι Έλληνες έφθασαν στην Υπερβόρεια (Σκανδιναβία): Απίστευτες γνώσεις αστρονομίας στον χρυσό δίσκο του Moordorf! από το http://www.ksipnistere.com/

Ένα θαύμα της αρχαίας ελληνικής αστρονομίας ο χρυσός δίσκος του Μούρντοφ (Moordorf), βρίσκεται στο κρατικό μουσείο της Κάτω Σαξονίας στο Ανόβερο και αποδεικνύει για άλλη μια φορά το προχωρημένο επίπεδο γνώσεων των αρχαίων προγόνων μας καθώς χρονολογείται από την από την δεύτερη περίοδο της σκανδιναβικής εποχής του Χαλκού (1500-1300 π.Χ.).

Ανακαλύφθηκε το 1910 και από το 1926 και στην αρχή θεωρούνταν ηλιακός ενώ στις αρχές του 2016 υπήρχαν αμφιβολίες για την αυθεντικότητα του χρυσού δίσκου λόγω της μεγάλης καθαρότητας του σε χρυσό. O δίσκος βρέθηκε στην Eastern Friesland που είναι στην βορειοδυτική σημερινή Γερμανία.

Οι αρχαιοαστρονομικές του πληροφορίες εντοπίστηκαν κατόπιν κοινής έρευνας αρχαιολόγων και αστροφυσικών.

Φυσικά για άλλη μια φορά δημιουργείται το ερώτημα του πως σε μια τόσο πρώιμη εποχή, τουλάχιστον με όσα μας μαθαίνει η επίσημ Ιστορία, οι αρχαίοι Έλληνες του αιγαιακού χώρου διέθεταν τέτοιες εκπληκτικές γνώσεις.

Υποτίθεται ότι οφείλεται στην μεταλλουργία των βρετανικών νήσων αλλά οι χαράξεις και οι γνώσεις οι οποίες έχουν σωθεί πάνω στον χρυσό δείχνει έναν πολύ ανώτερο πολιτισμό που οι τότε ιθαγενούς κατάστασης κάτοικοι των βορείων χωρών ούτε στον ύπνο τους δεν μπορούσαν να κατανοήσουν.

Άλλωστε θεωρείται βέβαιο πλεόν ότι οι κάτοικοι του Αιγαιακού χώρου και ειδικότερα οι Μινωίτες Κρήτες ταξίδευαν σε περιοχές πολύ μακρινές και ίχνη τους υπάρχουν σε ολόκληρη την Βόρεια Ευρώπη.

Άλλωστε η ανάμνηση της Υπερβόρειας ήταν έντονη σε όλους τους ελληνικούς θρύλους και μύθους.

Σε πρόσφατη μελέτη ο ερευνητής αιγαιακών γραφών δρ. Μηνάς Τσικριτσής απέδειξε την αυθεντικότητα του δίσκου λόγω της αρχαιοαστρονομικής πληροφορίας που φέρει, η οποία προϋπάρχει στα αιγαιακά τηγανόσχημα και τα άλλα ευρήματα του Κρητομυκηναϊκού πολιτισμού που έχουν παρόμοια αστρονομική πληροφορία.

Μάλιστα ο ερευνητής παρουσίασε το εύρημα με τις αστρονομικές παρατηρήσεις στα Κυκλαδικά Τηγανόσχημα (Ημερολόγια της 3ης χιλιετίας), στο διεθνές συνέδριο που διοργάνωσε η Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων με τον γενικό τίτλο «Περὶ τῶν Κυκλάδων νήσων: Το Αρχαιολογικό Έργο στις Κυκλάδες».

Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Τσικριτσής για την έρευνα του είπε ότι πριν από λίγες ημέρες έμαθε ότι το άρθρο του για τον χρυσό δίσκο του Μούρντορφ έγινε δεκτό, μετά από αξιολόγηση και πρόκειται να δημοσιευτεί στο επόμενο τεύχος του αρχαιολογικού περιοδικού της Κάτω Σαξονίας «Zeitschrift für niedersächsische Archäologie – Die Kunde» τομ. 67/2016.

«Λόγω των δημοσιεύσεων μας με τον αστροφυσικό Ξενοφώντα Μουσά για την Αρχαιοαστρονομική πληροφορία που έχουμε αναδείξει στον Αιγαιακό πολιτισμό από την 4η χιλ., στις αρχές του 2017 ήλθαν σε επαφή μαζί μου αρκετοί αρχαιολόγοι από την Κεντρική Ευρώπη που ασχολούνται με χρυσούς δίσκους που φέρουν παράξενα χαράγματα και εμπίεστα σημεία στην επιφάνεια τους.

Τον Μάιο που πέρασε ήλθαν περίπου 35 αρχαιολόγοι που ασχολούνται με ευρήματα της 2ης χιλ. π.Χ και με κάλεσαν στην συνάντηση τους για να τους παρουσιάσω τα τηγανόσχημα ως τα πρώτα ημερολόγια και την λειτουργία του Μινωικού υπολογιστή του Παλαικάστρου (1800 π.Χ).

Έτσι προέκυψε η συνεργασία με τον διευθυντή του Μουσείου του Ανόβερου, στου οποίου την έκθεση βρίσκεται ο χρυσός δίσκος του Μούρντορφ. Ο Αρχαιολόγος ερευνητής Dr. St.Veil με φακό μέτρησε όλες τις χαράξεις που παρατηρούμε στις ομόκεντρες ζώνες του χρυσού δίσκου και μου απέστειλε το υλικό για μελέτη».

«Το αποτέλεσμα ήταν ότι παρατήρησα πως στο κέντρο ο κύκλος έχει 9 μικρούς εμπίεστους κύκλους που αν αντιστοιχούν σε σεληνιακούς μήνες τότε εφόσον προστεθούν και οι 100 χαράξεις της επομένης κυκλικής ζώνης μας δίνει άθροισμα 365 μέρες, δηλαδή το Ηλιακό ημερολόγιο», είπε.

Όπως εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Τσικριτσής «οι επόμενες δυο ζώνες αντιστοιχούν σε 584 χαράξεις που ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί στη συνοδική κίνηση του πλανήτη Αφροδίτη, ενώ οι επόμενες ζώνες με τις χαράξεις δίνουν ακριβώς τον αριθμό 399 ημερών, που αντιστοιχούν στη συνοδική κίνηση του Πλανήτη Δία».

Αναφορικά με τα ονόματα των πλανητών που εμφανίζονται στον δίσκο ο κ. Τσικριτσής είπε ότι «τα ονόματα των πλανητών πριν 3500 χρόνια δεν τα γνωρίζουμε αλλά η εμφάνιση σε ευρήματα των συνοδικών τους ημερών δίνει την ταυτότητά τους.

Έτσι όταν βλέπουμε σε ένα αρχαίο εύρημα να έχει 584 η 399 χαράξεις και αυτό επαναλαμβάνεται και σε άλλα τότε μπορούμε να πούμε ότι αυτές δεν είναι τυχαίες και οι κατασκευαστές ήθελαν να απεικονίσουν το ημερολόγιο των πλανητών, Αφροδίτης (584) και Δία (399).

Δεν μπορεί να έχουμε στο δίσκο του Μούρντορφ τρεις συμπτώσεις ημερολογίων, όπως τις ημέρες 365 το Ηλιακό ημερολόγιο, 584 της Αφροδίτης και 399 του Διός. Συμπερασματικά αναφέρουμε όπως έχουμε μελετήσει με τον με τον κ. Μουσά, στα Κυκλαδικά τηγανόσχημα της 3η χιλ, π.Χ όπου στην επιφάνεια τους, οι πλανήτες εμφανίζονται έχοντας ως ταυτότητα της ημέρες της συνοδικής τους κίνησης».

«Το ίδιο φαινόμενο εμφανίζεται και στον χρυσό δίσκο του Μούρντορφ όπου στο εσωτερικό αποτυπώνεται το ηλιακό ημερολόγιο με 365 μέρες.

Έτσι ο δημιουργός του δίσκου έβαλε στο κέντρο τον Ήλιο που είναι η πηγή του φωτός και το πιο φωτεινό ουράνιο αντικείμενο (φωτεινότητα –26.7)», λέει και προσθέτει: «Στις επόμενες τρεις ζώνες ο κατασκευαστής έβαλε τη συνοδική κίνηση του Πλανήτη Αφροδίτη δηλώνοντας το δεύτερο σε φωτεινότητα(-4,4) πλανήτη, και στις 2 τελευταίες ζώνες έβαλε τη συνοδική κίνηση του πλανήτη Δίας που είναι ο επόμενος σε φωτεινότητα(−2.3)».

«Θεωρούμε λοιπόν ότι στον χρυσό δίσκο του Μούρντορφ συνυπάρχουν οι ταυτότητες των τριών πιο φωτεινών ουρανίων σωμάτων Ήλιος, Αφροδίτη και Δίας σε σειρά λαμπρότητας.

Τα ουράνια αυτά αντικείμενα της εποχής του Χαλκού εθεωρούντο Θεοί, όπως μας γνωρίζει ο Πλάτωνας στο έργο του Κρατύλος. Έτσι ο δίσκος θα λειτουργούσε ως φυλαχτό αφού απεικονίζονται στην επιφάνεια του οι τρεις βασικοί πλανήτες, όπου ο κάτοχός του μπορούσε να τους επικαλεσθεί για προστασία.

Αν συσχετισθούν τα ονόματα των πλανητών με τις μετέπειτα διαχρονικές ιδιότητες τους, γνωρίζουμε ότι όταν ο Ήλιος απεικονίζεται στον καθαρό χρυσό με κύκλο, σχετίζεται με μια κοσμική δύναμη της ύπαρξης. Ενώ η Αφροδίτη σχετίζεται από την αγάπη τον έρωτα και την αναπαραγωγή του ανθρώπου, και τέλος ο Δίας ήταν η αρσενική δύναμη που ρύθμιζε τις σχέσεις στις κοινωνίες», επισημαίνει ο κ. Τσικριτσής.

Και καταλήγει λέγοντας: «Συμπερασματικά αποδείξαμε ότι ο δίσκος του Μούρντορφ είναι ένα αυθεντικό ταλισματικό εύρημα με πολλά αστρονομικά στοιχεία μεγάλης ακρίβειας αποτυπωμένα στην επιφάνεια του που εμφανίζονται μόνο σε ευρήματα της 3η και 2η χιλιετίας π.Χ στον Αιγαιακό πολιτισμό».

Θρήνος για τη Ζαχαρένια στις Αγιές Παρασκιές

Θρηνούν οι Αγιές Παρασκιές για την απώλεια της 47χρονης Ζαχαρένιας Ζηδιανάκη, που έφυγε από τη ζωή δίνοντας άνιση μάχη με τον καρκίνο. Φίλη του ΔΙΑΒΑΤΗ, ακολούθησε αρκετές εκδρομές του μαζί με τους γονείς της Μανώλη και Μαρία. Το Δ.Σ. του συλλόγου μας εκφράζει θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά της. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα την σκεπάσει.

Πάλεψε σκληρά αλλά δεν τα κατάφερε αφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό… Το τελευταίο αντίο θα της πουν συγγενείς και φίλοι στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στις Αγιές Παρασκιές, σήμερα στις 12.30 μ.μ.

Μεγάλο Σάββατο 18.4.20

• History Repeats Itself Every 100 Years, πανούκλα, χολέρα, ισπανική γρίπη και τώρα κορωνοιός

• Αγαπητοί συνάδελφοι και φίλοι

Ελπίζω να είστε όλοι καλά. Σας στέλνω την αγάπη μου και τις ευχές μου για τις άγιες αυτές μέρες.

Με την ευκαιρία σας κοινοποιώ επίσης μία τηλεοπτική – διαδικτυακή – συνέντευξή μου για τον Μανώλη Γλέζο και τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών (στον έγκριτο δημοσιογράφο Πάρι Καρβουνόπουλο του Militaire.gr), που εκτιμώ ότι θα σας αρέσει πολύ:

https://www.viannitika.gr/el/apokalypseis-gia-tis-ofeiles?fbclid=IwAR2U-Xyk6OU9C7RgeVJULCZcKGz0gdwVv4SXLdLooiyoVoDawgQax-b5W28

Καλή Ανάσταση και χρόνια πολλά! Αριστομένης

Μεγάλη Παρασκευή 17.4.20 Οι διαφορές μιας βυζαντινής και μιας δυτικής εικόνας με θέμα την Σταύρωση (Κ.Ν.Μ.Καζαμιάκης, στη μνήμη του διδασκάλου μου Χαράλαμπου Μπούρα)

Η παράδοση στη δυτική θρησκευτική ζωγραφική επικεντρώνεται στη φύση και όχι στην υπόσταση. Οι ζωγράφοι αναπαριστώντας πιστά τη φύση εικονίζουν πολύ ρεαλιστικά το θάνατο όπως φαίνεται εδώ στα έργα του Matthias Grunevald εικ 1 και του Hans Holbein εικ. 2. Στη Σταύρωση, στην αποκαθήλωση και στην ταφή το πρόσωπο και το σώμα του Χριστού έχουν τα σημάδια της βασάνου, του μαρτυρίου, τρομάζουν οι ανοικτές πληγές, η μελανιασμένη και κιτρινισμένη σάρκα, τα στρεβλωμένα άκρα,.. Οίκτος και φόβος ώστε να υπηρετηθεί η δυτική κουλτούρα και αντίληψη για παραδειγματισμό. Το σώμα του Χριστού στην υπηρεσία της διδακτικής αντίληψης.
Στους αντίποδες η βυζαντινή – χριστιανική αγιογραφική παράδοση όπου ού την φύσιν αλλά την υπόστασιν εικονίζομεν. Στις εικόνες της βυζαντινής παράδοσης ζωγραφίζουν την υπόσταση, την ύπαρξη, την αρχική σημασία του θεμελίου, την ουσία ως οντολογική πραγματικότητα, το σύνολο των υποσυνόλων τα οποία συνθέτουν τις ιδιαιτερότητες κάθε υπάρξεως, τη φυσιογνωμία, τα κριτήρια της συλλογικής δέσμευσης. Το αθάνατο θεμέλιο στη χριστιανική παράδοση δεν είναι ο αιώνιος, δεδομένος, αμετάβλητος, ανερμήνευτος λόγος αλλά η κλήση που απευθύνει ο Θεός στον άνθρωπο: Η κλήση από την ανυπαρξία στην ύπαρξη, η εντελέχεια από το μη όν στο είναι. Έτσι αν στη Σταύρωση απεικονίσεις την υπόσταση και όχι τη φύση τότε τα έχεις δείξεις όλα. Ο Σεφέρης σημειώνει μια φράση του αυτοδίδακτου ζωγράφου Θεόφιλου: Η ζωγραφιά πρέπει να τα λέει όλα. Στις βυζαντινές εικόνες της Σταυρώσεως, Αποκαθηλώσεως, Ταφής οι βυζαντινοί καλλιτέχνες τονίζουν την Ανάσταση και όχι το θάνατο, την υπόσταση και όχι τη φύση.
Ο Σταυρός είναι μεν το μέγιστο σύμβολο του μαρτυρίου αλλά την ίδια στιγμή μας φανερώνει και την πραγματική του υπόσταση που είναι η Ανάσταση.
Ο βυζαντινός καλλιτέχνης ζωγραφίζει την Ανάσταση την ίδια στιγμή που ζωγραφίζει την Σταύρωση, την ανθρώπινη εγκατάλειψη Του εσταυρωμένου στην Αγάπη του Πατρός.

.., έβλεπες µια εικόνα µε διαστάσεις αρκετά ακανόνιστες· είχε περίπου δυόµισι πήχες µάκρος και τριάντα πόντους ύψος. Αυτή η εικόνα παρουσίαζε τον Σωτήρα µετά την Αποκαθήλωση.
– Μα αυτό είναι µια κόπια του Χανς Χολµπάιν , είπε ο πρίγκιπας, αφού εξέτασε καλά τον πίνακα,..
– Αυτός ο πίνακας! φώναξε ο πρίγκιπας σαν να του ήρθε µια ξαφνική έµπνευση, αυτός ο πίνακας! Μα ξέρεις πως βλέποντάς τον µπορείς να χάσεις την ίδια σου την πίστη;
Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, Ηλίθιος, 2,IV, 292.
Παρίστανε τον Χριστό τη στιγµή της Αποκαθήλωσης. Εάν δεν κάνω λάθος, οι ζωγράφοι έχουν τη συνήθεια να ζωγραφίζουν τον Χριστό ή όταν είναι επάνω στο Σταυρό ή µετά την Αποκαθήλωση, µε µια απόχρωση υπερφυσικής οµορφιάς στο πρόσωπο. Προσπαθούν να διατηρήσουν σ’ Αυτόν αυτήν την οµορφιά, ακόµη και τις στιγµές των πιο φρικτών βασάνων. ∆εν υπήρχε τίποτε απ’ αυτήν την οµορφιά στον πίνακα του Ρογκόζιν· ήταν η τέλεια αποµίµηση ενός ανθρώπινου πτώµατος, που είχε το αποτύπωµα του πόνου και είχε υποφέρει πριν ακόµα σταυρωθεί. Έβλεπε κανείς εκεί τα σηµάδια από τις πληγές, την κακή µεταχείριση και τα άσχηµα χτυπήµατα που είχε δεχτεί από τους φρουρούς του και τον όχλο, όταν κουβαλούσε το σταυρό και έπεφτε κάτω απ’ το βάρος του· τα µαρτύρια τελικά της σταύρωσης που Αυτός είχε υποφέρει έξι ολόκληρες
Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, Ηλίθιος, 3,VI 550.

Σταύρωση στο Βυζαντινό Χριστιανικό Μουσείο. Εικ. 3.

Οι ραδινές, λεπτότεχνες, λεπταίσθητες μορφές διακρίνονται για την ευγένεια και τη συγκρατημένη νηπτική θλίψη τους. Αποδίδονται με σχέδιο ενορατικής ζωγραφικής ενώ στην αρμονία της συνθέσεως συμβάλλουν τα χρώματα και ο χρυσός κάμπος του ανεσπέρου αϊδίου φωτός. Εικονίζεται ο Χριστός στον Σταυρό, η Παναγία και ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος.
Κόκκινες επιγραφές αναγράφονται πάνω από τα κεφάλια τους.
Η εικόνα έχει φιλοτεχνηθεί σε αξιόλογο καλλιτεχνικό εργαστήριο της Κωνσταντινούπολης κατά την Παλαιολόγεια περίοδο ,τον 14ο αι. (περίπου 150 χρόνια πριν τα έργα του Γκρίνεβαλντ και Χόλμπάιν που αναφέρομαι στο παρόν κείμενο)

Το τελευταίο φύλο της εφημερίδας Κρητικές Αθιβολές: 110-ΟΛΟ 

Μεγάλη Δευτέρα 13.4.20 (Στίχοι Γ.Ν.Στρατογιαννάκης)

• Το Δ.Σ. του ΔΙΑΒΑΤΗ εύχεται στα μέλη του και τους φίλους του υγεία, υπομονή, αισιοδοξία. Να θυμόμαστε ότι πάντα έρχεται
η Ανάσταση!

• Ευχαριστούμε την Άννα Οικονομάκη, την Δέσποινα Ουρανού, τον Μάνθο Αγγελάκη, την Himalaya Travel AE και τον Ανδρέα Παραβολιάση που μας ανταπέδωσαν.

Η Ιστορία του Θεού με τον Morgan Freeman. Ψάξετε στο National Geographic στο σύνδεσμο: https://www.imdb.com/title/tt5242220/, και δείτε όλα τα επεισόδια.

Η ΕΤ2 αυτές τις μέρες επαναλαμβάνει συνεχώς ολόκληρη τη σειρά.

Προσέξετε το επεισόδιο που αναφέρεται στην Αποκάλυψη του Ιωάννου, θέμα σχετικό με το προηγούμενο δικό μας.

Κυριακή των Βαίων 12.4.20  Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ (ΔΙΟΡΘΩΜΕΝΟ)

 

 

Σάββατο 11.4.10 Locomondo ‘Το Πλατανιώτικο νερό’ live, σαββατόβραδο διασκέδασης…

Nadja’s Top 10 Pranks – Best Of Just For Laughs Gags, λίγο γέλιο… 

The seriously made my day, ευρηματικοί πιανίστες…

Πέμπτη 9.4.20 ΤΑ ΑΝΩΓΕΙΑ ΦΤΥΝΟΥΝ ΤΗΝ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΨΗΦΙΖΟΥΝ…

Οι κάτοικοι των Ανωγείων μιλούν και καταριούνται την Χ.Α σε ένα ρεπορτάζ που έκανε η Νέα Τηλεόραση Κρήτης με την δημοσιογράφο Στέλλα Μαθιουδάκη και οπερατέρ εμένα μετά τις εκλογές του 2015 όπου η Χρυσή Αυγή δεν πήρε ούτε ένα ψήφο στα Ανώγεια. Μακάρι τα Ανώγεια να γίνουν παράδειγμα και για τους υπόλοιπους Έλληνες, εδώ είναι όλο το υλικό που τραβήξαμε.

Τετάρτη 8.4.20 ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΩΛΕΙΑ

Σήμερα, 8 Απριλίου 2020, έφυγε από κοντά μας μία εμβληματική μορφή της επιστήμης, αλλά και εξέχον μέλος του «Διαβάτη». Η Τιτίκα Μανδαλάκη – Γιαννιτσιώτη δεν είναι πλέον ανάμεσά μας. Πλήρης ημερών, υπερβαίνοντας τα 90 έτη, διακρίθηκε για το επιστημονικό της έργο ως ιατρός – αιματολόγος, έχοντας διατελέσει ευδοκίμως διευθύντρια του αιματολογικού τμήματος του Λαϊκού Νοσοκομείου Αθηνών και διδάξει τις πολύτιμες γνώσεις της σε πολλούς διαπρεπείς ομότεχνούς της.
Γέννημα – θρέμμα της Κάτω Βιάννου αγαπούσε τον τόπο της και παραστεκόταν στους συντοπίτες της με αφοσίωση και καλοσύνη. Ο πατέρας της, Μ. Γ. Μανδαλάκης, υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη του Συλλόγου μας και η ίδια συμμετείχε στις εκδηλώσεις του «Διαβάτη» μέχρι τα τελευταία χρόνια της ζωής της.
Οι παρούσες συνθήκες της πανδημίας δε μάς επιτρέπουν να παρασταθούμε, με την παρουσία μας, στο πένθος της εκλεκτής οικογένειας της, που είναι στο σύνολό της ταγμένη στην ιατρική επιστήμη. Η θλίψη μας, όμως, καθώς και τα θερμά συλλυπητήριά μας συνοδεύουν την προσφιλή μας Τιτίκα στο ύστερο ταξίδι της.

Εκ μέρους όλων των μελών του Δ.Σ.

---

Ένα κουβανέζικο τραγούδι για την Αθήνα. Μας το έστειλε ο Κωστής Καζαμιάκης

Το γνωστό κουβανέζικο συγκρότημα Santa Palabra συνέθεσε, παίζει, τραγουδά και χορεύει ένα τραγούδι για την Αθήνα από την εποχή του Περικλή και του Παρθενώνα έως τις μέρες μας. Χορέψτε μαζί τους tutti a casa.

ΜΙΝΩΙΚΕΣ ΠΑΡΑΠΛΟΙ & ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ, εκπομπή διάρκειας 3:25 λεπτών που προβλήθηκε στις 14.5.14. Αξίζει την παρακολουθήσετε έστω τμηματικά. Αναφέρεται στον δίσκο της Φαιστού, την γραμμική Α και Β, τα κρητικά ιερογλυφικά, την γραφή το 2200π.Χ την εποχή του χαλκού, την πρώτη γραφή της Ευρώπης κ.α.

Τρίτη 7.4.20 Δρομολόγιο κρητικής ακτοπλοΐας στις αρχές του 20ου αιώνα

ΑΠΙΘΑΝΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΕ ΤΡΕΝΟ – ΕΛΛΑΔΑ

Στην Ελλάδα, το τρένο μας επιτρέπει να περιηγηθούμε στους θησαυρούς μιας κληρονομιάς γεμάτης Ιστορία. Ο Philippe Gougler αρχίζει το ταξίδι του στη Θεσσαλονίκη, στα βόρεια της χώρας. Έπειτα το τρένο τον μεταφέρει στην Καλαμπάκα, ο ίδιος αφήνει τον εαυτό του να οδηγηθεί στα μυθικά Μετέωρα και τα απίστευτα μοναστήρια τους σκαρφαλωμένα στην πλαγιά του βουνού. Στη συνέχεια, στην Αθήνα, την πρωτεύουσα, μετά στην Πελοπόννησο, όπου ο Φίλιππος συνεχίζει το ταξίδι του με το τρένο που διασχίζει τα βουνά, έχει θέα στο φαράγγι και σταματά στα χωριά όπου ο κεντρικός δρόμος είναι σιδηροδρομικός . Κυκλοφορεί επίσης στα 450 ελληνικά νησιά.

Δευτέρα 6.4.20 Κρουσοκεφαλόκριτος
Σαν όντε μεσοκέφαλα η κουρκουδιά σου παίξει,
και καταπιείς την γλώσσα σου και σου χαθεί η φέξη.
Θαρείς τ΄ αριστερά δεξά, θαρείς τα πάνω κάτω
κι εγίνηκέ σου το μυαλό ωσάν αυγό μελάτο.
Όξω σου βγουν τα μάτια σου και δάκρυα γεμίζουν
τα πόδια σου εδώ κι εκεί να παρασκανταλίζουν.
Το στόμα σου ξεραίνεται βουίζουνε τ’ αυτιά σου,
σαν πίνακας του Πικασό γίνεται η θωριά σου.
Τα γόνατά σου λύνονται τα δάκτυλα γαβρώνουν
απ’ άκρη σ’ άκρη οι τρίχες σου τεντώνουν και ορθώνουν,
το όνομά σου το ξεχνάς, δεν ξέρεις που πηγαίνεις,
μηδέ πούναι το σπίτι σου μηδέ πως να γιαγέρνεις.
Κι’ αρχίζουν ρήγη στο κορμί και ανακατοσούρες
και ότι γύρω σου θωρείς είναι όλο θολούρες.
Διπλώνεσαι κουκουβιστά κάνεις χάμε να κάτσεις
μα τρέχουνε τα σάλια σου και πώς θα το βαστάξεις.
Το πάθημα δεν το μπορείς και δεν το νταγιαντίζεις
μα ξαφνικά εξύπνησες στο κόσμο σου γυρίζεις.
Ηντά ταν πάλι τουτονά κι ας ήταν στ’ όνειρό σου
ο Θιός μην σου καταραστεί και βγει αληθινό σου.
Θε μου λαόν ξεμίστευε δώσε του προστασία
μη του ρθει ξάφνου βροντερή μια κεφαλοκρουσία
Κι  αν τήνε λένε ένφια κι αν τήνε λένε κρίση
και θέλει να απαλλαχθεί και θέλει νάβρει λύση,
κομματικούς, πολιτικούς όλους να τους γκρεμίσει.

Εις των Κρητών εποίησεν

Συμβουλή:
Το όνομα του ποιητή μη ψάξετε να βρείτε,
γιατί θα φάτε κουρκουδιά απού θα ξεραθείτε.

*ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΔΙΑΒΑΤΗ: Κουρκουδιά, θάμνος από τα κλαδιά του οποίου φτιάχνονται οι κρητικές μπαστούνες ή μαγκούρες. Χαρακτηριστικό των κλαδιών του είναι ότι το βαρύ και χονδρό είναι ανάποδα δηλαδή επάνω. Στείλτε μας τα σχόλιά σας.

Κυριακή 5.4.20 ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΔΗΛΩΣΗ ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ
Εγώ: ο Κορωνοϊός δηλώνω υπευθύνως,
πως: είμαι ένα βδελυρό ανθρωποκτόνο κτήνος.
Πλην όμως, ο καλός Θεός,
των πάντων ο δημιουργός,
μου έχει δώσει τρόπους,
με τη δική του άδεια, να θανατώνω ανθρώπους.
Αυτός λοιπόν, μου έδωσε το θράσος το προσήκον,
αυτός με επιφόρτισε με τούτο το καθήκον.
Ανθρωποκτόνες εντολές, μου δίνει στην αράδα,
όπως και η Βιαννίτικη το λέει μαντινάδα:
“Θεέ μεγαλοδύναμε, μεγάλο τ’ όνομα σου,
φύλλο δεν πέφτει από δεντρί, χωρίς το θέλημα σου”!!!
Ας μη μου πει λοιπόν κανείς, ψευδώς όλως διόλου,
οι εντολές, που εκτελώ πως είναι του διαβόλου.
Διότι θα σας πω κι εγώ: διάβολος δεν υπάρχει
ο παντοδύναμος Θεός σ’ αυτό τον κόσμο άρχει.
Αυτός τον επινόησε
και τον αδειοδότησε,
τον διάβολο κοντά του,
να του φορτώνει πού και πού, τα λάθη τα δικά του.
Ακούστε, πριν μου κάμετε τη σχετική κατσάδα,
τι λέει η επόμενη της Βιάννου μαντινάδα:
“Θεέ συγνώμη που μιλώ με πείσμα και με πάθος,
όμως, εσύ τον έπλασες τούτο τον κόσμο λάθος”.

Η εντολή που εκ Θεού έχω να εκπληρώσω,
είναι τον υπερπληθυσμό της γης να αραιώσω.
Αυτή μου την αποστολή, ορκίστηκα το τέρας,
να τη νε φέρω γρήγορα επιτυχώς, εις πέρας!!
Για τούτο, κάποιοι άνθρωποι,
τίμιοι και παλιάνθρωποι,
όσο κι αν φυλαχτούνε,
με του Θεού το θέλημα, θα εξαφανιστούνε
και, εις “ζωήν αιώνιον”
ταξίδι καταχθόνιον
στου κάτω κόσμου τα σκαλιά ταχιά, θα πορευτούνε.
Εκεί, θα …συνηθίσουνε να ζούνε στο σκοτάδι,
να εκτελούνε ευπειθώς τις… εντολές του Άδη.
Σ’ αυτή λοιπόν την εντολή, τη δράση μου στηρίζω
και το δηλώνω ευθαρσώς και το υποστηρίζω
κι επίσημο και …. ακριβές αντίγραφο προσάγω,
που, έχει επικυρωθεί από τον Άρειο Πάγο!
Ώστε να μην μπορεί κανείς να την αμφισβητήσει,
γι αυθαίρετη διαγωγή, να με κατηγορήσει!!!
Αθήνα 12-4-2020
Ο Υπευθύνως δηλών ????????????????
Κορωνοϊός ο θανατοποιός Και…. για την αντιγραφή Γ.Κοκ..
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:

Ο παντοδύναμος Θεός
του κόσμου ο δημιουργός,
μου ‘δωσε ως κανίσκι
και, όποιος έλθει σ’ επαφή μαζί μου, αποθνήσκει!
Είναι ρητή η εντολή, που έχω και…. γυρίζω
και πλάσματα ανθρώπινα ωμά καταβροχθίζω.
Με άλλα λόγια δηλαδή: απλά κανιβαλίζω!!!!
Κι ως πότε θα κυκλοφορώ; αυτό δεν το γνωρίζω.
Γιατί συνασπιστήκανε όλοι και ερευνούνε:
το κορωνοεμβόλιο εις βάρος μου να βρούνε.
Και, όταν όλοι σπεύσουνε, να εμβολιαστούνε
προκλητικά αντίκρυ μου άτρωτοι, θα σταθούνε,
να με κοροϊδεύουνε, να με περιγελούνε:
“Άθλιε κορωνοϊέ, θα λεν :”Νενίκηκα σε
κι απ’ όπου ήλθες σ’ έστειλα να πας π’ ανάθεμα σε”!!!
Αθήνα αυθημερόν
Γ.Κοκ..

Εκπομπή Συνεχείας “ΣΤΑ ΑΚΡΑ” (Απρίλιος 2010): Θεοδόσιος – Ρήγας Παναγιώτου Τάσιος*

• Σπούδασε πολιτικός μηχανικός το 1948 στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ) και συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Παρίσι και έπειτα στο ΕΜΠ. Στη συνέχεια, υπηρέτησε ως υπολοχαγός στο σώμα του Μηχανικού του Ελληνικού Στρατού και το 1958 αναγορεύθηκε διδάκτωρ και στη συνέχεια επιμελητής, έκτακτος μόνιμος καθηγητής (1964) και τακτικός καθηγητής του ΕΜΠ (1969).
  Έχει παράλληλα διδάξει στο Πανεπιστήμιο της Βαγδάτης (1979), στο Πανεπιστήμιο Τονγκζί (Tongji University) της Σαγκάης (1982), στο «Διεθνές Κολέγιο Επιστημών των Κατασκευών» (Collège International des Sciences de Constrution, 1979-1989), στο Πανεπιστήμιο της Ναντζίν και στο Πανεπιστήμιο της Παβίας (1986)

Παρασκευή 3.4.20  Αφιερωμένο στο Μανώλη Γλέζο και τον Απόστολο Σάντα (του Βασίλη Διακάκη)
Η αντιπαροχή
Στο μονόρριχτο το σπίτι
με την κεραμοσκεπή
μια κατοχική ριπή
από σφαίρες κάποιων που ‘χανε σιρίτι
τον θερίζει και τον κάνει μακαρίτη
το Βαγγέλα, που δεν έσπασε τρεις μέρες για να πει:
«Ποιοι στο Βράχο κάτω απ’ του εχθρού τη μύτη
κατεβάσανε τη σβάστικα αστραπή».
Απ’ το σπίτι του Βαγγέλα
που ‘μενε στην Κατοχή
πέταξαν μες στη βροχή
την τραγιάσκα, το γιλέκο, την ομπρέλα,
το ντιβάνι με το στρώμα, μια κασέλα
στο μονόρριχτο στο Γκάζι που ‘μενε την Κατοχή
και καρφώσανε στην πόρτα μια ταμπέλα
που ‘γραφε τη λέξη: «Αντιπαροχή».
Στο μονόρριχτο το σπίτι
με την κεραμοσκεπή
μια κατοχική ριπή
από σφαίρες κάποιων που ‘χανε σιρίτι…..
Να θυμάσαι το Βαγγέλα τον Πολίτη
και αυτούς που κατεβάσανε τη σβάστικα αστραπή
να θυμάσαι ακόμα το μαυραγορίτη
είναι αυτός που θα σηκώσει το γιαπί!

• Έπίκαιρο με το θάνατο του Μ. Γλέζου βραβευμένο ποίημά μου με τίτλο “η αντιπαροχή” γραμμένο το 2009, αφιερωμένο στο Μανώλη Γλέζο και τον Απόστολο Σιάντα…  Παραδόθηκε στο Μ. Γλέζο που ήταν παρών στο μνημόσυνο του συλλόγου ΔΙΑΒΑΤΗΣ για τα θύματα της επαρχίας Βιάννου, την 11.10.19 . Το ποίημα τούτο δόθηκε πρόσφατα και στο Μ. Θεοδωράκη. (Β. Διακάκης).

Δείτε θέατρο με ένα κλικ

Η αυλαία μπορεί να έπεσε άδοξα για τις θεατρικές μας σκηνές, ωστόσο σημαντικοί οργανισμοί και καλλιτέχνες ξεκίνησαν να διαθέτουν ελεύθερα στο διαδίκτυο κάποιες από τις παραστάσεις τους για το διάστημα που μένουμε σπίτι. Αξίζει να δούμε ή και να θυμηθούμε ξανά εμβληματικές παραγωγές του Εθνικού μέσα από το πλούσιο ψηφιοποιημένο του αρχείο, το οποίο, εκτός από τις μαγνητοσκοπημένες παραστάσεις, παρέχει στους θεατρόφιλους προγράμματα, κριτικές, φωτογραφίες αλλά και ηχογραφήσεις.

Μεταξύ άλλων, το κοινό μπορεί να δει: τους «Βρυκόλακες» του Ίψεν σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου (1997) με τους Ελένη Χατζηαργύρη και Χρήστο Πάρλα, τον «Κύκλο με την κιμωλία» του Μπρεχτ (2005) σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου με τη Λυδία Κονιόρδου, και την «Έντα Γκάμπλερ» του Ίψεν σε σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη (2004) με την Φιλαρέτη Κομνηνού.
Ιστορικές παραστάσεις από το «Πορεία»
Η «Μεγάλη Χίμαιρα» συγκέντρωσε 144.000 views και 500.000 κλικ και το «Ευχαριστημένο» περίπου 62.000, όπως δήλωσε εμφανώς ικανοποιημένος στο liberal.gr ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Δημήτρης Τάρλοου. Το θέατρο «Πορεία» έχει ήδη ανεβάσει στην ιστοσελίδα του 12 θρυλικές παραστάσεις από το ιστορικό αρχείο του, τις οποίες το κοινό έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει δωρεάν τις επόμενες ημέρες.
«Λαμβάνουμε πάρα πολλά μηνύματα συμπαράστασης κι ευχαριστήρια. Επίσης, λαμβάνουμε πολλά αιτήματα για επανάληψη παραστάσεων που ο κόσμος δεν πρόλαβε να δει, όπως την Χίμαιρα την πρώτη μέρα. Υπάρχει σαφώς το αίτημα για μονιμότερη παρουσίαση στο ίντερνετ με τη δημιουργία μιας πλατφόρμας ώστε να μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα pay per view στο μέλλον. Φαντάζομαι ότι αυτό είναι κάτι που θα αναδυθεί σύντομα ως πραγματικότητα μετά από αυτή την πανδημία» αναφέρει χαρακτηριστικά ο καλλιτεχνικός του διευθυντής.
Μπείτε στο poreiatheatre.com. Σήμερα 30/3 παρουσιάζεται η Μιράντα σε σκηνοθεσία του Oskaras Korsunovas και ακολουθούν ανά μέρα: «το Κτήνος στο Φεγγάρι» σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού, «Η Υπόθεση της Οδού Λουρσίν» σε σκηνοθεσία Μάρθας Φριντζήλα, «οι Βάκχες του Ευριπίδη» σε σκηνοθεσία Renate Jett, «το Τυφλό Σημείο» του Γιάννη Μαυριτσάκη σε σκηνοθεσία Μάρθας Φριντζήλα, και «Δάφνης και Χλόη» σε σκηνοθεσία του Cezaris Grauzinis.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου, το Θέατρο «Σταθμός» προσφέρει για λίγες μέρες ακόμη μέσω της τεχνολογίας τη δυνατότητα στους φίλους του να παρακολουθήσουν μέσω της ιστοσελίδας του stathmostheatro.gr, χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση τις παραστάσεις «Ο Ουρανός και… το Παντελόνι του» των Λούλα Αναγνωστάκη – Ιάκωβου Καμπανέλλη με τη Νένα Μεντή και το Χρήστο Χατζηπαναγιώτη και «Ο ήχος του όπλου» της Λούλας Αναγνωστάκη με την Πέγκυ Σταθακοπούλου κ.α.
«Νανούρισμα» για τους φαν του Παπαϊωάννου
O διεθνής χορογράφος Δημήτρης Παπαϊωάννου προσφέρει την εξάωρη περφόρμανς «Μέσα» (Παλλάς, 2011), με τους τριάντα ερμηνευτές σε ένα μονοπλάνο χωρίς μοντάζ, αλλά και το «2»- την πρώτη του δουλειά μετά τις τελετές των Ολυμπιακών Αγώνων που παρουσιάστηκε το 2006 στο Θέατρο Παλλάς. Όπως έγραψε και ο δημοφιλής δημιουργός, «τώρα που όλοι κάναμε μια παύση για να μείνουμε «μέσα», το «Inside» μπορεί να είναι ευκαιρία για περισυλλογή, συντροφιά, απόλαυση. Ακόμα και νανούρισμα».
Και η εμπειρία του λυρικού θεάτρου
Ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ) προσφέρει δωρεάν online παρακολούθηση τις τρεις οπερέτες που ανέβηκαν στο Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας» κατά τις καλλιτεχνικές περιόδους 2018 – ’19 και 2019 – ’20, στηρίζοντας την εκστρατεία «Μένουμε Σπίτι».
Μέσα από την ιστοσελίδα www.opanda.gr μπορεί το κοινό να απολαύσει δωρεάν τις οπερέτες: «Η Εύθυμη Χήρα» του Φραντς Λέχαρ, «Η Ωραία Ελένη» και «Ο Ορφέας στον Άδη» του Ζακ Όφενμπαχ σε σκηνοθεσία Ισίδωρου Σιδέρη.
Μία από τις πιο καινοτόμες λυρικές σκηνές της Ευρώπης, η Εθνική Όπερα των Βρυξελλών (La Monnaie), ύστερα από υποχρεωτικό κλείσιμο λόγω του κοροναϊού, αποφάσισε να διαθέσει online, έως τις 19 Απριλίου 2020, μερικές από τις πιο αξιοσημείωτες παραγωγές της των τελευταίων ετών, στο πλαίσιο της καινούριας διαδικτυακής της «εικονικής σεζόν».
Ανάμεσά τους και τη δημοφιλή όπερα του Βέρντι, «Aida», σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού, η οποία είχε ανέβει στη σκηνή της το 2017, αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές.
Στο YouTube
Από τις πιο επιτυχημένες παραστάσεις τις περσινής χρονιάς, ο «Θείος Βάνιας» σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγγανάρη, είναι πλέον διαθέσιμη στο κοινό.
Παίζουν: Ανθή Ευστρατιάδου, Παναγιώτης Καλαντζόπουλος, Σύρμω Κεκέ, Κώστας Κουτσολέλος, Μαρία Μαγκανάρη, Υβόννη Μαλτέζου, Δημήτρης Ντάσκας, Γιωργής Τσαμπουράκης.
Ακόμη, στο YouTube είναι διαθέσιμο το «Γάλα» του Βασίλη Κατσικονούρη σε σκηνοθεσία του Νίκου Μαστοράκη (2006), με τους Μάνια Παπαδημητρίου, Γιάννο Περλέγκα, και Κωνσταντίνο Παπαχρόνη .
Διαθέσιμη είναι η πρώτη δουλειά της ομάδας ΠΥΡ (Αργύρης Ξάφης, Ιώ Βουλγαράκη, Δέσποινα Κούρτη) «Γλέντι στον καιρό της πανούκλας» του Αλεξάντρ Πούσκιν, που είχε παρουσιαστεί για πρώτη φορά στο Βυρσοδεψείο τον Ιανουάριο του 2013, καθώς και η παράσταση «Άφιξις» της ομάδας ΠΥΡ, η οποία παρουσιάστηκε στη Μικρή Επίδαυρο το 2017 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου.
Το Θέατρο Τέχνης και στο σπίτι
Από τις 19 Μαρτίου ξεκίνησε η νέα υπηρεσία του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν, «Το Θέατρο Τέχνης –και – στο σπίτι», που με χαμηλό αντίτιμο (3.50 ευρώ) δίνει τη δυνατότητα της on demand παρακολούθησης των παραστάσεων που διακόπηκαν λόγω της αναστολής λειτουργίας των θεατρικών σκηνών της χώρας: τον «Έντμοντ» του Ντέιβιντ Μάμετ σε σκηνοθεσία της Μ. Κάλμπαρη, το «#MiaMeraXwris» της Εύας Οικονόμου-Βαμβάκα, παράσταση για εφήβους, με θέμα την εξάρτηση από το διαδίκτυο και το «Χωρίς Οικογένεια» του Εκτορος Μαλό για τα παιδιά. Λάβετε υπόψη ότι τα έσοδα από την υπηρεσία θα διατίθενται στους καλλιτέχνες, στους συντελεστές και σε όλους τους άλλους εργαζόμενους του Θεάτρου Τέχνης.
Μένουμε σπίτι και βλέπουμε θέατρο με τα παιδιά μας
Αν και ο τρόπος είναι ανορθόδοξος, η συγκυρία είναι ιδανική για να μοιραστούμε ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά μας. Το Εθνικό Θέατρο έχει παράδοση στο ανέβασμα παραγωγών υψηλής ποιότητας για παιδιά και εφήβους. Διαθέτει λοιπόν δωρεάν στην επίσημη σελίδα του, ψηφιοποιημένες πολλές και καλές θεατρικές παραστάσεις, περασμένων ετών, σκηνοθετημένες από γνωστούς καλλιτέχνες, όπως η Κάρμεν Ρουγγέρη, η Μαριάννα Τόλη κ.α., τις οποίες μπορείτε να απολαύσετε είτε ηχητικά είτε μέσω βίντεο. Στα δεξιά της σελίδας σε κάθε παράσταση, επιλέξτε την αναφορά «Οπτικοακουστικό Υλικό».
Μπορείτε να επισκεφθείτε, λοιπόν, το ψηφιοποιημένο αρχείο του Εθνικού και να απολαύσετε online, μαζί με τα παιδιά σας, την «Ωραία Κοιμωμένη» και τον «Τσάρο με τη μακριά γενειάδα» της Κάρμεν Ρουγγέρη, τον «Γύρο του Κόσμου σε 80 ημέρες» της Μαριάννας Τόλη και τον «Δον Κιχώτη» του Σταύρου Τσακίρη.
* Το άρθρο δημοσιεύθηκε στον Φιλελεύθερο του Σαββάτου, 28 Μαρτίου

Η αντάρτικη, πατριωτική, οικουμενική συνείδηση (του Αριστομένη Ι. Συγγελάκη)

Ο Μανώλης Γλέζος ανήκει, πλέον, στην αιωνιότητα. Αποχαιρετούμε με σπαραγμό και οδύνη τον πρώτο παρτιζάνο της Ευρώπης και (επίτιμο) συνδημότη μας. Χρέος μας ως Βιαννιτών, Κρητικών και Ελλήνων να συνεχίσουμε τον ανυποχώρητο αγώνα του Μανώλη Γλέζου για Δικαιοσύνη κι Αποζημίωση!
«Ηχήστε οι σάλπιγγες… Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα…
Βογκήστε τύμπανα πολέμου… Οι φοβερές
σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα !
Σ’ αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα!»

Οι στίχοι αυτοί με τους οποίους αποχαιρέτησε ο Άγγελος Σικελιανός τον εθνικό ποιητή Κωστή Παλαμά μετατρέποντας την κηδεία του στην πρώτη παλλαϊκή αντιστασιακή πράξη κατά τη διάρκεια της Κατοχής είναι οι πλέον κατάλληλοι για να αποχαιρετήσουμε τον Μανώλη Γλέζο. Το σύμβολο της Εθνικής και Ευρωπαϊκής Λαϊκής Αντίστασης ενάντια στον ναζισμό και τον φασισμό. Τον άνθρωπο, που αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του στην υπηρεσία της Πατρίδας, της Ελευθερίας, της Ισότητας, της Δημοκρατίας. Τον άνθρωπο που ένωσε, όσο κανείς, τους Έλληνες και υπερασπίστηκε με σθένος τους αδύναμους και καταπιεσμένους όπου γης.
Τα έφερε όμως έτσι η ζωή ώστε σήμερα ο τελευταίος αποχαιρετισμός του μεγάλου αγωνιστή να γίνει σε εξαιρετικά στενό οικογενειακό κύκλο αντί να εξελιχθεί σε ένα πάνδημο συλλαλητήριο για Δικαιοσύνη κι Αποζημίωση, για Δημοκρατία κι Εθνική Ανεξαρτησία!
Αντί για αποχαιρετισμό προς τον αγαπημένο μας Πρόεδρο, τον γλυκό μας Μανώλη, προτίμησα να μοιραστώ μαζί σας μερικές μνήμες της τελευταίας περιόδου, που είχα την τιμή (από το 2003) να συνεργάζομαι μαζί του και το προνόμιο να αποκαλεί «συναγωνιστή» την ταπεινότητά μου ο γίγας της Ελληνικής και Παγκόσμιας Ιστορίας.

13-15 Σεπτεμβρίου 2013, Βιάννος. Ο Μανώλης Γλέζος τιμά την 70η επέτειο του Ολοκαυτώματος της Βιάννου συμμετέχοντας στο 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο για τα Ολοκαυτώματα και τις Γερμανικές Αποζημιώσεις. Ο Μανώλης φτάνει στη Βιάννο το βράδυ της 12ης Σεπτεμβρίου και πάει κατευθείαν στο Βλαχάκειο Πνευματικό Κέντρο να παρακολουθήσει τη θεατρική παράσταση «ο Ερωτόκριτος», που ανεβάζουν οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Βιάννου.
Η παρουσία του και τα ζεστά, ανθρώπινα, λόγια του ενθουσιάζουν τον κόσμο και γοητεύουν τα παιδιά. Ο Μανώλης, άλλωστε, ξέρει όσο κανείς άλλος, να ξεκλειδώνει την ανθρώπινη ψυχή.
Έχουν ήδη αποφασίσει να του πάρουν συνέντευξη από τον Μανώλη Γλέζο για το αξιόλογο μαθητικό περιοδικό της ΣΤ’ του δημοτικού σχολείου Βιάννου «το Πεφταστέρι». Την επόμενη μέρα η συνέντευξη εξελίσσεται σε βιωματικό εργαστήριο σύγχρονης ιστορίας – και όχι μόνο – και συναρπάζει τα παιδιά όσο και τον Μανώλη.
Παρά τα 91 χρόνια του ο Μανώλης είναι αεικίνητος και ακατάβλητος. Έρχεται νωρίς το πρωί στο Συνέδριο και φεύγει αργά το βράδυ. Μετέχει με πάθος σε όλες τις συζητήσεις, όχι σπάνια διαφωνεί με τους συναγωνιστές του. Ο λόγος του, βαθιά πολιτικός αλλά ανθρώπινος, ριζοσπαστικός αλλά ενωτικός, συνεγείρει τις συνειδήσεις. Καλεί σε ανυποχώρητο αγώνα για Δικαιοσύνη κι Αποζημίωση!
Οι σύνεδροι, Έλληνες Γερμανοί, Ιταλοί, ενθουσιάζονται! Στο περιθώριο του Συνεδρίου ο κόσμος δεν αφήνει σε ησυχία τον Μανώλη. Ρουφούν κάθε του λέξη, φωτογραφίζονται μαζί του, του δείχνουν με κάθε τρόπο την αγάπη τους. Κι αυτός τους την ανταποδίδει απλόχερα. Ίσως κανέναν άλλο δεν έχουν λατρέψει οι Έλληνες όλου του πολιτικού φάσματος όσο τον Μανώλη Γλέζο. Αφηγείται γλαφυρά ιστορίες από την Εθνική Αντίσταση, από τη φυλακή και την εξορία αλλά και την εμπειρία του από το αμεσοδημοκρατικό εγχείρημα στ’ Απεράθου της Νάξου, όπου υπηρέτησε ως κοινοτάρχης στα τέλη της δεκαετίας του 1980.
Στο κλείσιμο του Συνεδρίου ο Πρόεδρος με μία παροιμιώδη ομιλία του είναι σαφές ότι δίνει το σύνθημα στη νέα γενιά να πάρει τη σκυτάλη του αγώνα διαφυλάσσοντας ως κόρη οφθαλμού την ενότητα του κινήματος!

17 Νοεμβρίου 2017, Πολυτεχνείο. Ο Μανώλης Γλέζος, με υψωμένη γροθιά, υπό καταρρακτώδη βροχή, καταθέτει στεφάνι στους ήρωες της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Η φωτογραφία αυτή συγκλόνισε και συνεχίζει να συγκλονίζει τους Έλληνες και όλους της δημοκράτες όπου γης!

5 Μαρτίου 2018, Αλκυονίδα. Εκδήλωση του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα για την 75η επέτειο της κορυφαίας πράξης της Εθνικής Αντίστασης: της παλλαϊκής διαδήλωσης στην Αθήνα, που πέτυχε τη ματαίωση της πολιτικής επιστράτευσης και έσωσε τον ανθό της νεολαίας μας από τα κάτεργα του Χίτλερ.

Ο Πρόεδρος δεν είναι καλά. Μπαινοβγαίνει στο νοσοκομείο. Λίγες ώρες πριν την εκδήλωση δεν γνωρίζουμε αν θα έλθει. Η ώρα πλησιάζει. Αγωνιούμε… Κι όμως, ο Μανώλης Γλέζος, για άλλη μια φορά, δηλώνει παρών!
Ο συντονιστής της εκδήλωσης Μανώλης Χατζηνάκης τον υποδέχεται με μία εξαίσια μαντινάδα:
«Έλα της αστραπής παιδί και της βροντής εγγόνι,
που δεν σε γονατίσανε ενός αιώνα χρόνοι!».
Ο Πρόεδρος με λόγο εξεγερτικό αφηγείται τα γεγονότα της εποχής, μιλά για το έπος της Εθνικής μας Αντίστασης, τις διαχρονικές ευθύνες των ελληνικών κυβερνήσεων και απαιτεί από τη Γερμανία Δικαιοσύνη κι Αποζημίωση!
Ξεσηκώνει τον κόσμο, που έχει πλημμυρίσει τον ιστορικό κινηματογράφο. Ξάφνου ο Μανώλης Γλέζος κλείνει φορτισμένος την ομιλία του κι αποχωρεί. Ανεβαίνει το μακρύ διάδρομο της Αλκυονίδας με δυσκολία. Πολλοί σπεύδουν να τον βοηθήσουν. Παίρνει μερικές ανάσες και συνεχίζει. Η καρδιά μας γυρίζει στη θέση της.

27 Απριλίου 2018, Πλατεία Συντάγματος. Σημείο εκκίνησης της διαδήλωσης του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα προς την πρεσβεία της Ο.Δ. της Γερμανίας, κατά την 77η επέτειο της εισβολής της Βέρμαχτ στην Αθήνα.
Δεν ζητούμε από τον Πρόεδρο να έλθει για να τον προφυλάξουμε. Η εκδήλωση ξεκινά, στην πλατεία έχουν μαζευτεί πολλοί συναγωνιστές: ο Βασίλης Μπρακατσούλας και ο Χρήστος Τσιντζιλώνης, Αντιστασιακοί και συμπρόεδροι του Εθνικού Συμβουλίου, ο αγωνιστής της αντιδικτατορικής Αντίστασης Περικλής Κοροβέσης, ο στρατηγός Αλευρομάγειρος, η Αλεξάνδρα και η Γεωργία Σάντα, δεκάδες μέλη του Εθνικού Συμβουλίου, εκπρόσωποι μαρτυρικών χωριών και πλήθος κόσμου. Ξεχωρίζει η παρουσία του Γερμανού συναγωνιστή μας Chrstophe Schminck – Gustavus, Ομότιμου Καθηγητή Ιστορίας του Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Βρέμης.
Ξαφνικά ο Μανώλης Γλέζος εμφανίζεται στην πλατεία σε αναπηρικό καροτσάκι. Δυο λόγια λέει μόνο αλλά ο κόσμος ενθουσιάζεται. Βλέπει μπροστά του τη ζωντανή ιστορία του τόπου να παραμένει στις επάλξεις.
Συνεχίζει μαζί μας, μέχρι την πρεσβεία της Ο.Δ. της Γερμανίας. Και εισπράττει κι αυτός, μαζί με εκατοντάδες διαδηλωτές, την απογοήτευση της ερμητικά κλειστής πόρτας και του εκκενωμένου κτιρίου, της υβριστικής δηλαδή στάσης της γερμανικής κυβέρνησης απέναντι στους βετεράνους της Αντίστασης και τον ελληνικό λαό. Δικαίως οργίζεται και με το μπαστουνάκι του τοποθετεί, συμβολικά, το ψήφισμα του Εθνικού Συμβουλίου στον τοίχο της πρεσβείας.

«Θα πεθάνω όρθιος!» μας έλεγε συχνά ο Μανώλης. Κι αυτό έκανε. Έμεινε στις επάλξεις του αγώνα μέχρι το τέλος! Από την μαγική εκείνη νύχτα στην Ακρόπολη μαζί με τον αδελφικό του φίλο Λάκη Σάντα, έως την αιωνιότητα!
Το κράτος τον καταδίωξε, η Πατρίδα τον αγκάλιασε. Οι κομματικοί μηχανισμοί τον πίκραναν, ο κόσμος της Αριστεράς τον τίμησε. Ο ελληνικός λαός, στο σύνολό του, τον έβαλε στην καρδιά του. Οι δημοκράτες, όπου γης, τον θεωρούν σύμβολο Αντίστασης. Η Ιστορία, ήδη, τον δικαίωσε!
Ο Μανώλης Γλέζος μας δείχνει το δρόμο της τιμής, της περηφάνιας, του αγώνα. Δικό μας χρέος είναι να ακολουθήσουμε τα βήματά του! Να συνεχίσουμε με συνέπεια, ενότητα και αποφασιστικότητα τον αγώνα! Μέχρι τη νίκη!

ΑΘΑΝΑΤΟΣ Ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ! Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ!

Πέμπτη 2.4.20

Η απώλεια ενός μεγάλου αγωνιστή και σπουδαίου φίλου (του Γιώργου Στρατογιαννάκη)

Υπάρχουν ιστορικές μορφές που υπερβαίνουν τα όρια της εποχής τους, γίνονται σημείο αναφοράς ενός λαού. Όταν, μάλιστα, η δράση τους συνδέεται με την ελευθερία και την αξιοπρέπεια ενός λαού, η ιστορία έχει τον πρώτο λόγο.
Ο Μανώλης Γλέζος, διανύοντας έναν ευδόκιμο βίο σε αγώνες και ιδέες, πήγε να συναντήσει την Ιστορία του τόπου μας, ενός τόπου που υπερασπίστηκε με ηρωισμό, της σημαίας μας, της οποίας διέσωσε τις αξίες της, του λαού μας, με τον οποίο μοιράστηκε τη σκληρή μοίρα σε δύσκολους καιρούς. Ο Μανώλης «έφυγε», αλλά είναι και θα είναι παρών όπου υπάρχουν αγώνες και αγωνιστές, όπου υπάρχει κοινωνική αδικία, όπου υπάρχουν «σβάστιγγες» και «φασίστες» για υποστολή και εξάλειψη.
Ο Μανώλης Γλέζος υπήρξε και ένθερμος φίλος του «Διαβάτη», όπως άλλωστε και της Βιαννίτικης ιστορίας και κουλτούρας. Ήταν ένας από εμάς. Τίμησε με τον λόγο και την παρουσία του τις εκδηλώσεις οφειλόμενης μνήμης στα θύματα του ολοκαυτώματος της Βιάννου, με συνείδηση χρέους και με σοφία αγώνα. Τον θυμόμαστε να μιλάει με όλους, να σφίγγει χέρια και να μας κοιτάει με τα υγρά, γεμάτα αγάπη, μάτια του.
Ο Μανώλης Γλέζος δε δεχόταν το «ήρωας»! Πάλι δίκιο είχε… Φτάνει, αρκεί… Μανώλης Γλέζος

Ο Μανώλης Γλέζος φλογερός ομιλητής στο ετήσιο Μνημόσυνο του Ολοκαυτώματος του «ΔΙΑΒΑΤΗ» 2017

Ανάμεσα στα μέλη και τους φίλους του «Διαβάτη» στο μνημόσυνο για το Ολοκαύτωμα της Βιάννου 2016

Τετάρτη 1.4.20 Μανώλης Γλέζος: Αποχαιρετισμός στον τελευταίο παρτιζάνο – Μεσίστια η σημαία στην Ακρόπολη

Η Ελλάδα, αλλά και ο Δήμος Βιάννου και ο ΔΙΑΒΑΤΗΣ, είπαν το τελευταίο αντίο στον ήρωα της Εθνικής Αντίστασης Μανώλη Γλέζο, που έφυγε από τη ζωή το μεσημέρι της Δευτέρας.
Σε στενό οικογενειακό κύκλο λόγω των απαγορεύσεων για τον περιορισμό της εξάπλωσης του κορονοϊού, πραγματοποιήθηκε η κηδεία του Μανώλη Γλέζου, που έφυγε από τη ζωή το μεσημέρι της Δευτέρας στα 97 του χρόνια, στο πρώτο νεκροταφείο.

Την εξόδιο ακολουθία τέλεσε ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ενώ το παρών έδωσαν μόνο στενοί συγγενείς.
Αν δεν υπήρχαν οι έκτακτες συνθήκες, είναι βέβαιο ότι εκατοντάδες χιλιάδες λαού, θα ήταν κοντά στον άνθρωπο που ήταν παρών σε όλους τους αγώνες του ελληνικού λαού.
Η ελληνική σημαία στην Ακρόπολη, η σημαία που τόσο τίμησε με τη στάση ζωής του ο ήρωας της Εθνικής Αντίστασης και αγωνιστής της Αριστεράς, κυματίζει μεσίστια. Μεσίστιες κυματίζουν οι σημαίες και σε όλους τους μαρτυρικούς δήμους, που καταστράφηκαν από τα στρατεύματα κατοχής των ναζί στην Ελλάδα.

Τρίτη 31.3.20 Roby Facchinetti – Rinascerò, Rinascerai, με κάθε κλίκ η YouTube δίνει κάποια χρήματα στο νοσοκομείο του Pergamo

https://www.viber.com/invite/0d0685b7ac4d51438401de5d98d8e4e4d4971d97aa46e02022a17f72cd21a1ac/4

Δευτέρα 30.3.20 Ένα τραγούδι από την Κρήτη για την ενίσχυση του νοσοκομείου “Σωτηρία”  ΠΟΙΟΣ ΕΙΔΕ ΑΝΟΙΞΗ ΚΑΙΡΟ…

Παρασκευή 27.3.20

ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ ΤΟ ΚΕΡΙ…

Η πανούκλα στην Κρήτη τον Μεσαίωνα, από τα Viannitika, του Γιάννη Ταβερναράκη

Ο κίνδυνος της πανούκλας – του θανατικού- ήταν τα χρόνια του μεσαίωνα γενικός, για όλες τις πολιτείες Δύσης και Ανατολής.

Μεγάλες επιδημίες έπεσαν και στην Κρήτη, και ειδικά στο Κάστρο, το 1456, το 1523,και το 1592. Η τελευταία που ήταν και η πιο τρομερή, κράτησε με διακοπές και άνιση θνησιμότητα ως το 1595, δηλαδή πάνω από τρία χρόνια. Στο διάστημα αυτό πέθαναν οκτώ χιλιάδες μόνο στο Κάστρο – ο μισός πληθυσμός της πολιτείας-. Η πανούκλα μεταδόθηκε το Γενάρη του 1592 από ένα πλοίο που ήλθε από την Κωνσταντινούπολη, και φούντωσε τη Μεγάλη Εβδομάδα του ίδιου χρόνου. Παρ΄ όλες τις προσπάθειες των αρχών για απομόνωση των λίγων αρχικά μολυσμένων σπιτιών, το θανατικό απλώθηκε γρήγορα, αποδεκατίζοντας τον πληθυσμό και τους στρατιωτικούς που ζούσαν στο Κάστρο.
Ένα χρονικό της μονής Απεζανών αναφέρει χαρακτηριστικά: “Εις τα 1592 χρόνος κατηραμένος, εγένετο μεγάλο θανατικόν απο πανόκλα… εκράτει ο θάνατος ούτος, από τας 20 του Μαρτίου, όπου ήτον τότε η λαμπροφόρος Ανάστασις του Χριστού εις τας 26 του Μαρτίου, και έτρεψεν η χαρά μας σε μέγα πένθος… Ο θάνατος ήρχισεν από τας είκοσι του Μαρτίου έως όλον τον Ιούλιον. Εποθαίνασι την ημέραν διακόσιοι και περισσότεροι, Ερρίχνασι τους νεκρούς άψαλτους και ατίμως ώσπερ τους κύνας…”
Οι γιατροί και οι φαρμακοποιοί που θεράπευαν τους αρρώστους στο λαζαρέττο, και οι κουρείς που έκαναν τις αφαιμάξεις, πέθαιναν ο ένας μετά τον άλλον, όπως και οι νεκροθάφτες που άγγιζαν τα πτώματα. Οπως γράφει ο Προβλεπτής Pasqualigo:”Έβλεπε κανείς τον πατέρα υποχρεωμένο να θάβει ο ίδιος το γυιό του, την αδελφή να θάβει τον αδελφό, και την σύζυγο τον σύζυγο…”
Οι γαιοκτήμονες και οι πλούσιοι αστοί, έφυγαν σε χωριά: “όπου εκρύπτοντο με καλές βίγλες, να μη σιμώνη τινάς εκεί που ευρίσκοντο….”, αλλά όσοι έμειναν στην πολιτεία δεν γλύτωσαν. Από τις εκατό στρατιωτικές περιπόλους, που φύλαγαν τα τείχη την νύκτα, έμειναν έξι. Οι δημόσιες υπηρεσίες δεν λειτουργούσαν, γιατί είχαν πεθάνει οι υπάλληλοι, οι μύλοι δεν άλεθαν και οι φούρνοι δεν έβγαζαν ψωμί, γιατί είχαν πεθάνει οι μυλωνάδες και οι φουρνάρηδες. Έτσι άρχισε η πείνα να βασανίζει τον πληθυσμό που απέμεινε. Τα νωπά τρόφιμα έλειπαν, γιατί απο τα χωριά κανείς δεν ήθελε να πλησιάσει την πολιτεία, και όταν όργανα της εξουσίας πήγαν σε ένα χωριό έξω απο το Κάστρο, ζητώντας να ξαναρχίσει η αποστολή τροφίμων στην αγορά, αντιμετώπισαν εξέργεση των κατοίκων. Τελικά η αρρώστια απλώθηκε και στα χωριά…
“Εις τον αυτόν χρόνιόν, εις το 1592, αφού έπαυσε λιγάκι το θανατικόν από τον Ιούλιον μήνα, πάλιν δεν έπαυε ο θάνατος καθημερνά εις την Χώραν, δέκα – δώδεκα κορμία την ημέραν. Μα και εις τα χωρία θάνατος πολύς. Εις τόσον φοβούμενοι οι αφέντες ( δηλ. οι αρχές) μήπως και ανάψη πάλιν το κακό από τα χωρία εις την Χώραν, έκλεισαν τις πόρτες της Χώρας, και απ΄ όξω δεν έμβαινε τινάς μέσα, μήτε τινάς να έβγη όξω. Εγένετο το σφάλισμα τούτο από τον Νοέμβριο μήνα 1592, έως τες 15 του Αυγούστου 1593. Τον φόρον ( δηλ. την αγορά) είχασιν έξω είς την Πόρτα του Χριστού του Φωτοδότη, κεκλεισμένον με τράβες, να παίρνουσιν οι άνθρωποι της χώρας τα φαγία, να μην αγγίζη τινάς των ανθρώπων, όπου εστέκασιν έξω… και μέγας θόρυβος εις τον λαόν, τον κεκλεισμένον δέκα μήνας… Ακρίβεια μεγάλη εις τους τεχνίτας όλους, διότι λίγοι έμειναν…”
Με τους θανάτους και την μεταφορά των αρρώστων στο λαζαρέττο, πολλά σπίτια έμειναν έρημα, και οι κακοποιοί έμπαιναν την νύκτα και έκλεβαν, δημιουργώντας νέες εστίες αρρώστειας, με τη μεταφορά των κλεμένων και μολυσμένων πραγμάτων. Οσοι πιάνοταν να κλέβουν θανατώνονταν με συνοπτικές διαδικασίες από τις αρχές, και στις εκκλησίες οι παπάδες απειλούσαν με αφορισμό, όσους δεν φανέρωναν τα κλεμένα για απολύμανση. Με κρεμάλα τιμωρούσε η εξουσία, και εκείνους που έθαβαν τους νεκρούς στους δρόμους και τους κήπους, και τους αρρώστους που, για να αποφύγουν το λοιμοκαθαρτήριο, έκρυβαν την αρρώστια τους και κυκλοφορούσαν. Η υγειονομική υπηρεσία έκανε με τα μέσα της εποχής κάθε τόσο απολυμάνσεις, που συχνά προκαλούσαν με το άγγιγμα των αντικειμένων νέες μολύνσεις και νέο φούντωμα του κακού.
Απο τον Απρίλη του 1593, πέρασαν δύο μήνες, χωρίς κρούσματα, και το Κάστρο γιόρτασε με “πάνδημες και πανηγυρικές λιτανείες” αλλά σε λίγο ξανάρχισε το κακό.
“…Πάλιν εις τους 1594 ουκ έλειψεν ο θάνατος, μα έκοπτε συχνάκις και φόβος μέγας εις την Χώραν και τα χωρία, και εκλείσθη η πόλις και μία Πύλη του Παντοκράτορος, ηνοίγη…” Τέλος τα κρούσματα έπαψαν οριστικά το 1595, και ένας μεγάλος ναός υψώθηκε στη Ρούγα για χάρι του προστάτη των πανουκλιασμένων Αγίου Ρόκου. Το Κάστρο ήταν έρημο, και για μιά στιγμή φάνηκε πως θα έσβηνε οριστικά. Περισσότερα απο εκατό άδεια σπίτια κατεδαφίστηκαν από αυτούς που τα είχαν κληρονομήσει, για να πουληθούν τα κυπαρισσένια δοκάρια στο ναυπηγείο. Οι αρχές απαγόρευσαν τις κατεδαφίσεις αυτές και προσπάθησαν να πυκνώσουν τον πληθυσμό, μα την εγκατάσταση στην πολιτεία, “προνομοιούχων χωρικών” από την ύπαιθρο χώρα.

---

Απολύμανση επιφανειών, Νίκ. Κατσαρός 23-3-20  

 

Πέμπτη 26.3.20 Επαναδημοσίεση από το παλιό odiavatis@gr 

ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΙΕΙΑΣ 1ο. Εμβόλια με λίγα λόγια από το Μάνθο Αγγελάκη

Τι είναι τα εμβόλια; Είναι χρήσιμα και απαραίτητα για την προστασία της υγείας όλων και ιδιαίτερα των παιδιών; Είναι επικίνδυνα γιατί δημιουργούν διάφορα προβλήματα υγείας; Πρέπει τελικά να εμβολιάζουμε ή όχι τα παιδιά μας; Ας ξεκινήσουμε από τον ορισμό.
Εμβόλιο είναι γενικά κάθε ουσία η οποία έχει την ιδιότητα, όταν εισάγεται στον οργανισμό, να προετοιμάζει το αμυντικό μας σύστημα έτσι ώστε, όταν ο οργανισμός εκτεθεί σε συγκεκριμένα είδη μικροβίων ή ιών, να μπορεί να τα εξουδετερώσει και να μην μπορούν να προκαλέσουν νόσο.
Ιδανικά λοιπόν θα ήταν καλό να υπάρχει εμβόλιο για κάθε αρρώστια γιατί αν υπάρχει τρόπος να την προλάβεις είναι προτιμότερο από το να τη θεραπεύεις.
Πιο συγκεκριμένα, τα εμβόλια είναι συνήθως κατάλληλα επεξεργασμένα μικρόβια ή ιοί, ή ουσίες από αυτά, που ενώ δεν έχουν δυνατότητα να προκαλέσουν νόσο, έχουν την ικανότητα να προετοιμάζουν τον οργανισμό για να μπορεί να αντιμετωπίσει την ενδεχόμενη εισβολή των αντίστοιχων μικροβίων ή ιών.
Η χρησιμότητα τους αποδεικνύεται από την μείωση μέχρι την εξαφάνιση πολλών από τα φοβερά λοιμώδη νοσήματα του παρελθόντος όπως η ευλογιά, η πολιομυελίτιδα, η διφθερίτιδα, ο τέτανος, η ιλαρά κλπ.
Άλλα πιο σύγχρονα εμβόλια μας προστατεύουν από τις βαριές και πολλές φορές θανατηφόρες λοιμώξεις όπως οι μηνιγγίτιδες και πνευμονίες.
Επίσης σημαντική είναι η συνεισφορά μερικών εμβολίων, όπως του εμβολίου για την ηπατίτιδα Β και του εμβολίου των ανθρωπίνων θηλωμάτων στην πρόληψη του καρκίνου.
Όλα αυτά και πολύ περισσότερα ακόμη συμβάλουν στην αύξηση του προσδόκιμου χρόνου ζωής, στη μείωση των εξόδων νοσηλείας και του ποσοστού αναπηρίας και εν τέλη στην άνοδο του υγειονομικού επιπέδου κάθε λαού.
Το θέμα για την επικινδυνότητα των εμβολίων έρχεται και ξανάρχεται στο προσκήνιο τα τελευταία χρόνια με διάφορες αφορμές και από διάφορες κατευθύνσεις. Έτσι έχουν κατηγορηθεί κατά καιρούς ότι κάνουν εγκεφαλίτιδα, αυτισμό, ή αυτοάνοσα νοσήματα.
Η εγκεφαλίτιδα αφορούσε κυρίως το παλιό εμβόλιο του κοκκύτη, ήταν πολύ σπάνια και σε σχέση με τις συνέπειες του ίδιου του κοκκύτη, συμπεριλαμβανομένης και της πολύ μεγαλύτερης πιθανότητας εγκεφαλίτιδας, η ζυγαριά έκλινε υπέρ του εμβολίου.
Ο αυτισμός που αποδόθηκε στο εμβόλιο της ιλαράς, έχει αποδειχθεί ότι δεν έχει καμία σχέση.
Για τα αυτοάνοσα νοσήματα επίσης δεν έχει αποδειχθεί σχέση με τα εμβόλια τέτοια που να δικαιολογεί την αποφυγή των εμβολιασμών.
Ας σκεφτούμε όμως απλά και πρακτικά. Αν το εμβόλιο που είναι, όπως προαναφέρθηκε, επεξεργασμένο και εξασθενημένο μικρόβιο ή ιός ή τμήμα από αυτά, μπορεί να προκαλέσει όλα αυτά τα φοβερά, έχετε σκεφτεί τι θα μπορούσε να προκαλέσει το ίδιο το μικρόβιο ή ο ιός; Τα σύγχρονα εμβόλια λόγω και της μεγάλης προόδου της μοριακής βιολογίας και της βιοχημείας είναι απαλλαγμένα από τα συστατικά εκείνα που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν προβλήματα όπως πυρετό, αλλεργία κλπ και είναι πολύ καλά ανεκτά από τον οργανισμό χωρίς ουσιαστικές παρενέργειες.
Πρέπει λοιπόν να εμβολιάζουμε τα παιδιά και γενικά να κάνουμε εμβόλια; Η απάντηση είναι κατηγορηματική : Ναι.
Ναι, γιατί θα τα προστατέψουμε από αρρώστιες υπαρκτές και πολύ επικίνδυνες που τα απειλούν στην ευαίσθητη παιδική ηλικία αλλά και στην υπόλοιπη ζωή, αλλά και από αρρώστιες που, αν και φαίνεται ότι έχουν εξαφανιστεί, είναι σίγουρο ότι θα επανεμφανιστούν αν σταματήσουν οι εμβολιασμοί.
Ναι, γιατί όσο περισσότερα άτομα εμβολιάζονται τόσο μεγαλύτερη είναι η προστασία για όλες τις ευπαθείς ομάδες όπως οι καρκινοπαθείς, οι οικονομικά αδύναμοι αλλά και όσοι, για λόγους διάφορους, δεν θέλουν ή δεν μπορούν να εμβολιαστούν.
Ναι, γιατί αν έχει η σύγχρονη επιστήμη να υπερηφανεύεται για κάποια επιτεύγματα, σίγουρα ένα απ´ αυτά είναι τα εμβόλια.
Και τέλος ναι γιατί παρά τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας, ευτυχώς, κανένας δεν διανοήθηκε να διακόψει τα προγράμματα εμβολιασμών!
Αύγουστος 2014 Μάνθος Αγγελάκης Παιδίατρος

Τετάρτη 25.3.20

«Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου…» Δυο λέξεις – διπλή γιορτή

25η Μαρτίου: εθνική και θρησκευτική γιορτή σε μια μέρα. Μιας και θα μείνουμε σπίτι, ας δούμε τις λέξεις που χαρακτηρίζουν τη μέρα και ας ευχηθούμε να σηματοδοτήσει ο ερχομός της αυτό που γράφει ο Σεφέρης «πάλι με την άνοιξη…».
Παλιγγενεσία <πάλιν – (με αφομοίωση του ν προς το αρχικό σύμφωνο γ –) + γενεσία <γένεσις : η αναγέννηση και με αποκλειστική πλέον χρήση στη μεταφορική φράση «εθνική παλιγγενεσία»: η απελευθέρωση των Ελλήνων από τον Οθωμανικό ζυγό μετά από την επανάσταση του 1821.
Ευαγγελισμός < ευ – άγγελος (=ο φορέας καλών ειδήσεων εξ ου ευαγγελίζομαι: α. φέρνω ευχάριστες ειδήσεις β. Δίνω ευχάριστες υποσχέσεις) : κατά τα Βυζαντινά έτη απέκτησε τη σημασία του χαρμόσυνου μηνύματος της σωτηρίας των ανθρώπων εκ της βασιλείας του Θεού μέσω της έλευσης και διδασκαλίας του Χριστού. Έτσι η αναγγελία της είδησης συνδέθηκε με αυτήν του Άγγελου Γαβριήλ στην Παρθένο Μαρία ότι μέσω αυτής θα γεννηθεί και θα ενσαρκωθεί ο Υιός του Θεού. Συνεκδοχικά η θεομητορική γιορτή που συντελείται σε ανάμνηση του γεγονότος την 25η Μαρτίου κάθε χρόνου.

Με τέτοια αισιόδοξη ετυμολογία ονόματος ευχόμαστε «χρόνια πολλά» στον Ευάγγελο, Βαγγέλη, Βάγγο, Βάκη, Ευαγγελία, Βαγγελιώ, Εύα, Λία, Λίτσα, Βάλια, Εβίτα, Αγγελική και σε όλους τους φίλους του «Διαβάτη»

Τρίτη 24.3.20  Μια φωτογραφία – ένα ποίημα του Βασίλη Διακάκη

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΒΗΣΜΕΝΟ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ ΟΞΎΛΙΘΟΣ

Ο Οξύλιθος είναι ένα πανέμορφο χωριό της Κύμης της Εύβοιας, χτισμένο στις πλαγιές ενός προϊστορικού σβησμένου ηφαιστειακού κώνου (απ’ όπου έλαβε και το όνομα). Αυτό το ανενεργό ηφαίστειο βρίσκεται στο ηφαιστειακό τόξο που ξεκινά από το Πήλιο και με κατεύθυνση νότια-νοτιοανατολική γραμμή, φθάνει μέχρι τη Σαντορίνη! Τον ηφαιστειακό κώνο του Οξυλίθου φωτογράφισα το 1984 σε ασπρόμαυρο φιλμ και έκανα ψηφιακό μοντάζ να το δείχνει όπως θα ήταν την περίοδο που ήταν ενεργό.

Οξύλιθος: Όταν το ηφαίστειο ήταν ενεργό (Βασίλης Διακάκης 10.5.2010)

Χιλιάδες χρόνια πέρασαν
περίπου τετρακόσες
όταν της λάβας γλώσσες
στου Οξυλίθου εδώ τη γη
του Τυφωνέα η οργή
τις πείσμωσε και ξέσπασαν
πύρινες και πελώριες
στων βράχων τις υπώρειες
καυτές κατρακυλάνε
σκοτεινιασμένος ουρανός
παντού κατάμαυρος καπνός
κι οι Homo Erectus απορούν
γιατί οι σεισμοί ταρακουνούν
καθώς λοξοκοιτάνε.

Του ηφαιστείου ο θυμός
κάθε λεπτό σφοδρός σεισμός
και της καλντέρας ο τρυγμός
το Homo Erectus απειλεί
κι αυτός με «αλί» και «τρισαλί»
πώς να τα καταφέρει;
Του Τυφωνέα η οργή
ανθρώπους άλλους γι αλλαγή
τους Homo Sapiens στη Γη
λογάριασε να φέρει!

Καταποντίζεται η γη της Αιγαιίδας
τα λείψανά της του πελάγου απομεινάρια
από τις χούφτες των Τιτάνων σαν τα ζάρια
ξεπήδησαν αλλού πυκνά κι αλλού ανάρια
νησιά παντού και μια μικρή στεριά πατρίδας
μέσα στους καταποντισμούς παλεύει η έρμη
με τ’ ολοκαύτωμα των ζώων στο Πικέρμι.

Στο τόξο πάνω στο τεκτονικό στημένη
εκεί που σμίγουνε οι πλάκες των ηπείρων
της δράσης τόποι Οδυσσέων πολυπείρων
πικρή πατρίδα μας σκληρή κι αγαπημένη.
***

Δευτέρα 23.3.20 Από ksipnistere.com

«Το Θαύμα Των Ελλήνων»: Το Γαλλικό Ντοκιμαντέρ Που Μας Κάνει Περήφανους

Ο «θρύλος των επιστημών» είναι μια σειρά βραβευμένων Γαλλικών ταινιών τεκμηρίωσης (ντοκιμαντέρ) του Γάλλου φιλοσόφου και συγγραφέως Michel Serres και αναφέρεται στο θαύμα των Ελλήνων.

Στην έκρηξη των γνώσεων και των επιστημών από τον -6 αιώνα έως και τον -4 αιώνα, σε ένα μικρό ηλιόλουστο κομμάτι γης, την Ελλάδα, γεννήθηκαν οι επιστήμες που εξακολουθούν να μας οδηγούν έως και σήμερα.

Ο Όμηρος, ο Θαλής ο Μιλήσιος, ο Ιπποκράτης, ο Πυθαγόρας, ο Ηράκλειτος, ο Πυθέας ο Μασσαλιώτης, ο Εύδοξος, ο Διοσκουρίδης και άλλοι πολλοί Έλληνες πατέρες των επιστημών, της ποιητικής, της χαρτογραφίας, της ιατρικής, των μαθηματικών και της γεωμετρίας μας ταξιδεύουν στον κόσμο των Ελλήνων.
Η ταινία συνδυάζει, αφήγηση, τοπία, ιστορικές και ποιητικές αναφορές, και επιχειρεί να αναβιώσει τις θρυλικές μορφές της ιστορίας των Ελλήνων.

Απολαύστε το

---

«Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου…»
Σε αυτές τις ώρες της περισυλλογής και του αναγκαίου περιορισμού μας κατ’ οίκον, έχουμε την ανάγκη να αξιοποιήσουμε κάθε ευκαιρία επικοινωνίας και δημιουργικής απασχόλησης. Η Ελληνική γλώσσα με τον απαράμιλλο πλούτο της πρέπει να αποτελεί πάντοτε έγνοια μας, όπως παρατηρεί ο Ελύτης, ή, όπως λέει ο Σολωμός, «Δεν έχω άλλο στο νου μου πάρεξ ελευθερία και Γλώσσα».
Εγκαινιάζουμε, λοιπόν, μία στήλη στην ιστοσελίδα του «Διαβάτη» στην οποία θα παρέχουμε γλωσσικά ερανίσματα που ελπίζω να κινητοποιήσουν το κοινό και να ανατροφοδοτήσουν τον μεταξύ μας διάλογο.
Γιώργος Στρατογιαννάκης

Άωρα και παράωρα
Άωρος> α (στερητικό) + ωρος<ώρα
Αυτός που γίνεται πριν από τον καθορισμένο χρόνο, συνώνυμο ο πρώιμος, π.χ. άωρη σπορά
Σταδιακά εξελίχθηκε στο άγωρος (ανάπτυξη φθόγγου ανάμεσα σε δύο φωνήεντα) και έτσι αγώριον>αγώρι<αγόρι (με ο παρά την ετυμολογία) ή το άγωρος που έγινε άγουρος (σε αντίθεση με το ωραίος: αυτός που είναι στην ώρα του, άρα ο όμορφος)
Αντώνυμα: πάρωρα και παράωρα (επιρρήματα) : πολύ αργά, σε προχωρημένη ώρα και από αυτό το δικό μας το κρητικό παράουρος: ο γεννημένος καθυστερημένα και υβριστικά ο λειψός, ο παλαβός.
Αφορμή για τις παραπάνω λέξεις το ποίημα της Κικής Δημουλά που παραθέτω

Άωρα και παράωρα

Ανάμεσα νύχτας κι αυγής
σφηνωμένη βρήκα την άωρη ώρα.
Ασεβής ευθυμία πουλιών με ξύπνησε τόσο νωρίς
και βγήκα στων σκοταδιών την άμπωτη.
Το μπαλκόνι μου ήσυχα λάμνει
στ’ αβαθή χρώματα.
Ονειρεύονται ακόμα οι κήποι
ερχομό αγνώστων ανθέων.
Αργά ξεδιπλώνεται ο περιβόητος ορίζοντας
σα φθηνή κορδέλα του μέτρου.
Με λήθη μοιάζει η θάλασσα: μας ξέχασαν.
Με λήθη μοιάζει το άπειρο. Άπειρος λήθη.
Ένα καΐκι ξεκουρδίζεται στο βάθος,
το παίρν’ η απόσταση και παίζει.
Μουρμουριστά των χρωμάτων η στάθμη ανεβαίνει.
Με βήμα περιπάτου πλησιάζουνε τα σχήματα.
Ξυπνάει ένα λευκό κουπί,
φτεροκοπάει μια στέγη,
ένα παραθυρόφυλλο σπαρτάρισε.
Έντρομο αφυπνίζεται κάποιο καμπαναριό, ένοχο: η πίστη πρέπει να ξυπνάει πρώτη. Πρώτη απ* όλα.
Με βήμα περιπάτου πλησιάζουνε τα σχήματα.
Διαγράφονται κλειστές οι πόρτες
και τα όρια πεισμώνουν.
Σ’ ενάργεια βγήκαν τα βουνά
και σε γυρίζουν πίσω.
Και συ προσδοκία που πας;
Έχουν ξυπνήσει από ώρα οι αρνήσεις.
Κι εγώ, εγώ που είμαι και ονομάζομαι
προχωρημένη ώρα,
τι γυρεύω ανάμεσα σε τούτες τις νήπιες διαθέσεις;

Σάββατο 21.3.20 Καψώνι του Πούτιν στον Ερντογάν στη Μόσχα – Περίμενε 2 λεπτά να συναντηθεί https://www.youtube.com/watch?v=eoBW2-VP1j8&feature=youtu.be

Παρασκευή 20.3.20 ΠΡΟΤΑΣΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ…2

-Με απλά λόγια, η προηγούμενη ανάρτησή μας έχει το νόημα ότι θα διαθέσουμε την ιστοσελίδα μας, στα μέλη και στους φίλους, την περίοδο αυτήν την δύσκολη, και για άλλα θέματα περισσότερο προσωπικά. 

-Για το λόγο αυτό στείλτε μας παλιές φωτογραφίες, παλιές συνταγές, παλιά βίντεο, ή ενδιαφέροντα βιντεάκια, τοπικά νέα, διάφορες ιστορίες ή ανέκδοτα ή περιστατικά του τόπου σας ή της γειτονιάς σας, πράγματα που πιθανόν είστε διατεθειμένοι να μοιραστείτε. Από αυτά που κυκλοφορούν ευρέως στο F/B, ακόμα και στο F/B του ΔΙΑΒΑΤΗ.

-Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να μας στείλετε το θέμα σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση odiavatis@gmail.com, εμείς θα φροντίσουμε για την δημοσίευση του.

-Αναμένουμε…

Πέμπτη 19.3.20  ΠΡΟΤΑΣΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ…1

Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε
μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε.
Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα
παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα!

Έχουμε όλοι ανάγκη έναν αισιόδοξο λόγο μέσα στην καταιγίδα που μας βρήκε ανοιξιάτικα. Ο Οδυσσέας Ελύτης, σε λίγους στίχους, μάς πρόσφερε αυτήν την προοπτική και χρειάζεται ο λόγος των ποιητών, πρέπει να «πιαστούμε» από τη μαγεία του για να αναθαρρύσουμε προσδοκώντας καλύτερες μέρες, πιο φωτεινές.
Έγκλειστοι και πολιορκημένοι από την ιοβόλο πανδημία θα ήταν ωραίο να επικοινωνούμε αξιοποιώντας τα ηλεκτρονικά μέσα που ο ΔΙΑΒΑΤΗΣ διαθέτει και τα θέτει στη διάθεση όποιου θα ήθελε να εκφραστεί! Καλούμε όλους τους χρήστες της ιστοσελίδας και τους φίλους του Συλλόγου να δημοσιεύσουν κείμενά τους, άρθρα ή και απλές καταχωρήσεις εικόνων ή ανακοινώσεων στο φιλόξενo mail ή στη σελίδα του στο facebook σαν αντίδοτο στη μελαγχολία των ημερών του κορωνοϊού.
Επιπλέον, τα γνωστά τηλέφωνα του Διαβάτη και των μελών του Δ.Σ. είναι διαθέσιμα για κάθε εποικοδομητική πρόταση επικοινωνίας και κυρίως για κάθε έκκληση ανάγκης και βοήθειας προς τα πιο ευάλωτα μέλη μας. Η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά είναι τα μέσα για να το περάσουμε και αυτό…

Εκ μερους των μελών του Δ.Σ.

Έλληνες της Κωνσταντινούπολης ανοίγουν ξανά εκδοτικό οίκο μετά από πενήντα χρόνια

(δείτε και το site: http://istospoli.com/news/%CE%88%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CF%82_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7%CF%82_%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%AF%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%BD_%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%AC_%CE%B5%CE%BA%CE%B4%CE%BF%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%BF%CE%AF%CE%BA%CE%BF_%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%AC_%CE%B1%CF%80%CF%8C_%CF%80%CE%B5%CE%BD%CE%AE%CE%BD%CF%84%CE%B1_%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1)

Τετάρτη 18.3.20

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ – ΦΑΡΜΑΚΟ ΣΤΗ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΕΠΑΡΧΙΩΤΗ ΜΑΣ ΓΙΩΡΓΟ ΚΟΚΟΛΑΚΗ. ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΒΙΑΝΝΙΤΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ “Ο ΔΙΑΒΑΤΗΣ”, ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΑΣ.
ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ
Από την Κίνα κίνησε και ήρθε το βαπόρι,
που ‘φερε τον κορωνογιό και την κορωνοκόρη…
Ελθόν, το κορωνόσογο ανθεί και γιγαντώνεται
και πολλαπλασιάζεται και διαρκώς απλώνεται.
Γιατί, ο κορωνοϊός έχει πολλούς τους τρόπους,
να αναμεταδίδεται σε ζώα και ανθρώπους.
Λέγεται πως, ξεκίνησε από τις νυχτερίδες,
που, για να φτιάξουν τον ιό, τράφηκαν με… τσουκνίδες.
Αν είναι τούτο αληθές,
όπως το άκουσα εχθές,
αλί και τρισαλί μας,
αφού ο κορωνοϊός, ρεμβάζει στην αυλή μας.
Γι αυτό και ο παγκόσμιος Οργανισμός: ο Π.Ο.Υ.
έβγαλε απαγορευτικό για το κορωνοσόι:
Απαγορεύονται αγκαλιές, φιλιά και χειραψίες,
όλα αυτά, τα θεωρεί ο Π.Ο.Υ. αταξίες.
Ενόψει τούτου έρχομαι και σας συστήνω, όθεν,
ν’ αλληλο-χαιρετιόμαστε μόνο εκ του μακρόθεν!!!
Κομμένα: εναγκαλισμοί, θωπείες και φιλήματα
και… θα συνεννοούμεθα μονάχα με νοήματα!!
Κι αυτά εξ αποστάσεως, για λόγους ευνοήτους,
για να κρατούμε εαυτούς κι αλλήλους αηττήτους.
Όλα αυτά, συστήνονται για λόγους ασφαλείας,
ώστε, να αποφύγουμε συμβάν ανωμαλίας.
Αθήνα 17-3-2020 Γ. Κοκολάκης

Τρίτη  17.3.20  

Δευτέρα 16.3.20  ΜΗΝΥΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Αξιότιμα μέλη του ΔΙΑΒΑΤΗ, αγαπητοί/ές φίλοι/ες

Το Δ.Σ. του Συλλόγου Δήμου Βιάννου στη Αττική Ο ΔΙΑΒΑΤΗΣ εκφράζει τη συμπαράστασή του στα δοκιμαζόμενα από την πανδημία του κορονοϊού μέλη του και τους φίλους του. Όλοι βιώνουμε τον φόβο εξάπλωσης μιας επικίνδυνης νόσου στα αγαπημένα μας πρόσωπα, καθώς και την ανάγκη περιορισμού μας για λόγους αυτοπροστασίας και κοινωνικής ευθύνης. Γι’ αυτό και καλούμε όλους να πειθαρχήσουν στις οδηγίες των επιστημόνων και των αρμόδιων κρατικών φορέων για να αντιμετωπίσουμε αλώβητοι αυτόν τον κίνδυνο. Αυξημένη προσοχή χρειάζονται τα ηλικιωμένα μέλη μας και όσοι πάσχουν από υποκείμενο νόσημα.
Ως Σύλλογος έχουμε αναβάλει κάθε εκδήλωση και μεταθέτουμε στο προσεχές μέλλον τις πρωτοβουλίες μας, για τις οποίες θα ενημερωθείτε υπεύθυνα, όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν. Σας ενημερώνουμε ότι θεωρήσαμε υποχρέωσή μας να αναβάλουμε το χθεσινό Δ.Σ., τα μαθήματα χορού και μουσικής και την πρώτη εκδήλωση – στο πλαίσιο των πνευματικών συναντήσεων – για την Επανάσταση του 1821. Αυτό δεν σημαίνει ότι αμελούμε τις υποχρεώσεις μας. Αντίθετα, τα μέλη του Δ.Σ. συνεργαζόμαστε εξ αποστάσεως μεταξύ μας και με άλλους συνεργάτες και ελπίζουμε σύντομα να επανέλθουμε σε κανονικούς ρυθμούς ζωής και λειτουργίας.
Με υπομονή, σχολαστική τήρηση των προληπτικών μέτρων, αλληλεγγύη και ανθρωπιά θα το ξεπεράσουμε κι αυτό, όπως τόσες και τόσες δοκιμασίες στο παρελθόν.

Με τις πιο θερμές μας ευχές,  το Δ.Σ.

Κυριακή 15.3.20 Πρακτικές οδηγίες Κορωνοϊού:
Ένας Ιταλός γιατρός που εργάστηκε στο νοσοκομείο Shenzhen στην Κίνα διορίστηκε από την κινεζική κυβέρνηση για να συμμετάσχει στην ομάδα μελέτης του ιού της πνευμονίας του Wuhan ή του Corona-Virus. Έγραψε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο, το οποίο συνοψίζεται παρακάτω:
– Εάν σε ένα κρυωμένο άτομο τρέχει η μύτη του και έχει φλέματα, δεν είναι μολυσμένο με τον ιό Corona, επειδή η πνευμονία δίνει ένα ξηρό βήχα χωρίς ρινική καταρροή. Αυτός είναι ο ευκολότερος τρόπος να το εντοπίσετε. Από την άλλη πλευρά είναι καλό να γνωρίζουμε ότι ο ιός Wuhan ή ο ιός Corona δεν είναι ανθεκτικός στη θερμότητα και πεθαίνει σε θερμοκρασία 26 έως 27 βαθμούς. Επομένως, πίνετε άφθονο ζεστό νερό όπως τσάι και βότανα. Δεν είναι μια θεραπεία αλλά είναι καλό για το σώμα. Το πόσιμο ζεστό νερό είναι αποτελεσματικό για τη θανάτωση όλων των ιών. Προσπαθήστε να μην πίνετε παγωμένα.
Εκθέστε τον εαυτό σας στον ήλιο αν είναι χειμώνας.
– Ο ιός είναι αρκετά μεγάλης έκτασης (το κύτταρο έχει διάμετρο περίπου 400-500 nm), επομένως κάθε κανονική μάσκα (όχι μόνο η μάσκα 3M N95) μπορεί να το φιλτράρει. Ωστόσο, όταν κάποιος μολυσμένος φτερνιστεί μπροστά σας, θα εξαπλωθεί περίπου 3 μέτρα πριν πέσει στο έδαφος. Δηλαδή, αιωρείται στον αέρα.
– Όταν ο ιός πέσει πάνω σε μεταλλική επιφάνεια, θα ζήσει για
τουλάχιστον 12 ώρες. Έτσι θυμηθείτε ότι αν έρθετε σε επαφή με οποιαδήποτε μεταλλική επιφάνεια, πλύνετε καλά τα χέρια σας με σαπούνι.
– Ο ιός μπορεί να παραμείνει ενεργός στους ιστούς για 6-12 ώρες. Το κανονικό απορρυπαντικό πλυντηρίων ρούχων σκοτώνει τον ιό. Χειμερινά ρούχα που δεν χρειάζονται καθημερινή πλύση θα πρέπει να τοποθετούνται στον ήλιο για να σκοτώσει τον ιό.
Πληροφορίες για τα συμπτώματα της πνευμονίας που προκαλείται από τον ιό Corona:
– Πρώτα θα μολύνει τον λαιμό, στη συνέχεια θα αισθανθείτε ένα ξηρό πονόλαιμο που θα διαρκέσει 3 έως 4 ημέρες.
– Στη συνέχεια, ο ιός θα συγχωνεύεται με το ρινικό υγρό, θα εισχωρήσει στην τραχεία και θα εισέλθει στους πνεύμονες προκαλώντας πνευμονία του Wuhan. Αυτή η διαδικασία θα διαρκέσει 5 έως 6 ημέρες.
– Θα ακολουθήσει μια κατάσταση πνευμονίας, υψηλού πυρετού και δυσκολιών στην αναπνοή. Η ρινική συμφόρηση δεν είναι σαν τη φυσιολογική ρινική συμφόρηση. Θα νιώσετε σαν να πνίγεστε στο νερό.
Είναι σημαντικό να αναζητήσετε αμέσως ιατρική βοήθεια εάν έχετε αυτό το αίσθημα.
Σχετικά με την πρόληψη:
– Ο πιο συνηθισμένος τρόπος για να μολυνθείτε είναι να μην αγγίζετε τα πράγματα σε δημόσιο χώρο όπως κιγκλιδώματα, λαβές θυρών, λαβές στο λεωφορείο κ.λπ., έτσι πρέπει να πλένετε συχνά τα χέρια σας. Ο ιός μπορεί να ζήσει στα χέρια σας μόνο για 5-10 λεπτά, αλλά πολλά πράγματα μπορούν να συμβούν σε αυτά τα 5-10 λεπτά, όπως το τρίψιμο των ματιών σας.
– Συνιστάται να κάνετε γαργάρες με Betadine για να εξαλείψετε ή να ελαχιστοποιήσετε τα μικρόβια ενώ βρίσκονται ακόμα στον λαιμό (πριν προχωρήσουν στους πνεύμονες). Ίσως ο νέος κοροναϊός να μην παρουσιάζει σημάδια μόλυνσης για πολλές ημέρες, οπότε πώς ξέρετε εάν κάποιος μολυνθεί; Οι πιο πρόσφατες πληροφορίες είναι ότι η περίοδος επώασης μπορεί να είναι έως 28 ημέρες πριν εμφανιστούν τα συμπτώματα του κορωναϊού. Μέχρι τη στιγμή που ένα άτομο έχει πυρετό / βήχα και πηγαίνει στο νοσοκομείο, οι πνεύμονες μπορεί είναι κατά 50% σε ίνωση και ίσως είναι πολύ αργά. Οι εμπειρογνώμονες της Ταϊβάν μας δίνουν έναν απλό αυτοέλεγχο που μπορούμε να κάνουμε κάθε πρωί. Πάρτε μια βαθιά αναπνοή και κρατήστε την αναπνοή σας για περισσότερο από 10 δευτερόλεπτα. Εάν το πετύχετε χωρίς βήχα, χωρίς ασφυξία ή κακιά αίσθηση κ.λπ., είναι απόδειξη ότι δεν υπάρχει ίνωση στους πνεύμονες, μια βασική ένδειξη ότι δεν υπάρχει λοίμωξη.
Σε κρίσιμες στιγμές, παρακαλούμε να εξετάζεστε κάθε πρωί σε περιβάλλον με καθαρό αέρα. Πρέπει όλοι να διασφαλίσουμε ότι το στόμα και ο λαιμός μας είναι υγρός, ΠΟΤΕ δεν πρέπει να στεγνώνουν. Πιείτε ελάχιστο νερό κάθε 15 λεπτά. ΓΙΑΤΙ; Ακόμα κι αν ο ιός εισέλθει στο στόμα σας … το πόσιμο νερό ή άλλα υγρά θα τον μεταφέρουν μέσω του οισοφάγου στο στομάχι. Εκεί, τα οξέα του στομάχου θα σκοτώσουν τον ιό. Εάν δεν πίνετε αρκετά νερό τακτικά ο ιός μπορεί να εισέλθει στην τραχεία και να εισέλθει στους πνεύμονες. Κι αυτό θα είναι πολύ επικίνδυνο.
Κάντε ελεύθερα κοινοποίηση, καλό είναι να γνωρίζουμε λίγα πράγματα.

 

Τρίτη 3.3.20 Μαθήματα Κρητικών Παραδοσιακών Οργάνων στον ΔΙΑΒΑΤΗ

Καθαροδευτέρα Η ιστορία της Ελλάδας σε 10 Λεπτά

Παρασκευή 28.2.20 Από το in.gr, απόσπασμα συνέντευξης:

Μπακογιάννης για πλατεία Ομονοίας: 

Η νέα πλατεία Ομονοίας συνδυάζει τη νοσταλγία με την τεχνολογία.
Μιλώντας για την ριζική αλλαγή της πλατείας Ομονοίας, η οποία θα παραδοθεί στο κοινό στα μέσα Μαρτίου, ο δήμαρχος Αθηναίων τόνισε πως σκοπός του έργου είναι να συνδυαστεί η νοσταλγία με την… τεχνολογία.
«Αυτό το έργο έχει όλα τα σύγχρονα χαρακτηριστικά. Θα σας δώσω μόνο παράδειγμα. Έχει υπολογιστεί πως το σιντριβάνι ρίχνει την θερμοκρασία κατά τρεις βαθμούς Κελσίου περιμετρικά και αυτό έχει μεγάλη σημασία γιατί αυτή την στιγμή έχουμε πάνω από 20 καινούργια ξενοδοχεία που αναπτύσσονται στην περιοχή της Ομόνοιας. Το στοίχημα για εμάς δεν είναι το πώς θα είναι το σιντριβάνι όταν παραδοθεί αλλά το πώς θα είναι ένα χρόνο μετά», τόνισε ο κ. Μπακογιάννης αναφέροντας πως υπάρχει ειδικό σχέδιο σε συνεργασία με την αστυνομία με σκοπό την ασφάλεια της πλατείας αλλά και όλης της περιοχής, όπως και σχέδιο για την καθαριότητα.
Ο δήμαρχος Αθηναίων ανέφερε ακόμη πως η Ομόνοια έγινε χάρη σε τρεις μεγάλους δωρητές, πράγμα που σημαίνει πως στον δημότη δεν θα κοστίσει ούτε ευρώ.

Τρίτη 25.2.20 ΓΕΩΜΥΘΟΛΟΓΙΑ : Ερμηνεύοντας τα ανεξήγητα, από την ΚΡΗΤΗ TV (αρκετά ενδιαφέρον και σχετικό με το προηγούμενο άρθρο μας):

Τσικνοπέμπτη Αρχαίοι Κρήτες Ανακάλυψαν την Γερμανία (diadrastika.com, Κυριακή, 8 Μαΐου 2016)

Οι Μινωίτες Κρήτες ήσαν εκείνοι που πρώτοι πάτησαν το πόδι τους στο Νορντ Φρίσλαντ της νυν Γερμανίας. Κι αυτό συνέβη κατά το 1300 π.Χ.(Σ.Σ:Και εμάς διδάσκουν τα παιδιά μας οτι είχαμε «Κάθοδο Δωριέων» και άλλες «Καθόδους», μόνο καθόδους!
Ενω πολλές σύγχρονες έρευνες,αρχαιολογικές κ.τ.λ, δείχνουν κινήσεις αποίκων απο την Ελλάδα προς Ευρώπη,Ασία,Αφρική.

Επιπλέον σε αυτά τα ευρήματα συνηγορεί και η έρευνα του καθηγητή κ. Τριανταφυλλίδη,Καθηγητή Γενετικής, ο οποίος έχει δηλώσει οτι η μελέτη του DNA, όλων των φυλών που περιβάλλουν την Μεσόγειο και οι Ευρωπαϊκές,δείχνουν μετακινήσεις πληθυσμών απο την Ελλάδα προς τις περιοχές αυτές.
Εάν αυτήν την ίδια ακριβώς ανα­κοίνωση την έκανε ένας δικός μας καθηγητής ή επιστήμονας,θα είχαν πέσει όλοι πάνω του να τον «φάνε» και να του κρεμάσουν την ρετσινιά του «εθνικιστή».Φαντάζεστε τι θα τραβούσε αυτός ο Ελληνας καθηγητής απο τους «θολοκουλτουριάρηδες» που θα φώναζαν συνεχώς.
Την παραπάνω ανακοίνωση έκανε ο καθηγητής Εθνολογίας και Ιστορί­ας του Πολιτισμού Hans – Peter Dorr (Χανς Πέτερ Ντυρ), τον Απρίλιο του 2008!..
Εάν αυτήν την ίδια ακριβώς ανα­κοίνωση την έκανε ένας δικός μας καθηγητής ή επιστήμονας, θα είχαν πέσει όλοι πάνω του να τον «φάνε» και να του κρεμάσουν την ρετσινιά του «εθνικιστή». Εγώ προσωπικά έχω ξαναγράψει πως η Βιέννη επήρε το όνομα της από την Βιάννου της Κρήτης, όταν άποι­κοι εκ της Μεγαλονήσου συνέπτυξαν πρώτοι στην θέση της εμπορικό οικι­σμό.
Η ερευνητική ομάδα του καθηγητή Ντυρ κατέληξε σε αυτό το συμπέρα­σμα έπειτα από πολυετείς ανασκα­φές στην προαναφερόμενη περιοχή (Βαττ), στα Βόρεια της μικροσκοπικής νή­σου Ζίντφαλ, στην Θάλασσα Βάντεν. Εκεί ευρίσκονται και τα υπολείμμα­τα του – άλλοτε πλούσιου – λιμανιού Ρούνγκχολτ κάτω από ένα στρώμα τύρφης του οποίου ευρέθησαν τα μι­νωικά απομεινάρια…
Ανάμεσα στα ευρήματα, που στη­ρίζουν την ανωτέρω άποψη, είναι μια ορειχάλκινη λόγχη, κεραμικά δο­χεία και αγγεία, αλλά το κυριότερο μια μινωική σφραγίδα – η πρώτη που εντοπίζεται εκτός Αιγαίου.
Στην μια της όψη εικονίζεται ένας ταύρος και στην άλλη ένα πλοίο με υπερυψωμέ­νη πρύμνη! Ίσως – κατά τον καθηγητή – να ήταν φυλακτό, που φοριόταν στον λαιμό ή στον καρπό του χερι­ού. Συμβόλιζε δε την Λευκοθέα (την Ινώ), θεά των λευκών αφρών της θα­λάσσης. η λατρεία της οποίας ήταν ιδιαιτέρως διαδεδομένη στην Κρή­τη… Ίσως μάλιστα κάποια χαράγμα­τα επί αυτών, αργότερα να αναγνω­ρισθούν ως γράμματα της γραμμικής Α.
Στα ευρήματα επίσης υπάρχουν θυμίαμα από την νυν Σομαλία, κοπάλη από την ΝΑ Αφρική, λαζούλιθος από τις μακρινές Ινδίες (1)”, καθώς και σαλιγκάρια από την Ερυθρά Θάλασσα, όλα προϊόντα που εμπορεύονταν οι Κρήτες. Αυτά μετέτρεψαν το «φερόμενο έως τότε αδιανόητο, σε ιστορική πραγματικό­τητα», έγραψε γι’ αυτό το γερμανικό περιοδικό “Focus”.
Ότι τα ευρήματα παρασκευάσθη­καν περί το 1300 π.Χ. σε εργαστήριο της Νοτίου Κρήτης απέδειξε το Ερ­γαστήριο Πυρηνικής Φυσικής του Πανεπιστημίου της Βόννης, με την μέθοδο της νετρονικής ενεργοποιήσεως. (Παρόμοια σκεύη έχουν ευρεθεί μόνον σε ένα σημείο του πλανήτη, στην αρχαία κρητική πόλη Κομμό, στα Ανατολικά των Ματάλων).

Ο Ντυρ ισχυρίζεται πως σίγουρα μια κρητική αποστολή το 1300 π.Χ. είχε σταλεί προς εξερεύνηση της Β. Θαλάσσης. Το ταξίδι της ξεκίνησε από τον Κομμό, πέρασε Δυτικά της Πελο­ποννήσου, Νότια της Ιταλίας, Βόρεια της Σαρ­δηνίας και από εκεί η κρητική αποστολή έφθασαν έως τις ακτές της νυν Γαλλίας, περίπου όπου σήμερα τοΜονπελιέ, απ’ όπου και συνέχισαν πεζή την εμπορική – επιστημονική αποστολή τους, κατά τον καθηγητή. Εκεί αποσυναρμολόγησαν τα πλοία τους και τα μετέφεραν επί αμαξών, που έσερναν βόδια, έως το νυν λα Ροσέλ. Εκεί τα ξανασυναρμολόγησαν και συνέχισαν πλωτά έως το Νορντ Φρίσλαντ, κατέληξε ο καθηγη­τής.
Το να έφθαναν οι Μινωίτες έως την Β. Θάλασσα, γι’ αυτούς δεν θα ήταν τόσο δύσκολο, υπερθεμάτισε ο πρύ­τανης της Αρχαίας Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης Βάλτερ Μπούκερτ (2)!
Σημειώστε δε, πως στην περιο­χή αυτή ομιλείται μια διάλεκτος, η φριζική (frysk), που ανήκει σε μια παμπάλαια δυτική γερμανική ομάδα πληθυσμού, τους Φρίζες, όπως τους λεν. Αυτοί δεν είναι παρά οι αρχαί­οι Έλληνες (Μακεδονο-Θράκες Φρύγες), που έφυγαν από τις πανάρχαιες εστίες τους, στην Μ. Ασία και τον Πόντο, και κατοίκησαν έπειτα από περιπέτειες τις Βόρειες χώρες της Ευρώπης (εξ αυτών οι Φράγκοι, η Μπρυζ του Βελγίου, κλπ.). Κάποιοι εξακολου­θούν να λένε πως η φριζική ανήκει στις ινδοευρωπαϊκές γλώσσες, όταν η θεωρία του ινδοευρωπαϊσμού έχει προ πολλού καταπέσει! Πάντως η φριζική έχει κοινά στοιχεία με την ολλανδι­κή (και την αγγλική) και έχει γραπτά κείμενα από τον 10ο μ.Χ. αι. Στην δε επαρχία Φρίσλαντ (Friesland) της Ολλανδίας, περίπου 440.000 άτομα μιλάνε ακόμη την φριζική διάλεκτο! Εξ αυτών, οι περίπου 350.000 την δη­λώνουν και ως μητρική γλώσσα τους!
Είναι επίσης γνωστό, πως οι Μινωίτες Κρήτες έφθαναν έως την Κορνουάλλη για να πάρουν κασσίτερο, που τους ήταν απαραίτητο, να το αναμεί­ξουν με χαλκό, για να κατασκευάσουν όπλα και άλλα αντικείμενα από ορεί­χαλκο, λέει ο καθηγητής Χάρτμουτ Μάτχαουζ. Επίσης, έπαιρναν από την Β. Ευρώπη κεχριμπάρι και έδιναν κρητικά κρασιά (οι Ευρωπαίοι τότε αγνοούσαν την τέχνη του κρασιού), αρώματα, υφάσματα και πολύτιμους λίθους.
Πράγματι, τον 14ο αι. π.Χ. οι Κρή­τες είχαν αυξημένες ανάγκες όπλων. για να αντιμετωπίσουν τις πολεμι­κές διαθέσεις των Αιγυπτίων και των Χετταίων. Και γι’ αυτά οι πρώτες ύλες που χρειάζονταν, δεν υπήρχαν στο νησί τους.
ΠΗΓΕΣ: Eφημερίδα ‘Έθνος», εφημερίδα του Πανεπ. Κύπρου, εφημερίδα-Κέρδος I3.4.2008., Λεκάκης Γ. «Ο Πόντιος Γάλλος, οι Γάλλοι, or Γαλάτες και οι Φρύγες Φράγκοι», άρθρο στην εφημερίδα ‘Ελληνική Αγωγή’.
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
(1) Κατά τον Ενήμερο, ότι οι Κρήτες είχαν εγκατασταθεί στο νησί Παγχαία στον Ινδι­κό Ωκεανό, όπου και έκτισαν ιερό ναό αφι­ερωμένο στον κορυφαίο θεό τους τον Δία.
(2) Πρόκειται για τον συγγραφέα του βιβλίου «Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός-Η επίδρα­ση της Ανατολής», (μτφρ. Αμ. Α. Λογιάκη. εκδ. Παπαδήμα*) το οποίο υποστηρίζει ότι στην «ανατολίζουσα περίοδο* (μέσα 8ου -μέσα 7ου αι. π-Χ.) – αυτήν που λέμε ομηρική εποχή – η ελληνική θρησκεία και λογοτε­χνία επηρεάσθηκε από ανατολικά πρότυπα! Και του βιβλίου -Η οριενταλιστική εποχή στην ελληνική θρησκεία και λογοτεχνία (του I984).
Γιώργος Λεκάκης Συγγραφέας – Λαογράφος
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα : Χρονικά Κισάμου & Σελήνου,Φεβ. 2009. Πρόσθετα στοιχεία από : 1/http://politesgr.com/content/οι-μινω…αν-τη-γερμανία
Η ΜΙΝΩΪΚΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ

Κατά πόσο τα επίμαχα ευρήματα προέρχονται από κάποιο ναυάγιο ή από τον τάφο κάποιου Μινωίτη απεσταλμένου, σήμερα, περισσότερα από 3.000 χρόνια μετά, είναι δύσκολο να το πει κανείς μετά βεβαιότητας. Η μινωική σφραγίδα, ωστόσο, την οποία ανέσυρε στο φως η ομάδα του Ντούερ, είναι η πρώτη που εντοπίζεται εκτός του Αιγαίου Πελάγους.
Όντως η Γερμανία και γενικά η Ευρώπη αποδεδειγμένα είχε αποικισθεί απο πρωτοελληνικά φύλα πολύ νωρίτερα απ’ ότι είναι επισήμως παραδεκτό, αν και τέτοιου είδους ασυμφωνίες τείνουν να γίνουν ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.
Ήδη απο το 1905 στην περιοχή Bernstorfer Berg, στην κοιλάδα του ποταμού Amper, στην ευρύτερη περιοχή του Μονάχου της Γερμανίας έχει γίνει μια ανασκαφή από τον Josef Wensel ο οποίος ανέσκαψε ένα κυκλικό οχύρωμα μήκους 1,8 χμ. Αργότερα το 1994, βρέθηκαν εκεί καμμένα υπολείμματα από το παραπάνω ξύλινο οχύρωμα μαζί με πήλινα αγγεία, ευρήματα τα οποία είχαν εκτιμηθεί τότε με την μέθοδο του άνθρακα 14, ότι ήταν του 14ου π.Χ. αιώνα.
Το 1997 ο γιατρός Manfred Moosauer, ερασιτέχνης αρχαιολόγος σε μια τυχαία εξόρυξη χαλικιού στην ίδια περιοχή, ανακάλυψε ίχνη χρυσού, που τον οδήγησαν σε μια εντυπωσιακή ανακάλυψη… μια σειρά από πολλά χρυσά αντικείμενα (διαδήματα, περόνη, διακοσμητικά φύλλα) Μυκηναϊκής τεχνοτροπίας και μαζί με αυτά, νεκρική μάσκα από ήλεκτρο, χάνδρες από ήλεκτρο (κεχριμπάρι), θραύσματα από διακοσμημένα αγγεία, όλα αυτά με εκπληκτική ομοιότητα με αντίστοιχα ευρήματα των Μυκηνών.
Όμως το πιο σημαντικό εύρημα της περιοχής, ήλθε το 1998 όπου βρέθηκαν δύο αντικείμενα από ήλεκτρο με χαραγμένα επάνω τους σύμβολα της Γραμμικής Β ! Τα σύμβολα αυτά όπως διαβεβαίωσαν οι Γερμανοί επιστήμονες είναι συγκρίσιμα με αντίστοιχα της Πύλου, μεταγράφονται ως pa-nfa-ti και επιδέχονται μια σειρά από ερμηνείες με βάση την γραμμική Β.
Οι αναλυτικές εξετάσεις στις οποίες υπεβλήθησαν όλα τα ευρήματα από την κρατική επιστημονική επιτροπή του Μονάχου, αλλά και του ινστιτούτου Doemer και του πολυτεχνείου του Μονάχου, δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για την γνησιότητα και την παλαιότητα τους η οποία ανάγεται στο 1.560 π.Χ. !
Επίσης είναι βέβαιο ότι δεν σχετίζονται με τις δέκα διαφορετικές πολιτισμικές ομάδες ευρημάτων της 1ης εποχής του χαλκού στην Ν. Γερμανία ! Πολλοί πιστεύουν ότι τα ευρήματα αυτά υποδεικνύουν μια μετακίνηση των φυλών της Μεσογείου προς τον Βορά, την οποία διευκόλυνε η πλευστότητα του ποταμού Δούναβη, μέσω του οποίου θα πρέπει να γινόταν το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής. Μεταγενέστερα ευρήματα δείχνουν ότι υπήρχε και εμπορική επικοινωνία με την περιοχή της Τοσκάνης των Ετρούσκων.
Εάν η διείσδυση των Μυκηναίων στην Ευρώπη όπως διαφαίνεται από τα παραπάνω είναι πραγματική για την συγκεκριμένη χρονική περίοδο, το δείγμα αυτό της παρουσίας τους δεν θα μπορούσε να είναι μοναδικό …Πράγματι η πρόσφατη ανασκαφή πολλών Μυκηναϊκών δειγμάτων αρχιτεκτονικής, αγγειοπλαστικής, και μεταλλουργικής τέχνης από περιοχές της Νοτίου Ιταλίας, της Σαρδηνίας, της Νοτίου Γαλλίας, της Ισπανίας, και της Βορείου Αφρικής, αποδεικνύουν την εκτεταμένη παρουσία και τις πολύπλευρες εμπορικές και πολιτισμικές σχέσεις των Μυκηναίων με όλες τις περιοχές αυτές όπου η πρόσβαση με πλοία είναι εφικτή, που σύμφωνα με τους αρχαιολόγους καλύπτουν χρονολογικά μια πολύ μεγάλη περίοδο μεταξύ του 1.600 και 1.100 π.Χ. Πρέπει να επισημάνουμε πάντως ότι η η διαχρονική ομοιομορφία ανάλογων ευρημάτων πολλές φορές έχει συμβάλλει στην σύγχυση των χρονικών περιόδων, με αποτέλεσμα τον περιορισμό τους σε συμβατικώς αποδεκτά όρια.
Παρ’ όλα αυτά τέτοιες ανακαλύψεις εγείρουν ούτως ή άλλως βασανιστικά ερωτήματα … όπως π.χ. πως γίνεται σήμερα, 10 χρόνια μετά από την ανακάλυψη της Μυκηναϊκής παρουσίας στην Γερμανία τουλάχιστον, να θεωρούμε ακόμα επίσημα ότι ο Μυκηναϊκός πολιτισμός ξεκίνησε το 1.600 π.Χ., τη στιγμή που ο ίδιος αποδεικνύεται με αδιάψευστα επιστημονικά στοιχεία πως έχει δημιουργήσει τόσο μακρινές αποικίες σχεδόν ταυτόχρονα με την υποθετική του εκκίνηση ;

---

Δευτέρα 17.2.20Πέτρος Ιωαννίδης, καθηγητής φιλόλογος

ΕΤΥΜΟΛΟΓΩ ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ «ἄπιτε»!

Γράφει ο Πέτρος Ιωαννίδης (αναδημοσίευση από την εφημερίδα «ΕΒΔΟΜΗ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ”)

In memoriam Professoris mei
Εμμανουήλ Μικρογιαννάκη

Ο ΕΝΑΡΕΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Ο ΕΚΛΑΪΚΕΥΤΙΚΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
Ο ΚΑΙΝΟΤΟΜΟΣ ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ
Ο ΑΔΟΛΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ
Ο ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ
Ο ΦΙΛΟΘΕΑΜΩΝ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

«Ἀθορυβήτως ζῆν καί θνῄσκειν»
Όποιος δεν είναι συστημικός, τον τρώει η “μαρμάγκα”.
ΣΧΟΛΙΟ: Όποιος δεν εξυπηρετεί το σύστημα και δεν το υπακούει πιστά, αυτό τον αποβάλλει ως ξένο σώμα, τον εξαφανίζει, τον εξαϋλώνει, χάνει την υλική του υπόσταση, διατηρεί όμως στο ακέραιο την πνευματική τοιαύτη, που είναι και η σημαντικότερη, και δεν αποπνευματώνεται.
Η Αξιοπρέπεια και η Αξιοκρατία στοιχίζει πολύ ακριβά στον τόπο μας, γι’ αυτό και σπανίζει.
Εμβρόντητος πληροφορήθηκα τη Δευτέρα, 20/1/2020, τον αδόκητο θάνατο του ομότιμου Καθηγητού μου της Αρχαίας Ιστορίας στο ΕΚΠΑ, του τέως Κοσμήτορος της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών και νυν Προέδρου του Φιλολογικού Συλλόγου “Παρνασσός” για δεύτερη θητεία (2014-2017, 2017-2020), Εμμανουήλ Μικρογιαννάκη.
Ήταν βασικός πυλώνας του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού και πρέσβης λαμπρός της διάδοσης και ανάδειξής του σε όλα τα μήκη και πλάτη της οικουμένης, όπου προσκεκλημένος τον δίδαξε με νηφαλιότητα, χωρίς εξάρσεις και ακρότητες, τοποθετώντας τον στις πραγματικές του διαστάσεις. Διαπρύσιος κήρυκας της Εθνικής Ενότητας, της Εθνικής Συνείδησης, της Εθνικής Ταυτότητας και της Συνέχειας του Ελληνισμού.

Μέσα σε ένα χρόνο, δυστυχώς, η πατρίδα μας στερήθηκε του μεστωμένου πατριωτικού λόγου και της αληθινής φωνής δύο σύγχρονων αληθινών και γνήσιων Φιλοσόφων και Μεγάλων Δασκάλων του Έθνους, του Σαράντου Ι. Καργάκου (13-1-2019) και του Εμμανουήλ Μικρογιαννάκη (20-1-2020). Εμείς θα τους παρομοιάζαμε με τους Αρχαίους Φιλοσόφους μας Πλάτωνα και Αριστοτέλη, χωρίς αυτό να αποτελεί σχήμα υπερβολής αλλά κατασταλαγμένη γνώση και γνώμη εξ ιδίας προσωπικής εμπειρίας και γνωριμίας.

Με τον αείμνηστο Καθηγητή μου Εμμανουήλ Μικρογιαννάκη είχα τη χαρά και την τιμή να συνεργαστώ, επί δεκατέσσερα χρόνια, από το 2002 ως το 2015, οργανώνοντας τις διαλέξεις του στον Φιλολογικό Σύλλογο “Παρνασσός”, στα επιμέρους θέματα του σεμιναριακού του κύκλου υπό το γενικό τίτλο: “ΑΡΧΑΙΟΤΗΣ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ”.
Προκειμένου να καρπίσει η πλούσια πνευματική κληρονομιά που μας άφησε, γραπτή και κατ’ εξοχήν προφορική, οφείλουμε εμείς πρώτα να την αποδεχθούμε και ύστερα να τη μεταλαμπαδεύσουμε στις επόμενες γενιές. Μόνο έτσι θα τιμήσουμε έμπρακτα την ανεκτίμητη προσφορά του στην Παιδεία και τα Γράμματα, καθώς και τη μνήμη του.

Ο Καθηγητής Εμμανουήλ Μικρογιαννάκης διακρινόταν ως:
― Ανατροπέας των πριν δεδογμένων
― Κήρυκας του “μεσεύειν” κι όχι του μεσιτεύειν και μισείν.
― Εραστής του κύκλιου σχήματος. Όπως ξεκινούσε την ομιλία του, έτσι ακριβώς και την ολοκλήρωνε.
― Μοναδικός Διαλέκτης χωρίς χειρόγραφο και σημειώσεις.
― Πρεσβευτής του Ελληνικού Πολιτισμού σε όλα τα μήκη και πλάτη της οικουμένης.
― Άριστος αναλυτής του Θουκυδίδη, του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη.
― Βαθύς και από στήθους γνώστης όλης της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας και της Ελληνικής Πατρολογίας (Patrologia Graeca).
― Διαλέκτης 150 διαλέξεων ετησίως. Το ήμισυ του έτους διαλεγόταν διδάσκων. Αριθμός ρεκόρ για την εποχή μας.

Φίλοι Αναγνώστες, Συναντιλήπτορες και Συμπορευτές,
Σας παραθέτω απόσπασμα μιας διάλεξής του, ως ελάχιστο φόρο τιμής και μνήμης, τη διάλεξή του με θέμα “ΑΡΧΗ και ΕΡΚΟΣ”, την οποία μετέγραψα, καθώς ο Καθηγητής, ως γνωστόν, δεν χρησιμοποιούσε χειρόγραφο.

«…Είναι ωραίο να ασχολείται κανείς με φιλοσοφικά θέματα. Να συγχορεύει στο κοσμικό θαύμα. Να’ναι συγχορευτής και συνωδός, όχι συνοδός, ήτοι να συνάδει στον κοσμικό χώρο. Να γίνεται ένα μέρος αυτής της Αρμονίας.
Αλλά ασχολούμεθα και με τα γήινα, και είναι αναγκαίο. Για να είναι κανείς Φιλόσοφος πραγματικός και γνήσιος, όπως έλεγαν οι Αρχαίοι Έλληνες Φιλόσοφοι, πρέπει αυτό που θέλει να διατυπώσει, να μπορεί να το αποδείξει ή να το εδραιώσει. Να δώσει λόγο και να τον συντάμει πάρα πολύ καλά. Να τον κάνει πολύ σύντομο, όχι εκτεταμένο.
Αλλά και οι Φιλόσοφοι έχουν υποχρεώσεις, για να ’ναι κανείς γνήσιος Φιλόσοφος πρέπει να έχει πρωτίστως το περίφημο “λακωνίζειν” και είναι θέμα αν ‘το λακωνίζειν ἐστί φιλοσοφείν’ ή ‘το φιλοσοφείν ἐστί λακωνίζειν’.

Ασχολούμεθα πάντοτε με το θέμα της Αρχής. Ανέκαθεν ακούμε ότι η Φιλοσοφία ασχολείται με τις αρχές των όντων. Αυτή ακριβώς η Αρχή μπορεί να ‘ναι πολυειδής, πολυμερής (σ.σ. πολυπλόκαμος). Σε κάθε μέτωπο επιστητού βρίσκουμε οικείας αρχάς. Αναζητούμε τη γενική αρχή των όντων. Πάρα πολύ δύσκολο θέμα να το εξετάσει κανείς. Και πρέπει να ‘μαστε πρόθυμοι εκείνο που θα πούμε να ξέρουμε και να το αποδεικνύουμε.
Αυτό που μας έλεγε ο φιλόσοφος Καρλ Πόπερ (1902-1994), ότι κάθε τι που θα διατυπώσει κανείς είναι διαψευστό ή επαληθευτό, δηλαδή ανά πάσα στιγμή μπορεί να κλονιστεί η άποψή σου, γιατί θα ’ρθει κάποιος άλλος με argumenta (=επιχειρήματα) να στην ανατρέψει ή να την κλονίσει. Δεν υπάρχει κάτι απόλυτο, αλλιώς “αἱ δόξαι” όλες θα ήταν αληθινές, αλλά το γεγονός ότι υπάρχουν πολλές δόξες (= γνώμες) είναι απόδειξη ότι δεν μπορούν να ’ναι αληθινές. Μία θα ’ναι αληθινή ή καμμία. Άρα όλες έχουν βαθμό πιθανότητας.
Αν πω ότι η Αρχή έχει σχέση με μια έννοια, η οποία στη σημερινή γλώσσα είναι πλοκή/διαπλοκή, όσα λένε για κάθε Αρχή και Εξουσία ότι είναι διαπλοκή, ευτέλεια, χαμέρπεια, δολιότητα, αυτό μπορεί να αποδειχθεί, να έχει κάποια βάση; Κοιτάξτε τι απλό είναι πράγματι. Λέω ότι στη συνείδηση του κόσμου, Αρχή είναι Εξουσία και Πλοκή ένας άλλος νοηματικός κύκλος. Έχουν σχέση; Βρίσκω ότι έχουν ετυμολογική σχέση. Είναι λέξεις ομόρριζες.
Ἀρκ-, ἀρχ-ή και (ἡ) ἄρκυς – υος που θα πει το δίκτυο, η δολιότητα. Άρα οποιοσδήποτε είναι άρχ -ων πρέπει να ασκήσει την εξουσία του ή να την επαυξήσει χρησιμοποιών διάφορα δόλια μέσα κατ’ ανάγκην. Άρα οι δύο λέξεις όχι μόνο έχουν σχέση μεταξύ τους, Αρχή και Ἄρκυς, αλλά έχουν και ομορριζία. Αυτή η περίφημη λέξη ἄρκυς είναι συνήθης στα αρχαία ελληνικά κείμενα, ιδίως στον Αισχύλο.
Γυρίζει ο Αγαμέμνων από την Τροία, τον παραλαμβάνει η γυναίκα του η Κλυταιμνήστρα και με ἄρκυν τον έδεσε και τον εφόνευσε. Σε ἄρκυν επίσης πέφτει η αδελφή της η Ελένη (2) φορές μάλιστα. Κάθε ένας από μας στήνει κάποιους μηχανισμούς για να ελέγχει τους πέριξ, να ’χει διάφορες σχέσεις, δημιουργεί την περίφημη ἀρκυοστασία (= στήσιμο δικτύων) και αυτής της ἀρκυοστασίας πρέπει να ’ναι φρουρός ἀρκυωρός, όπως ο θυρωρός, ο πυλωρός, ο υλωρός. Άρα στήνει καθένας το δίκτυο στις σχέσεις του με τον υπόλοιπο κόσμο, προσπαθεί να επαυξήσει τον κύκλο του και να έχει μια Ἐπ-άρκεια πάνω σ’ αυτό.
Άρα και η λέξη ἄρκυς και ἀρκέω -ῶ και το λατινικό arceo (=ἀρκέω, εἴργω, κωλύω) [και σ.σ. η λέξη arx-arcis (= η ακρόπολη, ο περίβολος, η περίφραξη) > arceo] είναι ετυμολογικώς οι ίδιες λέξεις όχι μόνο της Ελληνικής, αλλά και της Λατινικής. Είναι σημαντικό αυτό το πράγμα ότι το ἀρκέω -ῶ σημαίνει έχω επαρκή οπλισμό, επαρκή δίκτυα να δελεάσω τους άλλους και να τους πιάσω, να τους δέσω. Διότι ἄρκυς είναι το δίκτυον, λέει το Ετυμολογικό Λεξικό, το οποίο τοποθετούν προς θήραν λεόντων. Και η Αρχή που θέλω να ασκήσω και να απλώσω τη δυνατότητα ή τα δίχτυα μου να αρπάξω όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο και να τον δέσω, φτάνει φυσικά μέχρι ενός ορίου και καθένας θέλει τα όρια αυτά να ’ναι πολύ μακρινά – να ’χει η Αρχή του μεγάλη επικράτεια. Αυτό ακριβώς το τέρμα στο οποίο φτάνει η Αρχή και η Εξουσία μου είναι το περίφημο, που με ερώτησες ἕρκος, που θα πει τέρμα/φράγμα.
Ακούμε στον Όμηρο «ποῖόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων» (Όμηρος – σ.σ. “φόρμουλα” που συναντάται σε πολλά σημεία των επών, όπως στην ΙΛΙΑΔΑ Δ 350, Ξ 83, ΟΔΥΣΣΕΙΑ α 64, γ 230 και αλλού), [= ποιος είναι ο λόγος που έφυγε από το φράγμα των οδόντων (= εκστομίστηκε)]. Είναι ένα φράγμα οι οδόντες, αλλά είναι και ένα φράγμα το ἕρκος, μια μάνδρα, και καθένας θέλει να ’ναι ηγέτης στη μάνδρα του και να ’ναι πολύ εκτεταμένη η μάνδρα αυτή στην οποία ο ίδιος είναι Αρχι-μανδρίτης.
Άρα το ἕρκος είναι το όριο στο οποίο μπορεί να φτάσει κανείς. Και ο καθένας επιδιώκει τα όρια της Αρχής του να ’ναι πολύ μεγάλα, και να έχει τους άλλους μέσα σ’ αυτό το ἕρκος το δικό του, τη μάνδρα του, να τους έχει εγκλείσει και να τους ελέγχει, ώστε να έχει τη δυνατότητα να ελέγχει το “εἰσιέναι” και το “ἐξιέναι”. Όλους τους άλλους να τους έχει μέσα, ἕρκος < είργω = κλείνω ή εμποδίζω την είσοδο ή εμποδίζω την έξοδο, αναλόγως αν πάρει το ρήμα ψιλή ή δασεία, εἴργω-εἵργω πάλι από την ίδια ρίζα, από το ἕρκος.
Φανταστείτε, οι άλλοι, τους οποίους θέλει να κλείσει μέσα, είναι οι καθ-ειργμένοι. Τώρα καταλαβαίνετε ότι καθένας θέλει να αυξήσει την Αρχή του με δόλια μέσα, αλλά δεν το ομολογεί, φυσικά λέει ότι είναι αγαθά τα φρονήματά του και οι επιδιώξεις του.
Έλα όμως που στα νεώτερα χρόνια, στον 19ο αιώνα, ο λόρδος Acton (1834-1902) είπε ότι η Εξουσία και κάθε Αρχή φθείρει τον άνθρωπο ψυχικώς και η απόλυτη Εξουσία φθείρει απόλυτα, ως διατύπωσε πρώτος ο Πλάτων στο Δ΄ βιβλίο των “Νόμων” του, (713 c- 714 b) ».

Ο Καθηγητής μιλούσε πάντα στις διαλέξεις του για την «ἀρκυοστασία», τη δικτύωση, τη διαπλοκή, χωρίς όμως ποτέ να ’ναι ο ίδιος δικτυωμένος, διαπεπλεγμένος, στρατευμένος.

Όσοι θα αναγνώσετε αυτό το αφιέρωμα προς τιμήν και μνήμην του σεπτού αείμνηστου Καθηγητού μου Εμμ. Μικρογιαννάκη, πιστεύω να αντλήσετε ένα παράδειγμα προς μίμηση, ώστε να μπορώ να σας απευθύνω επάξια το παράγγελμα ΑΠΙΤΕ! (= εμπρός, πάμε, φύγαμε) και να γίνετε συναγωνιστές και συναμιλλώμενοι [σύν + ἅμιλλα < ἅμα (=ὁμοῦ) + ἅλλομαι (=σκιρτώ, πηδώ, τινάσσομαι) στον ίδιον αγώνα που χάραξε ο κελευθοποιός, πρωτολάτης Καθηγητής μας.
Εμείς πάντως θα συνεχίσουμε το έργο του, μένοντας πιστοί στην ιερή παρακαταθήκη του και θα τη διαδώσουμε με ό, τι δυνάμεις διαθέτουμε.

«Αιωνία σου η μνήμη Αξεπέραστε και Αείμνηστε Καθηγητά ημών!»
Πέτρος Ιωαννίδης Καθηγητής Φιλόλογος

Σάββατο 15.2.20 Η ιστορία της Βηθλεέμ πριν και μετά τη γέννηση του Χριστού (in.gr)

Οι ιστορικοί αναζητούν περισσότερα στοιχεία ώστε να ταυτίσουν την περιοχή ως τον ιστορικό τόπο της γέννησης του Ιησού.
Η Βηθλεέμ μπορεί να έγινε γνωστή από τη χριστιανική παράδοση ως η γενέτειρα του θεανθρώπου, ωστόσο η ιστορία της ξεκινάει χιλιάδες χρόνια πριν. Χάρη στα εξαιρετικά γόνιμα εδάφη και στις φυσικές κοιλότητες με καθαρό, πόσιμο νερό, η τοποθεσία που σήμερα βρίσκεται χτισμένη η ιστορική πόλη κατοικήθηκε για πρώτη φορά κατά τη νεολιθική περίοδο.
Τα ευρήματα των αρχαιολόγων δεν αφήνουν περιθώριο αμφιβολίας για το μέγεθος και τη σημασία της πόλης. Μεγαλοπρεπείς τοιχογραφίες, ερείπια αρχαίων ναών, αναφορές σε παπύρους και αιγυπτιακές επιστολές που έχουν διασωθεί, αλλά και μία ολόκληρη νεκρόπολη με περισσότερους από εκατό τάφους χρονολογημένους περί το 2200 π.Χ. είναι μερικές από τις σπουδαίες ανακαλύψεις των ερευνητών.

Το πιο εντυπωσιακό εύρημα είναι ένα μικρό γλυπτό που πήρε την ονομασία «Ain Sakhri Lovers». Με τους μελετητές να εκτιμούν ότι η ηλικία του ξεπερνάει τα 11.000 χρόνια, θεωρείται η αρχαιότερη αναπαράσταση δύο ανθρώπων κατά τη σεξουαλική πράξη που έχει βρεθεί στην ιστορία. Με την ίδρυση και την εξάπλωση του βασιλείου του Ιούδα, η Βηθλεέμ μετατράπηκε σε ένα από τα σημαντικότερα κέντρα του.
Σύμφωνα με την εβραϊκή, αλλά και τη χριστιανική παράδοση, πολλοί Ιουδαίοι προφήτες έκαναν το πέρασμά τους από την ιστορική πόλη. Στην είσοδο της, μέχρι σήμερα, δεσπόζει ο τάφος της Ραχήλ, ενώ πολλοί εικάζουν ότι στη Βηθλεέμ βρίσκονται θαμμένοι μεταξύ άλλων, ο Δαβίδ, ο Ιεζεκιήλ, ο Σολομών και ο Ιώβ. Επιστημονικά, τίποτα από αυτά δεν έχει αποδειχθεί.
Οι ιστορικοί αναζητούν περισσότερα στοιχεία ώστε να ταυτίσουν την περιοχή ως τον ιστορικό τόπο της γέννησης του Ιησού.
Η μητρόπολη του Χριστιανισμού Αναφορές στην πόλη της Βηθλεέμ υπάρχουν ήδη από την Παλαιά Διαθήκη, κυρίως λόγω της έντονης δράσης των προφητών στην περιοχή. Σε ένα εδάφιο του Βιβλίου του Μιχαία, ενός από τα ιερά βιβλία της ιουδαϊκής πίστης, αντίστοιχο της Παλαιάς Διαθήκης, προμηνύεται η γέννηση του απεσταλμένου του Θεού στην πόλη.
Η πεποίθηση ότι ο Χριστός πράγματι γεννήθηκε στη Βηθλεέμ βασίζεται κυρίως σε μαρτυρίες και ισχυρές ενδείξεις και όχι σε αναμφισβήτητα επιστημονικά δεδομένα. Κύρια ιστορική πηγή αποτελούν τα Ευαγγέλια κατά Ματθαίον και Λουκά που αναφέρουν ρητά ότι η Μαρία και ο Ιωσήφ ταξίδεψαν στη Βηθλεέμ για να φέρουν στον κόσμο τον υιό του Θεού. Επιπλέον, μαρτυρίες από πρωτοχριστιανούς που ταξίδευαν στην πόλη ως προσκυνητές μόλις λίγα χρόνια μετά το θάνατο του Χριστού, έχοντας δηλαδή πρόσφατα τα γεγονότα, επιβεβαιώνουν την ίδια πεποίθηση.

Η φάτνη

Η Αγία Ελένη, μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, είχε επίσης βρεθεί στην περιοχή ως προσκυνήτρια. Μάλιστα, ισχυρίσθηκε ότι εντόπισε την περίφημη φάτνη, την οποία μάλιστα μετέφερε στη Ρώμη. Έπειτα επέστρεψε στη γενέτειρα του θεανθρώπου και ανήγειρε πάνω εις το Σπήλαιο τής Γεννήσεως του Χριστού μεγαλοπρεπή εκκλησία και μία ασημένια φάτνη προς τιμήν του. Έτσι η Βηθλεέμ έγινε μεγάλο προσκύνημα των Χριστιανών. Παρόλα αυτά, πολλοί είναι οι ιστορικοί που ανά τους αιώνες έχουν αμφισβητήσει το γεγονός. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο τα Ευαγγέλια του Ματθαίου και του Λουκά διατυπώνουν ξεκάθαρα ότι ο Ιησούς γεννήθηκε στη Βηθλεέμ, ενώ άλλα, όπως εκείνα του Ιωάννη και του Μάρκου γράφουν μόνο ότι καταγόταν από τη Ναζαρέτ. Μέχρι σήμερα, το ζήτημα παραμένει ανοιχτό για τους ιστορικούς, καθώς οι επιστημονικές απόψεις διίστανται.

Μία πολύπαθη πόλη
Ένας από τους λόγους που είναι ιδιαίτερα δύσκολο να βρεθούν χειροπιαστές αποδείξεις για τα ιστορικά γεγονότα που ανά τους αιώνες έλαβαν χώρα στη Βηθλεέμ είναι το γεγονός ότι η πόλη έχει καταστραφεί και ξαναχτιστεί αρκετές φορές.
Η πόλη βρίσκεται σε γεωγραφικό σημείο – σταθμό. Αποτελεί το σταυροδρόμι Μεσογείου και Μέσης Ανατολής, διαχρονικά διατηρούσε στενές επαφές με την Αίγυπτο, ενώ απέχει μόλις 10 χιλιόμετρα από την Ιερουσαλήμ. Έτσι, Πέρσες, Αιγύπτιοι, Ρωμαίοι Σταυροφόροι, καθώς και Οθωμανοί έκαναν το πέρασμά τους αφήνοντας πίσω τους συντρίμμια. Ακόμα και η Βασιλική Εκκλησία της Γεννήσεως, το σπουδαιότερο μνημείο της πόλης, που έχει χτιστεί στο σημείο που θεωρείται ότι γεννήθηκε ο Χριστός, έχει γκρεμιστεί και αναδομηθεί από το μηδέν. Τα γραφικά κτίρια και σοκάκια, που συναντά κανείς σήμερα κάνοντας μία βόλτα στην πόλη, έχουν ανεγερθεί τον τελευταίο αιώνα.
Ο τόπος γέννησης του Ιησού Διαχρονικά, η Βηθλεέμ είχε το μεγαλύτερο ποσοστό χριστιανών κατοίκων στην Παλαιστίνη, με τη συντριπτική πλειονότητα να ασπάζεται το ορθόδοξο δόγμα. Τις τελευταίες δεκαετίες ο αριθμός αυτός τείνει να μειώνεται.
Μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα, η αναλογία χριστιανών και μουσουλμάνων ήταν 50/50 και τα μέλη των δύο θρησκευτικών κοινοτήτων ήταν σχεδόν ισόποσα μοιρασμένα στις γειτονιές της πόλης. Πλέον, από τους 25.000 μόνιμους κατοίκους μόνο το 16% είναι χριστιανοί.
Παρόλα αυτά, η αναλογία εξισορροπείται από τους χιλιάδες χριστιανούς προσκυνητές που την επισκέπτονται κάθε χρόνο. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι κύρια πηγή εσόδων της πόλης είναι ο τουρισμός. Για πολλούς πιστούς, η Βηθλεέμ είναι η Χριστιανική Μέκκα.
Σύμφωνα με την ελληνορθόδοξη πίστη, η πόλη αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους προσκυνηματικούς τόπους στον κόσμο. Ο μεγαλοπρεπής ναός στην κεντρική πλατεία χτίστηκε για πρώτη φορά από την Αγία Ελένη τον 4ο αιώνα μ.Χ., ενώ το Άγιο Σπήλαιο της Γέννησης που είναι σκαλισμένο στο φυσικό βράχο κάτω από την εκκλησία θεωρείται ως ο αυθεντικός τόπος της γέννησης του Ιησού και ως ο χώρος με τη μεγαλύτερη θρησκευτική και ιστορική σημασία. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Βασιλική της Γεννήσεως σήμερα «χωρίζεται» στα τρία. Αριστερά πλαισιώνεται από το μοναστήρι της Καθολικής Εκκλησίας, ενώ δεξιά της λιθόστρωτης πλατείας βρίσκεται ο «Πύργος των Ελλήνων» (Ορθοδόξων) και δεξιότερα το Αρμενικό μοναστήρι.

Πέρα από το θρησκευτικό υπόβαθρο, η πόλη παρουσιάζει έντονο κοινωνικοπολιτικό ενδιαφέρον. Ένα από τα χαρακτηριστικότερα και πιο αμφιλεγόμενα σημεία της είναι η «οχύρωσή» της.
Η Βηθλεέμ περιβάλλεται από ένα σύγχρονο «τείχος του Βερολίνου», το οποίο ουσιαστικά διαχωρίζει την πόλη από το Ισραήλ. Έξω από το τείχος, απλώνονται δεκάδες εβραϊκές συνοικίες με τάσεις επέκτασης και στο εσωτερικό του. Από την άλλη, εντός του τείχους επικρατεί μία αρμονική πολυπολιτισμικότητα, που γίνεται αντιληπτή και μόνο από τα ακούσματα. Από τους μιναρέδες αντηχούν μουσουλμανικές προσευχές, οι καμπάνες του μοναστηριού κάνουν αισθητό το ελληνορθόδοξο στοιχείο, ενώ οι ομιλίες και η ζωντάνια του Ρωμαιοκαθολικού Πανεπιστημίου ακούγονται σε όλο το κέντρο.
Το 2006 ο παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνης του δρόμου, Banksy, γοητευμένος από την πόλη και τους πολυδιάστατους συμβολισμούς της, την φιλοτέχνησε με μία τοιχογραφία. Παράλληλα, χρηματοδότησε την ανέγερση ενός ξενοδοχείου με το όνομα «Walled Off Hotel» απέναντι από το τείχος. Το όραμα του ανώνυμου καλλιτέχνη ήταν να προσκαλέσει ανθρώπους από όλο τον κόσμο να προσθέσουν τη δική τους πινελιά στο ιστορικό σημείο. Και πράγματι, σήμερα το τείχος θυμίζει έναν τεράστιο καμβά, με γκράφιτι και ζωγραφιές από όλο τον κόσμο να καλύπτουν το ένα το άλλο και διαρκώς να ανανεώνονται….

Πέμπτη 13.2.20 Από TA NEA, Χανιά: Το Κάστρο των Ενετών Φιρκάς μετατρέπεται σε πολιτιστικό κέντρο 
 

Σε κέντρο πολιτιστικών δράσεων με δυνατότητα φιλοξενίας και κοινωνικών δομών θα μετατραπεί το Μετόχι Ησυχάκη που βρίσκεται στο δημοτικό διαμέρισμα Αλικιανού του δήμου Πλατανιά Χανίων.
Πρόκειται για έναν χώρο άρρηκτα συνδεδεμένο με την τοπική ιστορία από τα χρόνια της παρουσίας των Ενετών στην Κρήτη, μέχρι και την περίοδο του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και έχει κηρυχτεί ως διατηρητέο μνημείο.
Χρήστος Μάστορας: «Οι Βορειοηπειρώτες δεν είμαστε Νοτιοαλβανοί, είμαστε Έλληνες»
Σύμφωνα με το ΑΜΠΕ, ήδη ο δήμος Πλατανιά ανακοίνωσε τη διενέργεια ηλεκτρονικού διαγωνισμού για την ανάδειξη της μελέτης του έργου προϋπολογισμού 409 χιλιάδων ευρώ.
Οι διαδικασίες για τη διενέργεια του διαγωνισμού και οι τεχνικές προδιαγραφές του έργου «πέρασαν» από την Οικονομική Επιτροπή του δήμου η οποία όρισε και τα μέλη της επιτροπής διενέργειας του διαγωνισμού του έργου που φέρει τον τίτλο, «Αποκατάσταση Μετοχίου Ησυχάκη με νέες χρήσεις πολιτισμού- εκπαίδευσης – ψυχαγωγίας».
Η αποκατάσταση του χώρου θα γίνει με χρηματοδότηση του έργου από ευρωπαϊκούς πόρους και από το επιχειρησιακό πρόγραμμα «Ανταγωνιστικότητα, Επιχειρηματικότητα και Καινοτομία», με το ποσό των 2,5 εκατομμυρίων ευρώ».

Όπως δήλωσε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο δήμαρχος Πλατανιά Γιάννης Μαλανδράκης ,«ένα ανενεργό μέχρι σήμερα κτήριο “ζωντανεύει” εκ νέου, καθώς θα δημιουργηθεί μια νέα εστία πολιτισμού και κοινωνικών δράσεων για την τοπική κοινωνία».
Όπως ακόμα επισημαίνει, «μέσω του διαγωνισμού ξεκινά η εκπόνηση του συνόλου των μελετών που απαιτούντα , προκειμένου στο επόμενο χρονικό διάστημα να προχωρήσουμε στη σταδιακή αποκατάσταση του χώρου».
Το Μετόχι Ησυχάκη ανήκει στην περίοδο των Ενετών, όταν και κατασκευάσθηκε η ανατολική πλευρά του κτηρίου και το νότιο τμήμα του. Εκείνη την περίοδο το χωριό Αλικιανός όπου και βρισκόταν το Μετόχι ήταν φέουδο των Ενετών.
Την περίοδο της Τουρκοκρατίας το κτίσμα ανήκε στην οικογένεια των Αληδάκηδων, απογόνων του Ιμβραήμ Αληδάκη που ανέγειραν έναν πύργο και το πούλησαν στη συνέχεια στην οικογένεια Βαμβακά κι εκείνοι στην οικογένεια Ησυχάκη.
Κατά την επανάσταση του 1897, φθάνοντας στην Κίσσαμο ως επικεφαλής του ελληνικού εκστρατευτικού σώματος, ο Τιμολέοντας Βάσσος επέλεξε να εγκαταστήσει το στρατηγείο του στο Μετόχι Ησυχάκη, προκειμένου από εκεί να κάνει επιθέσεις εναντίον των Τούρκων.
Στην περίοδο της κατοχής το Μετόχι Ησυχάκη έγινε χώρος συγκέντρωσης γυναικόπαιδων ενώ χρησιμοποιήθηκε και ως στρατώνας.
Λίγο μετά λειτούργησε και ως ορφανοτροφείο Χανίων με μικρή επέκταση του κτηριακού συγκροτήματος του προς τα δυτικά και μια προσθήκη στα ανατολικά καθώς και ως χώρος αγροτικών ασχολιών. Σήμερα στο κτίσμα που βρίσκεται ανατολικά της εσωτερικής αυλής, διακρίνονται ακόμα τα μηχανήματα του ελαιουργείου που λειτούργησε εκεί, αρχικά με ζωοκίνητο πέτρινο μύλο.

Τρίτη 11.2.20 Ο κατάλογος των δώρων της λαχειοφόρου 

Δευτέρα 10.2.20 Από την χθεσινή συνεστίαση 3 videos, Ομαλός Diavatis Viannos: 1) https://www.youtube.com/watch?time_continue=25&v=kFQX5g4-OXY&feature=emb_logo 2) https://www.youtube.com/watch?v=1fmXd8uMeoI 3) https://www.youtube.com/watch?v=BIGc38Vpulk 

Κυριακή 9.2.20 “Η Κρήτη του Ερωτόκριτου”: Ένα ταξίδι στην ιστορία και την παράδοση που γοητεύει και συγκινεί! (από CRETALIVE)

Περισσότερα απο 16 λεπτά γεμάτα…Κρήτη με τη σφραγίδα του Τυμπακιανού Μιχάλη Μαρακομιχελάκη και του Συνόλου Νυκτών και Τοξοτών οργάνων Κρήτης και την ευγενική χορηγία των Μινωικών Γραμμών

Παρουσιάστηκε το πρωί της Κυριακής με κάθε επισημότητα στο Τεχνόπολις στην Αμμουδάρα η υπέροχη ταινία μικρού μήκους “Η Κρήτη του Ερωτόκριτου” βασισμένη στο εξαιρετικό σενάριο και τη μουσiκή επιμέλεια του καλλιτεχνικού διευθυντή του συνόλου Νυκτών και Τοξοτών οργάνων Κρήτης κ Μιχάλη Μαρακομιχελάκη και τη σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Χατζηπαναγιώτη και την ευγενική χορηγία των Μινωικών Γραμμών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η ταινία,στην οποία ξεχωρίζουν με τη συμμετοχή τους τα μέλη της σχολής ΜΑΕΣΤΡΟ, έχει έντονο άρωμα Μεσαρας,σε περιοχές της οποίας πραγματοποιήθηκε το μεγαλύτερο μέρος των γυρισμάτων,με το Καμηλάρι,τον Αφραθιά και το Ζαρό να έχουν την τιμητική

Λίγα λόγια για την ταινία
1643 μ.χ: Η Κρήτη της Αναγέννησης ευημερεί και ακμάζει. Η καθημερινότητα των Ενετών και Ενετοκρητικών αστών της εποχής αλλά και των φτωχότερων χωρικών έχει ένα κοινό παρονομαστή…… ……Το τραγούδι με την ιστορία του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας.
Ο απεσταλμένος περιηγητής των Ενετών αποβιβάζεται στην Κρήτη. Σε μια έπαυλη συναντά την όμορφη ενετοκρητικοπούλα και με την πρώτη ματιά κλέβει την καρδιά της, εκπλήσσεται όταν παίρνει στα χέρια του το χειρόγραφο του ποιήματος του Βιτσέντζου Κορνάρου.
Ταξιδεύοντας ξαφνιάζεται με αυτό που συναντά.. όλοι με μεγάλη ευκολία τραγουδούν και απαγγέλουν τα κατορθώματα του Ερωτόκριτου. Φτωχούς και πλούσιους τους ενώνει το τραγούδι. Όλες οι ασχολίες των κατοίκων του νησιού συνοδευμένες(δεμένες) με τη μουσική υπόκρουση της ωραιότερης ιστορίας της Κρήτης.
Μια ιστορία τόσο δυνατή που κατάφερε να διαβάζεται και να τραγουδιέται μες τους αιώνες και να φτάνει μέχρι τις μέρες μας στη σύγχρονη Κρήτη. Έτσι το ταξίδι συνεχίζεται.. ίσως οι άνθρωποι πρωταγωνιστές της ζωής να αλλάζουν,
Στιγμές και γεγονότα του παρελθόντος να μην φτάνουν πάντα στο παρόν, αν και στο δικό μας σενάριο ο ταξιδιώτης μας το κατάφερε, υπάρχουν όμως στιγμές στο χρόνο που δεν σβήνουν ποτέ απλά υπάρχουν, ταξιδεύουν μαζί μας και μας κάνουν να νιώθουμε περήφανοι σαν άνθρωποι.
Μια τέτοια στιγμή στο χρόνο και το αριστούργημα του Βιτσέντζου Κορνάρου ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ.

Σάββατο 8.2.20

Σαν σήμερα το 1980 “έφυγε” ο “Αρχάγγελος της Κρήτης” Νίκος Ξυλούρης (από το gentikoule.gr)

«Το μεγαλείο της φωνής, η μελωδικότητα της μουσικής, το ήθος και το παράστημα του, τοποθέτησαν διαχρονικά στην συνείδηση των Ελλήνων τον Νίκο Ξυλούρη στους κορυφαίους της ελληνικής μουσικής». Αυτό αναφέρει για τον τραγουδιστή της Ρωμιοσύνης, όπως έχει μείνει στη συνείδηση του κόσμου ο Νίκος Ξυλούρης, ο δήμαρχος Ανωγείων Σωκράτης Κεφαλογιάννης.
Σαράντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα 8 Φεβρουαρίου από τότε που έφυγε από τη ζωή ο Νίκος Ξυλούρης.
Πέρα από τη μουσική του, τη φωνή του και τη στάση ζωής του που έγιναν γνωστά στο ευρύ κοινό, είχε το χαρακτηριστικό του ανθρώπου που δεν το έβαζε εύκολα κάτω. Όπως είπε ο Σωκράτης Κεφαλογιάννης, «ήταν ο άνθρωπος που όχι μόνο τραγούδησε αλλά “δίδαξε” τη δύναμη του έρωτα». Ο ίδιος, τη γυναίκα που αγάπησε τη διεκδίκησε, τη λάτρεψε και λόγω της εποχής, την έκλεψε. Τον έρωτα της ζωής του, την Ουρανία Μελαμπιανάκη, την γνώρισε σε μία μουσική βραδιά στο χωριό Βενεράτο. Εκείνος λυράρης, φτωχός, η Ουρανία από εύπορη οικογένεια. Οι δυσκολίες για να είναι μαζί πολλές. Όμως ο Νίκος για δύο χρόνια είτε μέσα από τις καντάδες, είτε μέσα από συναντήσεις, κατάφερε να της δείξει τα αισθήματα του τα οποία οδήγησαν την νεαρή κοπέλα να ανακοινώσει σε ένα γράμμα στους γονείς της ότι αποφάσισε να ακολουθήσει την αγάπη. Μία ημέρα αμέσως μετά, 21 Μαΐου 1958, στα Ανώγεια έγινε ο γάμος του Νίκου και της Ουρανίας που ήξεραν ότι ο έρωτας και η αγάπη μπορούν να ξεπεράσουν πολλά εμπόδια.

Πέμπτη 6.2.20 Μετά την διόρθωση της βλάβης της ιστοσελίδας μας, συνεχίζουμε επανερχόμενοι σε κάποια σημαντικά θέματα.

Δευτέρα 20.1.20 Εγκαινιάζουμε τη νέα σελίδα μας, ΔΙΑΒΑΤΗΣ 14, αφιερωμένη στον Μανώλη Μικρογιαννάκη που έφυγε σήμερα από τη ζωή στα 85 χρόνια του.

Η εξόδιος ακολουθία θα ψαλεί στο Δημοτικό Κοιμητήριο Κηφισιάς, Καρπάθου 41 και Χαριλάου Τρικούπη, αύριο Τρίτη στις 3:00μμ.

Υπήρξε Καθηγητής και Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Βιογραφικό από viannitika.gr

Γεννήθηκε στον Αμιρά Βιάννου στις 20 Ιουλίου 1935 και σε ηλικία 8 ετών έχασε τον πατέρα του και όλους τους άρρενες συγγενείς του, από τους Γερμανούς κατακτητές.
Σπούδασε και πήγε με υποτροφία του ΙΚΥ για μεταπτυχιακά στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν. Δίδαξε επί σειρά ετών Ιστορία του Πολιτισμού και των Κλασικών χρόνων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διετέλεσε Πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Συγκλητικός και Κοσμήτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Δίδαξε επίσης σε διάφορα ξένα Πανεπιστήμια και συνετέλεσε στη δημιουργία Τμημάτων-Εδρών Ελληνικού Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο της Taipei (Taiwan) και στις Ινδίες. Έχει συγγράψει πληθώρα μελετών, βιβλίων και άρθρων. Ήταν επίσης Πρόεδρος του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός.
Υπό τις ανωτέρω ιδιότητες και ως μέλος μιας πανεπιστημιακής Σχολής που με τα Τμήματά της καλύπτει τον Παγκόσμιο Πολιτισμό (ιδίως τον Ελληνικό), εμερίμνησε για την ίδρυση Τμήματος Ξένων Πολιτισμών, δια δε της διδασκαλίας και των δημοσιευμάτων του (100 βιβλία και άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά ) προήγαγε την έρευνα και συνετέλεσε στη βαθύτερη γνωριμία και κατανόηση του πολιτισμικού φαινομένου.